II K 682/22 - uzasadnienie Sąd Rejonowy w Kędzierzynie Koźlu z 2023-04-26

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 682/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

P. H.,

s. F. i K.

ur. (...)

w K.

W okresie od marca 2022 roku do września 2022 roku w K. woj. (...) uchylał się od wykonania obowiązku alimentacyjnego na rzecz E. H., określonego co do wysokości wyrokiem Sądu Okręgowego w Opolu z dnia 12.01.2011r. w sprawie o sygn. akt I RC 1888/10 w kwocie 700 zł miesięcznie, przy czym łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych, przez co naraził ją na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  W okresie od marca 2022 roku do września 2022 roku w K. woj. (...) oskarżony uchylał się od wykonania obowiązku alimentacyjnego na rzecz E. H., określonego co do wysokości wyrokiem Sądu Okręgowego w Opolu z dnia 12.01.2011r. w sprawie o sygn. akt I RC 1888/10 w kwocie 700 zł miesięcznie, przy czym łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych, przez co naraził ją na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych.

2.  Oskarżony P. H. legitymuje się wykształceniem średnim, z zawodu jest technikiem rolnikiem. Utrzymuje się z prowadzonego własnego gospodarstwa rolnego i działalności gospodarczej w postaci usług stolarskich. Jest rozwiedzionym ojcem pełnoletniej córki, na rzecz której zobowiązany jest alimentacyjnie. Nie był leczony psychiatrycznie ani odwykowo. Był natomiast karany sądownie za czyn podobny, za który wymierzona została mu kara 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres próby 2 lat.

- wyj. oskarżonego w części,

- zeznania E. H.,

- pismo PUP w K.,

- pismo (...) w B.,

- pismo MOPS w K-K,

- informacja US w K.,

- zaświadczenie (...) we W.,

- pismo PUP w K-K,

- pismo ZUS w G.,

- pismo komornika z zał.,

- odpis wyroku,

- dowody wpłat,

- pismo Prezydenta Miasta K-K,

- pismo komornika z zał.,

- dane o osobie,

- dane o karalności.

65-66,

66,

9,

10,

11, 12,

13-14,

16,

19,

21,

24-26,

30,

48, 49, 64, 72,

63,

69-70,

53, 55, 65,

35.

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

---

---

---

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

---

---

---

OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

2.

- wyj. oskarżonego w części,

- zeznania E. H.,

- pismo PUP w K.,

- pismo (...) w B.,

- pismo MOPS w K-K,

- informacja US w K.,

- zaświadczenie (...) we W.,

- pismo PUP w K-K,

- pismo ZUS w G.,

- pismo komornika z zał.,

- odpis wyroku,

- dowody wpłat,

- pismo Prezydenta Miasta K-K,

- pismo komornika z zał.,

- dane o osobie,

- dane o karalności.

Pozyskane w sprawie dowody osobowe oraz w postaci wykazanych dokumentów nie pozostawiały żadnych wątpliwości, iż oskarżony w zarzucanym okresie był zobowiązany do wykonania obowiązku alimentacyjnego względem córki E. H. w miesięcznej kwocie 700 zł.

Poczynione na bazie niniejszych dowodów ustalenia faktyczne jednoznacznie wskazywały, iż oskarżony P. H. w ramach czasowych objętych zarzutem nie realizował ciążącego na nim wspomnianego wyżej obowiązku alimentacyjnego względem córki. Bezskuteczna pozostawała egzekucja komornicza owej wierzytelności. Z takim stanem rzeczy próbował polemizować oskarżony, sugerując, iż część z jego udokumentowanej wpłaty na poczet w wysokości 18.900 zł poczynionej w dniu 19 maja 2022r., winna być zaliczona na poczet alimentów przypadających na okres od marca 2022r. do września 2022r. Sąd z pełnym przekonaniem zwraca jednak w tym miejscu uwagę, iż opis poczynionej wpłaty jest jednoznaczny, a fakt pobierania w tym czasie świadczenia z funduszu alimentacyjnego nie ma znaczenia. W kontekście zgromadzonych w sprawie dowodów, w tym relacji samego oskarżonego, nie mogło budzić natomiast wątpliwości, iż P. H. w analizowanym okresie zarobkował, co prawda uzyskując nieregularne dochody uzależnione od otrzymywanych zleceń, których było wtenczas odczuwalnie mniej. Niezależnie od powyższego, w ocenie Sądu, wyżej wymieniony miał jednak obiektywną możliwość wywiązywania się z obowiązku alimentacyjnego względem córki chociażby w częściowym stopniu, czego powtarzalnie nie czynił z własnego wyboru, pozostając bierny w życiu córki także w wymiarze poza alimentacyjnym, w zasadzie nie utrzymując z nią jakiegokolwiek kontaktu. Oczywistym pozostaje, iż wysokość powstałych zaległości alimentacyjnych stanowiła równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych.

W przekonaniu Sądu, w świetle pozyskanych informacji jak najbardziej trafnym wydaje się być także postawienie tezy, że oskarżony nie realizując w stwierdzonym okresie alimentów naraził pokrzywdzoną na niemożność zaspokojenia jej podstawowych potrzeb życiowych, interpretowanych przecież szerzej niż minimum bytowania. Z dowodów co prawda wynikało, iż uprawniona miała zapewnione dzięki nieustannym staraniom swojej matki finansowo wspieraną przez pomoc instytucjonalną środki niezbędne do jej utrzymania, wychowania, kształcenia i leczenia. Gdyby jednak nie powyższe wsparcie i ponadstandardowe zaangażowanie matki uprawnionej, pracującej ponad siły dla dobra córki, z pominięciem własnych marzeń, podołanie wszystkim tym potrzebom, byłoby niezmiernie trudne.

Zgromadzone na bazie wskazanych dowodów dane pozwoliły na ustalenie aktualnej sytuacji życiowej oskarżonego, w tym jego stanu majątkowego, a nadto zobrazowanie jego dotychczasowego sposobu zachowania w kontekście respektowania obowiązującego porządku prawnego.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1

z pkt. 1.1

- wyj. oskarżonego w części (k. 65-66).

Wyjaśnienia oskarżonego P. H. w części, w których ten nie przyznawał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, kwestionując swoje sprawstwo w zarzucanym okresie, w kontekście wszystkich zgromadzonych w sprawie dowodów i ich oceny, nie mogły prowadzić do ich uwzględnienie. Zdaniem Sądu, takiej treści wyjaśnieniom towarzyszył oczywisty zamiar oskarżonego umniejszenia jego odpowiedzialności karnej.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

P. H.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Wykazane dowodowo uchylanie się przez oskarżonego od wykonania ciążącego nań obowiązku alimentacyjnego względem córki, przy obiektywnej możliwości realizacji obowiązku alimentacyjnego, łącznej wysokości powstałych z tego tytułu zaległości stanowiących równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych, a także wykazanego skutku zaniechania oskarżonego wyrażającego się w narażeniu pokrzywdzonej na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, w pełni uzasadnia akceptację kwalifikacji prawnej zachowania oskarżonego jako występku z art. 209 § 1a kk. W okolicznościach niniejszej sprawy nie mogło budzić wątpliwości, iż zaniechanie oskarżonego było umyślne, zrealizowane z pełną świadomością jego bezprawności.

1.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

---

---

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

---

1.4.  Warunkowe umorzenie postępowania

---

---

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

---

1.5.  Umorzenie postępowania

---

---

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

---

1.6.  Uniewinnienie

---

---

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

---

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. H.

I

II

-

-

Sąd na podstawie art. 209 § 1a kk wymierzył oskarżonemu karę 6 miesięcy ograniczenia wolności w postaci obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie.

Wymierzając orzeczoną wobec oskarżonego karę Sąd, mając na uwadze dyrektywy wymiaru kary zawarte w treści art. 53 § 1 i 2 k.k., przy rodzaju i wysokości orzeczonej sankcji wziął pod uwagę wszystkie okoliczności związane z dopuszczeniem się przez wyżej wymienionego przypisanego mu przestępstwa, w tym przede czas trwającej niealimentacji – stosunkowo niewielki, a tym samym okres narażenia na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych dziecka. Jednocześnie Sąd z pola widzenia nie mógł stracić faktu dotychczasowej karalności oskarżonego, który ponosił już odpowiedzialność karną za czyn rodzajowo identyczny. W kontekście postawy oskarżonego, zauważyć należy, iż ten uregulował już istotną część zaległości alimentacyjnych powstałych w badanym okresie, deklarując spłatę dalszych zaległych kwot.

Wypada wskazać, iż zgodnie art. 58 § 1 k.k., jeżeli ustawa przewiduje możliwość wyboru rodzaju kary, a przestępstwo jest zagrożone karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 5 lat, sąd orzeka karę pozbawienia wolności tylko wtedy, gdy inna kara lub środek karny nie może spełnić celów kary. Sąd, mając możliwość alternatywnego zastosowania kary grzywny, ograniczenia wolności, bądź pozbawienia wolności do lat 2, uznał za zasadne orzeczenie kary ograniczenia wolności we wskazanym wyżej wymiarze. Zdaniem Sądu, zastosowanie w świetle podniesionych wyżej okolicznościach kary pozbawienia wolności, uchodziłoby z jednej strony za sankcję nazbyt surową, a z drugiej zupełnie niewychowawczą. W świetle ustalonych warunków osobistych oskarżonego, kara ograniczenia wolności wydaje się być natomiast bardziej celowa niż możliwa do orzeczenia alternatywna kara grzywna. Dolegliwość wymierzonej kary przejawiająca się w konieczności podjęcia pracy na cele społeczne w określonym wymiarze, wymagającej pewnej reorganizacji swojego życia, przyczyni się, zdaniem Sądu, do jego resocjalizacji, zapobiegając jednocześnie późniejszemu powrotowi do kolizji z normami prawa karnego. Kara ta utwierdzi także społeczeństwo w przekonaniu, że za negatywne zachowania należy ponieść adekwatne konsekwencje. Tym bardziej, iż w sytuacji hipotetycznego braku podania się rygorom kary, istnieje możliwość jej zamiany na zastępczą karę pozbawienia wolności, co winno wpłynąć pozytywnie ma oskarżonego, zarówno z punktu spojrzenia samego jej wykonania, jak i realizacji obowiązku alimentacyjnego.

W tym przekonaniu, zgodnie z dalszym punktem rozstrzygnięcia, dodatkowo, jako element uzupełniający orzeczenie o karze, Sąd na podstawie art. 34 § 3 kk w zw. z art. 72 § 1 pkt. 3 kk zobowiązał oskarżonego do bieżącego wykonywania ciążącego na nim obowiązku łożenia na utrzymanie na rzecz uprawnionej córki E. H..

1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

---

---

---

---

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

---

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Na podstawie art. 624 § 1 kpk i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych, Sąd zwolnił oskarżonego od zapłaty kosztów procesu, którymi obciążył Skarb Państwa.

1Podpis

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Żaneta Kubów
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Kędzierzynie Koźlu
Data wytworzenia informacji: