Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I Ns 1368/13 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Kłodzku z 2014-04-23

Sygn. akt INs 1368/13

POSTANOWIENIE

Dnia 23 kwietnia 2014 r.

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący SSR Tadeusz Dereń

Protokolant Magda Biernat

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 kwietnia 2014 r. w Kłodzku

sprawy z wniosku A. H. i R. H.

przy udziale (...) S.A. z siedzibą w K. Oddział w W.

o ustanowienie służebności przesyłu

I.  oddala wniosek;

II.  zasądza od wnioskodawców A. H. i R. H. na rzecz uczestnika postępowania (...) S.A. z siedzibą w K. Oddział w W. kwotę 257 zł tytułem kosztów postępowania.

Sygn. akt INs 1368/13

UZASADNIENIE

Wnioskodawcy A. i R. H. wnieśli o ustanowienie służebności przesyłu polegającej na prowadzeniu eksploatacji sieci przesyłowej, należącej do uczestnika (...) S.A. Oddział w W., obowiązku znoszenia przez każdoczesnego właściciela nieruchomości obciążonej ograniczeń i zakazów wynikających z istnienia urządzeń wchodzących w skład tej sieci, o zasądzenie na rzecz wnioskodawców kwoty 5616 zł tytułem jednorazowego wynagrodzenia za ustanowioną służebność oraz o zasądzenie od uczestnika zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu wniosku podali, że wnioskodawcom przysługuje prawo własności nieruchomości położonej w D. i na nieruchomości tej usytuowane są urządzenia przesyłowe, stanowiące część sieci przesyłowej należącej do uczestnika.

Pełnomocnik wnioskodawców pismem z dnia 3.01.2013 r. zwrócił się do uczestnika z wezwaniem do uregulowania stanu prawnego elementów sieci przesyłowej, jednakże do zawarcia umowy ustanawiającej służebność przesyłu nie doszło.

Wynagrodzenie w kwocie 5616 zł zostało wyliczone przez pełnomocnika wnioskodawców na podstawie metodologii stosowanej przez biegłych w opiniach dla potrzeb postępowań sądowych i w ocenie wnioskodawców żądana kwota jest adekwatna do wartości ustanawianej służebności i niewygórowana.

W przypadku zanegowania okoliczności przebiegu linii przesyłowej albo projektowanej służebności wnieśli o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego geodety, zaś w przypadku zanegowania sposobu obliczania wysokości jednorazowego wynagrodzenia, szerokości pasa technologicznego i ceny gruntu, o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego do spraw szacowania nieruchomości.

W odpowiedzi na wniosek uczestnik postępowania (...) S.A. w K. Oddział w W. wniósł o oddalenie wniosku i obciążenie wnioskodawców kosztami postępowania w kwocie 257 zł przyznając, że na nieruchomości wnioskodawców – działka nr (...) w D. – posadowiona jest napowietrzna linia energetyczna średniego napięcia L-861, której elementem jest jeden słup wsporczy, linia została wybudowana przed 1945 rokiem i remontowana w 1977 r. oraz 1994 r., przejęta przez uczestnika na podstawie dekretu z dnia 8.03.1946 r. o majątkach opuszczonych i poniemieckich (Dz.U. nr 13 poz. 87 ze zm.).

Uczestnik podniósł, że na podstawie art. 292 k.c. nabył służebność gruntową o treści odpowiadającej służebności przesyłu przez zasiedzenie, ponieważ co najmniej 30 lat korzysta z trwałego i widocznego urządzenia zlokalizowanego na nieruchomości wnioskodawców.

Wobec powyższego roszczenie o ustanowienie służebności przesyłu jest bezzasadne, gdyż, gdyż uczestnik nabył już trwałe uprawnienie do korzystania z nieruchomości przez zasiedzenie nieruchomości służebności gruntowej o treści odpowiadającej służebności przesyłu.

Nadto wskazał, że (...) S.A., obecnie (...) S.A. powstała w maju 2004 r. z połączenia spółek prawa handlowego, stanowiących własność Skarbu Państwa a nie państwowych zakładów energetycznych, jest następcą prawnym byłego Zakładu (...) S.A., który powstał z przekształcenia byłego przedsiębiorstwa państwowego.

Powyższy fakt wyklucza dochodzenie roszczeń przez aktualnego właściciela nieruchomości.

Uczestnik zarzucił, że dochodzone przez wnioskodawców wynagrodzenie za korzystanie z działki celem dokonywania czynności naprawczych i eksploatacyjnych na słupie wsporczym jest wygórowane, gdyż słup wsporczy zlokalizowany jest tuz przy drodze publicznej i uczestnik nie potrzebuje ustanowienia służebności na działce wnioskodawców, ponieważ i bez niej może prowadzić normalną eksploatację urządzeń.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca A. H. i R. H. są współwłaścicielami, na zasadach wspólności ustawowej małżeńskiej, nieruchomości bez zabudowań położonej w D., obejmującej działkę nr (...) o powierzchni 0,061 ha.

/dowód: -odpis księgi wieczystej (...),

k. 11,

-wyrys mapy ewidencyjnej, k. 14,

-mapa z przebiegiem linii przesyłowej, k. 13/

Przez nieruchomość wnioskodawców przebiega napowietrzna linia energetyczna średniego napięcia L – 861, której elementem jest jeden słup wsporczy, wybudowana przed 1945 rokiem, remontowana w 1977 roku oraz w 1994 roku.

Właścicielem linii energetycznej jest uczestnik postępowania (...) S.A. z/s w K., który jest następcą prawnym (...) S.A.

Przez cały okres istnienia linii energetycznej były wykonywane przy niej prace remontowe, modernizacyjne, konserwacyjne oraz kontrolne.

/dowód: -karta ewidencyjna środków trwałych, k. 39,

-protokół odbioru technicznego linii z 9.12.1977 r., k.40,

-schemat linii, k. 41,

-protokół odbioru i przekazania do eksploatacji linii z 1.09.1994 r., k. 42,

-protokół odbioru technicznego linii L-861 z 23.12.1991 r., k. 42,

-protokół odbioru technicznego linii L-861 z 31.10.85 r.,

-protokół przeglądu przedremontowego linii L-861 z 24.06.1977 r.,

-protokół obchodu linii z 15.09.82 r., k. 142, z 10.10.87 r., k. 143-145,

-plan przebiegu linii L – 861, k. 146 – 148/

Pismem z dnia 3.01.2013 r. wnioskodawcy wezwali uczestnika do zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu za jednorazowym wynagrodzeniem w wysokości 5616 zł.

/dowód: pismo – wezwanie z 3.01.13 r., k. 9/

Na podstawie zarządzenia nr 26/ORG/89 Ministra Przemysłu z dnia 16.01.1989 r. utworzono przedsiębiorstwo państwowe Zakład (...) w W. w wyniku podziału przedsiębiorstwa państwowego (...) w P.. Przedsiębiorstwu przydzielono składniki mienia powstałego z podziału przedsiębiorstwa (...) w P..

Z dniem 20 lipca 1993 r. nastąpiło przekształcenie przedsiębiorstwa państwowego Zakład (...) w spółkę prawa handlowego Zakład (...) S.A. w W., która wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki przekształconego przedsiębiorstwa państwowego.

W dniu 30 kwietnia 2004 r. doszło do połączenia Zakładu (...) S.A. z Zakładem (...) S.A.”, który następnie zamienił nazwę na (...) S.A. (do 30 grudnia 2008 r.), (...) S.A. (do 31 sierpnia 2011 r.) i (...) S.A. i jako spółce przejmująca wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki Zakładu (...) S.A.

/dowód: -zarządzenie z 16.01.1989 r., k. 71,

-zarządzenie Ministra Przemysłu i Handlu z 20.07.1993 r., k. 74,

-postanowienie SR w Wałbrzychu z 1.09.1993 r., k.77,

- akt notarialny przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego w spółkę akcyjną z dnia 20.07.1993 r., k. 99,

- odpis z KRS uczestnika, k. 28/

Sąd zważył, co następuje:

Bezspornym jest w sprawie, iż wnioskodawcy A. H. i R. H. są współwłaścicielami, na zasadach wspólności ustawowej małżeńskiej, nieruchomości bez zabudowań, położonej w D., obejmującej działkę nr (...), przez która przebiega napowietrzna linia energetyczna średniego napięcia L-861, której elementem jest jeden słup wsporczy.

Zarzut uczestnika postępowania nabycia służebności gruntowej o treści odpowiadającej służebności przesyłu przez zasiedzenie podlegał uwzględnieniu.

W tym miejscu wskazać należy, iż w odniesieniu do służebności przesyłu należy oddzielić od siebie dwie konstrukcje a mianowicie służebności przesyłu oraz służebności o treści odpowiadającej służebności przesyłu. Konstrukcja prawna służebności przesyłu została wprowadzona z dniem 3 sierpnia 2008r. w art. 305 1 -305 4 k.c. W okresie poprzedzającym ustawowe uregulowanie służebności przesyłu wyrażano w orzecznictwie pogląd dopuszczający nabycie przez zasiedzenie, na podstawie art. 292 k.c., stosowanego w drodze analogii, służebności gruntowej, odpowiadającej treści służebności przesyłu na rzecz przedsiębiorstwa przesyłowego (vide: uchwała SN z 7.10.2008r. III CZP 89/08, postanowienie z 8.09.2006 r. II CSK 112/06, wyrok SN z 31.05.2006r IV CSK 149/05, postanowienie SN z 26.07.2012r. II CSK 752/11, uchwała SN z 18.05.2013r. III CZP 18/13).

Zgodnie z art. 292 k.c. służebność gruntowa może być nabyta przez zasiedzenie jeżeli polega na korzystaniu z trwałego i widocznego urządzenia. Przesłankami nabycia służebności gruntowej są: posiadanie nieruchomości w granicach służebności, upływ terminu zasiedzenia oraz istnienia trwałego i widocznego urządzenia (vide: wyrok SN z 11.03.2005r. II CK 489/04 niepubl.). Przyjmuje się, że trwałym i widocznym urządzeniem w rozumieniu przepisu art. 292 kc jest tylko rezultat świadomego działania człowieka (wyrok SN z 10.01.1969r. II CR 516/68, OSNC 1969/12/220) zaś przykładem trwałego i widocznego urządzenia na nieruchomości, z której korzysta posiadacz służebności, jest m.in. linia energetyczna, która z chwilą przyłączenia do sieci weszła w skład przedsiębiorstwa.

Przy ocenie posiadania prowadzącego do zasiedzenia służebności należy mieć na uwadze, że zgodnie z art. 292 kc do nabycia służebności gruntowej przez zasiedzenie stosuje się przepisy o nabyciu własności nieruchomości przez zasiedzenie jedynie odpowiednio i tym samym posiadania prowadzącego do nabycia służebności gruntowej przez zasiedzenie nie należy utożsamiać z posiadaniem prowadzącym do nabycia przez zasiedzenie własności nieruchomości. Zgodnie zaś z art. 352 kc kto faktycznie korzysta z cudzej nieruchomości w zakresie odpowiadającym treści służebności, jest posiadaczem służebności, a do posiadania służebności przepisy o posiadaniu rzeczy stosuje się tylko odpowiednio. Przy ocenie posiadania prowadzącego do zasiedzenia służebności gruntowej chodzi o faktyczne korzystanie z gruntu w takim zakresie i w taki sposób, w jaki czyniłaby to osoba, której przysługuje służebność, natomiast władanie w zakresie służebności gruntowej kwalifikuje się, zgodnie art. 336 kc, jako posiadanie zależne.

Zgodnie z przepisem art. 336 kc, posiadaczem zależnym jest ten kto faktycznie włada rzeczą jako użytkownik, zastawnik, najemca, dzierżawca lub mający inne prawa, z którymi łączy się określone władztwo nad cudzą rzeczą. Posiadanie jest to stan faktyczny, polegający na faktycznym władztwie, przez które rozumie się samą możliwość władania rzeczą. Dla istnienia posiadania bowiem nie jest konieczne rzeczywiste korzystanie z rzeczy (nieruchomości) lecz samą możliwość takiego korzystania zaś efektywne - w sensie gospodarczym - korzystanie z nieruchomości nie jest konieczną przesłanką posiadania. Podkreślenia nadto wymaga, że posiadanie służebności nie musi być wykonywane w sposób ciągły, lecz stosownie do potrzeb, tak jak ma to właśnie miejsce w przypadku służebności przesyłu.

W realiach przedmiotowej sprawy od samego początku uczestnik postępowania powoływał się na posiadanie przez niego tytułu prawnego, pozwalającego na korzystanie z nieruchomości wnioskodawców w zakresie, w jakim przebiegają przez nią linie energetyczne, wywodząc taki tytuł z zasiedzenia służebności gruntowej, odpowiadającej swą treścią służebności przesyłu.

W tym miejscu wskazać należy, że o stanie posiadania prowadzącym do zasiedzenia służebności polegającej na korzystaniu z linii energetycznych decyduje przede wszystkim przebieg linii nad nieruchomością obciążoną, a nie umiejscowienie na tej nieruchomości słupów podtrzymujących przewody (vide: wyrok SN z 19.05.2004r. III CK 496/02 niepubl., postanowienie SN z 6.07.2011r. I CSK 157/11).

Zgodnie ze stanowiskiem uczestnika, jej poprzednik prawny, otrzymał w posiadanie poniemiecką infrastrukturę energetyczną, napowietrzną linię przebiegającą nad nieruchomością wnioskodawców, na mocy dekretu z dnia 8.03.1946r. o majątkach opuszczonych i poniemieckich (Dz.U. 1946.13.87 ze zm), który stanowił podstawę przejścia majątku opuszczonego (w rozumieniu dekretu) na własność Skarbu Państwa.

Przy doliczaniu przez uczestnika do okresu zasiedzenia okresu posiadania przez poprzednika prawnego i Skarb Państwa służebności przesyłu przed datą 1 lutego 1989 r. nie może budzić wątpliwości, że posiadanie przez przedsiębiorstwo państwowe urządzeń energetycznych oraz cudzej nieruchomości, na której zostały posadowione, jest posiadaczem w rozumieniu art. 352 k.c. i może prowadzić do zasiedzenia służebności gruntowej odpowiadającej służebności przesyłu (art. 292 kc w zw. z art. 172 kc- vide: postanowienie SN z 13.10.2011r. V CSK 502/10, uchwała SN z 22.05.2013r. IIICZP 18/13).

W orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjęto, że osoba prawna, która przed dniem 1 lutego 1989r. mając status państwowej osoby prawnej nie mogła nabyć w drodze zasiedzenia własności nieruchomości ani ograniczonych praw rzeczowych, może natomiast do okresu samoistnego posiadania wykonywanego po dniu 1 lutego 1989r. doliczyć okres posiadania Skarbu Państwa sprzed tej daty.

Stanowisko to ma odniesienie w szczególności do przedsiębiorstw energetycznych i innych przedsiębiorstw przesyłowych, które do dnia 1 lutego 1989r. korzystały ze służebności przesyłu w ramach zarządu mieniem państwowym w imieniu i na rzecz Skarbu Państwa. Dopiero wprowadzenie zmian do kodeksu cywilnego stworzyło z dniem 1 lutego 1989 r. dla państwowych osób prawnych - przedsiębiorstw państwowych- możliwość nabywania dla siebie własności nieruchomości i innych praw rzeczowych.

Powyższe oznacza, że w okresie sprzed daty 1 lutego 1989r. kiedy obowiązywał art. 128 kc wyrażający zasadę jednolitego funduszu własności państwowej, to Skarb Państwa a nie przedsiębiorstwo państwowe był posiadaczem urządzeń przesyłowych i cudzej nieruchomości, na której je posadowiono, i tylko on mógł nabyć przez zasiedzenie służebność gruntową przesyłu.

W uchwale z dnia 22.10.2009r. IIICZP 70/09-OSNC 2010/5/64 Sąd Najwyższy przyjął, że korzystanie przez przedsiębiorstwa państwowe z nieruchomości w sposób odpowiadający treści służebności gruntowej, prowadzące do zasiedzenia służebności gruntowej przed dniem 1 lutego 1989r. stanowiło podstawę do nabycia tej służebności przez Skarb Państwa, w tym także dotyczyło to zasiedzenia samej służebności gruntowej. W okresie gdy przedmiotowa linia energetyczna stanowiła własność Skarbu Państwa, korzystanie przez poprzedników prawnych uczestnika postępowania z nieruchomości wnioskodawców (ich poprzedników) w sposób odpowiadający służebności przesyłu, stanowiło posiadanie odbywające się na rzecz Skarbu Państwa, ale działającego- co istotne- w ramach dominimum, a nie w ramach imperium, a zatem bieg terminu zasiedzenia na rzecz Skarbu Państwa nie uległ zawieszeniu z powodu siły wyższej a zatem nabycie przez zasiedzenie służebności gruntowej odpowiadającej treści służebności przesyłu mogła nastąpić na rzecz Skarbu Państwa, a skoro taka sytuacja w przedmiotowej sprawie nie miała miejsca to każdy kolejny posiadacz mógł doliczyć do swojego posiadania (art.176§1 kc w zw. z art. 292 kc) okres posiadania przez Skarb Państwa (vide: postanowienie SN z 25.01.2006r. I CSK 11/05, postanowienie SN z 17.12.2008r. I CSK 171/08, postanowienie SN z 17.12.2010r. III CZP 108/10, uchwała SN z 22.10.2009r. III CZP 70/09).

Przenosząc te rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy stwierdzić należy, że doszło do ziszczenia się przesłanek przewidzianych w art. 172 kc po dniu 1 lutego 1989r. a więc nie nastąpiło nabycie przez Skarb Państwa służebności gruntowej o treści odpowiadającej służebności przesyłu co oznacza możliwość doliczenia, jak wskazano wyżej, przez uczestnika postępowania czasu posiadania poprzednika. Uczestnik wykazał zaś następstwo prawne dołączonymi do akt sprawy dokumentami z których wynika, że na podstawie zarządzenia Ministra Przemysłu z dnia 16.01.1989r. utworzono przedsiębiorstwo państwowe Zakład (...) które przejęło składniki mienia powstałego z podziału przedsiębiorstwa (...) w P. zaś zarządzeniem Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 20.07.1993 r. nastąpiło przekształcenie w/w przedsiębiorstwa państwowego w spółkę prawa handlowego Zakład (...) S.A., która wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki przekształconego przedsiębiorstwa państwowego na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 5 lutego 1993r. o przekształceniach własnościowych niektórych przedsiębiorstw państwowych o szczególnym znaczeniu dla gospodarki państwowej- Dz.U. 1993.16.69. Następnie w dniu 30.04.2004r. doszło do połączenia Zakładu (...) S.A. z Zakładem (...) S.A. , który następnie zmienił nazwę na (...) S.A. (do 30 grudnia 2008r.), (...) S.A. (do 31 sierpnia 2011r.) i (...) S.A. oraz jako spółka przejmująca wstąpił we wszystkie prawa i obowiązki (...) S.A.

Załącznikiem dokumentów jest m.in. wykaz składników majątkowych przekazywanych w wyniku w/w przekształceń.

Zatem, stwierdzić należy, iż uczestnik wykazał, że jako następca prawny przejął cały majątek byłego Zakładu (...) S.A. w tym majątek sieciowy obejmujący linie i stacje elektroenergetyczne a co za tym idzie i ograniczone prawa rzeczowe w postaci służebności przesyłu.

W uchwale SN z 22.05.2013r.- IIICZP 18/13 przyjęto, że jeszcze przed wprowadzeniem służebności przesyłu w 2008r. zakłady przesyłowe mogły zasiadywać prawa do korzystania z cudzej działki, zaś okres posadowienia instalacji przed 2008r. dolicza się do czasu posiadania wymaganego do zasiedzenia tej służebności natomiast w postanowieniu z dnia 26.06.2013r- IICSK 626/12 Sąd Najwyższy przyjął, że przed dniem 3.08.2008 r. możliwe było nabycie przez zasiedzenie służebności o treści odpowiadającej służebności przesyłu zaś beneficjentem tej służebności mógł być jedynie przedsiębiorca a prawo to wchodziło w skład prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa w znaczeniu przedmiotowym.

W okolicznościach niniejszej sprawy należy przyjąć, iż uczestnik jest posiadaczem służebności w złej wierze a w konsekwencji termin prowadzący do nabycia przez uczestnika służebności gruntowej o treści odpowiadającej służebności przesyłu, zgodnie z art. 172§2 kc w zw. z art. 176 kc, wynosi trzydzieści lat .

Orzecznictwo Sądu Najwyższego przyjmuje, że przedsiębiorca- posiadacz służebności przesyłu- jest posiadaczem służebności w złej wierze (vide: uchwała SN z 17.06.2005r. IIICZP 29/05, wyrok SN z 29.01.2008r. IV CSK 410/07) zaś uczestnik nie przedstawił żadnych decyzji administracyjnych dotyczących wywłaszczenia m.in. na podstawie art. 35 ust. 1 ustawy z 12.03.1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczenia nieruchomości- tekst jednolity: Dz.U. 1974/10/64 ze zm. lub innych dokumentów dających prawo zajęcia nieruchomości, na podstawie których możliwe byłoby przyjęcie dobrej wiary poprzednika prawnego uczestnika w objęciu nieruchomości w posiadanie w zakresie służebności.

W ocenie Sądu, początek biegu zasiedzenia służebności gruntowej o treści odpowiadającej służebności przesyłu należy liczyć od dnia 29 grudnia 1976r., kiedy to nastąpiło przejęcie środka trwałego w postaci napowietrznej linii energetycznej średniego napięcia L- 861 co znajduje potwierdzenie m.in. w wydruku z ewidencji środków trwałych (k.39). Również pozostałe dokumenty dołączone do akt sprawy, dotyczące w/w linii energetycznej, potwierdzają jednoznacznie, iż poprzednicy prawni uczestnika wykonywali prace remontowe, modernizacyjne, konserwacyjne i kontrolne dotyczące tej linii a jak wskazano na wstępie uzasadnienia, posiadanie prowadzące do nabycia służebności gruntowej w drodze zasiedzenia, nie musi być wykonywane w sposób ciągły lecz stosownie do potrzeb, zaś dla istnienia posiadania nie jest konieczne rzeczywiste korzystanie z nieruchomości lecz sama możliwość takiego korzystania.

Zatem uczestnik może doliczyć do własnego okresu posiadania nieruchomości wnioskodawców w zakresie niezbędnym do obsługi urządzeń przesyłowych, także okres posiadania sprawowany przez jego poprzedników prawnych czyli od dnia 29 grudnia 1976r. a w związku z tym, zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego, okres zasiedzenia- dla linii energetycznej- służebności o treści odpowiadającej służebności przesyłu upłynął 31 grudnia 2006r., przy uwzględnieniu złej wiary czyli 30 lat.

Nieruchomość wnioskodawców obciąża więc służebność gruntowa o treści odpowiadającej służebności przesyłu, którą zasiedział uczestnik postępowania, a więc nie jest możliwe ustanowienie tej służebności, zaś zasiedzenie jest pierwotnym sposobem nabycia własności i osobie, której nieruchomość została obciążona taką służebnością wskutek jej zasiedzenia, nie przysługuje roszczenie o wynagrodzenie za ustanowienie służebności ani też wynagrodzenie odnośnie tej służebności za okres od chwili zasiedzenia.

Wniosek w przedmiotowej sprawie wpłynął do tut. Sądu w 2013r., zaś wnioskodawca mógł wcześniej skorzystać z prawa do sądu np. domagając się ustanowienia służebności gruntowej o treści odpowiadającej służebności przesyłu za odpowiednim wynagrodzeniem.

Wbrew twierdzeniom wnioskodawców ustanowienie służebności odpowiadającej treścią służebności przesyłu, na rzecz przedsiębiorstwa, nie wymaga wskazywania i określania nieruchomości władnącej i oznaczenie takiej nieruchomości dla ustanowienia lub nabycia przez zasiedzenie w/w służebności jest niepotrzebne (vide: postanowienie SN z dnia 14.06.2013r.-V CSK 321/12). Pozostałe zarzuty, podniesione w pismach procesowych wnioskodawców, są bezzasadne zaś wobec ustalenia, że uczestnik ma tytuł prawny do korzystania z nieruchomości wnioskodawców, na podstawie powołanych przepisów roszczenie wnioskodawców podlegało w całości oddaleniu. Nadto wskazać należy, iż wobec bezzasadności żądania wnioskodawców bezcelowe było prowadzenie dowodów z opinii biegłych z zakresu geodezji i szacowania nieruchomości co skutkowało oddalenie wniosku w tym zakresie

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie przepisu art. 520§2 kpc obciążając kosztami wnioskodawców, gdyż strony były w różnym stopniu zainteresowane wynikiem postępowania, i koszty w wysokości 257 zł obejmują koszty zastępstwa w kwocie 240 zł (§7 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r w sprawie opłat za czynności radców prawnych- Dz. U. nr 163 poz. 1349 ze zm.) i kwotę 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

W tym stanie rzeczy, mając na uwadze całokształt okoliczności sprawy, orzeczono jak w sentencji.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Marta Kulig
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Kłodzku
Osoba, która wytworzyła informację:  Tadeusz Dereń
Data wytworzenia informacji: