Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Przewodniczący:

sędzia Michał Misiak

Protokolant:

Łukasz Smolarek

Formularz UK 1

Sygnatura akt

890/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. B.

Czyny przypisane oskarżonemu opisane są w punktach I-III części wstępnej wyroku z dnia 26 lutego 2020 r. z uzupełnieniem zawartym w punkcie I i III części dyspozytywnej tego wyroku.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 14 listopada 2019 r. w Z. w pobliżu ulicy (...), na drodze publicznej, M. B. kierował samochodem S. o nr rej (...).

W dniu 19 listopada 2019 r. w Z. na ulicy (...) kierował samochodem F. (...) o nr rej (...).

M. B. ma orzeczony zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych na mocy wyroku Sądu Rejonowego w Złotoryi w sprawach II W 442/19 i II W 467/19, który obowiązywał go od 03 października 2019 r.

M. B. ma obecnie 28 lat, ma wykształcenie zawodowe, z zawodu jest monterem instalacji budowlanych, utrzymuje się z pracy dorywczej, jest kawalerem, ma dwoje dzieci, wobec których jest zobowiązany do płacenia alimentów, nie leczył się psychiatrycznie, leczył się odwykowo, ale wiele lat temu. Był on wielokrotnie karany, odbywał karę pozbawienia wolności.

wyjaśnienia oskarżonego

46-47,

zeznania świadka J. O.

12, 98

protokoły oględzin

2, 3

szkic miejsca zdarzenia

6

zaświadczenie Starosty (...)

8

odpisy wyroków

9, 10, 18-38

karta karna

13-16

M. B. na mocy ustawy oraz wyroku Sądu Rejonowego w Złotoryi z dnia 11 lutego 2019 r. w sprawie III RC 270/18 zobowiązany jest do łożenia alimentów na rzecz swoich dzieci O. B. i W. B. w łącznej kwocie 950 złotych miesięcznie.

W okresie od 16 marca 2019 r. do 25 lutego 2020 r. (z wyłączeniem okresu od 30 kwietnia 2019 r. do 06 sierpnia 2019 r.) M. B. nie płacił w ogóle alimentów, zaległość przekroczyła wysokość trzech świadczeń miesięcznych. Brak płatności alimentów naraził dzieci na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych.

wyjaśnienia oskarżonego

zeznania świadka A. B.

kserokopia dokumentacji dotyczącej sytuacji materialnej dzieci i niepłacenia alimentów

50-55

odpis wyroku w sprawie III RC 280/17

56

informacja z MOPS

57, 61

opisy skrócone aktów urodzenia

62, 63

informacja z PUP w Z.

64-74

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

wyjaśnienia oskarżonego

Wyjaśnienia oskarżonego przyznającego się do winy nie budziły wątpliwości. Zostały one potwierdzone zeznaniami świadka J. O., a także wynikami oględzin pojazdów.

zeznania świadka J. O.

Zeznania świadka były w pełni wiarygodne. Zostały złożone w ramach wypełniania obowiązków służbowych, cechowały się obiektywizmem.

protokoły oględzin

Dowody te były w pełni wiarygodne. Ujawnienie w pojeździe kierowanym przez oskarżonego odpisu wyroku w sprawie wykroczeniowej dodatkowo potwierdzało pełną świadomość w zakresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów.

szkic miejsca zdarzenia

Dowód ten nie budził wątpliwości.

zaświadczenie Starosty (...)

Dowód ten nie budził żadnych wątpliwości.

odpisy wyroków

Dowody te nie budziły wątpliwości.

karta karna

Dowód ten nie budził wątpliwości.

1.1.1

wyjaśnienia oskarżonego

Wyjaśnienia oskarżonego, przyznającego się do winy w zakresie czynu z art. 209§1 a kk, nie budziły wątpliwości. Znalazły potwierdzenie nie tylko w zeznaniach świadka A. B., co do sytuacji materialnej dzieci, ale także w dokumentacji dotyczącej obowiązku alimentacyjnego i niewywiązania się z niego przez oskarżonego.

zeznania świadka A. B.

Zeznania tego świadka sąd uznał za wiarygodne. Świadek zrelacjonowała rzeczywistą sytuację materialną swoją i dzieci, wysokość osiąganych dochodów, co jasno wskazywało, że brak alimentów naraża je na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych i egzystencję na poziomie poniżej minimum socjalnego.

kserokopia dokumentacji dotyczącej sytuacji materialnej dzieci i niepłacenia alimentów

Dowody te nie budziły wątpliwości, jednoznacznie wynikało z nich, że oskarżony nie płaci alimentów na dzieci, a matka dzieci korzystała z opieki społecznej w związku z koniecznością ich utrzymania.

odpis wyroku w sprawie III RC 280/17

Wiarygodność tego dowodu nie budziła wątpliwości.

informacja z MOPS

Jak wyżej.

opisy skrócone aktów urodzenia

Jak wyżej

informacja z PUP w Z.

Jak wyżej.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

M. B.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Brak było wątpliwości, że oskarżony, w krótkich odstępach czasu w warunkach ciągu przestępstw z art. 91§1 kk, dwukrotnie naruszył sądowy zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych, co wypełnia znamiona ustawowe z art. 244 kk.

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

III

M. B.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Nie było żadnych wątpliwości, że oskarżony nie płacił alimentów na dwoje swoich dzieci, co doprowadziło do narażenia na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych tych dzieci. Matka dzieci, aby je utrzymać, musiała korzystać z opieki społecznej. Sąd rozszerzył okres trwania czynu aż do wydania wyroku, gdyż w toku rozprawy okazało się, że oskarżony nadal nie wypełnia obowiązku alimentacyjnego. Dodać należy, że oskarżony ma możliwości płacenia alimentów, jest osobą jeszcze młodą, zdolną do pracy, a sytuacja na rynku pracy w okresie popełnienia czynu była bardzo dobra.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. B.

I

Wymierzając oskarżonemu karę, którą sąd mógł, przy zastosowaniu art. 37a kk, wymierzyć jako karę grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 7 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności (z uwagi na ciąg przestępstw), sąd kierował się przede wszystkim stopniem winy i społecznej szkodliwości czynów, które uznał za sytuujące się na poziomie średnim. Jako karygodne należy ocenić, iż oskarżony w bardzo krótkich odstępach czasu naruszył sądowe zakazy, co świadczy o jego rażąco lekceważącym traktowaniu wymiaru sprawiedliwości. Szczególnie, że oskarżony zlekceważył wyroki sadu bardzo krótko po ich wydaniu, a odpis wyroku miał przy sobie w trakcie popełnienia czynu z punktu I, co należy uznać za rażące. Sąd miał na uwadze, że zakazy prowadzenia pojazdów zostały orzeczone za wykroczenia, a zatem czyny zabronione lżejszej kategorii. Wskazać jednak należy, że okoliczności naruszenia zakazów (kolizja i oddalenie się z jej miejsca) świadczą dla oskarżonego niekorzystnie. Sąd wziął pod uwagę również względy prewencji indywidualnej, ważne z uwagi na wielokrotną uprzednią karalność oskarżonego, a także względy prewencji ogólnej, nakazujące stanowczo podkreślać konieczność respektowania orzeczeń sądowych.

Z tych względów, sąd uznał za sprawiedliwą karę dziesięciu miesięcy pozbawienia wolności i orzekł, jak w punkcie I części dyspozytywnej wyroku.

M. B.

III

Wymierzając oskarżonemu karę za czyn z art. 209§1a kk, którą sąd mógł wymierzyć jako karę grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2, wzięte zostały te same kwantyfikatory co w punkcie poprzednim, a mianowicie stopień winy i społecznej szkodliwości czynu, które sąd uznał za sytuujące się na poziomie dość znacznym, jak również względy prewencji. Łożenie na utrzymanie dzieci jest podstawowym obowiązkiem rodzica, brak wywiązywania się z niego przez oskarżonego (i to w każdym aspekcie, nie tylko finansowym, ale osobistych starań o ich wychowanie czy chociażby zaspokajania potrzeby kontaktów z rodzicem) ma charakter absolutny. Oskarżony był już w 2019 r. karany za taki czyn na karę grzywny i z tego skazania nie wyciągnął żadnych pozytywnych wniosków.

Z tych powodów, w ocenie sądu za jedyną sprawiedliwą karę może zostać uznana kara roku pozbawienia wolności, gdyż nie sposób wyobrazić sobie kary wolnościowej w sytuacji, gdy uprzednio orzekane kary wolnościowe, a nawet izolacyjne, nie zmieniały zachowania oskarżonego, nadal naruszającego normy prawa karnego.

Stąd, sąd orzekł, jak w punkcie III części dyspozytywnej wyroku.

M. B.

II

Za czyny z art. 244 kk sąd miał obowiązek orzec środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres od roku do lat piętnastu. Mając na uwadze okoliczności, uwzględnione przy wymiarze kary za te czyny, patrząc także na to, iż oskarżony popełnił je dwukrotnie, określenie środka karnego na okres dwóch lat uznać należy za sprawiedliwe i nie przekraczające stopnia winy. Z tych powodów sąd orzekł, jak w punkcie II części dyspozytywnej wyroku.

M. B.

IV

Wymierzając karę łączną, którą sąd mógł orzec w granicach od roku do roku i dziesięciu miesięcy pozbawienia wolności, sąd zastosował zasadę bliższą kumulacji. Podkreślić bowiem trzeba, że popełnione przez oskarżone czyny zabronione skierowane były przeciwko zupełnie różnym dobrom prawnym, wynikły z zupełnie innych okoliczności. Sąd nie zastosował zasady pełnej kumulacji wyłącznie dlatego, że jedynym łącznikiem między czynami był element czasowy, zostały one popełnione w podobnym czasie. Czynnik ten nie miał jednak decydującego znaczenia dla wymiaru kary łącznej, a dokonując całościowej analizy zachowania oskarżonego, w cenie sądu tak wymierzona kara łączna jest sprawiedliwa.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V

Z uwagi na sytuację materialną oskarżonego, który nie ma żadnych dochodów (obecnie odbywa karę pozbawienia wolności w innej sprawie, co jednak nie miało miejsca na etapie wyrokowania), sąd uznał, iż nie jest on w stanie ponieść kosztów sądowych ani opłaty i dlatego na podstawie art. 624§1 kpk i art. 17 ustawy o opłatach w sprawach karnych należało go zwolnić z obowiązku uiszczenia tych należności.

1.Podpis