Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 21 marca 2013 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Anatol Gul

Sędziowie: SO Piotr Rajczakowski

SO Aleksandra Żurawska

po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2013 r. w Świdnicy

na posiedzeniu niejawnym

zażaleń uczestniczek postępowania E. P. i W. P.

na postanowienie Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 23 stycznia 2013 r.

sygn. akt I Ns 996/12,

w sprawie z wniosku K. P. i S. P.

o zniesienie współwłasności

p o s t a n a w i a:

oddalić oba zażalenia.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 23 stycznia 2013 r. Sąd Rejonowy przyznał biegłemu sądowemu J. Ś. wynagrodzenie za sporządzenie pisemnej opinii
w wysokości 5.356,77 zł. W uzasadnieniu wskazał, że podana przez biegłego należność za czynności techniczne w łącznej kwocie netto 3.688,36 zł wynika z przepisu § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 grudnia 1975r. w sprawie kosztów przeprowadzenia dowodu z opinii biegłych w postępowaniu sądowym (Dz. U. z 1975 r., Nr 46, poz. 254 ze zm.) - wynagrodzenie biegłych z zakresu geodezji i kartografii według taryfy stanowiącej załącznik nr 3 do rozporządzenia. Biegły wskazał prawidłową stawkę za godzinę pracy wynikającą z § 2 ust. 2 w/w rozporządzenia, a wniosek o podwyższenie tej stawki o 50% znajduje uzasadnienie w § 2 ust. 3 tego rozporządzenia, gdyż J. Ś. jest biegłym sądowym z zakresu nie tylko geodezji i kartografii, ale również szacowania wartości nieruchomości wraz z częściami składowymi i ograniczonymi prawami rzeczowymi, ma 30 – letni staż jako biegły, ukończone studium rzeczoznawstwa sądowego, a sporządzenie opinii w rozpoznawanej sprawie wymagało znajomości wielu przepisów prawa związanych z geodezją, rzeczoznawstwem majątkowym, jak i prawa energetycznego. Wskazana przez biegłego liczba godzin w karcie pracy jest, zdaniem Sądu, prawidłowa i niezbędna do sporządzenia przedmiotowej opinii ze względu na charakter zlecenia i stan faktyczny sprawy. Do kwoty 4.048,68 zł został naliczony podatek od towarów i usług (stawka 23%) w kwocie 931,20 zł (art. 89 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych). Biegłemu na podstawie art. 90 w zw. z art. 85 w/w ustawy, przysługuje też zwrot kosztów podróży – z miejsca jego zamieszkania do miejsca wykonywania czynności sądowej na wezwanie sądu – w wysokości rzeczywiście poniesionych, racjonalnych i celowych kosztów przejazdu własnym samochodem lub innym odpowiednim środkiem transportu. W ocenie Sądu, wskazane przez biegłego koszty związane z przejazdem własnym samochodem w celu wykonania wizji lokalnej i pozyskaniem dokumentacji z ośrodka geodezyjnego w wysokości 359,39 zł oraz koszty związane z opłatą pocztową, należy uznać za niezbędne do wykonania opinii.

W zażaleniach na powyższe postanowienie, wnosząc o jego zmianę przez obniżenie wynagrodzenia przyznanemu biegłemu, uczestniczki postępowania podniosły, że biegły zdecydowanie zawyżył swoje wynagrodzenie, ponieważ w opinii innych geodetów wynagrodzenie takie nie powinno przekraczać kwoty 3000 zł. Zdaniem skarżących, zbędne było powoływanie biegłego, który jest biegłym sądowym nie tylko z zakresu geodezji i kartografii, ale również szacowania nieruchomości wraz z częściami składowymi i ograniczonymi prawami rzeczowymi, ma 30 – letni staż jako biegły i ukończone studium rzeczoznawstwa sądowego, gdyż sporządzenie opinii w niniejszej sprawie nie wymagało znajomości aż tak wielu przepisów prawa, w szczególności prawa związanego z rzeczoznawstwem majątkowym, skoro przed Sądem wnioskodawcy i uczestnicy zgodnie stwierdzili, że nie będą domagać się od siebie dopłat w sytuacji, gdy nowopowstałe działki będą miały różną wartość. Nieuzasadnione było również uwzględnienie przez Sąd wniosku biegłego o podwyższenie stawki godzinowej o 50% z uwagi na jego doświadczenie zawodowe oraz wiedzę, która nie miała do końca zastosowania w niniejszej sprawie, ponieważ działka nie ma skomplikowanej lokalizacji oraz sytuacji prawnej. Skarżący podnieśli nadto, że Sąd nie poinformował ich o kosztach związanych ze sporządzeniem przedmiotowej opinii, gdyby bowiem powzięli taką informację, to mogliby podjąć próbę porozumienia się z wnioskodawcami co do sposobu podziału spornej nieruchomości i ewentualnie samodzielnie wybrać geodetę, który za wykonane prace pobrałby mniejsze wynagrodzenie. Poza tym Sąd wybrał geodetę ze Ś., nie zaś z K. lub okolic, i tym samym naraził uczestników na jeszcze wyższe koszty związane z podróżą biegłego z miejsca jego zamieszkania do miejsca wykonywania czynności sądowych.

Sąd Okręgowy zważył:

Zażalenie podlegało oddaleniu, gdyż biegły sporządził opinię w zakresie zleconym mu przez Sąd pierwszej instancji, w ramach przysługujących mu kompetencji. W świetle art. 90 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, wysokość wynagrodzenia biegłego za wykonaną pracę określa się, uwzględniając wymagane od niego kwalifikacje, potrzebny do wydania opinii nakład pracy i poświęcony czas, a także w miarę potrzeby pokrycie wydatków niezbędnych do wykonania zleconej pracy. Sąd może przy tym skontrolować wskazaną przez biegłego w karcie pracy liczbę godzin niezbędnych do sporządzenia opinii (poświęconych na czynności przygotowawcze i badawcze, łącznie z zapoznaniem się z aktami sprawy, oraz na opracowanie opinii wraz z uzasadnieniem) i obniżyć wynagrodzenie wyliczone przez biegłego stosownie do przyjętej przez siebie ilości czasu i nakładu pracy biegłego. Zarówno nakład pracy, jak i ilość czasu, którą trzeba poświęcić na określoną czynność, zależne są od wielu czynników, a wśród nich także od indywidualnych cech wykonawcy i indywidualnych cech czynności. Podane kryteria, wpływające na wysokość należnego biegłemu wynagrodzenia mogą być więc z natury rzeczy sprawdzone tylko w przybliżeniu. Dokonując analizy zgromadzonego materiału dowodowego i oceniając na tej podstawie stopień skomplikowania sprawy pod względem faktycznym i prawnym, Sąd Okręgowy podzielił stanowisko Sądu Rejonowego, który w świetle w/w kryteriów poddał kontroli sporządzoną przez biegłego opinię i zasadnie przyznał mu z tego tytułu wynagrodzenie w kwocie ustalonej w zaskarżonym postanowieniu. Jak słusznie przyjął Sąd pierwszej instancji, podana przez biegłego należność za czynności techniczne w łącznej kwocie netto 3.688,36 zł wynika z przepisu § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 grudnia 1975r. w sprawie kosztów przeprowadzenia dowodu z opinii biegłych w postępowaniu sądowym (Dz. U.z 1975 r., Nr 46, poz. 254 ze zm.) - wynagrodzenie biegłych z zakresu geodezji i kartografii według taryfy stanowiącej załącznik nr 3 do rozporządzenia; biegły wskazał też prawidłową stawkę za godzinę pracy wynikająca z § 2 ust. 2 w/w rozporządzenia, zgodnie zaś ust. 3 tego przepisu w razie złożonego charakteru problemu będącego przedmiotem opinii, wynagrodzenie określone w ust. 2 może być na wniosek zainteresowanego podwyższone w granicach do 50% stawki, jeżeli biegły ma dyplom ukończenia studiów wyższych lub dyplom mistrzowski oraz pełni funkcję biegłego sądowego nie krócej niż jedną kadencję lub rzeczoznawcy przez okres co najmniej pięciu lat. Dokonując analizy zgromadzonego materiału dowodowego i oceniając na tej podstawie stopień skomplikowania sprawy pod względem faktycznym i prawnym, Sąd Okręgowy podzielił stanowisko Sądu Rejonowego, że zakres czynności zleconych biegłemu uzasadniał podwyższenie należnego biegłemu wynagrodzenia. Trzeba przy tym podkreślić, że wybór biegłego należy do Sądu, który według swego uznania może powoływać w charakterze biegłych bądź to osoby wpisane na listę biegłych sądowych, bądź też inne osoby spoza tej listy, jeżeli mają one odpowiednie kwalifikacje zawodowo-specjalistyczne w danej dziedzinie, o którą w sprawie chodzi. Gdy zatem biegły J. Ś. posiada wiedzę i kwalifikacje niezbędne do wydania opinii w rozpoznawanej sprawie, a zasady ustalania wynagrodzenia za sporządzenie opinii w tego typu sprawach są dokładnie określone w w/w przepisach, okoliczność, że Sąd mógł powołać innego biegłego, który zażądałby niższego wynagrodzenia, pozostaje bez wpływu na treść niniejszego rozstrzygnięcia, tym bardziej, że dopuszczając dowód z opinii biegłego Sąd nie jest w stanie z góry określić ilości, rodzaju i charakteru wszystkich czynności, koniecznych do sporządzenia opinii, a co za tym idzie, wysokości związanych z tym kosztów.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy, na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc i art. 13 § 2 kpc, orzekł jak na wstępie.