Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 17 stycznia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy, II Wydział Cywilny Odwoławczy
w składzie następującym:

Przewodniczący : SSO Anatol Gul

Sędziowie : SO Alicja Chrzan

SO Jerzy Dydo

po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2013 r. w Świdnicy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa D. S. (1)

przeciwko D. S. (2)

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

na skutek zażalenia powódki na postanowienie Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 20 grudnia 2012 r., sygn. akt I C 1595/12

postanawia :

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Wałbrzychu oddalił wniosek powódki o udzielenie zabezpieczenia powództwa, przez zawieszenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Wałbrzychu, w sprawie Km 3705/12.

W uzasadnieniu, powołując się na treść art. 730 ¹k.p.c. Sąd wskazał, że powódka nie uprawdopodobniła roszczenia, co czyni niedopuszczalnym uwzględnienie jej wniosku. Podał, że postępowanie egzekucyjne prowadzone jest z wniosku D. S. (2) do kwoty 49.913,00 zł, podczas gdy z ugody zawartej przez Sądem wynika, iż powódka była zobowiązana do spłaty na jego rzecz kwoty 180.000,00zł. Choć strony na zakup nieruchomości wchodzącej w skład majątku wspólnego zasięgnęły kredyt, który spłaciła powódka w całości tj. 99.825,07 zł już po sprzedaży nieruchomości, to jednak z twierdzeń pozwu nie wynika aby połowa tej kwoty była przedmiotem całkowitego zaspokojenia roszczeń uprawnionego, wynikających z tytułu wykonawczego.

Powyższe postanowienie zaskarżyła powódka, zarzucając mu naruszenie prawa procesowego, tj. art. 730 ¹k.p.c. i art. 233 § 1 k.p.c., mające wpływ na treść rozstrzygnięcia, przez bezpodstawne przyjęcie, iż powódka nie uprawdopodobniła roszczenia ani interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia, podczas gdy prawidłowa ocena faktów, zwłaszcza zaspokojenia przez powódkę pozwanego i banku, jako wspólnego wierzyciela stron wskazuje, że jej zobowiązanie względem pozwanego nie istnieje, a egzekucja zaspokojonego roszczenia jest bezpodstawna, przez co żądanie zabezpieczenia przez zawieszenie postępowania egzekucyjnego umożliwi osiągniecie celu postępowania.

Podnosząc powyższe zarzuty skarżąca wniosła o zmianę postanowienia i uwzględnienie jej wniosku o udzielenie zabezpieczenia.

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Jak wynika z akt komorniczych przeciwko powódce prowadzone jest postępowanie egzekucyjne w zakresie kwoty 49.913,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami od 01 października 2012 r., stosownie do tytułu wykonawczego w postaci ugody sądowej z 21 lutego 2012 r. wydanej przez Sąd Rejonowy w Wałbrzychu w sprawie VIII Ns 288/11.

Zgodnie z treścią w/w ugody powódka została zobowiązana do zapłaty na rzecz pozwanego kwoty 180.000,00 zł do dnia 01 października 2012 r.

Aktualnie powódka domaga się pozbawienia tytułu będącego podstawą postępowania egzekucyjnego wykonalności podając, iż zobowiązanie wygasło wskutek zapłaty. Wyjaśniła, że złożyła pozwanemu oświadczenie o potrąceniu należnej mu z tytułu ugody kwoty 49.912,98 zł, wpłaconej przez nią na rzecz (...) S.A. tytułem spłaty wspólnego kredytu (w łącznej wysokości 99.825,07 zł), a różnicę kwot przelała pozwanemu. Wskazując na powyższe powódka powołała się na historię operacji na koncie kredytowym, oświadczenie (...) S.A. o zgodzie na wykreślenie hipoteki z księgi wieczystej oraz potwierdzenie przelewu z rachunku powódki na rzecz pozwanego, przy czym do akt sprawy zostały złożone tylko dwa pierwsze z wyżej wymienionych dokumentów. Potwierdzenie przelewu na kwotę 130.087,00 zł zostało złożone dopiero wraz z zażaleniem, niemniej skoro Sąd I instancji nie wezwał powódki do uzupełniania braku tego załącznika, Sąd Okręgowy uwzględnił dowód w tej postaci uznając, iż dostatecznie uprawdopodabnia zaspokojenie pozwanego do wysokości 130.087,00 zł. Równocześnie jednak stwierdzić należy, że egzekucja prowadzona jest co do kwoty 49.913,00 zł, a zatem uwzględnia fakt częściowej zapłaty.

Z pozostałego materiału dowodowego wynika, że kredyt hipoteczny obciążający nieruchomość został zaciągnięty przez obydwu małżonków. Bezspornie jest też, że w chwili zawarcia ugody sądowej dotyczącej podziału ich majątku dorobkowego, kredyt nie był spłacony. Powódka dokonała ostatecznej spłaty zobowiązania obciążającego nieruchomość w dniu 02 sierpnia 2012 r., a zatem już po prawomocnym umorzeniu postępowania w przedmiocie podziału majątku. Dla uwzględnienia wniosku o zawieszenie postępowania egzekucyjnego konieczne jest zatem uprawdopodobnienie, że zobowiązanie hipoteczne, mimo ustania wspólności majątkowej i podziału majątku, w dalszym ciągu obciąża solidarnie powódkę i pozwanego.

Sąd Okręgowy jest zdania, że okoliczność nie została wykazana.

W ugodzie sądowej uczestnicy ustalili, że wartość nieruchomości gruntowej, zabudowanej budynkiem mieszkalnym, położonym w W. przy ul. (...), odpowiada kwocie 435.000,00zł.

Hipoteka jako ograniczone prawo rzeczowe obciążające nieruchomość, związana jest z wierzytelnością, którą zabezpiecza. Rozporządzenie nieruchomością nie może zatem szkodzić wierzycielowi hipotecznemu. Skoro zatem nieruchomość w wyniku podziału majątku przypadła wnioskodawczyni, to przede wszystkim ją – jako właściciela – obciąża obowiązek zapłaty wierzycielowi należności wynikającej z wpisu hipoteki.

Z ugruntowanego stanowiska judykatury wynika bowiem zasada, iż przy szacowaniu składników majątku wspólnego należy uwzględnić obciążenia zmieniające rzeczywistą ich wartość, a zatem również te o charakterze prawnorzeczowym. Wartość tych obciążeń powinno uwzględnić się przy zaliczaniu wartości przyznanej jednemu z małżonków nieruchomości na poczet przysługującego mu udziału w majątku wspólnym (vide : postanowienie Sądu Najwyższego z 5 października 2000 r., II CKN 611/99, M. Prawn. 2001/2/93). Tym samym w razie zmniejszenia dla celów podziału wartości dóbr wchodzących w skład majątku dorobkowego o związane z nimi obciążenia, strona, której przyznano je w naturze nie ma prawa żądać od byłego współmałżonka udziału w spłacie tych obciążeń (vide : postanowienie Sądu Najwyższego z 02 kwietnia 2009 r., IV CSK 655/08, M. Prawn. 2009/9/466). Powyższe stanowisko stanowi konsekwencję treści art. 567 § 3 k.p.c. w zw. z art. 688 k.p.c. i w zw. z art. 618 § 3 k.p.c., nie naruszając przy tym zasady, że podziałowi podlega tylko czynny stan masy majątkowej istniejący w chwili dokonywania podziału (zakaz podziału długów). Podkreślić zaś trzeba, że niewzruszona ugoda sądowa zawarta przez uczestników ma skutki prawomocnego orzeczenia o podziale majątku.

Na obecnym etapie postępowania nie można zatem przyjąć, iż w świetle treści ugody sądowej z 21 lutego 2012 r. złożone pełnomocnikowi pozwanemu oświadczenie o potrąceniu było skuteczne. Skoro co do zasady ugoda ta reguluje stosunki majątkowe byłych małżonków, to dopóki nie zostanie wykazane, że wysokość kredytu hipotecznego została uwzględniona przy ustalaniu wartości nieruchomości i wysokości spłaty na rzecz uczestnika, pozwany ma prawo egzekwować pozostałą część zobowiązania wynikającą z tytułu wykonawczego.

Na obecnym etapie powódka nie uprawdopodobniła bowiem, by do spłaty kredytu, po ustaniu wspólności majątkowej, był w dalszym ciągu zobowiązany pozwany.

Z tych właśnie powodów wniosek o udzielenie zabezpieczenia nie zasługiwał na uwzględnienie (art. 730 ¹§ 1 k.p.c.). Wobec tego zażalenie należało oddalić stosownie do art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 §2 zd. 1 k.p.c. i w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.