Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 26 czerwca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Barbara Nowicka

Sędziowie: SO Alicja Chrzan

SR Hanna Płonka (del.)

Protokolant: Violetta Drohomirecka

po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2014 r. w Świdnicy

na rozprawie

sprawy z wniosku P. W.

przy udziale (...) SA w K.

o ustanowienie służebności przesyłu

na skutek apelacji wnioskodawcy

od postanowienia Sądu Rejonowego w Kłodzku

z dnia 18 marca 2014 r., sygn. akt I Ns 6/13

p o s t a n a w i a:

I.  zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że: 1. zasądzone od uczestnika postępowania na rzecz wnioskodawcy wynagrodzenie za ustanowienie służebności w kwocie 5.800 zł podwyższyć do 36.059 (trzydzieści sześć tysięcy pięćdziesiąt dziewięć) zł (pkt II);

2. zasądzić od uczestnika na rzecz wnioskodawcy 314 zł tytułem kosztów postępowania (pkt IV);

3. należną Skarbowi Państwa – Sądowi Rejonowemu w Kłodzku od wnioskodawcy kwotę 1.970,15 zł obniżyć do 485,15 zł, a uczestnikowi postępowania nakazać uiścić na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kłodzku kwotę 1.485 zł tytułem reszty wydatków poniesionych tymczasowo ze Skarbu Państwa (pkt V);

II.  oddalić dalej idącą apelację;

III.  zasądzić od uczestnika na rzecz wnioskodawcy 160 zł kosztów postępowania apelacyjnego.

Sygn.akt II Ca 396/14

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 18 marca 2014 roku, sygn. akt I Ns 6/13 Sąd Rejonowy w Kłodzku postanowił : I. ustanowić na nieruchomości, położonej w C., w gminie S., oznaczonej ewidencyjnie, jako działki nr (...), objętej księgą wieczystą (...), stanowiącej własność wnioskodawcy P. W., na rzecz uczestnika postępowania (...) S.A.w K., służebność przesyłu, polegającą na prawie korzystania z wyżej opisanej nieruchomości w zakresie niezbędnym do utrzymania, eksploatacji, konserwacji, remontów i modernizacji urządzeń i instalacji elektroenergetycznych, stanowiących własność uczestnika postępowania, a posadowionych na nieruchomości obciążonej, przedstawionych na „mapach ustalenia służebności przesyłu", sporządzonych przez biegłego sądowego A. Z., dołączonych do akt niniejszej sprawy jak na k. 120 i 121, składających się z napowietrznych linii energetycznych niskiego i średniego napięcia, czterech słupów dwuramiennych, jednego słupa trzyramiennego i jednego słupa czteroramiennego z trafostacją - na działkach nr (...), oraz napowietrznej linii średniego napięcia i jednego słupa jednoramiennego - na działce nr (...), zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń,
wraz z prawem wejścia i wjazdu na teren nieruchomości obciążonej, w celu
wykonania czynności, objętych zakresem służebności;

II. tytułem wynagrodzenia za ustanowienie powyższej służebności, zasądzić od uczestnika postępowania (...) S.A.w K.Oddział w W.na rzecz wnioskodawcy P. W.kwotę 5.800 (pięć tysięcy osiemset) zł, wraz z odsetkami ustawowymi od dnia uprawomocnienia się niniejszego postanowienia;

III.  postanowieniu w punkcie II nadać rygor natychmiastowej wykonalności;

IV.  oddalić wniosek wnioskodawcy o zwrot kosztów postępowania;

V.  nakazać uiścić wnioskodawcy P. W.na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Kłodzku kwotę 1.970,15 zł, tytułem wydatków, poniesionych w postępowaniu tymczasowo przez Skarb Państwa na wynagrodzenie biegłego.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W chwili wszczęcia postępowania właścicielem nieruchomości, położonej we wsi C., składającej się m.in. z działek nr (...), objętej księgą wieczystą (...), był wnioskodawca J. W.. W toku postępowania własność nieruchomości, na podstawie umowy darowizny, nabył P. W. (1).

Grunty na działkach nr (...), wchodzących w skład nieruchomości, stanowią pastwiska trwałe, grunty orne i łąki trwałe. Teren jest niezagospodarowany, nieogrodzony o zróżnicowanym nachyleniu. Działki położone są ok. 4 km od drogi krajowej nr (...) (W. – K.), ok. 4 km od centrum S. i ok. 6.5 km od centrum P..

Wnioskodawca użytkuje przedmiotową nieruchomość, jako łąkę. Na całej powierzchni działki nr (...) ma zasianą trawę tymotkę. Działka nr (...) również stanowi użytki zielone, łąkę. Na części działki nr (...) ma urządzony ogródek, gdzie uprawia warzywa.

Na przedmiotowej nieruchomości znajdują się urządzenia do przesyłu energii elektrycznej, stanowiące własność uczestnika postępowania, składające się z napowietrznych linii energetycznych niskiego i średniego napięcia, czterech słupów dwuramiennych, jednego słupa trzyramiennego i jednego słupa czteroramiennego z trafostacją – na działkach nr (...), oraz napowietrznej linii średniego napięcia i jednego słupa jednoramiennego – na działce nr (...). Średnia odległość pomiędzy skrajnymi przewodami linii średniego napięcia wynosi 2,2 m. Średnia odległość pomiędzy skrajnymi przewodami linii niskiego napięcia wynosi 0,5 m. Długość napowietrznej linii energetycznej średniego napięcia na działkach (...) wynosi ~114 m, na działce nr (...) ~81 m, długość linii niskiego napięcia na działkach (...) wynosi ~138 m. Słupy, znajdujące się na działkach nr (...) mają wymiary 0,24 m x 3,80 m (dwuramienny), 0,22 m x 2,20 m (dwuramienny), 2,10 m x 2,60 m (czteroramienny), 0,22 m x 2,15 m (dwuramienny), 0,22 m x 2,15 m (dwuramienny), 4,70 m x 4,30 m x 5,10 m (trzyramienny); na działce nr (...) wymiary słupa jednoramiennego wynoszą 0,15 m x 0,24 m.

Działki nr (...), w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, przeznaczone są pod zabudową zagrodową w gospodarstwach rolnych, hodowlanych i ogrodniczych, pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną, wolnostojącą lub bliźniaczą, usługi turystyczne ((...)). Działka nr (...) położona jest w terenie oznaczonym jako (...), przeznaczonym na użytki rolne – uprawy polowe.

Pracownicy uczestnika wjeżdżają i wchodzą na nieruchomość wnioskodawcy, w celu prowadzenia prac przy transformatorze, co najmniej raz w miesiącu.

Urządzenia przesyłowe uczestnika ograniczają wnioskodawcę w użytkowaniu jego gruntu, w ten sposób, że nie można skosić trawy za pomocą kosiarki na całej powierzchni, w pobliżu słupów musi wykaszać ręcznie. Mimo posadowienia tych urządzeń, nieruchomość może być wykorzystywana zgodnie z przeznaczeniem.

Sąd Rejonowy wskazując na treść art. 305 ¹ k.c. i art. 49 § 1 k.c. ustanowił na nieruchomości, położonej w C., w gminie S., oznaczonej ewidencyjnie, jako działki nr (...), objętej księgą wieczystą (...), stanowiącej aktualnie własność wnioskodawcy P. W., na rzecz uczestnika postępowania (...) S.A.w K., służebność przesyłu, polegającą na prawie korzystania z wyżej opisanej nieruchomości w zakresie niezbędnym do utrzymania, eksploatacji, konserwacji, remontów i modernizacji urządzeń i instalacji elektroenergetycznych, stanowiących własność uczestnika postępowania, a posadowionych na nieruchomości obciążonej, przedstawionych na „mapach ustalenia służebności przesyłu”, sporządzonych przez biegłego sądowego A. Z., dołączonych do akt niniejszej sprawy jak na k. 120 i 121, składających się z napowietrznych linii energetycznych niskiego i średniego napięcia, czterech słupów dwuramiennych, jednego słupa trzyramiennego i jednego słupa czteroramiennego z trafostacją – na działkach nr (...), oraz napowietrznej linii średniego napięcia i jednego słupa jednoramiennego – na działce nr (...), zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń, wraz z prawem wejścia i wjazdu na teren nieruchomości obciążonej, w celu wykonania czynności, objętych zakresem służebności.

Sąd Rejonowy ustalając odpowiednie wynagrodzenie, należne od przedsiębiorcy na rzecz właściciela nieruchomości obciążonej miał na uwadze powołując się na pogląd Sądu Najwyższego zawarty w uzasadnieniu do postanowienia z dnia 5 kwietnia 2012 roku, sygn. akt II CSK 401/11 to, że co do zasady powinno mieć ono charakter świadczenia jednorazowego oraz to, że powinno być ono proporcjonalne do stopnia ingerencji w treść prawa własności, uwzględniać wartość nieruchomości i w takim kontekście mieć na względzie straty właściciela z uszczuplenia prawa własności, a także to, że inwestycja na nieruchomości obciążonej, służąca w gruncie rzeczy celom publicznym, jest zdarzeniem nieodwracalnym w pewnym przedziale czasu i to, że przewidywany okres trwałości urządzeń ma również wpływ na wysokość wynagrodzenia, którego suma nawet w odległej perspektywie nie powinna przekraczać wartości obciążonej nieruchomości, a jeśli nieruchomość ze względu na głębokość posadowienia urządzeń przesyłowych może być nadal wykorzystywana, suma wynagrodzenia w takiej perspektywie powinna być odpowiednio niższa od wartości nieruchomości”.

Sąd Rejonowy uznał, że nie jest zasadnym ustalanie wysokości wynagrodzenia za korzystanie z nieruchomości w oparciu o ceny rynkowe, właściwe dla najmu lub dzierżawy gruntu , bowiem są one adekwatne w sytuacjach, kiedy wynajmujący lub wydzierżawiający zostają zupełnie pozbawieni fizycznego władztwa nad rzeczą. Sąd Rejonowy przyjął, że w ramach obiektywnych kryteriów można zastosować odpowiednie ceny rynkowe za korzystanie z nieruchomości w zakresie służebności, których wysokość powinna uwzględniać stopień ingerencji w treść prawa własności.

Ustalając wysokość wynagrodzenia Sąd Rejonowy miał na uwadze sposób wykorzystywania nieruchomości przez wnioskodawcę. Istotnym było to, w jakim zakresie wnioskodawca użytkuje swoją nieruchomość, w jaki sposób posadowienie na jego gruntach urządzeń przesyłowych, należących do uczestnika, ogranicza go we władztwie nad tymi gruntami, czy nieruchomość wnioskodawcy może być nadal wykorzystywana, zgodnie z przeznaczeniem, mimo posadowienia na niej urządzeń przesyłowych, położenie urządzeń przesyłowych na przedmiotowej nieruchomości, sposób ich rozmieszczenia, zajętą powierzchnię, w tym długość linii energetycznych, biegnących nad nieruchomością, oraz wymiary słupów. Sąd Rejonowy w oparciu o dowód z opinii biegłego, ustalając szerokość pasa służebności przesyłu dla linii średniego napięcia równą 8,2 m, dla linii niskiego napięcia - 3,5 m., do powierzchni objętej służebnością zaliczając części działki nr (...), znajdujące się pomiędzy liniami energetycznymi a granicą między działką (...) a działką nr (...) (drogą lokalną), ze względu na usytuowanie linii energetycznych, utrudniające warunki zagospodarowania, a powierzchnię, objętą służebnością, na działkach nr (...) ustalając na 999 m ^{( 2)}, na działce(...) – 668 m ^{( 2)}. Uwzględniając rzeczywiste wymiary słupów, znajdujących się na działkach, Sąd Rejonowy na podstawie opinii biegłego przyjął szerokość dodatkowego pasa terenu wokół słupów w wysokości 3 m (jak dla terenów rolnych) i powierzchnię 67 m ^{( 2)} dla terenu wokół słupów na działkach nr (...), oraz na działce nr(...) – 31 m ^{( 2)}.

Sąd Rejonowy zaaprobował dokonany przez biegłego pośredni (parametryczny) sposób określenia wartości służebności przesyłu (art. 154 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami [t. j. Dz. U. z 2000r., Nr 46, poz. 543 ze zm.]), uwzględniający cel wyceny, rodzaj i położenie nieruchomości, przeznaczenie w planie miejscowym, stan nieruchomości, dostępne dane o cenach nieruchomości podobnych, przy czym biegły określając wartość nieruchomości, stosował podejście porównawcze, metodą korygowania ceny średniej, a określając wartość służebności przesyłu uwzględnił powierzchnię pasa służebności przesyłu, w tym powierzchnię części tego pasa, wyłączoną z użytkowania na skutek lokalizacji naziemnych elementów infrastruktury technicznej, a także współczynnik służebności przesyłu, wartość nieruchomości i prawdopodobny okres dalszego istnienia urządzeń na nieruchomości. Sąd Rejonowy uznał, że biegły prawidłowo ustalił współczynnik „k”, utożsamiający stopień korzystania z nieruchomości w pasie służebności przesyłu przez przedsiębiorstwo przesyłowe, w wysokości k = 1 dla terenu pod słupami, i k = 0,2 dla pozostałego terenu. Wbrew zarzutom wnioskodawcy Sąd Rejonowy nie uznał, że przyjęty przez biegłego współczynnik So w wysokości 0,2 zaniżył wartość służebności, bowiem wnioskodawca nabył nieruchomość z posadowionymi już na niej urządzeniami energetycznymi. Sąd Rejonowy w oparciu o opinię biegłego ustalił wartość służebności przesyłu na działkach nr (...) na kwotę 5200 zł, zaś na działce nr (...) na kwotę 600 zł. Sąd Rejonowy podzielił wnioski biegłego, zawarte w opinii, uznał ją za pełną, jasną, sporządzoną w sposób fachowy i rzetelny, podkreślił, że brak jest dowodów, podważających tę opinię, bowiem zgodnie ze zleceniem, biegły wziął pod uwagę zakres i sposób użytkowania tej nieruchomości przez wnioskodawcę, ograniczenia we władztwie nad tymi gruntami przez urządzenia przesyłowe, oraz stopień ingerencji uczestnika w prawo własności wnioskodawcy. Zdaniem Sądu Rejonowego zarzuty wnioskodawcy nie podważyły wiarygodności opinii, a biegły odniósł się do nich w sposób wyczerpujący, przy czym Sąd Rejonowy podzielił wnioski biegłego w całości. Nie było w związku z tym potrzeby powoływania innego biegłego z tej samej dziedziny, czego bezzasadnie domagał się wnioskodawca.

Sąd Rejonowy powołując się na stanowisko Sądu Najwyższego, zawarte w uchwale z dnia 8 września 2011r., III CZP 43/11 (OSNC 2012/2/18, www.sn.pl, LEX nr 898222, Biul.SN 2011/9/6-7), uznał, że właścicielowi nieruchomości nie przysługuje wobec nieuprawnionego posiadacza służebności przesyłu roszczenie o naprawienie szkody z powodu obniżenia jej wartości, związanego z normalnym korzystaniem z nieruchomości w zakresie odpowiadającym treści takiej służebności (art. 225 w związku z art. 230 k.c.). Uczestnik uzyskuje tytuł prawny do korzystania z nieruchomości wnioskodawców, co jest z kolei związane z obowiązkiem zapłaty odpowiedniego ekwiwalentu, w postaci wynagrodzenia, co wyklucza odszkodowanie. Sąd Rejonowy wskazał, że w judykaturze wyrażono pogląd, że nie stanowi pogorszenia rzeczy zmniejszenie jej wartości, które podlega kompensacji w ramach wynagrodzenia za korzystanie z rzeczy, a więc np. normalne jej zużycie eksploatacyjne, gdyż w przeciwnym razie posiadacz płaciłby podwójnie. Uszczerbek właściciela związany z pogorszeniem nieruchomości tylko w następstwie zbudowania na niej i eksploatacji urządzeń elektroenergetycznych jest rekompensowany świadczeniem, jakie może on uzyskać za obciążenie jego prawa służebnością przesyłu. Wynagrodzenie za ustanowienie służebności (art. 305 ² k.c.) powinno równoważyć wszelki uszczerbek związany z trwałym obciążeniem nieruchomości.

Sąd Rejonowy orzeczenie o kosztach procesu oparł na przepisie art. 520§1 k.p.c. wskazując, że w postępowaniu nieprocesowym z zasady nie ma dwóch przeciwstawnych sobie stron, dlatego też nie można mówić o przegrywającym, który powinien zwrócić koszty postępowania wygrywającemu (por. art. 98 § 1 k. p. c.). Sąd Rejonowy wskazał, że z treści całego art. 520 k.p.c. wynika, że ustawodawca zakłada, że uczestnicy postępowania są w tym samym stopniu zainteresowani jego wynikiem, a orzeczenie sądu udziela ochrony prawnej każdemu uczestnikowi, każdy uczestnik ponosi koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, co oznacza, że każdego z nich obciążają koszty dokonanej przez niego czynności oraz czynności podjętej w jego interesie. W niniejszej sprawie Sąd Rejonowy uwzględnił wniosek o ustanowienie służebności, przy czym roszczenie to co do zasady i częściowo co do wysokości wynagrodzenia było uznane przez uczestnika. Zarazem wynagrodzenie za służebność ostatecznie zostało zasądzone w wysokości daleko odbiegającej od wygórowanej kwoty, żądanej przez wnioskodawcę, co Sąd Rejonowy miał na uwadze, oddalając wniosek wnioskodawcy o zwrot kosztów postępowania. Z tej przyczyny Sąd Rejonowy obciążył wnioskodawcę kosztami opinii biegłego, poniesionymi w postępowaniu tymczasowo przez Skarb Państwa, ponad uiszczoną zaliczkę (art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych [Dz. U. Nr 167, poz. 1398 ze zm.] w zw. z art. 520§1 k. p. c).

Wnioskodawca zaskarżając powyższe postanowienie w części, to jest w punkcie I w zakresie nieokreślenia w treści służebności przesyłu również znoszenia przez wnioskodawcę istniejącej infrastruktury energetycznej; w punkcie II w części, w której Sąd nie uwzględnił żądania wnioskodawcy o zasądzenie kwoty ponad 5.800 zł tytułem jednorazowego wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu; w punkcie IV w zakresie oddalenia wniosku o zwrot kosztów postępowania, w punkcie V w zakresie nakazania wnioskodawcy uiszczenia kwoty 1.970,15 zł tytułem wydatków na wynagrodzenie biegłego zarzucił naruszenie art. 305 ¹ k.c. w zw. z art. 305 ⁴ k.c. i art. 285 § 41 k.c. poprzez niewskazanie w punkcie I postanowienia , że treścią służebności przesyłu jest również znoszenie przez właściciela nieruchomości istniejących na niej urządzeń przesyłowych, art. 305 ² §2 k.c. poprzez jego błędną wykładnię, polegającą na przyjęciu w miejsce odpowiedniej – rażąco niskiej wysokości wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu na rzecz wnioskodawcy, art. 113 § 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych poprzez obciążenie wydatkami poniesionymi w postępowaniu tymczasowo przez Skarb Państwa na wynagrodzenie biegłego wyłącznie wnioskodawcy oraz zarzucił naruszenie art. 227 k.p.c. w zw. z art. 626 k.p.c., art. 233 § 1 k.p.c. w zw. z art. 278 k.p.c. i 286 k.p.c., art. 328 § 2 k.p.c., art. 520 § 1 i 2 k.p.c. i wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez orzeczenie, że ustanowiona na nieruchomości wnioskodawcy na rzecz uczestnika służebność przesyłu polega również na znoszeniu przez wnioskodawcę istniejącej infrastruktury energetycznej; zasądzenie od uczestnika postępowania na rzecz wnioskodawcy tytułem wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu kwoty 30.258,75 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia uprawomocnienia się postanowienia; zasądzenie od uczestnika na rzecz wnioskodawcy kosztów postępowania za obie instancje, w tym kosztów zastępstwa procesowego w wysokości dwukrotności stawki minimalnej oraz kwoty 34 zł tytułem zwrotu opłaty skarbowej od pełnomocnictw; ewentualnie o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia oraz o zasądzenie od uczestnika na rzecz wnioskodawcy kosztów postępowania za obie instancje, w tym kosztów zastępstwa procesowego w wysokości dwukrotności stawki minimalnej oraz kwoty 34 zł tytułem zwrotu opłaty skarbowej od pełnomocnictw.

Sąd Okręgowy przyjmując ustalenia Sądu Rejonowego za własne, zważył co następuje:

Apelacja jest zasadna w części.

Przede wszystkim Sąd Okręgowy podziela ocenę prawną ustalonego stanu faktycznego oraz wyciągnięte z tej oceny wnioski, co zwalnia z potrzeby ponownego przytaczania powołanych w uzasadnieniu Sądu Rejonowego trafnych argumentów.

Wskazać należy, że ocena prawidłowości zastosowanych przepisów prawa materialnego może być dokonana jedynie po uprzednim ustaleniu , że dokonane przez Sąd Rejonowy ustalenia faktyczne, stanowiące podstawę rozstrzygnięcia, zostały dokonane zgodnie z przepisami prawa procesowego.

Podniesione w apelacji zarzuty dotyczą dokonanej przez Sąd Rejonowy oceny dowodów i poczynionych na ich podstawie ustaleń faktycznych.

Wykazanie jednak przez stronę, że sąd naruszył przepis art. 233 § 1 k.p.c. wymaga wykazania , że przyjęta za podstawę rozstrzygnięcia ocena dowodów przekracza granice przysługującej sądowi w tym zakresie swobody. Zatem skarżący powinien , posługując się wyłącznie argumentami prawnymi, wykazać, że sąd rażąco naruszył ustanowione w tym przepisie zasady oceny wiarygodności i mocy dowodów i że naruszenie to miało wpływ na wynik sprawy.

Skarżący w apelacji trafnie podnosi, wskazując na złożony na rozprawie w dniu 28 stycznia 2014 roku sprzeciw w trybie art. 162 k.p.c., że Sąd Rejonowy dokonał błędnej oceny dowodu z opinii biegłego A. Z. z tej przyczyny, że biegły ten zastosował nieprawidłową metodologię obliczania wysokości wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu, to jest przyjął, że wartość wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu nie może być większa niż wartość gruntu w pasie służebności, zamiast przyjęcia, że wartość wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu nie może być większa niż wartość rynkowa całej nieruchomości (vide: postanowienie S.N. z dnia 5 kwietnia 2012 roku, II CSK 401/11) w sytuacji, gdy wnioskodawca domagał się dopuszczenia dowodu z opinii uzupełniającej biegłego na okoliczność ustalenia współczynnika K dla działki (...) uwzględniającego stosunek powierzchni pasa technologicznego do powierzchni całej działki .

W okolicznościach niniejszej sprawy, skoro działki nr (...) i (...), w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, przeznaczone są pod zabudową zagrodową w gospodarstwach rolnych, hodowlanych i ogrodniczych, pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną, wolnostojącą lub bliźniaczą, usługi turystyczne i wartość rynkowa tych działek wynosi 259.290, 00 zł według wyliczenia: 20.100 m ^{( 2 )}(vide: k. 86) x 12,90 zł (vide: k.98), a wartość rynkowa działki (...) wynosi 19.500,00 zł według wyliczenia: 8.500 m ^{( 2 )}(vide: k. 86) x 2.30 zł (vide: k. 101), to ustalenie w opinii uzupełniającej przez biegłego A. Z. wartości wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu na działkach (...) na poziomie 32.217,75 zł według wyliczenia: 10% x 12,9 zł/m ^{( 2 )}x 25 lat x 999m ^{( 2 )}, i wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu na działce (...) na poziomie 3.841,00 zł według wyliczenia: 10% x 2,3 zł/m ^{( 2 )}x 25 lat x 668 m ^{( 2 )}(vide: k. 146) jest zgodne ze wskazaniami zawartymi w cytowanym wyżej przez Sąd Rejonowy poglądem Sądu Najwyższego zawartym w uzasadnieniu do postanowienia tego Sądu z dnia 5 kwietnia 2012 roku, sygn. akt II CSK 401/11, wyrażającym to, „ że co do zasady powinno mieć ono charakter świadczenia jednorazowego oraz to, że powinno być ono proporcjonalne do stopnia ingerencji w treść prawa własności, uwzględniać wartość nieruchomości i w takim kontekście mieć na względzie straty właściciela z uszczuplenia prawa własności, a także to, że inwestycja na nieruchomości obciążonej, służąca w gruncie rzeczy celom publicznym, jest zdarzeniem nieodwracalnym w pewnym przedziale czasu i to, że przewidywany okres trwałości urządzeń ma również wpływ na wysokość wynagrodzenia, którego suma nawet w odległej perspektywie nie powinna przekraczać wartości obciążonej nieruchomości, a jeśli nieruchomość ze względu na głębokość posadowienia urządzeń przesyłowych może być nadal wykorzystywana, suma wynagrodzenia w takiej perspektywie powinna być odpowiednio niższa od wartości nieruchomości”. który to pogląd Sąd Okręgowy aprobuje w całości, a dokonane przez biegłego w wyżej wskazanym zakresie ustalenia przyjmuje za własne.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy uznał za trafny zarzut apelacji naruszenia przez Sąd Rejonowy art. 233 § 1 k.p.c.

Sąd Rejonowy nie naruszył art. 227 k.p.c. w zw. z art. 626 k.p.c., bowiem przebieg urządzeń przesyłowych był w istocie między stronami niesporny i wynikał z przedłożonych przez strony map. Zatem oględziny nieruchomości przez Sąd nie były potrzebne.

Wobec powyżej dokonanej przez Sąd Okręgowy oceny zebranego w sprawie przez Sąd Rejonowy materiału dowodowego za zasadny uznać należy zarzut wnioskodawcy naruszenia przez Sąd Rejonowy art. 305 ² k.c. poprzez ustalenie rażąco niskiego wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu na rzecz wnioskodawcy w sytuacji, gdy przedmiotowa nieruchomość w zasadzie nie może być wykorzystana zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego z uwagi na usytuowanie urządzeń energetycznych ( vide: k.18 i 19 i opinia biegłego – k.84 i następne, k.146 i następne).

Nie jest zasadny zarzut naruszenia przez Sąd Rejonowy art. 305 ¹ k.c. w zw. z art. 305 ⁴ k.c. i art. 285 § 41 k.c. poprzez niewskazanie w punkcie I postanowienia , że treścią służebności przesyłu jest również znoszenie przez właściciela nieruchomości istniejących na niej urządzeń przesyłowych, skoro ustanowiona na przedmiotowej nieruchomości służebność przesyłu polegająca na prawie korzystania z niej w opisanym przez Sąd Rejonowy zakresie w sposób oczywisty oznacza konieczność znoszenia przez wnioskodawcę wskazanych w tym postanowieniu urządzeń.

Natomiast za zasadny uznać należy zarzut naruszenia przez Sąd Rejonowy art. 520 § 1 i 2 k.p.c., bowiem niewątpliwie charakter i przebieg postępowania uzasadniały zastosowanie art.520 § 3 k.p.c.

Ponieważ rozpoznanie kolejnych zarzutów apelacji nie może decydować o treści rozstrzygnięcia, to analizowanie ich staje się zbędne ( wyrok SN z dnia 15 października 2009 roku, I CSK 94/09 ).

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. zmienił zaskarżony wyrok jak w sentencji.

Sąd Okręgowy o kosztach pierwszej instancji i kosztach instancji odwoławczej orzekł na podstawie art. 520 § 3 k.p.c.