Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 października 2017 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Eliza Skotnicka

Protokolant prot. sąd. Magda Biernat

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 października 2017 roku w Kłodzku

sprawy z powództwa W. R.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w S.

o zapłatę 6000 zł i ustalenie

I.  zasądza od strony pozwanej (...) S.A. z siedzibą w S. na rzecz powoda W. R. kwotę 2000 zł (dwa tysiące złotych) wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 8 sierpnia 2015 roku do dnia zapłaty,

II.  dalej idące powództwo oddala,

III.  zasądza od powoda na rzecz strony pozwanej kwotę 272,21 zł tytułem zwrotu kosztów procesu,

IV.  nakazuje powodowi, aby uiścił na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kłodzku kwotę 153,27 zł tytułem zwrotu wydatków tymczasowo wyłożonych przez Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Powód W. R. wniósł o zasądzenie od strony pozwanej kwoty 6 000 zł tytułem zadośćuczynienia z ustawowymi odsetkami od dnia 3 sierpnia 2015 r. oraz kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. Powód domagał się nadto ustalenia odpowiedzialności pozwanej na przyszłość za skutki wypadku komunikacyjnego, któremu uległ w dniu 20 czerwca 2015 r.

W uzasadnieniu pozwu podał, że w wyniku w/w zdarzenia doznał obrażeń ciała w postaci skręcenia i naderwania odcinka szyjnego kręgosłupa oraz urazu psychicznego, które do chwili obecnej negatywnie wpływają na jego życie. Powód podał, że sprawca kolizji posiadał ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej u strony pozwanej, która odmówiła wypłaty jakiegokolwiek świadczenia.

Strona pozwana (...) S. A. z siedzibą w S. wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na swoją rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł. W ocenie pozwanej nieznaczny i powierzchowny zakres uszkodzeń pojazdów uczestniczących w zdarzeniu z 20 czerwca 2015 r. oraz brak obrażeń ciała powoda świadczą o bezzasadności roszczenia dochodzonego pozwem.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 20 czerwca 2015 r. powód uczestniczył w kolizji, którego sprawca posiadał ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych u strony pozwanej.

Okoliczność bezsporna.

Po wypadku, tego samego dnia, powód udał się do (...) Centrum Medycznego S.A. w P., gdzie stwierdzono u niego skręcenie i naderwanie stawów i więzadeł innych i nieokreślonych części szyi, zalecono noszenie kołnierza ortopedycznego, oszczędny tryb życia i kontrolę w POZ. W związku z odczuwanymi dolegliwościami powód korzystał z pomocy lekarza ortopedy - traumatologa, neurologa i chirurga, został również skierowany na zabiegi fizjoterapeutyczne oraz zażywał środki farmakologiczne.

Dowód:

- karta informacyjna szpitalnego - k. 7 - 8

- wizyta lekarska z 22.05.2015 r. - k. 9 - 10

- konsultacja neurologiczna - k. 12 - 13

- historia zdrowia i choroby - k. 14

- skierowanie na zabiegi fizjoterapeutyczne - k. 15

- informacja dla lekarza kierującego - k. 16

- recepta - k. 17

Pismem z dnia 26 czerwca 2015 r. powód zgłosił szkodę stronie pozwanej domagając się zapłaty zadośćuczynienia w kwocie 30 000 zł (a w przypadku braku możliwości zakończenia postępowania likwidacyjnego w terminie 30 dni bezsporną kwotę 15 000 zł) i zwrotu kosztów leczenia w wysokości 19,90 zł. W odpowiedzi na pismo, strona pozwana wskazała, że przedłożona dokumentacja medyczna oraz wyniki przeprowadzonych badań nie dają podstaw do stwierdzenia, by w wyniku wypadku doszło u powoda do trwałych następstw pourazowych. Mimo przedsądowego wezwania do zapłaty, pozwana podtrzymała swoje stanowisko.

Dowód:

- pisma powoda z 26.06.2015 r., 11.09.2015 r. - k. 20 - 22, 28 - 30

- pisma pozwanej z 10.08.2015 r. - k. 24- 25

Zdarzenie, w którym uczestniczył powód miało charakter stłuczki, do której doszło na parkingu sklepu (...) w K. w wyniku wykonania nieostrożnego manewru przez kierującego pojazdem marki O. (...) K. A..

Tego samego dnia po zdarzeniu powód zaczął odczuwać ból kręgosłupa, lewego nadgarstka i klatki piersiowej, do chwili obecnej boli go nadgarstek i czuje piasek w kręgosłupie, zażywa też leki przeciwbólowe.

Dowód:

- zeznania świadka K. A. - k. 73

- przesłuchanie powoda - k. 74

Z uwagi na brak udokumentowanych śladów na drodze i pojazdach nie jest możliwe przeprowadzenie rekonstrukcji zdarzenia z udziałem powoda w oparciu o dowody materialne, jak również wykonanie symulacji komputerowych w celu określenia rzeczywistych przeciążeń działających na powoda. Niemniej jednak nie jest wykluczone, że u powoda doszło do obrażeń kręgosłupa szyjnego w mechanizmie „whiplash”. Dolegliwości zgłaszane przez powoda po zdarzeniu z 20 czerwca 2015 r. nie zostały potwierdzone obiektywnymi badaniami obrazowymi i klinicznymi przeprowadzonymi bezpośrednio w/w zdarzeniu. Zmiany stwierdzone u powoda nie spowodowały u niego trwałego uszczerbku na zdrowiu.

Przedmiotowa kolizja spowodowała u powoda uraz skrętny kręgosłupa odcinka szyjnego skutkującego 1% długotrwałym uszczerbkiem na zdrowiu (ustalonym w oparciu o pkt J 89a Tabeli oceny procentowej stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu stanowiącej załącznik do Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 r. Dz. U. z 2002 r. nr 234 poz. 1974 j. t.). Kolizja, w której uczestniczył powód nie skutkowała dotkliwymi ani znacznymi dolegliwościami bólowymi, nie powodowała też ograniczeń ruchomości kręgosłupa szyjnego. Powód nie wymaga kontynuacji leczenia, rokowania na przyszłość są pomyślne, nie powinny ujawnić się inne uciążliwości poza już ujawnionymi.

Dowód:

- opinia zespołowa i sprawozdanie z przeprowadzonych badań kolizji drogowej sporządzona przez biegłych sądowych z zakresu rekonstrukcji wypadków komunikacyjnych, fotografii kryminalistycznej i mechanoskopijnych badań pojazdów D. K. i z zakresu medycyny sądowej M. B. - k. 96

- opinia biegłego sądowego z zakresu (...) -k . 121 - 122

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało częściowemu uwzględnieniu tj. co do kwoty 2 000 zł.

W przedmiotowej sprawie poza sporem między stronami był fakt zaistnienia w dniu 20 czerwca 2015 r. kolizji z udziałem powoda. Strona pozwana przyznała, że udzielała ochrony ubezpieczeniowej sprawcy zdarzenia, zakwestionowała jednak zasadność roszczenia dochodzonego pozwem w kontekście doznanych przez powoda obrażeń.

Podstawą rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie był przepis art. 444 § 1 k.c., który stanowi, że w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Zgodnie zaś z art. 445 § 1 k.c. odwołującym się do wypadków wskazanych w art. 444 k.c., w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia sąd może także przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Pojęcie "sumy odpowiedniej" użyte w art. 445 § 1 k.c. w istocie ma charakter niedookreślony, niemniej jednak w judykaturze wskazane są kryteria, którymi należy się kierować przy ustalaniu wysokości zadośćuczynienia. Zadośćuczynienie ma mieć przede wszystkim charakter kompensacyjny, wobec czego jego wysokość nie może stanowić zapłaty symbolicznej, lecz musi przedstawiać jakąś ekonomicznie odczuwalną wartość. Jednocześnie wysokość ta nie może być nadmierną w stosunku do doznanej krzywdy, ale musi być "odpowiednia" w tym znaczeniu, że powinna być - przy uwzględnieniu krzywdy poszkodowanego - utrzymana w rozsądnych granicach, odpowiadających aktualnym warunkom i przeciętnej stopie życiowej społeczeństwa.

Ustalenie stopnia doznanego uszczerbku na zdrowiu powódki pozostającego w związku przyczynowym z przedmiotową kolizją drogową wymagało wiadomości specjalnych z zakresu medycyny. W związku z powyższym, Sąd na podstawie art. 278 k.p.c. dopuścił dowód z opinii biegłych sądowych z zakresu rekonstrukcji wypadków komunikacyjnych, medycyny sądowej i ortopedii - traumatologii. Jednocześnie, po przeprowadzeniu w/w dowodów Sąd pominął dowód z opinii biegłych sądowych z zakresu radiologii i neurologii uznając, że jest on zbędny w kontekście ustaleń dokonanych przez biegłych z zakresu rekonstrukcji wypadków komunikacyjnych, medycyny sądowej i ortopedii - traumatologii.

Sąd w całej rozciągłości podzielił wnioski wydanych w sprawie opinii biegłych sądowych, które nie były zresztą kwestionowane przez żadną ze stron postępowania. Biegli z zakresu rekonstrukcji wypadków komunikacyjnych i medycyny sądowej wskazali, że wprawdzie są trudności z ustaleniem przebiegu zdarzenia i prędkości, z jaką poruszały się pojazdy, jednak w podawanych okolicznościach sprawy mogło dojść u powoda do delikatnego urazu kręgosłupa w odcinku szyjnym, przy czym uraz ten nie pozostawił trwałych następstw na jego zdrowiu. Podobną opinię wydał biegły sądowy z zakresu ortopedii i traumatologii, który stwierdził, że powód nie doznał poważnych obrażeń ciała, niemniej jednak kolizja spowodowała u niego uraz skrętny kręgosłupa odcinka szyjnego skutkującego 1% długotrwałym uszczerbkiem na zdrowiu oraz niewielkie dolegliwości bólowe. Rokowania co do stanu zdrowia powoda są pomyślne i nie wymaga on dalszego leczenia.

Sąd przyjął, że podstawą rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie powinien być zakres doznanych przez powoda obrażeń, rozmiar bólu, czas trwania leczenia oraz stopień ustalonego długotrwałego uszczerbku na jego zdrowiu.

Powód domagał się zasądzenia zadośćuczynienia za doznane krzywdy i cierpienia w wysokości 6 000 zł. Biorąc pod uwagę poczynione wyżej rozważania co do skutków przedmiotowego zdarzenia dla zdrowia powoda, stopnia stwierdzonego uszczerbku na jego zdrowiu oraz rokowań na przyszłość Sąd uznał, że adekwatnym zadośćuczynieniem będzie kwota 2 000 zł.

Sąd oddalił również powództwo w zakresie dotyczącym ustalenia odpowiedzialności pozwanej na przyszłość za skutki zdarzenia z 20 czerwca 2015 r., bowiem z opinii biegłego ortopedy - traumatologa jednoznacznie wynika, że rokowania co do stanu zdrowia powoda są pomyślne i nie powinny ujawnić się inne uciążliwości poza już ujawnionymi.

O należnych odsetkach ustawowych od zgłoszonego roszczenia orzeczono w oparciu o art. 481 § 1 k.c. i art. 455 k.c., a także mając na uwadze treść art. 14§1 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2060 j.t.), w myśl którego zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni licząc od dnia złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia o szkodzie. Podkreślić należy, że z akt sprawy wynika, iż pozwana otrzymała zgłoszenie powoda w dniu 8 lipca 2015 r., wobec czego 30 - dniowy termin do wypłaty odszkodowania upłynął 7 sierpnia 2015 r.

O kosztach orzeczono po myśli art. 100 k.p.c. Powód wygrał proces w 33% i w tej części strona pozwana winna zostać obciążona kosztami procesu. Łączne koszty niniejszego postępowania wyniosły 5 287,27 zł, zatem powód winien je ponieść co do kwoty 3 542,48 zł, zaś pozwana co do kwoty 1 744,79 zł. Pozwana pokryła koszty w łącznej wysokości 2 017 zł, w tym zaliczkę na wydatki związane z wydaniem opinii przez biegłych sądowych i opłatę skarbową od pełnomocnictwa. Różnica pomiędzy kosztami, jakie pozwana poniosła a kosztami, jakie winna ponieść wynosi 272,21 zł, którą to kwotę powód powinien zwrócić stronie pozwanej. Jednocześnie zaliczki złożone przez strony w łącznej kwocie 2 400 zł nie wystarczyły na pokrycie należności biegłych sądowych, które wyniosły 2 553,27 zł. Wobec powyższego, Sąd, w myśl art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych z dnia 28 lipca 2005 r. (Dz. U. z 2016 r. poz. 623 j.t.) Sąd nakazał powodowi - zgodnie z wynikiem procesu - uiszczenie brakującej kwoty 153,27 zł na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Kłodzku.

(...)