Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 sierpnia 2015 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu I Wydział Cywilny

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Grzegorz Karaś

Protokolant:Małgorzata Wąchała

po rozpoznaniu w dniu 3 sierpnia 2015 r. we Wrocławiu na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółka z o.o. we W. i (...) S.A. w Ł.

przeciwko (...) Publicznemu Szpitalowi (...) we W.

o zapłatę

I.  zasądza od strony pozwanej solidarnie na rzecz powodów odsetki w wysokości odsetek za zwłokę określonych na podstawie art. 56 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa. tj.: od dnia 9 lipca 2014 do dnia 8 października 2014 r. w wysokości 10 % w skali roku i od dnia 9 października 2014 r. do dnia 30 grudnia 2014 r. w wysokości 8 % w skali roku:

- od kwoty 1 673,50 zł od dnia 10 lipca 2014 r.,

- od kwoty 132 391,70 zł od dnia 9 lipca 2014 r.,

- od kwoty 11 295,99 zł od dnia 15 lipca 2014 r.,

- od kwoty 132 391,70 zł od dnia 18 lipca 2014 r.,

- od kwoty 2 160,00 zł od dnia 21 lipca 2014 r.,

- od kwoty 8 799,93 zł od dnia 26 lipca 2014 r.,

- od kwoty 3 077,50 zł od dnia 28 lipca 2014 r.,

- od kwoty 1 669,68 zł od dnia 31 lipca 2014 r.,

- od kwoty 147 101,85 zł od dnia 5 sierpnia 2014 r.,

- od kwoty 1 389,96 zł od dnia 8 sierpnia 2014 r.,

- od kwoty 420,01 zł od dnia 9 sierpnia 2014 r.,

- od kwoty 5 499,95 zł od dnia 11 sierpnia 2014 r.,

- od kwoty 2 003,62 zł od dnia 18 sierpnia 2014 r.,

- od kwoty 22 591,98 zł od dnia 16 sierpnia 2014 r.,

- od kwoty 1 571,35 zł od dnia 22 sierpnia 2014 r.,

- od kwoty 1 673,50 zł od dnia 22 sierpnia 2014 r.,

- od kwoty 73 551,00 zł od dnia 2 września 2014 r.

wszystkie do dnia 30 grudnia 2014 r.

II.  umarza postępowanie w pozostałym zakresie;

III.  zasądza od strony pozwanej solidarnie na rzecz powodów kwotę 35.320 zł tytułem kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym 21 listopada 2014r. (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W. oraz (...) S.A. z siedzibą w Ł. wnieśli o zasądzenie od pozwanego (...) Publicznego Szpitala (...) z siedzibą we W. kwoty 561.036,60 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od kwot:

- 4.481,50 zł od dnia 19.06.2014 do dnia zapłaty

- 3.393,58 zł od dnia 29.06.2014 do dnia zapłaty

- 1.004,10 zł od dnia 04.07.2014 do dnia zapłaty

- 2.224,80 zł od dnia 06.07.2014 do dnia zapłaty

- 669,40 zł od dnia 07.07.2014 do dnia zapłaty

- 1.673,50 zł od dnia 10.07.2014 do dnia zapłaty

-132.391,70 zł od dnia 09.07.2014 do dnia zapłaty

- 11.295,99 zł od dnia 15.07.2014 do dnia zapłaty

- 132.391,70 zł od dnia 18.07.2014 do dnia zapłaty

- 2.160,00 zł od dnia 21.07.2014 do dnia zapłaty

- 8.799,93 zł od dnia 26.07.2014 do dnia zapłaty

- 3.077,50 zł od dnia 28.07.2014 do dnia zapłaty

- 1.669,68 zł od dnia 31.07.2014 do dnia zapłaty

- 147.101,85 Zł od dnia 05.08.2014 do dnia zapłaty

- 1.389,96 zł od dnia 08.08.2014 do dnia zapłaty

- 420,01 zł od dnia 09.08.2014 do dnia zapłaty

- 5.499,95 zł od dnia 11.08.2014 do dnia zapłaty

- 2.003,62 zł od dnia 18.08.2014 do dnia zapłaty

- 22.591,98 zł od dnia 16.08.2014 do dnia zapłaty

- 1.571,35 zł od dnia 22.08.2014 do dnia zapłaty

- 1.673,50 zł od dnia 22.08.2014 do dnia zapłaty

- 73.551,00 zł od dnia 02.09.2014 do dnia zapłaty

Ponadto powodowie wnieśli o zasądzenie od pozwanego solidarnie na rzecz powodów kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego w wysokości 7.200 zł i kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w wysokości 68 zł.

W uzasadnieniu podali, że działając jako konsorcjum (...) Sp. z o.o. i (...) S.A. (dawniej: (...) -Hurt Sp. z o.o.) współpracowali z pozwanym w ramach wiążących strony umów, których przedmiotem była dostawa produktów leczniczych. W ramach zawartych umów powodowie zobowiązali się do dostarczania towarów, pozwany zaś zobowiązał się do zapłaty ceny za dostarczony towary, na podstawie wystawionych faktur. Powodowie należycie wykonywali swoje zobowiązanie umowne, terminowo dostarczając towary. Pozwany natomiast, wbrew postanowieniom umownym, nie dokonał zapłaty za dostarczony towar w wyznaczonym, zgodnym z umową terminie. W treści faktur, był określany także termin płatności ceny za dostarczone produkty.

Powodowie podnieśli, że zgodnie z postanowieniami umów zawartych pomiędzy stronami, płatność miała następować w odniesieniu do umów nr (...)w terminie 60 dni oraz w odniesieniu do umów nr (...)w terminie 90 dni po wykonaniu każdej sukcesywnej dostawy, licząc od dnia doręczenia dokumentów rozliczeniowych zamawiającemu. Dostarczenie towarów oraz akceptacja faktur było każdorazowo potwierdzane przez pozwanego w drodze oświadczenia na odrębnym dokumencie. W treści faktur był określany także termin płatności ceny za dostarczone produkty. Natomiast kopia zamówienia była dostarczana pozwanemu w dniu dostawy za pośrednictwem fax-u na numer Apteki (...)pozwanego.

Oprócz dostaw wykonywanych w ramach zawartych umów, powodowie zrealizowali na rzecz pozwanego również zamówienie pozaumowne stwierdzone fakturą nr (...) z dnia 17 czerwca 2014 r. na kwotę 22.591,98 zł, którego odbiór pozwany potwierdził w dniu 20 czerwca 2014 r.

W związku z tym, że pozwany uchylał się z zapłatą za wymagalne faktury pełnomocnik powoda (...) spółka z o.o. we W. jako Lidera Konsorcjum skierował do pozwanego ostateczne przesądowe wezwania do zapłaty, w którym wezwał do dobrowolnej spłaty należności, kolejno 25 lipca 2014 r., 1 sierpnia 2014 r., 3 września 2014 r., jednak pozwany nie uiścił zobowiązania w całości ani nie odpowiedział na wezwanie.

Z uwagi na fakt, że do dnia wniesienia pozwu pozwany nie uregulował zadłużenia, powód (...) spółka z o.o. we W., mając na uwadze wynikający z wiążących strony umów przetargowych tryb mediacyjny dla rozwiązania sporów (§10 Umów), pismem z dnia 15 września 2014 r. wezwał pozwanego do wyznaczenia mediatora pod rygorem uznania, że tryb mediacyjny został wyczerpany. Pozwany w odpowiedzi z dnia 22 września 2014 r. zaproponował osobę mediatora oraz zwrócił się z prośbą o wskazaniem mu obszarów spornych pomiędzy stronami. W dniu 1 października 2014 r. Powód przesłał do pozwanego oraz mediatora J. M. wniosek o przeprowadzenie mediacji. Mediację przeprowadzono w dniu 16 października 2014 r., strony nie doszły do porozumienia.

Powodowie wskazali ponadto, że do dnia wniesienia pozwu nie wykazał woli dobrowolnego uregulowania kwoty zadłużenia.

W przedmiocie roszczenia o odsetki powodowie podali, iż w zakresie roszczenia o zapłatę przez pozwanego odsetek od zaległych kwot, jako data początkowa wyznaczająca wymagalność tego roszczenia została każdorazowo wskazana data stanowiąca dzień następny po upływie odpowiednio 60-cio lub 90-cio dniowego terminu liczonego od daty potwierdzenia przez Pozwanego odbioru towaru i faktury.

Pismem z dnia 12 grudnia 2014r. powodowie ograniczyli powództwo w związku z dokonaną przez pozwanego w dniu 28 listopada 2014 r. wpłatą w wysokości 11.773,38 zł, w ten sposób, że wnieśli o orzeczenie nakazem zapłaty, aby pozwany zapłacił solidarnie na rzecz powodów kwotę 549.263,22 zł wraz odsetkami ustawowymi, liczonymi od następujących kwot:

- 1.673,50 zł od dnia 10.07.2014 do dnia zapłaty

- 132.391,70 zł od dnia 09.07.2014 do dnia zapłaty

- 11.295,99 zł od dnia 15.07.2014 do dnia zapłaty

- 132.391,70 zł od dnia 18.07.2014 do dnia zapłaty

- 2.160,00 zł od dnia 21.07.2014 do dnia zapłaty

- 8.799,93 zł od dnia 26.07.2014 do dnia zapłaty

- 3.077,50 zł od dnia 28.07.2014 do dnia zapłaty

- 1.669,68 zł od dnia 31.07.2014 do dnia zapłaty

- 147.101,85 zł od dnia 05.08.2014 do dnia zapłaty

- 1.389,96 zł od dnia 08.08.2014 do dnia zapłaty

- 420,01 zł od dnia 09.08.2014 do dnia zapłaty

- 5.499,95 zł od dnia 11.08.2014 do dnia zapłaty

- 2.003,62 zł od dnia 18.08.2014 do dnia zapłaty

- 22.591,98 zł od dnia 16.08.2014 do dnia zapłaty

- 1.571,35 zł od dnia 22.08.2014 do dnia zapłaty

- 1.673,50 zł od dnia 22.08.2014 do dnia zapłaty

- 73.551,00 zł od dnia 02.09.2014 do dnia zapłaty

oraz wnieśli o zasądzenie od pozwanego solidarnie na rzecz powodów kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego w wysokości 7.200 zł i kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w wysokości 68 zł.

Postanowieniem z dnia 19 grudnia 2014r. Sąd Okręgowy we Wrocławiu umorzył postępowanie co do kwoty 11.773,38 zł.

W dniu 19 grudnia 2014r. Sąd Okręgowy we Wrocławiu wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym na kwotę 549.263,22 zł wraz z odsetkami od dat wskazanych w pozwie.

Dnia 23 lutego 2015 r. pozwany (...) Publiczny Szpital (...) we W. wniósł sprzeciw i zaskarżył nakaz zapłaty w całości. Pozwany wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów procesu od powoda na rzecz pozwanego ewentualnie nieobciążanie pozwanego kosztami procesu. W uzasadnieniu sprzeciwu podał, że strona pozwana zaprzecza obowiązkowi zapłaty kwoty 549.263,22 zł z uwagi na spełnienie świadczenia w całości w dniu 29.12.2014r. Zdaniem pozwanego powód zupełnie bezpodstawnie popiera powództwo, zamiast je cofnąć, a tym samym swoim zachowaniem zmusił pozwanego do złożenia sprzeciwu.

Strona pozwana zakwestionowała także zasadność odsetek ustawowych dochodzonych przez powoda w pozwie z dnia 21 listopada 2014 r. w wysokości odsetek ustawowych. Zdaniem pozwanego, uwzględniając treść art. 8 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, w transakcjach handlowych, w których dłużnikiem jest podmiot publiczny, wierzycielowi, bez wezwania, przysługują odsetki w wysokości odsetek za zwłokę określanej na podstawie art. 56 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, za okres od dnia wymagalności świadczenia pieniężnego do dnia zapłaty, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki: wierzyciel spełnił swoje świadczenie oraz wierzyciel nie otrzymał zapłaty w terminie określonym w umowie albo wezwaniu. A zatem strona powodowa nie może się domagać odsetek ustawowych od dnia wymagalności poszczególnych faktur VAT do dnia zapłaty, a jedynie odsetek określonych a art. 56 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, która znajduje zastosowanie w niniejszym postępowaniu z urzędu. W związku z powyższym, pozwany zarzucił, że powództwo w tym zakresie zasługuje na oddalenie.

Uzasadniając wniosek o nieobciążanie pozwanego kosztami postępowania, pozwany podniósł, że nie jest w stanie dokonywać jednorazowych spłat, bez udziału pomocy publicznej, tylko z kwot otrzymywanych na leczenie pacjentów w ramach kontraktu z Narodowym Funduszem Zdrowia. Wielokrotnie informowany był powód, o odroczeniu kierowania pozwów o zapłatę. Szpital znajduje się w bardzo trudnej sytuacji finansowej, nie może jednak upaść, lecz ma obowiązek leczyć ludzi bez zapewnienia ze strony państwa wystarczających środków na ten cel.

Pozwany podał, że przychód Szpitala jest w przeważającej mierze dany, określony przez kontrakt z Narodowym Funduszem Zdrowia. Niski poziom wynagrodzenia z tytułu realizowanych usług medycznych nie odpowiadający poziomowi kosztów ponoszonych z tytułu realizacji procedur medycznych spowodował nadwyrężenie sytuacji ekonomicznej zakładu. Strata Szpitala z lat poprzednich wynosi obecnie 104.851.311 zł., a zobowiązania wynoszą 123.183.805,00 zł. W 2010 r. pozwany poniósł stratę w wysokości ponad 6 milionów złotych, zaś w pierwszym półroczu 2011 r. strata pozwanego wyniosła aż 8 milionów złotych. W miesiącach czerwiec 2013 r., lipiec 2014 r. oraz sierpień 2013 r. strata szpitala wynosiła odpowiednio 435.474,86 zł, 1.112.218,42 zł, 551.016,52 zł. Pozwany nie posiada żadnych ruchomości, nie związanych z wykonywaniem świadczeń medycznych, które mógłby zbyć, ani nieruchomości. Aktywa trwale jak i obrotowe, są związane z bieżącą działalnością medyczną (sprzęt medyczny, leki). Brak jest możliwości zbycia tych aktywów dla potrzeb procesu. Brak jest jednak środków finansowych, ze względu na narastającą od 2009 roku stratą z działalności bieżącej, związaną z odmową zapłaty za świadczenia zrealizowane w klinikach hematologicznych i onkologicznych, z tytułu procedur ratujących życie. Kliniki te są bardzo kosztochłonne i powód jest w trudnej sytuacji, w której musi leczyć, nie otrzymując wynagrodzenia, a Narodowy Fundusz Zdrowia do chwili obecnej nie podjął decyzji o zapłacie, wskazując na zmniejszenie budżetu. Pozwany nie jest w stanie pokryć nawet swoich zobowiązań, z przychodu za jeden rok. Natomiast brak zysku z działalności bieżącej uniemożliwia pokrywanie bieżących potrzeb związanych z działalnością medyczną. W tym stanie finansów, pozwany nie może wydatkować środków, pomijając potrzeby bieżące: leki, osocze krwi, wynagrodzenia, ponieważ może to spowodować może uszczerbek dla funkcjonowania placówki medycznej.

W odpowiedzi na sprzeciw powodowie podtrzymali dotychczasowe stanowisko w sprawie wnosząc o zasądzenie odsetek ustawowych za opóźnienie płatności poszczególnych faktur od dnia następnego po ich wymagalności do dnia 30 grudnia 2014 r. bowiem w tym dniu pozwany spełnił swoje świadczenie dokonując wpłaty należności głównej wynikającej z faktur. Spełnienie świadczenia nastąpiło z chwilą zaksięgowania wpłaty na rachunku powoda. Powodowie wskazali, że dokonane przez pozwanego spłaty nie objęły dochodzonych przez powodów należności odsetkowych. Strona powodowa dochodzi bowiem odsetek ustawowych w wysokości określonej w ustawie z dnia 12 czerwca 2003r. oraz z dnia 8 marca 2013r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Umową z dnia 26 listopada 2011r. (...) sp. z o.o. z siedziba we W. i (...) sp. z o.o. z siedziba w Ł. zawarli konsorcjum w celu wspólnego ubiegania się o otrzymanie zamówień publicznych i wykonywania tych zamówień.

Dowód: Umowa Konsorcjum z dnia 16 listopada 2011 r. k. 24-30.

Powodowie zawarli umowy z pozwanym (...) Publicznym Szpitalem (...)z siedziba we W. umowę nr (...) (...)z dnia 6 maja 2013r., umowę Nr (...)z dnia 3 września 2013r., umowę Nr (...)z dnia 18 listopada 2013r. oraz (...) z dnia 18 marca 2014r. W ramach zawartych umów powodowie zobowiązali się do dostarczania leków i materiałów medycznych, a pozwany zobowiązał się do zapłaty ceny za dostarczone towary, na podstawie wystawionych przez (...) Sp.z.o.o.faktur.

Dowód:

1.  Umowa z dnia 06 maja 2013 r. nr (...), k. 31-48,

2.  Umowa z dnia 03 września 2013 r. nr (...), k. 49-56,

3.  Umowa z dnia 18 listopada 2013 r. nr (...) (...), k. 57-64,

4.  Umowa z dnia 18 marca 2014 r. nr (...), k. 65-71.

Dostarczanie towarów oraz akceptacja faktur było każdorazowo potwierdzane przez pozwanego w drodze oświadczenia na odrębnym dokumencie. W treści faktur był określony termin płatności ceny za dostarczone produkty. Natomiast kopia zamówienia była dostarczana pozwanemu w dniu dostawy za pośrednictwem fax-u na numer Apteki (...) pozwanego.

Dowód: faktury VAT wraz z dowodami przestania pozwanemu faxem kopii zamówień oraz potwierdzeniami dostarczenia towaru k. 92-147 oraz 150-158.

Oprócz dostaw wykonywanych w ramach zawartych umów, powodowie zrealizowali na rzecz pozwanego również zamówienie pozaumowne stwierdzone fakturą nr (...) z dnia 17 czerwca 2014r. na kwotę 22.591,98 zł, którego odbiór pozwany potwierdził w dniu 20 czerwca 2014r.

Dowód: faktura VAT nr (...) z dnia 17 czerwca 2014r. k.148 wraz z potwierdzeniem dostarczenia towaru z dnia 20.06.2014r. k.149.

W związku z tym, że pozwany uchylał się z zapłatą za wymagalne faktury (...).z.o.o jako lider konsorcjum skierował do Szpitala ostateczne przesądowe wezwania do zapłaty z dnia 25 lipca 2014r., 1 sierpnia 2014r. oraz 3 września 2014r., w których wezwał do dobrowolnej spłaty należności. Pozwany nie uiścił zobowiązania w całości ani nie odpowiedział na wezwania.

Dowód:

1.  ostateczne przesądowe wezwanie do zapłaty z dnia 25.07.2014r. wraz z potwierdzeniem odbioru, k. 72-75,

2.  ostateczne przesądowe wezwanie do zapłaty z dnia 01.08.2014r. wraz z potwierdzeniem odbioru, k. 76-79,

3.  ostateczne przesądowe wezwanie do zapłaty z dnia 03.09.2014r. wraz z potwierdzeniem odbioru, k. 90-92.

Z uwagi na wynikający z wiążących strony umów przetargowych tryb mediacyjny dla rozwiązania sporów (§ 10 Umów), pismem z dnia 15 września 2014r. powód wezwał pozwanego do wyznaczenia mediatora pod rygorem uznania, że tryb mediacyjny został wyczerpany. Pozwany w odpowiedzi z dnia 22 września 2014r. zaproponował mediatora w osobie J. M. oraz zwrócił się z prośbą o wskazanie mu obszarów spornych pomiędzy stronami. W dniu 1 października 2014r. powód przesłał do pozwanego oraz mediatora wniosek o przeprowadzenie mediacji. Mediację przeprowadzono w dniu 16 października 2014r. w jej wyniku nie doszło do zawarcia ugody.

Dowód:

1.  wezwanie do wyznaczenia mediatora z dnia 15 września 2014 r. wraz z potwierdzeniem odbioru przez pozwanego w dniu 17 września 2014 r. k. 83-85

2.  pismo pozwanego z dnia 22 września 2014 r. k. 86,

3.  wniosek o przeprowadzenie mediacji z dnia 1 października 2014 r. k. 87-89,

4.  Protokół z przebiegu mediacji z dnia 16 października 2014 r. k. 90-91.

Po wydaniu nakazu zapłaty pozwany dokonał zapłaty faktur objętych pozwem.

Łącznie pozwany zapłacił powodom kwotę 549.263,22 zł. Przelew tej kwoty został zaksięgowany na rachunku powoda w dniu 30 grudnia 2014 r. Pozwany nie zapłacił powodowi odsetek za opóźnienie w płatności. Po dokonaniu przelewu kwoty głównej przez pozwanego powód cofnął pozew w zakresie należności głównej.

Dowód:

1.  potwierdzenie zapłaty z dnia 29.12.2014 r. wraz ze specyfikacją przelewu nr (...) z dnia 29.12.2014 r. k. 190-191,

2.  dowód księgowy zaksięgowania wpłaty na rachunku powoda. – k. 218.

Sąd zważył, co następuje:

W rozpoznawanej sprawie powód wniósł o zasądzenie na jego rzecz kwoty 561.036,60 zł wraz z odsetkami ustawowymi od daty wymagalności liczonej od szeregu faktur szczegółowo wymienionych w pozwie.

Przed wydaniem nakazu zapłaty strona pozwana zapłaciła część należności w wysokości 11.773,38 zł obejmującej pierwszych pięć faktur wymienionych w pozwie, skutkiem czego powodowie ograniczyli powództwo o tę kwotę. Postanowieniem z dnia 19 grudnia 2014 r. umorzył postępowanie co do kwoty 11.773,38 zł.

Na podstawie pozwu Sąd Okręgowy w dniu 19 grudnia 2014 r. wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym. Po wydaniu nakazu zapłaty strona pozwana dokonała zapłaty pozostałej należności głównej w wysokości 549.263,22 zł. Skutkiem zapłaty całej pozostałej należności objętej pozwem, pozwani na podstawie art. 332 § 2 KPC ograniczyli powództwo do żądania zasądzenia odsetek ustawowych liczonych od dnia wymagalności poszczególnych faktur do dnia 30.12.2014 r. tj. do daty zaksięgowania na rachunku powodów dokonanej przez stronę pozwaną wpłaty należności głównej cofając pozew w pozostałym zakresie.

W rozpoznawanej sprawie bezspornym był obowiązek zapłaty przez pozwanego na rzecz powoda kwoty głównej objętej pozwem. Pozwany dokonał zapłaty należności głównej, czym przyznał zarówno istnienie roszczenia powoda jak i jego wysokość. Wobec zapłaty należności głównej w wysokości 549.263,22 zł po wydaniu nakazu zapłaty i cofnięcia pozwu w tym zakresie postępowanie co do zapłaty należności głównej ulegało umorzeniu na podstawie art. 355 § 1 KPC, o czym orzeczono w punkcie II wyroku.

Wobec cofnięcia pozwu co do należności głównej przedmiotem rozstrzygnięcia sądu było jedynie żądane zasądzenia odsetek za opóźnienie w płatności faktur wymienionych w pozwie naliczanych od daty wymagalności poszczególnych płatności wymienionych w fakturach do dnia 30 grudnia 2014 r. tj. do dnia zaksięgowania wpłaty na rachunku powoda.

Kwestia terminu płatności za dostarczone leki i artykuły medyczne została przez strony uregulowana w umowach ramowych, na podstawie których powodowie dostarczali zamówione przez stronę pozwaną artykuły. Termin płatności każdorazowo był wskazywany na fakturze i strona pozwana miała pełną świadomość terminów zapłaty. Pomimo nadejścia terminów zapłaty strona powodowa za zamówione leki i artykuły medyczne zapłaciła z opóźnieniem dokonując jednorazowej zapłaty za wszystkie ujęte w pozwie faktury niezależnie od tego jaki był rzeczywisty termin płatności każdej z nich. W takiej sytuacji powodom na podstawie art. 481 KC należne są odsetki liczone za opóźnienie tj. od dnia następnego po dniu określonym na poszczególnych fakturach jako termin płatności do dnia zapłaty, którym w niniejszej sprawie był 30 grudzień 2014 r., w którym to dniu na rachunku powodów zarachowano dokonaną przez pozwanego wpłatę.

W toku procesu sporna pozostawała wysokość odsetek jednak na rozprawie pełnomocnik powodów sprecyzował, że w rozumieniu powodów odsetki ustawowe to też odsetki od zaległości podatkowych określone także w ustawie ordynacja podatkowa.

Podkreślić należy, że pozwem objęte były wyłącznie odsetki od dnia wymagalności roszczenia do dnia zapłaty. Nie były objęte pozwem odsetki za okres poprzedzający wymagalność roszczenia i to niezależnie od okoliczności czy termin płatności wynikający z umów łączących strony był 30 czy 60 dniowy. Z tego też powodu w sprawie nie mają zastosowania przepisy art. 5 ustawy z dnia 12 czerwca 2003 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych ani art. 5 i 6 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych. Zatem przedmiotem rozstrzygnięcia były jedynie odsetki naliczone po dacie wymagalności kwot objętych poszczególnymi fakturami.

Jeżeli chodzi o regulację ustawową dotyczącą wysokości odsetek to należy mieć na względzie, że w niniejszej sprawie do faktur wystawionych na podstawie umowy z dnia 6 maja 2013 r. nr (...) tj.:

- (...)/2014

- (...)/2014

- (...)/2014

- (...)/2014

- (...)/2014

zastosowanie mieć będzie ustawa z dnia 12 czerwca 2003 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, bowiem umowa ramowa z dnia 6 maja 2013 r. nr (...) na podstawie której strona pozwana złożyła zamówienie a powodowie dokonali dostawy została zawarta w czasie jej obowiązywania (art. 15 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych - (Dz.U. z 2003 r. Nr 139, poz. 1323, z późn. zm)

Natomiast do pozostałych faktur wystawionych na podstawie umów:

- z dnia 3 września 2013 r. nr (...) (...),

- z dnia 18 listopada 2013 r. nr (...) (...)

- z dnia 18 marca 2013 r. nr(...)

oraz do faktury (...) za materiały dostarczone pozaumownie

zastosowanie mieć będą regulacje ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych. (DzU 2013 poz. 403)

Niezależnie jednak od tego jaką ustawę zastosujemy, to regulacje ustawowe obejmujące sposób obliczania odsetek za opóźnienie w płatności po terminie wymagalności roszczenia (a tylko takie objęte są pozwem w niniejszej sprawie), to odsetki za takie opóźnienie naliczane są w wysokości określonej w art. 56 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa. Wynika to bowiem z treści zarówno art. 7 ustawy z dnia 12 czerwca 2003 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych jak i art. 7 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych. Regulacje te w zakresie naliczana odsetek za opóźnienie w płatności po terminie wymagalności są tożsame.

Odsetki te w okresie objętym pozwem kształtowany się następująco:

⚫

od dnia 9 lipca 2014 do dnia 8 października 2014 r. w wysokości 10 % w skali roku (Obwieszczenie MF z dnia 9 lipca 2013 r. w sprawie stawki odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych oraz obniżonej stawki odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych)

⚫

od dnia 9 października 2014 r. do dnia 30 grudnia 2014 r. w wysokości 8 % w skali roku (Obwieszczenie MF z dnia 10 października 2014 r. w sprawie stawki odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych oraz obniżonej stawki odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych)

Z tego też względu na podstawie art. 7 obu ustaw Sąd Okręgowy zasadził odsetki w wysokości odsetek za zwłokę określonych na podstawie art. 56 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.

Sąd o kosztach postępowania orzekł na podstawie art. 100 KPC, bowiem powodowie ulegli w sprawie jedynie w minimalnym zakresie tj. co do wysokości odsetek za opóźnienie. Początkowo domagali się zasądzenia odsetek ustawowym lecz w toku procesu na rozprawie w dniu 31 lipca 2015 r. sprecyzowali, że żądane są odsetki w wysokości tzw. "podatkowej” tj. określonej na podstawie art. 56 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa. Zapłata przez stronę pozwaną w toku postępowania tj. po wydaniu nakazu zapłaty, kwoty należności głównej uznane być musi za przegraną w sprawie, bowiem okoliczności wskazane w pozwie okazały się być prawdziwe, a strona pozwana spełniła zadość oczekiwaniom powodów płacąc całą objętą pozwem należność główną czym faktycznie przyznała zasadność roszczenia powodów. Na zasądzone koszty w łącznej wysokości 35.320 zł składają się: opłata sądowa poniesiona przez powodów w wysokości 28.052 zł i koszty zastępstwa procesowego wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictw w wysokości 7.268 zł.

W ocenie Sądu w niniejszej sprawie nie zachodził szczególny wypadek określony w art. 102 KPC. Sytuacja finansowa strony pozwanej nie może bowiem powodować przerzucenia na powodów kosztów prawidłowo i słusznie złożonego pozwu. To postawa strony pozwanej nie płacącej terminowo za swoje zobowiązania spowodowała konieczność złożenia pozwu i poniesienia przez powodów zarówno opłaty sądowej jak i kosztów zastępstwa procesowego w sprawie. Na marginesie jedynie zaznaczyć należy, że postawa strony pozwanej polegająca na systemowym nie płaceniu faktur w terminie nie zasługuje na aprobatę.