Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IV U 428/13 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Świdnicy z 2014-01-08

Sygn. akt IV U 428/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 stycznia 2014 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący: SSR Teresa Maślukiewicz

Protokolant : Katarzyna Zych

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 stycznia 2014 roku w Ś.

sprawy z odwołania M. N.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

z dnia 22 lipca 2013 roku, znak: (...)

o jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy

I zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. z dnia 22 lipca 2013 roku, znak: (...) w ten sposób, że przyznaje M. N. prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy w kwocie 3.520 zł (trzy tysiące pięćset dwadzieścia złotych) odpowiadającej 5% (pięć procent ) uszczerbku na zdrowiu;

II zasądza od strony pozwanej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. na rzecz powódki M. N. kwotę 120 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

M. N. odwołała się od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. z 22.01.2013r. wnosząc o zmianę zaskarżonej decyzji i ustalenie, że zdarzenie z 11.02.2013r. był wypadkiem przy pracy. W uzasadnieniu odwołania podała m. in., że wbrew stanowisku organu rentowego zdarzenie z 11.02.2013r. jest wypadkiem przy pracy, albowiem było to nagłe zdarzenie, które nastąpiło podczas wykonywania pracy i spowodowało uraz.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. wniósł o oddalenie odwołania uzasadniając to m. in. tym, że odmówiono ubezpieczonej prawo do odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy albowiem zdarzenie z 11.02.2013r. spowodowane zostało przyczyną wewnętrzną organizmu wnioskodawczyni a zatem było związane ze stanem zdrowia.

Sąd ustalił:

M. N. zatrudniona jest w Gimnazjum Gminnym im. P. W. w S. na stanowisku pedagoga szkolnego. W dniu 11.02.2013r. wykonywała swoje codzienne obowiązki. O godzinie 11 40 chcąc wydrukować dokumenty, kucnęła aby włączyć listwę zasilającą do komputera. Poczuła silny ból w prawym kolanie, nie mogła samodzielnie wstać. Sekretarz Gimnazjum –A. K. zawiozła M. N. do Szpitala (...) w Ś., gdyż pogotowie odmówiło wobec braku zagrożenia życia. W szpitalu stwierdzono uszkodzenie stawu kolanowego. Hospitalizowana od 11.02.2013r. do 15.02.2013r. Po hospitalizacji przez 6 tygodni – do końca marca 2013r. nosiła ortezę stawu kolanowego.

Lekarz orzecznik ZUS w dniu 19.07.2013r. wydał opinię, że zdarzenie opisane w protokole powypadkowym nie przyczyniło się do powstania urazu, jest ono samoistne.

Decyzją z 22.07.2013r. organ rentowy odmówił M. N. prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku z dnia 11.02.2013r.

Dowód:

-opinia lekarza orzecznika ZUS z 19.07.2013r.-k. 16 w aktach ZUS;

-decyzja z 22.07.2013r. –w aktach ZUS- w załączeniu.

Biegły sądowy orzekł, że u M. N. w wyniku zdarzenia z 11.02.2013r. doszło do uszkodzenia łękotki bocznej kolana prawego, które spowodowało 5% uszczerbku na zdrowiu według pozycji 156. Stan zdrowia powódki nie miał wpływu na powstanie uszkodzenia łękotki, uraz powstał z typowego, opisywanego w literaturze mechanizmu.

Dowód:

-opinia biegłego –k. 39-40.

Sąd zważył:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z 30.10.2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (tekst jednolity DZ.U. z 2009r., Nr 167, poz 1322), za wypadek przy pracy uważa się nagle zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonego.

Aby konkretne zdarzenie można było uznać za wypadek przy pracy, muszą zaistnieć jednocześnie trzy ustawowe przesłanki:

1)  nagłość zdarzenia;

2)  przyczyna zewnętrzna;

3)  związek z pracą.

W niniejszej sprawie zaistniały owe trzy ustawowe przesłanki :

-powódka nagle doznała urazu;

-spowodowanego przyczyną zewnętrzną, która spowodowała uraz kolana -podczas wykonywania codziennych czynności pracowniczych.

Organ rentowy mimo obowiązku wynikającego z art. 6 kc nie udowodnił, iż uraz spowodowany został przyczyną samoistną, tkwiącą w organizmie powódki. W aktach ZUS brak jest dokumentu potwierdzającego, że lekarz orzecznik ZUS dnia 19.07.2013r. dysponował kompletną dokumentacją medyczną związaną z leczeniem powódki w przeszłości oraz w związku z urazem jakiego doznała 11.02.2013r., że osobiście zbadał powódkę i po zbadaniu powódki oraz analizie kompletnej dokumentacji medycznej wydał 19.07.2013r. opinię będącą podstawą merytoryczną decyzji z 22.07.2013r. Lekarz orzecznik swoją opinię oparł na analizie protokołu powypadkowego. Natomiast biegły sądowy po zbadaniu powódki i analizie dokumentacji medycznej orzekł, że uraz zgięciowo skrętny łękotki kolana prawego powódki nastąpił wskutek typowego mechanizmu, opisywanego w literaturze (medycznej).

Przed 11.02.2013r. powódka nie skarżyła się na dolegliwości owego stawu, nie uległa wcześniej wypadkowi- nie stwierdzono wcześniej zablokowania ruchomości w stawie kolanowym. Stan zdrowia powódki nie miał żadnego wpływu na powstanie uszkodzenia łękotki.

Wobec powyższego- skoro zdarzenie z 11.02.2013r. spełnia wymogi określone w art. 3 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy wypadkowej- jest wypadkiem przy pracy, to po myśli art. 11 ust. 1 cyt. ustawy wypadkowej powódce przysługuje stosowne odszkodowanie, odpowiadające 5% uszczerbku na zdrowiu. Strony nie wniosły zastrzeżeń do opinii biegłego. Przyjąć zatem należało, że zgadzają się z ustaleniami i wnioskami końcowymi opinii.

Sąd w całości dał wiarę opinii biegłego, albowiem jest pełna, jasna, pozbawiona wewnętrznych sprzeczności i dostatecznie wyjaśniająca wszystkie okoliczności mające istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia.

Sąd oddalił wniosek powódki o przeprowadzenie dowodu z zeznań świadków A. K. i I. K. albowiem okoliczności, na które mieliby oni zeznawać wyjaśnione zostały przez biegłego w opinii z 29.10.2013r.

Z tych przyczyn, na mocy art. 477 11 §2 kpc orzeczono ja w pkt I sentencji.

Orzeczenie o kosztach zastępstwa procesowego znajduje oparcie w art. 98 w związku z §11 ust. 2 i § 2 ust 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych…(tekst jednolity DZ.U. z 2013, poz. 490).

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Katarzyna Zych
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Świdnicy
Osoba, która wytworzyła informację:  Teresa Maślukiewicz
Data wytworzenia informacji: