Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 206/14 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Kłodzku z 2014-04-24

Sygn. akt I C 206/14

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 kwietnia 2014 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Eliza Skotnicka

Protokolant: Małgorzata Schick

po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2014 roku w Kłodzku

sprawy z powództwa e. N. S. F. I. Z.z siedzibą w W.

przeciwko A. W.

o zapłatę 1 701,66 zł

oddala powództwo.

Sygn. akt IC 206/14

UZASADNIENIE

Strona powodowa e. N. S. F. I. Z. z siedzibą w W. wniosła o zasądzenie od pozwanego A. W. kwoty 1701,66 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu oraz zasądzenie kosztów procesu, w uzasadnieniu pozwu wskazując, że na podstawie umowy cesji przejęła od firmy (...) Sp. z o.o. prawo do wierzytelności wobec pozwanego z tytułu umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych.

Pozwany A. W. nie stawił się na rozprawie i nie złożył wyjaśnień.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 27 maja 2013 r. strona powodowa e. N. S. F. I. Z. z siedzibą w W. zawarła z firmą (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej jako (...)) umowę ramową przelewu wierzytelności, a w dniu 4 czerwca 2013r. porozumienie (...) (...) do umowy ramowej przelewu wierzytelności z dnia 27 maja 2013r. W dniu 18 lipca 2013r. sporządzone zostało także zawiadomienie o przelewie wierzytelności.

Dowód:

-

ramowa umowa o przelew wierzytelności k.16 – 18;

-

porozumienie do umowy ramowej k. 20;

-

zawiadomienie o przelewie k. 22;

Sąd zważył, co następuje:

Podstawa zgłoszonego żądania budziła uzasadnione wątpliwości, wobec tego powództwo podlegało oddaleniu w całości, przy czym z uwagi na niestawiennictwo pozwanego i niezłożenie przez niego wyjaśnień, Sąd zgodnie z art. 339 i 340 k.p.c. wydał wyrok zaoczny.

Strona powodowa wnosząc o zapłatę należności na podstawie cesji wierzytelności powinna już w pozwie zawnioskować wszelkie dowody, by wykazać zasadność swego roszczenia. Strona powodowa co prawda w pozwie w liście dowodów powołała umowę z dnia 07 września 2011r. o świadczenie usług telekomunikacyjnych oraz faktury obejmujące dochodzone roszczenie, jednak dokumenty te, pomimo wezwania Sądu, nie zostały złożone do akt sprawy. Natomiast z przeprowadzonych dowodów wynika tylko, że strona powodowa nabyła bliżej nieokreślone wierzytelności od (...) Sp. z.o.o.., a zawiadomienie pozwanego o przelewie wierzytelności wprawdzie zostało sporządzone, lecz strona powodowa nie dołączyła potwierdzenia odbioru zawiadomienia przez pozwanego ani dowodu nadania tego pisma, a zatem uznać należy, że pozwany takiego zawiadomienia nie otrzymał.

Zważywszy, że pozwany nie wdał się w spór, Sąd mając wątpliwości co do zgłoszonych w pozwie roszczeń, wezwał stronę powodową do przedłożenia najpóźniej na rozprawie wszelkich dokumentów potwierdzających istnienie i wymagalność zgłoszonych roszczeń, pod rygorem utraty prawa powoływania ich w dalszym toku postępowania. Strona powodowa nie wykonała zobowiązania.

Strona powodowa powinna dołączyć do umowy sprzedaży wierzytelności dokument, z którego wynika, że określona wierzytelność przysługująca od określonego dłużnika, w tym przypadku pozwanego A. W. istnieje i została przez nią nabyta. Tymczasem strona powodowa przedłożyła jedynie kserokopię umowy zbiorczej (ramowej) sprzedaży wierzytelności oraz porozumienie do tej umowy, których zgodności z oryginałem nie potwierdził pełnomocnik strony powodowej stosownie do art. 129§2 k.p.c., a więc nie stanowią one nawet dokumentu prywatnego w rozumieniu art. 245 k.p.c., zatem nie mogą stanowić dowodu z dokumentu w niniejszym postępowaniu. Dane zaś zawarte w tych pismach wywołują szereg wątpliwości co do istnienia wierzytelności dochodzonych niniejszym pozwem. Wątpliwości tych, mimo wezwania Sądu, Strona powodowa nie rozwiała, gdyż dołączyła żądanych przez Sąd, a wymienionych w pozwie, w liście dowodów, dokumentów.

W przedmiotowej sprawie niewątpliwie mamy do czynienia z roszczeniami wynikającymi z umowy zawartej pomiędzy profesjonalnym przedsiębiorcą a konsumentem. Obowiązkiem Sądu jest więc skontrolowanie, czy umowa łącząca pozwanego z cedentem nie zawierała niedozwolonych postanowień umownych, w szczególności, czy pozwany jako konsument wyraził zgodę na cesję praw z tej umowy. Zważywszy na treść art. 6 k.c. i art. 232 k.p.c. to na stronie powodowej ciążył obowiązek wykazania istnienia wierzytelności w dochodzonej wysokości oraz jej wymagalności, a w szczególności okoliczności że wierzytelność ta przysługuje stronie powodowej. Tymczasem strona powodowa nie przełożyła żadnych dokumentów prywatnych, opierając swoje roszczenie jedynie na twierdzeniach, które w ocenie Sądu wywołują wątpliwości. Niepotwierdzone za zgodność z oryginałem kserokopie umowy ramowej i porozumienia nie mogą stanowić podstawy do ustalenia, że powódce przysługuje względem pozwanego dochodzona należność. Podkreślić należy, że jedynie kserokopia zawiadomienia o cesji, złożona również bez potwierdzenia za zgodność z oryginałem oraz bez dowodu doręczenia go pozwanemu, indywidualizuje dłużnika, wskazuje kwoty zadłużenia i numery faktur, z których ono wynika oraz terminy wymagalności. Gdyby nawet przyjąć, że zawarty w zawiadomieniu o cesji wykaz wierzytelności nieposiadający waloru dokumentu prywatnego, jest zgodny z rzeczywistym stanem prawnym i powódka nabyła na podstawie umowy cesji wierzytelność względem pozwanego to i tak, mimo wezwania strona powodowa nie przedłożyła dokumentów, pozwalających ustalić czy umowa cesji była w świetle art. 385 3 pkt 5 k.c. skuteczna. Rzeczą strony powodowej było bowiem wykazanie, że pozwany wyraził zgodę na przelew wierzytelności, przesłanka ta determinuje bowiem istnienie po stronie powodowej czynnej legitymacji procesowej w niniejszej sprawie.

Mając na względzie, że strona powodowa nie sprostała ciążącym na niej obowiązku udowodnienia faktów, z których wywodziła swoje roszczenia (art. 6 k.c. i 232 k.p.c.) Sąd wyrokiem zaocznym oddalił powództwo jako nieudowodnione, mając także wątpliwości co do posiadania przez powódkę legitymacji procesowej czynnej.

Z/ odpis wyroku zaocznego doręczyć:

- pełn. str. powodowej z poucz.

- pozwanemu z poucz.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Marta Kulig
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Kłodzku
Osoba, która wytworzyła informację:  Eliza Skotnicka
Data wytworzenia informacji: