Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 stycznia 2018

Sąd Rejonowy w Brzegu II Wydział Karny - w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Iwona Twardzik

Protokolant: asystent sędziego Izabela Dorosz

w obecności oskarżyciela publicznego z KPP Brzeg-Kamila Szeja

po rozpoznaniu dnia 29 stycznia 2018 w Brzegu

w trybie przyspieszonym

sprawy T. E. s. A. i I. z domu D. ur. (...) w K.

obwinionego o to, że:

w dniu 27 stycznia 2018 r. około godz. 13:23 w B. na ul. (...) w sklepie (...) dokonał kradzieży alkoholu w postaci wódki 0,5 l (...) powodując łącznie straty w wysokości 21,99 zł. na szkodę w/w sklepu przy czym zarzucanego wykroczenia dopuścił się będąc, co najmniej dwukrotnie prawomocnie ukaranym za podobne wykroczenie umyślne w ciągu dwóch lat od ostatniego ukarania tj. o czyn z art. 119§1 Ustawy z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń w zw. z art. 38 Ustawy z dnia 20 maja 1971 r.

I.  uznaje T. E. za winnego popełnienia czynu opisanego w części wstępnej wyroku stanowiącego wykroczenie z art. 119§1 kw i za to na podstawie art.119§1 kw orzeka karę aresztu w wymiarze 30 ( trzydzieści ) dni

II.  na podstawie art. 624 §1 k.p.k. w zw. z. art. 119 k.p.w. zwalnia obwinionego od zryczałtowanych kosztów postępowania i opłat .

Sędzia

Sygn. akt II W 40/18

UZASADNIENIE

T. E. został obwiniony o to, że w dniu 27 stycznia 2018 r. około godz. 13:23 w B. na ul. (...) w sklepie (...) dokonał kradzieży alkoholu w postaci wódki 0,5 l (...) powodując łącznie straty w wysokości 21,99 zł. na szkodę w/w sklepu przy czym zarzucanego wykroczenia dopuścił się będąc, co najmniej dwukrotnie prawomocnie ukaranym za podobne wykroczenie umyślne w ciągu dwóch lat od ostatniego ukarania tj. o czyn z art. 119 § 1 k.w. w zw. z art. 38 k.w.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 27 stycznia 2018 r. około godz. 13:23 T. E. udał się do sklepu (...) przy ul. (...) w B.. Będąc przy stoisku z alkoholami zabrał z półki półlitrową butelkę wódki (...) o wartości 21,99 zł i schował ją do kieszeni spodni. Nie płacąc za zabrany alkohol przekroczył linię kas.

Widząc na nagraniu z monitoringu dziwne zachowanie T. E. pracownik ochrony sklepu (...) zatrzymał go, prosząc o udanie się z nim do pomieszczenia socjalnego. Stwierdziwszy, że T. E. schował butelkę wódki w nogawce spodni, P. S. zawiadomił Policję. Poproszony przez ochroniarza o oddanie skradzionego alkoholu T. E. odmówił, otworzył butelkę i zaczął pić jej zawartość. Upomniany przez P. S., by tego nie robił, T. E. lekcewarząco oświadczył, że „mu to lata”.

Po przybyciu na miejsce funkcjonariuszy Policji T. E. z uwagi na upojenie alkoholowe nie był w stanie poddać się badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Nie potrafił utrzymać równowagi ani iść o własnych siłach.

Dowód:

- wyjaśnienia obwinionego T. E. – k. 13-14,30

- zeznania świadka D. B. – k. 5

- zeznania świadka P. S. – k. 18

- notatka urzędowa – k. 2

- protokół przebiegu badania stanu trzeźwości – k. 3

- notatka służbowa z czynności ujęcia osoby – k. 4

- nagranie na płycie DVD – k. 12+ zdjęcia 21-23,

T. E. ma 45 lat, jest kawalerem, nie ma stałego miejsca zamieszania, nie pracuje na stałe , korzysta z pomocy MOPS B. . Utrzymuje się z zasiłku w kwocie 317 zł. Był wielokrotnie karany za wykroczenia i przestępstwa. Orzeczonych wobec niego w sprawach o wykroczenia licznymi wyrokami przez różne sądy kar grzywien ani kar ograniczenia wolności nie wykonuje. Zalega z zapłatą wielu kar grzywien , a to w sprawach .Nie wykonuje też orzeczonych kar ograniczenia wolności .

II W 363/11		0,00	0,00	0,00	(...)
	II W 100/12	0,00	0,00	0,00	(...)
	II W 1036/12	100,00	0,00	100,00	(...)
	II W 404/12	200,00	100,00	300,00	(...)
	II W 715/12	400,00	90,00	490,00	(...)
	II W 689/12	400,00	80,00	480,00	(...)
	V W 1783/12	300,00	0,00	300,00	(...)
	V W 1808/12	300,00	0,00	300,00	(...)
	V W 1809/12	300,00	0,00	300,00	(...)
	V W 1810/12	300,00	0,00	300,00	(...)
	V W 1811/12	300,00	0,00	300,00	(...)
	II W 514/12	510,00	101,00	611,00	(...)
	VI W 4286/12	200,00	80,00	280,00	(...)

Do grudnia 2016 przebywał w ZK . W chwili obecnej w Sądzie Rejonowym w Brzegu przeciwko T. E. toczy się kilkadziesiąt spraw o wykroczenia głównie kradzieży mienia sklepowego oraz prowadzone jest w kilkudziesięciu sprawach postępowanie wykonawcze o zarządzenie kar zastępczych za niewykonane kary grzywny i kary ograniczenia wolności . Tylko 2017 roku obwiniony był ukarany wielokrotnie , w tym m.in. w postępowaniu przyspieszonym , a to np. w sprawach

- II W 99/17 wyrokiem z dnia 14.03.2017 za 6 wykroczeń na karę 1 miesiąca ograniczenia wolości ( której nie wykonał K. 173/17 , a termin posiedzenia o rozważenie zarządzenia kary zastępczej na wniosek kuratora sądowego zastał wyznaczony na miesiąc kwiecień 2018 )

- II W 192/17 wyrokiem z dnia 24.04.2017 na karę 30 dni aresztu , którą odbył już w ZK

- Wyrokiem II W 150/17 z dnia 04.04.2017 na karę 1 miesiąca ograniczenia wolności , ( której nie wykonał K. 201/17 , a termin posiedzenia o rozważenie zarządzenia kary zastępczej na wniosek kuratora sądowego zastał wyznaczony na miesiąc kwiecień 2018 )

Wyrokiem II W 161/17 z dnia 16.05.2017 na karę na karę 15 dni aresztu , którą odbył już w ZK

Poza tym dnia 24.01.2018 w sprawie II W 28/18 tut. Sąd orzekł w trybie przyspieszonym wobec ukaranego karę 15 dni aresztu za popełnione wykroczenie kradzieży , a wyrok jest nieprawomocny .

Obwiniony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że nie ma pieniędzy na życie , bo jest bezdomnym i bezrobotnym . Przyznał ,że towar kradnie z uwagi na potrzebę spożycia alkoholu .

Dowód:

- Wyroki w sprawach II W 99/17, II W 192/17, II W 161/17 , II W 150/17 ,II W 28/18 –k. 24-28

- Wykaz zaległych kar grzywien –k. 29

- wyjaśnienia obwinionego T. E. – k. 30

Sąd Rejonowy zważył , co następuje:

W świetle zgromadzonego materiału dowodowego sprawstwo i wina obwinionego w zakresie zarzucanego mu czynu nie budziły jakichkolwiek wątpliwości Sądu.

Zasadniczych ustaleń w zakresie sprawstwa obwinionego Sąd dokonał przede wszystkim w oparciu o nagranie stanowiące zapis monitoringu ze sklepu (...) z daty zdarzenia oraz zeznania świadka P. S., który ujawnił wykroczenie i zatrzymał obwinionego oraz dodatkowo w oparciu o zeznania świadka D. B.. Powyższe dowody są ze sobą w pełni zgodne i nie budzą zastrzeżeń Sądu, co do ich wiarygodności, zwłaszcza, że dowód w postaci zapisu monitoringu ze sklepu i zarejestrowany tam wizerunek obwinionego pozwala na jego identyfikację, a obwiniony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Na nagraniu (w szczególności plik : nr (...) oraz nr (...) ) widać, jak obwiniony w ubrany w kurtkę „zielone moro” z żółtym koszykiem lewą ręką sięga po towar z półki i zbliżając się do kolejki klientów chowa towar( butelkę) do lewej kieszeni , a następnie po chwili kręcenia się przy kolejce odkłada koszyk i już bez koszyka wychodzi przeciskając się pomiędzy klientami i przekracza linię kas ( bez płatności za towar) , który według zeznań świadka został zaraz przez ochronę odkryty w jego ubraniu( czemu z resztą obwiniony nie zaprzeczał ) .

W świetle dokonanych ustaleń faktycznych zachowanie obwinionego bez wątpienia wyczerpało ustawowe znamiona wykroczenia stypizowanego w art. 119 § 1 k.w. Wykroczenie to popełnia ten, kto kradnie cudzą rzecz ruchomą, jeżeli jej wartość nie przekracza ¼ minimalnego wynagrodzenia. Strona przedmiotowa wykroczenia z art. 119 § 1 k.w. polega na tym, że sprawca dokonuje zaboru, tj. wyjmuje rzecz spod władztwa pokrzywdzonego. Wykroczenie to ma charakter umyślny i może być popełnione jedynie z zamiarem kierunkowym. Z ustalonego przez Sąd stanu faktycznego bezspornie wynika, iż obwiniony w pełni świadomie zabrał towar, za który nie zapłacił i zrobił to w celu postąpienia z nim, jak z własnym. W ocenie sądu obwiniony T. E. przyszedł do sklepu z takim zamiarem, aby dokonać kradzieży alkoholu , albowiem w tym celu udał się do sklepu (...) w B. i schował butelkę do nogawki spodni, a następnie skierował się w kierunku bramek wyjściowych i minął linię kas, nie płacąc za wymieniony alkohol. Co więcej, mimo, iż został zatrzymany, wypił skradziony napój.. Widział ,że nie ma pieniędzy, żeby za niego zapłacić .

Wymierzając obwinionemu karę 30 dni aresztu za przypisane wykroczenie Sąd kierował się ustawowymi dyrektywami jej wymiaru określonymi w art. 33 § 1 i 2 k.w., tj. dyrektywą stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu, celem kary w zakresie społecznego oddziaływania oraz - przede wszystkim - dyrektywą prewencji szczególnej, czyli celami zapobiegawczymi i wychowawczymi, jakie kara ma osiągnąć w stosunku do ukaranego. Sąd uwzględnił także właściwości, warunki osobiste i majątkowe obwinionego, jego stosunki rodzinne, sposób życia przed popełnieniem wykroczenia. Ponieważ, jak wynika z wyjaśnień obwinionego nie pracuje ,nie uzyskuje stałych dochodów i jak wynika z jego dotychczas postawy życiowej wcale nie zamierza podjąć pracy i własnym wysiłkiem fizycznym zarobić na alkohol wybierając drogę wejścia w jego posiadanie sprzeczną z prawem , czego dowodem są liczne wyroki skazujące za kradzieże. Powoływanie się przez obwinionego na bezdomność i pomoc państwa jest tylko wymówką i usprawiedliwieniem wybranej przez siebie drogi życiowej . Obwiniony z kradzieży uczynił sobie sposób na życie i nie robi nic , żeby ten sposób zmienić. Odbył niejedną karę za kradzież i mimo tego nadal podejmuje ryzyko bycia ujętym i ukaranym za dalej popełniane wykroczenia . Musi więc kalkulować w przyjęty sposób życia odbywanie kar z tego tytułu mu wymierzanych . Sąd nie miał wątpliwości co do poczytalności obwinionego przyjmując, że obwiniony zgłasza się do szpitala psychiatrycznego z uwagi na problem alkoholowy i opuszcza go nie po zakończeniu leczenia , lecz wtedy , gdy sam uzna to za stosowne . W ten sposób traktuje pobyt tam , jako przejściowe miejsce , gdzie zostanie udostępniona mu łazienka , pralnia , wyżywienie i czasowa opieka ,po czym znowu wraca do wybranej przez siebie formy życia i zachowania . Sądowi jest wiadome z urzędu ,że obwiniony był badany prze biegłych psychiatrów w innych sprawach i żaden w ostatnim okresie nie stwierdził u obwinionego choroby psychicznej . Obwiniony jest komunikatywny , dbający o swoje własne interesy wykazuje się sprytem i inteligencją, która niestety wykorzystuje w złym kierunku .

Sąd wymierzając izolacyjną karę aresztu w maksymalnym 30 dniowym wymiarze miał przede wszystkim na uwadze, że obwiniony jest osobą wielokrotnie karaną, która notorycznie dopuszcza się na terenie B. i innych miejscowości , co wynika z odpisów wyroków i prowadzonych przez tut. Sąd wielu postępowań wykonawczych dotyczących niewykonanych kary grzywien czy ograniczenia wolności , kradzieży, jak i innych wykroczeń oraz przestępstw. Do Sądu Rejonowego w Brzegu każdego miesiąca wpływają nowe wnioski o ukaranie T. E. - obecnie przeciwko obwinionemu toczy się w tut. Sądzie ponad 20 spraw o wykroczenia oraz jedna sprawa o przestępstwa popełnione w warunkach recydywy z art. 64 § 1 k.k. Tylko od początku 2018 r. przeciwko obwinionemu złożono 3 wnioski o ukaranie. w trybie przyspieszonym .Dotychczas wymierzane T. E. kary ograniczenia wolności nie przyniosły oczekiwanego rezultatu. Również pobyty w Zakładzie Karnym nie skłoniły obwinionego do zmiany swojego postępowania, albowiem każdorazowo po opuszczeniu placówki penitencjarnej ponownie dopuszczał się on czynów karalnych, powracając do dotychczasowego trybu życia.

Okoliczności sprawy, w tym ocena postawy obwinionego po zatrzymaniu go przez ochronę, a to wypicie znalezionego przy nim alkoholu w obecności pracownika ochrony sklepu, świadczy o braku poszanowania jakichkolwiek norm społecznych, a przede wszystkim o wyjątkowej zuchwałości sprawcy. Obwiniony notorycznie nie szanuje cudzej własności, nie zważa na konsekwencje swoich czynów i jawnie lekceważy normy prawne. Częstotliwość popełniania przez obwinionego czynów karalnych prowadzi do wniosku, że dokonywanie przez niego kradzieży stanowi dla niego sposób na życie i funkcjonowanie w społeczeństwie.

Przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości czynu Sąd miał na uwadze elementy wymienione w art. 47 § 6 k.w., a w szczególności, rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiary wyrządzonej szkody, postać zamiaru, okoliczności popełnienia czynu oraz motywację obwinionego. Sąd w szczególności uwzględnił, iż w zachowaniu obwinionego uzewnętrznił się upór w dążeniu do osiągnięcia przestępnego celu, a to spożycia alkoholu nawet po zatrzymaniu go za kradzież, bez zważania na konsekwencje, co świadczy o dużym natężeniu złej woli. Kradzież akurat alkoholu świadczy również o niskich pobudkach jego działania. Wypijając po zatrzymaniu skradziony alkohol obwiniony naraził również pracowników sklepu na odpowiedzialność materialną za powierzone mienie.

Sąd nie dopatrzył się przy tym okoliczności łagodzących.

Sąd uznał, że zgodnie z art. 35 k.w. za orzeczeniem kary aresztu przemawiają okoliczności sprawy świadczące o głębokiej demoralizacji sprawcy, fakt, iż jawnie lekceważy on prawo oraz nie wykazuje żadnej pozytywnej refleksji nad swoim postępowaniem. Sąd wielokrotnie dawał obwinionemu szansę na zmianę swojego postępowania, z której to możliwości obwiniony nie skorzystał. W ocenie Sądu postawa obwinionego prowadzi do przekonania, iż konieczna jest stosowna reakcja na popełniane przez niego wykroczenia, poprzez czasowe odizolowanie go od społeczeństwa , a orzeczenie kary łagodniejszego rodzaju nie zapewni weryfikacji jego postawy i nie powstrzyma go od dokonania ponownej kradzieży. Sąd staje na stanowisku, że jedynie bezwzględna kara aresztu w maksymalnym możliwym wymiarze będzie adekwatną reakcją na kolejne naruszenie prawa przez obwinionego, gdyż kary grzywny nie zapłaci , a kary ograniczenia wolności nie wykona, a do społeczeństwa musi iść sygnał, że kradzieże nie są opłacalne , gdyż kończą się pobytem w izolacji .

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w związku z art. 119 k.p.w. Sąd zwolnił obwinionego od zryczałtowanych kosztów postepowania i opłat uznając, że z uwagi na sytuację osobistą oraz wysokość osiąganych dochodów ich uiszczenie przez obwinionego byłoby zbyt uciążliwe ,a nawet niemożliwe .

Sędzia