Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 kwietnia 2013 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Eliza Skotnicka

Protokolant: Małgorzata Schick

po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2013 roku w Kłodzku

sprawy z powództwa Agencji Nieruchomości Rolnych w W. Oddział Terenowy (...) we W.

przeciwko (...) Sp. z o.o. w B.

o zapłatę 3 608, 82 zł

I. zasądza od strony pozwanej (...) Sp. z o.o. w B. na rzecz strony powodowej Agencji Nieruchomości Rolnych w W. Oddział Terenowy (...) we W. kwotę 3560,48 zł (trzy tysiące pięćset sześćdziesiąt 48/100) wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 1.XI.2010r.;

II. dalej idące powództwo oddala;

III. zasądza od strony pozwanej na rzecz strony powodowej kwotę 693 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt IC 1267/12

UZASADNIENIE

Strona powodowa Agencja Nieruchomości Rolnych Oddział Terenowy we W.domagała się zasądzenia od pozwanego kwoty 3608,82 zł z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwoty 48,82 zł od dnia 1 marca 2009r. i od kwoty 3560,48 zł od dnia 1 listopada 2010r. oraz o zasądzenie kosztów postępowania. W uzasadnieniu pozwu wskazano, że pozwana spółka była dzierżawcą nieruchomości rolnych wchodzących w skład Zasobu Własności Skarbu Państwa na podstawie umowy z dnia 13.06.2006r. Agencja rozwiązała ze stroną pozwaną umowę ze skutkiem na dzień 31.08.2010r. powód wystawił pozwanemu fakturę VAT tytułem czynszu dzierżawnego za II półrocze 2008r. na kwotę 4524,23 zł z terminem płatności w dniu 28 lutego 2009r. Kwota ta nie została w całości przez pozwanego uregulowana, do zapłaty z tej faktury pozostała kwota 48,34 zł. W dniu 4 października 2010t. strona powodowa wystawiła fakturę VAT tytułem czynszu dzierżawnego za okres dzierżawy od 1 lipca 2010r. do 31 sierpnia 2010r. na kwotę 3560,48 zł. Kwota ta również nie została przez pozwanego zapłacona. Na dzień wniesienia pozwu pozwany zalega z zaplata kwoty 3608,82 zł

Strona pozwana (...) Sp. z o.o.w B.w sprzeciwie od nakazu zapłaty zaskarżyła go w całości podnosząc zarzut zapłaty należności za II półrocze 2008r. oraz część należności za II półrocze 2010r. oraz zarzut przedawnienie, a także pozwana wskazała, że za ten sam okres powód dochodził roszczeń przez Sądem Rejonowym w Kłodzku w sprawie (...)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Agencja Nieruchomości Rolnych Oddział Terenowy we W.zawarła z (...) Sp. z o.o.w B.umowę dzierżawy w dniu 13 czerwca 2006r. nr (...) (...)przedmiotem, której były nieruchomości rolne położone na terenie gminy R., obręb S. działki nr (...)o ogólnej powierzchni 42,4699 ha. Umowa została zawarta na okres 10 lat. Zgodnie z §15 ust. 1 umowy dzierżawca zobowiązany był płacić wydzierżawiającemu czynsz dzierżawny w wysokości równowartości 440 decyton pszenicy w stosunku rocznym. W ust. 5 § 15 umowy postanowiono, że cenę pszenicy przyjmuje się na podstawie średniej krajowej ceny skupu pszenicy publikowanej przez GUS za każde półrocze roku kalendarzowego. Czynsz płatny jest za okres półrocza roku kalendarzowego z dołu w wysokości wynikającej z przemnożenia połowy ilości pszenicy określonej w ust. 1 przez cenę pszenicy określoną w ust. 5. Czynsz za I półrocze płatny jest w terminie 31 października wg cen pszenicy w I półroczu, a za II półrocze wg ceny pszenicy w II półroczu, w terminie do 28 lutego następnego roku. W myśl §15 pkt 9 umowy w razie wygaśnięcia lub rozwiązania umowy w ciągu roku kalendarzowego czynsz dzierżawny ustala się proporcjonalnie do długości okresu dzierżawy w danym półroczu, przyjmując cenę pszenicy za poprzednie półrocze. W wypadku powstania różnicy pomiędzy ceną przyjętą do naliczenia czynszu, a ceną opublikowaną przez GUS, Agencja dokonuje korekty wysokości czynszu, przyjmując cenę pszenicy odpowiednią dla poszczególnych półroczy. W wyniku dokonanej korekty, w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia ceny pszenicy przez GUS następuje dopłata różnicy przez dzierżawcę lub zwrot nadpłaty przez Agencję.

Dowód:

umowa dzierżawy k. 5 - 9;

W dniu 7 lutego 2009r., strona powodowa wystawiła fakturę za czynsz dzierżawny za II półrocze 2008r. na kwotę 4524,23 zł z terminem płatności w dniu 28 lutego 2009r.

Dowód:

- faktura VAT nr (...) k. 10.

Łącząca strony umowa dzierżawy została rozwiązana ze skutkiem na dzień 31 sierpnia 2010r. W dniu 4 października 2010r. Agencja wystawiła pozwanemu fakturę za czynsz dzierżawny za okres od 1 lipca 2010r. do 31 sierpnia 2010r. na kwotę 3560,48 zł płatną w terminie do dnia 31 października 2010r.

Dowód:

- faktura VAT nr (...) k. 11;

- wypowiedzenie umowy k. 14 - 16.

Prawomocnym wyrokiem z dnia 6 grudnia 2011r., wydanym w sprawie (...)Sąd rejonowy w Kłodzku zasądził od pozwanego na rzecz strony powodowej kwote 1504,74 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwoty 1472,23 zł od dnia 19 lutego 2011r. i od kwoty 35,51 do dnia 18 maja 2011r. tytułem różnicy w wysokości czynszu za okres od 1 lipca 2010 r. do 31 sierpnia 2010r. zgodnie z fakturą korygująca z dnia 27 stycznia 2011r. wystawioną przez stroną powodową, w której wyliczono dopłatę do czynszu ustalonego fakturą z dnia 4 października 2010r. na kwotę 1472,23 zł płatną w terminie do dnia 15 lutego 2011r.

Dowód:

- wyrok Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 6 grudnia 2011r. wraz z uzasadnieniem w aktach sprawy sygn. akt (...)

- faktura korygująca VAT nr (...)k. 17 akt (...);

Pismem z dnia 13 czerwca 2012r. strona powodowa wezwała pozwaną spółkę do zapłaty.

Dowód:

wezwanie do zapłaty k. 12 i 13.

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało uwzględnieniu w zasadniczej części.

Sąd ustalił stan faktyczny na podstawie przedłożonych przez stronę powodową dokumentów oraz dokumentów znajdujących się w aktach sprawy tut. Sądu o sygn. (...). Strona pozwana podniosła skutecznie zarzut przedawnienia roszczenia wynikającego z faktury obejmującej należności czynszowe za II półrocze 2008r., gdyż zgodnie z fakturą VAT z dnia 7 lutego 2009r. termin płatności tej należności wyznaczono na dzień 28 lutego 2009r. Zgodnie z art. 118 k.c. termin przedawnienia roszczeń o świadczenia okresowe wynosi trzy lata. Zatem roszczenie w kwocie 48,34 zł wynikające z tej faktury uległo przedawnieniu w dniu 28 lutego 2012r. Pozew zaś w niniejszej sprawie wniesiono w dniu 27 sierpnia 2012r., a więc po upływie terminu przedawnienia.

W ocenie Sądu pozostałe zarzuty podniesione przez stronę pozwaną były niezasadne i z tego powodu nie mogły być uwzględnione. Poza sporem było, że strony łączyła umowa dzierżawy. Zgodnie z art. 693 § 1 i 2 k.c. przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Czynsz może być zastrzeżony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju. Może być również oznaczony w ułamkowej części pożytków.

Zgodnie z treścią umowy dzierżawy łączącej strony niniejszego postępowania strona powodowa po wypowiedzeniu i rozwiązaniu umowy dzierżawy w ciągu roku kalendarzowego była uprawniona do wystawienia stronie pozwanej faktury za czynsz dzierżawny ustalony proporcjonalnie do długości okresu dzierżawy w danym półroczu, w tym przypadku za okres od 1 lipca 2010r. do 31 sierpnia 2010r. przyjmując cenę pszenicy za poprzednie półrocze. Zgodnie z fakturą z dnia 4 października 2010r. należność czynszowa za ten okres wynosiła 3560,48 zł i płatna była w terminie do dnia 31 października 2010r. Następnie zgodnie postanowieniami §15 ust. 9 umowy strona powodowa dokonała korekty naliczonego wcześniej czynszu dzierżawnego i obciążyła pozwaną różnicą powstałą pomiędzy ceną pszenicy opublikowaną przez Prezesa GUS w I półroczu, która wynosiła 48,03 zł, a ceną opublikowaną przez Prezesa GUS w II półroczu wynoszącą 67,89 zł. Zgodnie z wyliczeniem dokonanym przez stronę powodową niedopłata wyniosła 1472,23 zł. Prawomocny wyrok Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 6 grudnia 2011r., w sprawie (...)dotyczył wyłącznie wynikającej z faktury korygującej należności w kwocie 1472,23 zł, natomiast cały czynsz dzierżawny należny za okres od 1 lipca 2010r. do 31 sierpnia 2010r. wynosił 5032,71 zł. Zatem wbrew podniesionemu przez stronę pozwaną zarzutowi powagi rzeczy osadzonej, spór w niniejszym procesie dotyczył pozostałej (nieobjętej wymienionym wyżej wyrokiem) części należności z tytułu czynszu dzierżawnego za okres od 1 lipca 2010r. do 31 sierpnia 2010r. w kwocie 3560,48 zł, wynikającej z faktury z dnia 4 października 2010, płatnej w terminie do dnia 31 października 2010r.

Z tego też względu powództwo w części nieprzedawnionej, a więc obejmujące należność z tytułu części czynszu dzierżawnego za okres od 1 lipca 2010r. do 31 sierpnia 2010r. wraz odsetkami ustawowymi naliczonymi zgodnie z zasadami przewidzianymi w art. 481§1 i 2 k.c. i 482§1 k.c. tj. od dnia, w którym dłużnik opóźnił się z zapłatą, to jest od dnia 1 listopada 2010r., należało uwzględnić. Oddaleniu podlegało żądanie pozwu w części dotyczącej niezapłaconej reszty czynszu dzierżawnego za II półrocze 2008r. w kwocie 48,34 zł wraz z odsetkami od tej należności, gdyż pozwany podniósł skutecznie, stosownie do art. 117 §2 k.c., zarzut przedawnienia.

O kosztach postępowania orzeczono zgodnie z art. 100 k.p.c., przyjmując, że strona powodowa wygrała proces w 99%, zasądzono od strony pozwanej na rzecz strony powodowej kwotę 693 zł, stanowiąca 99% poniesionych przez powódkę kosztów w kwocie 700,- zł, z w tym koszty zastępstwa procesowego w kwocie 600 zł i opłatę sądową w kwocie 100 zł.