II Ca 328/13 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Świdnicy z 2013-06-11

Sygn. akt II Ca 328/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 czerwca 2013r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Jerzy Dydo

Sędziowie: SO Alicja Chrzan

SR Maciej Ejsmont (del.)

Protokolant: Bogusława Mierzwa

po rozpoznaniu w dniu 11 czerwca 2013r. w Świdnicy

na rozprawie

sprawy z powództwa Przedsiębiorstwa (...) Spółki z o.o. w Z.

przeciwko A. N. i I. N.

o zapłatę 4.000 zł

na skutek apelacji strony powodowej

od wyroku Sądu Rejonowego w Ząbkowicach Śląskich

z dnia 12 marca 2013 r., sygn. akt I C 156/12

I.  oddala apelację;

II.  zasądza od strony powodowej na rzecz pozwanych 300 zł tytułem kosztów postępowania apelacyjnego.

Sygn.akt II Ca 328/13

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 12.03.2013r. Sąd Rejonowy w Ząbkowicach Śl. I Wydział Cywilny oddalił powództwo Przedsiębiorstwa (...) spółki z o.o.w Z.. Przeciwko A. N.i I. N.o zapłatę 4.000 zł oraz obciążył stronę powodową kosztami procesu.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 08 września 2008r. pomiędzy Przedsiębiorstwem (...) Sp. z o.o. w Z. a I. i A. N. została zawarta ugoda, w której strony ustaliły, że celem zapewnienia dostawy wody do nieruchomości pozwanych położonej w J., działka nr (...), podejmą działania mające na celu budowę sieci wodociągowej na odcinku 157 mb, licząc od wpięcia do sieci istniejącej. Powód zobowiązał się w tej ugodzie do wykonawstwa sieci wodociągowej na odcinku 157 m, licząc od wpięcia do sieci zgodnie z projektem budowlanym, z terminem realizacji wskazanym na 30 listopada 2008r. Pozwani zobowiązali się do zapłaty 1/4 kosztów wykonania sieci, to jest należności w kwocie 5.250 zł netto na podstawie wystawionej faktury w terminie 14 dni. Strony ugody ustaliły też, że po zakończeniu inwestycji nastąpi nieodpłatne przejęcie wybudowanego odcinka sieci przez powoda. Pozwani na poczet wykonania sieci wodociągowej dnia 08 września 2008r. dokonali przedpłaty w kwocie 2.625 zł netto. Po zakończeniu inwestycji dnia 03 listopada 2008r. powód wystawił pozwanym fakturę VAT nr (...) na kwotę 2.625 zł, którą pozwani zapłacili dnia 17 listopada 2008r.

Dnia 08 września 2008r. Przedsiębiorstwo (...) Sp. z o.o. w Z. i pozwani A. N. i I. N. zawarli umowę nr (...), zgodnie, z którą pozwani powierzyli, a powód przyjął do wykonania wykonanie przyłącza kanalizacyjnego do budynku mieszkalnego w miejscowości J., działka nr (...). Wartość robót strony ustaliły na kwotę 10.000 zł brutto zgodnie z kosztorysem ofertowym. Termin wykonania został określony na dzień 30 listopada 2008r. Warunkiem rozpoczęcia prac była wpłata przez pozwanych kwoty 5.000 zł. W umowie strony ustaliły, że pozwani zobowiązani będą do zapłaty należności za wykonanie prac w terminie 14 dni od daty otrzymania faktury końcowej. A. i I. N. tego samego dnia, to jest 08 września 2008r. dokonali przedpłaty kwoty 5.000 zł.

Pozwana I. N. przedłożyła powodowi projekty budowlane przyłączy wodno – kanalizacyjnych sporządzone w 2007r. i w 2008r. przez projektanta G. M.. W związku ze zmianą warunków technicznych przyłączenia wydanych przez powoda projekty te stały się nieaktualne. Według tych projektów przyłącza kanalizacyjnego nie można było wykonać, nie uwzględniał on, bowiem przeszkód, jak istniejąca skrzynka energetyczna, wykonany już podjazd na jednej z posesji, przez którą miało biec przyłącze, a także szpaler drzew. (...) Sp. z o.o. w Z. poinformowali pozwanych o wadliwości projektu wykonania przyłącza kanalizacyjnego i zaproponowali zwrot wpłaconej przez pozwanych zaliczki i wycofanie się z umowy. Pozwani jednak chcieli, by to powód wykonał przedmiotową instalację i zlecili sporządzenie projektu zamiennego P. A.. Wykonał on dwa projekty zamienne przyłącza kanalizacji sanitarnej – jeden w 2010r., a drugi w październiku 2011r. – i na podstawie tego ostatniego projektu strona powodowa w 2011r. wykonała tę instalację. Powód dokonał wpięcia do sieci kanalizacyjnej po przeciwnej stronie w stosunku do budynku, w tym celu koniecznym było przejście przez drogę gminną, wycięcie asfaltu, założenie rury osłonowej i ponowne odtworzenie asfaltu, zamontowano dwie studnie rewizyjne i 70 cm przed budynkiem zakończono prace.

Dnia 30 maja 2011r. Przedsiębiorstwo (...) Sp. z o.o. w Z. wystawiło pozwanym I. i A. N. fakturę VAT nr (...) na kwotę 6.000 zł za wykonanie przyłącza kanalizacyjnego do budynku mieszkalnego w miejscowości J., działka nr (...). Pozwani zapłacili z tej kwoty 2.000 zł.

Na podstawie kosztorysu powykonawczego sporządzonego przez P. A., koszt inwestycji związanej z wykonaniem przyłącza kanalizacyjnego na nieruchomości pozwanych ustalono na kwotę 12.017,31 zł. Po negocjacjach z Prezesem Przedsiębiorstwa (...) Sp. z o.o. koszt ten ustalono na 11.000 zł.

Na nieruchomości pozwanych usytuowana została studzienka kanalizacyjna. Odcinek instalacji kanalizacyjnej biegnący od budynku pozwanych do studzienki znajdującej się na ich działce jest przyłączem kanalizacyjnym, przewód kanalizacyjny leżący poza tą studzienką kanalizacyjną stanowi urządzenie kanalizacyjne. Koszt wykonania przez powoda przyłącza kanalizacyjnego do nieruchomości A. i I. N. według cen wskazanych w kosztorysie powykonawczym powoda wyniósł 2.111,94 zł brutto.

Przy tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Rejonowy uznał, że powództwo jest bezzasadne, ponieważ pozwani już zapłacili i to więcej niż się należało za wykonanie przez stronę pozwaną przyłącza kanalizacyjnego. Zgodnie z art..2 pkt 5 ustawy z dnia 7.06.2001r o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków, przyłącze kanalizacyjne to odcinek przewodu łączącego wewnętrzną instalację kanalizacyjną w nieruchomości odbiorcy usług z siecią kanalizacyjną, za pierwszą studzienką licząc od strony budynku, a w przypadku jej braku do granicy nieruchomości gruntowej. Odwołując się do orzecznictwa SN Sąd Rejonowy przytoczył pogląd SN, według którego wybudowany z własnych środków przez odbiorcę usług zbiorowego odprowadzania ścieków odcinek przewodu kanalizacyjnego łączący wewnętrzną instalację kanalizacyjną w nieruchomości tego odbiorcy z istniejącą siecią kanalizacyjną stanowi w części leżącej poza granicami jego nieruchomości gruntowej urządzenie kanalizacyjne, o jakim mowa w art.31 ust 1 powołanej wyżej ustawy. W umowie strony ustaliły, że strona powodowa wykona przyłącze kanalizacyjne, ale projekt zamienny, na podstawie, którego wykonano roboty określał sposób wykonania nie tylko przyłącza kanalizacyjnego, ale w ogóle instalację kanalizacyjną, w tym urządzenie kanalizacyjne. Według Sądu Rejonowego przewód kanalizacyjny za studzienką znajdującą się na nieruchomości pozwanych wykonany przez stronę powodową stanowił już urządzenie kanalizacyjne ( a nie przyłącze kanalizacyjne), którego budowa nie była przedmiotem umowy stron. Zgodnie z art.15 ust.2 powołanej wyżej ustawy realizację budowy przyłączy do sieci oraz studni wodomierzowej, pomieszczenia przewidzianego do lokalizacji wodomierza głównego i urządzenia pomiarowego zapewnia na własny koszt osoba ubiegająca się o przyłączenie nieruchomości do sieci. Przedsiębiorstwo (...) jest obowiązane przyłączyć do sieci nieruchomość osoby ubiegającej się o przyłączenie nieruchomości do sieci, jeżeli są spełnione warunki przyłączenia określone w regulaminie, o którym mowa w art.19, oraz istnieją techniczne możliwości świadczenia usług. Pozwani wypełnili warunki przyłączenia do sieci i jednocześnie spełnili zobowiązanie z umowy o budowę przyłącza kanalizacyjnego skoro zapłacili stronie powodowej 7.000 zł, a sam koszt budowy przyłącza kanalizacyjnego ustalony przez biegłego sądowego wynosił 2.111,94 zł. Do poniesienia nakładów na wybudowanie odcinka sieci kanalizacyjnej do granicy nieruchomości przyłączanej obowiązana jest gmina, a nie osoba ubiegająca się o przyłączenie do sieci. Powód nie może, zatem żądać od pozwanych zwrotu kosztów budowy urządzenia kanalizacyjnego, które stanowi jego własność i które wykonał na własny koszt. O kosztach procesu Sąd Rejonowy orzekł na podstawie art.98 kpc.

Od wyroku Sądu pierwszej instancji apelację złożyła strona powodowa zaskarżając wyrok w całości i zarzucając:

1/ naruszenie prawa materialnego wskutek błędnej wykładni i niewłaściwego zastosowania przepisów ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków przez przyjęcie, m.in. że do poniesienia nakładów na wybudowanie sieci kanalizacyjnej do granicy nieruchomości przyłączanej obowiązana jest gmina a art. 31 reguluje kwestie rozliczeń za urządzenia;

2 /sprzeczność istotnych ustaleń Sądu z treścią zabranego materiału dowodowego przez ustalenie, że umowa zawarta na realizację inwestycji dotyczyła tylko budowy przyłącza kanalizacyjnego do studzienki kanalizacyjnej.

Wskazując na powyższe zarzuty strona powodowa wniosła o:

1/ zmianę zaskarżonego wyroku w całości poprzez zasądzenie kwoty 4000 zł wraz z

odsetkami od dnia 31.07.2011 r lub

2/uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy Sądowi I instancji

3/ zasądzenie kosztów za I i II instancję.

Sąd Okręgowy zważył:

Apelacja jest bezzasadna.

Sąd Rejonowy dokonał prawidłowych ustaleń podstawy faktycznej rozstrzygnięcia i właściwie zastosował przepisy prawa materialnego.

Nietrafny jest zarzut apelacji sprzeczności ustaleń Sądu z treścią zebranego materiału dowodowego w zakresie ustalenia przedmiotu umowy stron. Wykładnia językowa umowy stron z dnia 8.09.2008r nie może nasuwać żadnych wątpliwości w zakresie ustalenia przedmiotu umowy określonego w § 1 skoro wyraźnie w umowie zapisano, że wykonawca zobowiązuje się wykonać przyłącze kanalizacyjne do budynku mieszkalnego pozwanych. Co należy rozumieć pod pojęciem przyłącza kanalizacyjnego wynika natomiast z przepisu ustawy z 7.06.2001r o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków. Jest oczywiste, że strona powodowa, której przedmiotem działalności jest właśnie zbiorowe zaopatrywanie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków wiedziała, a przynajmniej, jako profesjonalista sporządzający umowę winna wiedzieć, co oznacza pojęcie przyłącza kanalizacyjnego. Domaganie się przez stronę powodową od pozwanych zwrotu kosztów budowy całej instalacji kanalizacyjnej, w tym urządzenia kanalizacyjnego, którego budowa należy do zadań własnych gminy, jest nieuzasadnioną próbą zmuszenia pozwanych inwestorów do ponoszenia wydatków, które zgodnie z prawem ich nie obciążają.

Bezzasadny jest również zarzut naruszenia przez Sąd Rejonowy prawa materialnego, bliżej niesprecyzowanego przepisu ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków prze przyjęcie przez Sąd Rejonowy, że do poniesienia nakładów na budowę sieci kanalizacyjnej do granicy przyłącza obowiązana jest gmina. Ten zarzut jest o tyle niezrozumiały, że przecież sama strona powodowa w uzasadnieniu apelacji przytacza przepisy ustawy o samorządzie gminnym i zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków, z których wprost wynika, że do zadań własnych gminy należy zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie wodociągów, zaopatrzenia w wodę i kanalizacji. Gmina ustala kierunki rozwoju sieci w studium uwarunkowania i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy i miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Natomiast przedsiębiorstwo wodociągowo- kanalizacyjne jest zobowiązane zapewnić budowę urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych ustalonych przez gminę w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego.

Nietrafny jest zarzut naruszenia przez Sąd Rejonowy przepisów art.31 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków, ponieważ przepis ten nie był i nie mógł być zastosowany w sprawie skoro urządzenie kanalizacyjne zostało wybudowane przez stronę powodową z jej środków a zatem stało się własnością strony powodowej. Przewidziane w powołanym wyżej przepisie rozliczenie może mieć miejsce tylko wówczas, gdy urządzenie kanalizacyjne zostało wybudowane przez inwestora z jego środków. Wówczas stanowi jego własność i po przyłączeniu do sieci, może być przekazane umową obligacyjną przedsiębiorstwu wodno- kanalizacyjnemu za stosowną odpłatnością.

Z powyższych względów apelacja, jako bezzasadna podlegała oddaleniu na podstawie art. 385 kpc. O kosztach postępowania apelacyjnego Sąd orzekł na podstawie art. 98 kpc obciążając kosztami wynagrodzenia adwokackiego stronę powodową, jako przegrywającą.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Jadwiga Rybińska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Świdnicy
Osoba, która wytworzyła informację:  Jerzy Dydo,  Alicja Chrzan ,  Maciej Ejsmont ()
Data wytworzenia informacji: