Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 stycznia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Grażyna Kobus

Sędziowie: SO Alicja Chrzan

SO Longina Góra

Protokolant: Bogusława Mierzwa

po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2015 r. w Świdnicy

na rozprawie

sprawy

z powództwa (...) Spółki z o.o. w S.

przeciwko (...) przy ul. (...) w S.

o zapłatę 10.594,60 zł

na skutek apelacji strony powodowej

od wyroku Sądu Rejonowego w Świdnicy

z dnia 26 września 2014 r., sygn. akt I C 333/14

I.  oddala apelację;

II.  zasądza od strony powodowej na rzecz strony pozwanej 1.200 zł kosztów postępowania apelacyjnego.

ygn. akt II Ca 964/14 ( transkrypcja wygłoszonego uzasadnienia )

Początek tekstu

[Przewodnicząca 00:00:05.978]

Będzie ogłoszony wyrok. Wyrok w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej. Sąd Okręgowy w Świdnicy w składzie tu obecnym po rozpoznaniu w dniu dzisiejszym na rozprawie sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. przeciwko (...) przy ulicy (...) w S. o zapłatę 10.594 złotych 60 groszy na skutek apelacji strony powodowej od wyroku Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 26 września 2014 roku, sygnatura akt I C 333/14 w punkcie pierwszym oddala apelację, w punkcie drugim zasądza od strony powodowej na rzecz strony pozwanej 1.200 złotych kosztów postępowania apelacyjnego. Proszę zająć miejsce. Sędzia referent wygłosi uzasadnienie.

[Sędzia sprawozdawca 00:01:08.171]

Apelacja nie jest zasadna. Sąd Okręgowy podziela ocenę prawną ustalonego stanu faktycznego oraz wyciągnięte z tej oceny wnioski, co zwalnia z potrzeby ponownego przytaczania powołanych w uzasadnieniu Sądu Rejonowego trafnych argumentów. Podniesione w apelacji zarzuty dotyczą dokonanych przez Sąd Rejonowy oceny dowodów i poczynionych na ich podstawie ustaleń faktycznych. Wykazanie jednak przez stronę, że Sąd naruszył przepis artykułu 233 paragraf 1 Kodeksu postępowania cywilnego wymaga wykazania, że przyjęta za podstawę rozstrzygnięcia ocena dowodów przekracza granicę przysługującej Sądowi w tym zakresie swobody. Zatem skarżący powinien posługując się wyłącznie argumentami prawnymi wykazać, że Sąd rażąco naruszył ustanowione w tym przepisie zasady oceny wiarygodności i mocy dowodów, i że naruszenie to miało wpływ na wynik sprawy. Skarżąca w apelacji podnosząc, że dla rozstrzygnięcia sprawy konieczna jest opinia biegłego sądowego z zakresu kanalizacji i przyłączy wodociągowych na okoliczność zbadania, jak faktycznie przebiega linia wodociągowa i z jakiego odcinka faktycznie był przeciek w tamtym okresie oraz na okoliczność określenia wielkości wycieku wody wskutek awarii przyłącza wodociągowego, w istocie dokonuje odmiennej interpretacji dowodów zebranych w sprawie i prezentuje stan faktyczny przyjęty przez powódkę na podstawie własnej oceny dowodów. W niniejszej sprawie Sąd Rejonowy nie naruszył artykułu 233 paragraf 1 Kodeksu postępowania cywilnego, bowiem ocena zgromadzonego materiału dowodowego i dokonane na tej podstawie ustalenia faktyczne zostały dokonane w sposób uprawniony i brak jest podstaw do zaaprobowania poglądu apelującej, co do ich nieprawidłowości, bowiem Sąd Rejonowy przeprowadził odpowiednie, co do zakresu postępowanie dowodowe, w szczególności dopuszczając dowód z zeznań świadka R. W., pracownika powódki oraz zeznań przedstawiciela powódki M. J., przedstawiciela pozwanej S. P. na okoliczność miejsca awarii wodociągu i w oparciu o powyższe dowody trafnie ustalił, że awaria wodociągu, która spowodowała niekontrolowany wyciek wody miała miejsce poza linią doprowadzającą wodę do pozwanej, a mianowicie, jak zeznał świadek R. W., miała ona miejsce na linii doprowadzającej wodę do sklepu rybnego. W sytuacji, gdy obecny przy lokalizowaniu awarii pracownik powódki zeznając przed Sądem Rejonowym wskazał miejsce awarii wodociągu i jego zeznania Sąd Rejonowy trafnie ocenił, jako wiarygodne, bowiem są one spójne z zeznaniami przedstawicieli stron, a nadto nie budził wątpliwości stron przebieg sieci wodociągowej wskazany na mapach przedłożonych przez powódkę, vide karta 177 i przez pozwaną, vide karta 55 i karta 113. To zarzut powódki, że Sąd Rejonowy nie dopuścił w istocie z urzędu, dowodu z opinii biegłego sądowego z zakresu kanalizacji i przyłączy wodociągowych na okoliczność zbadania, jak faktycznie przebiega linia wodociągowa i z jakiego odcinka faktycznie był przeciek w tamtym okresie oraz na okoliczność określenia wielkości wycieku wody wskutek awarii przyłącza wodociągowego jest bezzasadna. Ponieważ z istoty i celu dowodu z opinii biegłego wynika, że dopuszcza się go tylko wówczas, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy wymaga wiadomości specjalnych, tak, artykuł 278 paragraf 1 k.p.c. W niniejszej sprawie taka okoliczność nie miała miejsca. Ustalenie faktu istotnego w niniejszej sprawie, to jest ustalenie, czy na terenie należącym do pozwanej nastąpiła awaria sieci wodociągowej, zostało przez Sąd Rejonowy w sposób prawidłowy przeprowadzone na podstawie dowodów z przesłuchania świadka i przesłuchania stron oraz na podstawie map sytuacyjnych. Mając na uwadze powyższe oraz to, że powódka nie zaprzeczyła w oparciu o treść artykułu 230 Kodeksu cywilnego, że pozwana uiściła należność za dostarczoną wodę w okresie wskazanym w pozwie na podstawie wskazań wodomierzy zainstalowanych w każdym z lokali (...), Sąd Okręgowy na podstawie artykułu 385 Kodeksu postępowania cywilnego oddalił apelację powódki, jako bezzasadną. O kosztach postępowania apelacyjnego Sąd Okręgowy orzekł na podstawie artykułu 98 k.p.c., artykułu 108 paragraf 1 k.p.c. i artykułu 391 paragraf 1 k.p.c. (...)

[koniec części 00:06:08.504]