Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 30 czerwca 2014r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Anatol Gul

Sędziowie: SO Alicja Chrzan

SO Grażyna Kobus

po rozpoznaniu w dniu 30 czerwca 2014rw Świdnicy

na posiedzeniu niejawnym sprawy egzekucyjnej

w sprawie z wniosku A. W.

przeciwko dłużnikowi M. K.

na skutek skargi wierzyciela na czynności Komornika Sądowego przy Sadzie Rejonowym w Świdnicy J. P.w sprawie egzekucyjnej KM 1360/13

na skutek zażalenia wierzyciela A. W.

na postanowienie Sądu Rejonowego w Świdnicy

z dnia 2 grudnia 2013r. w sygn. akt ICo 2594/13

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 2 grudnia 2013 roku, sygn. akt I Co 2594/13 Sąd Rejonowy w Świdnicy oddalił skargę wierzyciela A. W. na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Świdnicy J. P., to jest na postanowienie z dnia 18 czerwca 2013 roku w sprawie o sygn. Km 1360/13 odrzucające wniosek wierzyciela z dnia 23 maja 2013 roku w zakresie egzekucji kosztów procesu oraz kosztów klauzuli, z tej przyczyny, że z tytułu wykonawczego w postaci postanowienia Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 22 kwietnia 2013 roku, sygn. akt I Co 5317/11 nakładającego na dłużnika M. K. obowiązek wydania wierzycielowi nieruchomości nie wynika, by wierzycielowi od dłużnika przysługiwała jakakolwiek należność z tytułu zwrotu kosztów postępowania.

Sąd Rejonowy wydając powyższe postanowienie wskazał na treść art. 803 k.p.c., art. 804 k.p.c., art. 109 § 1 k.p.c., art. 98 § 1 i 2 k.p.c., art. 999 § 1 k.p.c.

Wierzycielka zaskarżając zażaleniem powyższe postanowienie, zarzuciła Sądowi Rejonowemu naruszenie art. 386 § 2 k.p.c., art. 770 k.p.c. w zw. z art. 98 § 2 k.p.c. oraz § 4 ust. 1 w zw. z § 11 ust. 1 pkt 7 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu i wniosła o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez zmianę lub uchylenie zaskarżonego postanowienia i zasądzenie na rzecz wierzyciela kosztów procesu w kwocie 60 zł.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Zażalenie nie jest zasadne.

Sąd Rejonowy dokonał trafnej interpretacji tytułu wykonawczego jakim jest postanowienie Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 22 kwietnia 2013 roku, sygn. akt I Co 5317/11. Skoro powyższy tytuł wykonawczy nie zawiera postanowień dotyczących kosztów procesu w kwocie 60 zł i kosztów klauzuli w kwocie 6 zł, których wierzyciel domaga się w swoim wniosku z dnia 23 maja 2013 roku skierowanym do komornika sądowego, to nie ma podstawy do egzekucji w świetle art. 776 k.p.c. powyższych kwot od dłużnika. Dodać należy, że koszty procesu, w tym koszty klauzuli w rozumieniu art 98 § 2 k.p.c. nie są kosztami niezbędnymi do celowego przeprowadzenia egzekucji w rozumieniu art. 770 k.p.c., bowiem obejmują one koszty sądowe, to jest opłaty i wydatki (art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych – Dz. U. 2005.167.1398 ze zm.), koszty przejazdów do sądu strony lub jej pełnomocnika oraz równowartość zarobku utraconego wskutek stawiennictwa w sądzie. Zgodnie z art. 108 § 1 k.p.c. o kosztach procesu rozstrzyga sąd w każdym orzeczeniu kończącym sprawę.

Oznacza to że Sąd Rejonowy nie naruszył wskazanych przez wierzyciela w zażaleniu przepisów.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c. oddalił zażalenie wierzyciela jako oczywiście bezzasadne.