II Ca 503/21 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Świdnicy z 2021-11-26

II Ca 503/21

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 9 marca 2021r, sygn. akt (...) Sąd Rejonowy w Ś. zasądził od strony pozwanej Towarzystwa (...) SA w W. na rzecz powoda A. T. kwotę (...) zł z odsetkami ustawowymi, a w pozostałym zakresie powództwo oddalił.

Apelację od powyższego orzeczenia wniósł powód, który zaskarżył wyrok w części oddalającej powództwo co do kwoty (...) zł oraz wskazał następujące zarzuty:

1.  naruszenie art. 445 § 1 kc poprzez błędną jego wykładnię polegającą na uznaniu, iż w okolicznościach niniejszej sprawy łączna kwota zadośćuczynienia w wysokości (...) zł nie stanowi „sumy odpowiedniej” w rozumieniu w.w. przepisu w związku z krzywdą doznaną przez powoda w wyniku wypadku z dnia (...), podczas gdy przedmiotowa kwota nie jest rażąco wygórowana,

2.  naruszenie art. 233 § 1 kpc w zw. z art. 278 kpc, polegające na przekroczeniu granic swobodnej oceny dowodów poprzez dokonanie jedynie bardzo pobieżnej i jednostronnej analizy opinii biegłych, brak oparcia przy wyrokowaniu o zasady logicznego myślenia i doświadczenia życiowego i uznaniu, iż sam fakt niedogodności mający związek z odbywaniem wizyt lekarskich, w tym konieczność korzystania z zabiegów rehabilitacyjnych, zażywania leków i stosowanie kołnierza ortopedycznego nie świadczą o powstaniu u powoda krzywdy, podczas gdy ze sporządzonych opinii jednoznacznie wynika, iż powód w wyniku zdarzenia doznał urazu skrętnego kręgosłupa szyjnego.

Powołując się na powyższe argumenty skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez zasądzenie na jego rzecz dalszej kwoty (...)zł.

Sąd Okręgowy zważył:

Apelacja nie podlegała uwzględnieniu. Na wstępie należy podkreślić, że przedmiotowa sprawa była rozpoznawana w postępowaniu apelacyjnym w trybie uproszczonym, a ponieważ Sąd II instancji nie przeprowadził postępowania dowodowego, na podstawie art. 505 13 § 2 kpc uzasadnienie wyroku będzie ograniczone do wyjaśnienia podstawy prawnej i przytoczenia przepisów.

Przechodząc do oceny zarzutów apelacji należy stwierdzić, że nie są one słuszne. Odnośnie naruszenia art. 233 § 1 kpc trzeba przyznać rację skarżącemu, że ocena dowodów może zostać uznana za nieprawidłową, jeżeli brak jest logiki wywodu. Natomiast nie może być negatywnie oceniana tylko z tej przyczyny, że powód przedstawia odmienne stanowisko, nie zgadza się z tą oceną czy pozostaje w przeświadczeniu o swojej racji. Opinie biegłych są w niniejszej sprawie jednoznaczne i spójne, ich treść nie pozostaje też w sprzeczności z zeznaniami powoda w zakresie jego dolegliwości, czasu leczenia i zmian w zakresie aktywności fizycznej. Opinie potwierdziły, że poza urazem kręgosłupa szyjnego na (...) punktów w skali czterostopniowej (...), pokrzywdzony nie doznał żadnych obrażeń, a uraz kręgosłupa też nie był poważny- leczenie zakończyło się po kilku tygodniach, bez negatywnych następstw, w pełnej ruchomości. Brak u powoda uszczerbku na zdrowiu, zaś z dokumentacji lekarskiej wynika, że już (...) nie nosił on kołnierza ortopedycznego / k. (...)/, tj. tydzień po wypadku. Świadczy to niewątpliwie, że zakres jego obrażeń nie był znaczny ani nie powodował długotrwałych ograniczeń w codziennym funkcjonowaniu.

Co do naruszenia art. 445 kc, to w ocenie Sądu odwoławczego Sąd Rejonowy nie dopuścił się błędnej wykładni tego przepisu. Łączna kwota (...)zł jest odpowiednia do zakresu doznanej krzywdy. Świadczą o tym nie tylko opinie biegłych co do stanu zdrowia pokrzywdzonego, ale też dokumentacja medyczna potwierdzająca, że nawet kołnierza ortopedycznego powód nie nosił przez zalecony czas. Oczywiście co do zasady należy zgodzić się z orzecznictwem sądowym przytoczonym w apelacji, ale trzeba pamiętać, że w każdej sprawie okoliczności faktyczne są inne. W końcu należy pamiętać, że ocena wysokości należnego zadośćuczynienia należy do tzw. prawa sędziowskiego i można ją zmienić tylko gdy jest rażąco zaniżona lub wygórowana. W przedmiotowej sprawie, mając na uwadze wszystkie jej okoliczności, do takiego naruszenia wysokości zadośćuczynienia nie doszło.

Z tych więc wszystkich względów apelacja jako pozbawiona podstaw musiała podlegać oddaleniu- art. 385 kpc.

Orzeczenie o kosztach postępowania apelacyjnego wydano na podstawie art. 98 kpc w zw. z art. 391 § 1 kpc w zw. z § 2 pkt 3 i § 10 ust. 1 pkt 1 rozporz. Min. Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r w sprawie opłat za czynności adwokackie.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Dorota Pospiszyl
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Świdnicy
Data wytworzenia informacji: