Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II K 874/17 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Złotoryi z 2018-06-06

Sygn. akt II K 874/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 06 czerwca 2018 r.

Sąd Rejonowy w Złotoryi II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:

SSR Michał Misiak

Protokolant:

Anna Rogalska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej---------------------

po rozpoznaniu w dniu 06 czerwca 2018 r. w Złotoryi

sprawy

1. M. M. (1)

urodz. (...) w Z.

syna D. i R. z d. T.

2. B. K. (1)

urodz. (...) w Z.

syna K. i Z. z d. O.

oskarżonych o to, że:

I w nocy z 07 na 08 września 2017 roku przy ulicy (...) w Z. województwa (...), działając wspólnie i w porozumieniu w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru dokonali kradzieży z włamaniem w ten sposób, że po uprzednim oberwaniu kłódek zabezpieczających drzwi wejściowe, dostali się do wnętrza czterech garaży z których dokonali zaboru w celu przywłaszczenia dwóch odkurzaczy oraz froterki marki (...) powodując straty w kwocie 1.100 złotych na szkodę D. B.; wiertarki elektrycznej marki (...) wierteł, drobnych narzędzi, ładowarki, wózka aluminiowego na zakupy, dwóch akumulatorów powodując straty w kwocie 420,00 złotych na szkodę R. M.; roweru górskiego K., dwóch koziołków do aut, podnośnika hydraulicznego Y. powodując straty w kwocie 1.682,59 złotych na szkodę A. P. oraz powodując straty w kwocie 20 złotych na szkodę A. K. (1)

to jest o czyn z art. 279§1 kk w zw. z art. 12 kk

II w nocy z 08 września 2017 roku na ulicy (...) w Z., województwa (...) działając wspólnie i w porozumieniu dokonali włamania do samochodu marki P. (...) o nr rej. (...) w ten sposób, że po uprzednim uszkodzeniu drzwi tylnych i bocznych prawych na kwotę około 1.000,00 zł na szkodę S. B. (1), dostali się do jego wnętrza skąd dokonali zaboru w celu przywłaszczenia mienia w postaci dwóch paczek – przesyłek z numerami listów przewozowych tj. (...) i (...) o wartości 574,50 złotych na szkodę firmy (...)

to jest o czyn z art. 279§1 kk i art. 279§1 kk i art. 288§1 kk w zw. z art. 11§2 kk

a nadto oskarżonego M. M. (1) o to, że:

III w nocy z 03 na 04 października 2017 roku w Z., województwa (...) na terenie ogrodów działkowych znajdujących się przy ulicy (...) włamał się altany ogrodowej znajdującej się na działce oznaczonej numerem 46a, gdzie w wykonaniu z góry powziętym zamiarem po uprzednim wyłamaniu zamka w drzwiach altany w części wypoczynkowej oraz zamka w drzwiach pomieszczenia gospodarczego dostał się do ich wnętrza skąd dokonał kradzieży pilarki spalinowej marki (...), kosiarki spalinowej mac – A., wkrętarki akumulatorowej oraz trzech świec woskowych powodując straty w kwocie 2430 złotych na szkodę A. K. (2), a następnie po uprzednim wyłamaniu zamka w drzwiach wejściowych części rekreacyjnej oraz gospodarczej zamka w drzwiach altany ogrodowej znajdującej się działce oznaczonej numerem (...) dostał się do wnętrza skąd dokonał kradzieży butelki wódki marki (...) o pojemności 0,5 litra, kompletu wierteł oraz rożnego rodzaju wkrętaków, czym spowodował straty w kwocie 169 złotych na szkodę R. S.

to jest o czyn z art. 279§1 kk w zw. z art. 12 kk

IV w nocy z 09 na 10 października 2017 roku przy ulicy (...) w Z., województwa (...) po uprzednim zerwaniu kłódki zabezpieczającej drzwi wjazdowe do garażu dostał się do jego wnętrza skąd dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia w postaci dwóch pokrowców z czterema wędkami, w tym trzy z kołowrotkami o wartości 600 złotych, czym działał na szkodę J. J.

to jest o czyn z art. 279§1 kk

a nadto M. M. (1) oraz

3. P. W.

urodz. (...) w Z.

syna H. i G. z d. S.

oskarżonych o to, że:

V w dniu 11 września 2017 roku przy ulicy (...) w Z., województwa (...) działając wspólnie i w porozumieniu dokonali kradzieży z włamaniem do garażu w ten sposób, że po uprzednim wyważeniu jednego skrzydła drzwi z zabezpieczeń, dostał się do jego wnętrza skąd zabrał mienie w postaci kosy spalinowej marki S. (...) koloru czerwonego, wiertarki udarowej marki D. (...) w czarnej walizce, myjki ciśnieniowej marki K. koloru żółtego, skrzynki narzędziowej z kluczami, szlifierki kątowej, skrzynki z miedzianymi kształtkami, kina domowego, wieży CD koloru szarego, wzmacniaczy gitarowych marki L., butli gazowej 5 kg z palnikiem, trzech kompletnych kół samochodowych na stalowych felgach 14 cali, aparatu do pomiaru (...) z termometrem, kluczy do kół, lewarka olejowego, lewarka mechanicznego oraz trzech pieczątek o treści (...) o łącznej wartości 5980,00 złotych czym działali na szkodę R. F. (1)

to jest o czyn z art. 279§1 kk

a nadto oskarżonego B. K. (1) o to, że:

VI w nocy z 10 na 11 sierpnia 2017 roku na niestrzeżonym parkingu przy ulicy (...) w Z., województwa (...) z niezamkniętego samochodu marki S. (...) o nr rej. (...) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia w postaci torby marki H. koloru czarnego z zawartością aparatu fotograficznego P. (...), obiektywu P. (...) mmf1.4, aparatu L. L. koloru czarnego, torby marki R. koloru czarnego z zawartością urządzenia E. T. (...), segregatora koloru zielonego z nazwą (...) chóru (...) z standardami jazzu w języku angielskim, mikrofonu S. B. 58A, kabli muzycznych marki P., (...), reduktorów różnych firm, walizki ręcznej koloru czarnego z napisem koloru białego A. (...) z zawartością miksera muzycznego marki I.&H. (...) 10FX, pokrowca koloru czarnego z zawartością rejestratora cyfrowego marki B. (...) z zasilaczem łącznej wartości około 14.400,00 złotych na szkodę B. D. (1)

to jest o czyn z art. 278§1 kk

I  uznaje oskarżonych M. M. (1) i B. K. (1) za winnych popełnienia zarzucanego im czynu, opisanego w punkcie I części wstępnej wyroku, stanowiącego występek z art. 279§1 kk w zw. z art. 12 kk, z tym ustaleniem, iż wartość szkody poniesionej przez A. P. wynosi 1882,59 złotych i za to na podstawie art. 279§1 kk skazuje ich na kary po 1 (jeden) roku pozbawienia wolności;

II  uznaje oskarżonych M. M. (1) i B. K. (1) za winnych popełnienia zarzucanego im czynu, opisanego w punkcie II części wstępnej wyroku, stanowiącego występek z art. 279§1 kk i art. 288§1 kk w zw. z art. 11§3 kk, z tym ustaleniem, iż nazwisko pokrzywdzonego to (...) i za to na podstawie art. 279§1 kk w zw. z art. 11§3 kk skazuje ich na kary po 1 (jeden) roku pozbawienia wolności;

III  uznaje oskarżonego M. M. (1) za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów, opisanych w punktach III i IV części wstępnej wyroku, stanowiących występki z art. 279§1 kk w zw. z art. 12 kk i art. 279§1 kk, popełnione w warunkach ciągu przestępstw, opisanego w art. 91§1 kk i za to na podstawie art. 279§1 kk w zw. z art. 91§1 kk skazuje go na karę 1 (jeden) roku i 2 (dwa) miesięcy pozbawienia wolności;

IV  uznaje oskarżonych M. M. (1) i P. W. za winnych popełnienia zarzucanego im czynu, opisanego w punkcie V części wstępnej wyroku, stanowiącego występek z art. 279§1 kk i za to na podstawie tego przepisu prawnego skazuje ich na kary po 1 (jeden) roku i 2 (dwa) miesiące pozbawienia wolności;

V  uniewinnia oskarżonego B. K. (1) od popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w punkcie VI części wstępnej wyroku;

VI  na podstawie art. 91§2 kk łączy orzeczone oskarżonemu M. M. (1) kary pozbawienia wolności, wymierzone w punktach: I, II, III i IV wyroku i wymierza mu karę łączną 2 (dwa) lat i 2 (dwa) miesięcy pozbawienia wolności;

VII  na podstawie art. 85 kk i art. 86§1 kk łączy orzeczone oskarżonemu B. K. (1) kary pozbawienia wolności, wymierzone w punktach I i II wyroku i wymierza mu karę łączną 1 (jeden) roku i 3 (trzy) miesięcy pozbawienia wolności;

VIII  na podstawie art. 46§1 kk orzeka wobec oskarżonych M. M. (1) i B. K. (1) obowiązek solidarnego naprawienia szkody, wynikającej z popełnienia przestępstwa, opisanego w punkcie I części wstępnej wyroku przez uiszczenie:

a)  na rzecz pokrzywdzonego D. B. kwoty 1100 (tysiąc sto) złotych,

b)  na rzecz pokrzywdzonego A. P. kwoty (...),59 (tysiąc siedemset pięćdziesiąt siedem złotych i pięćdziesiąt dziewięć groszy);

IX  na podstawie art. 46§1 kk orzeka wobec oskarżonego M. M. (1) obowiązek naprawienia szkody, wynikającej z popełnienia przestępstwa, opisanego w punkcie III części wstępnej wyroku przez uiszczenie:

a)  na rzecz pokrzywdzonego A. K. (2) kwoty 1390 (tysiąc trzysta dziewięćdziesiąt) złotych,

b)  na rzecz pokrzywdzonego R. S. kwoty 169 (sto sześćdziesiąt dziewięć) złotych;

X  na podstawie art. 46§1 kk orzeka wobec oskarżonych M. M. (1) i P. W. obowiązek solidarnego naprawienia szkody, wynikającej z popełnienia przestępstwa, opisanego w punkcie V części wstępnej wyroku przez uiszczenie na rzecz pokrzywdzonego R. F. (2) kwoty 5130 (pięć tysięcy sto trzydzieści) złotych;

XI  na podstawie art. 63§1 kk na poczet wymierzonych oskarżonym kar i kar łącznych pozbawienia wolności zalicza:

a)  oskarżonemu M. M. (1) zatrzymanie od 05 października 2017 r. godz. 07.40 do 06 października 2017 r. godz. 16.10, co stanowi dwa dni zatrzymania,

b)  oskarżonemu P. W. zatrzymanie od 16 września 2017 r. godz. 19.00 do 18 września 2017 r. godz. 17.20, co stanowi dwa dni zatrzymania;

XII  na podstawie art. 44§2 kk orzeka przepadek dowodów rzeczowych w postaci: łomu, uszkodzonych kłódek, metalowej rurki i metalowego pręta, zapisanych w kasie sądu po numerem 1/18;

XIII  na podstawie art. 230§2 kpk zwraca M. M. (1) przedmioty w postaci dwóch par butów (marki D. i S.), zapisanych w kasie sądu pod numerem 1/18;

XIV  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. S. P. kwotę (...),48 (1176 zł+270,48 zł jako podatek VAT), tytułem zwrotu kosztów obrony udzielonej oskarżonemu M. M. (1) z urzędu;

XV  na podstawie art. 624§1 kpk i art. 17 ustawy o opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżonych z kosztów sądowych i nie wymierza im opłat.

Sygn. akt II K 874/17

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny sprawy:

W zakresie czynów z punktu I i II zarzutów aktu oskarżenia:

W nocy z 07 na 08 września 2017 r. M. M. (1) i B. K. (1) dokonali włamania do garaży, położonych w Z. przy Alei (...), w ten sposób, że zerwali zabezpieczenia tych garaży w postaci kłódek i dostali się do następujących garaży:

- użytkowanego przez D. B., skąd zabrali dwa odkurzacze i froterkę marki K. o łącznej wartości 1100 złotych,

- użytkowanego przez R. M., skąd zabrali wiertarkę elektryczną marki P., wiertła, drobne narzędzia, ładowarkę, wózek aluminiowy na zakupy, dwa akumulatory o łącznej wartości 420 złotych,

- użytkowanego przez A. P., skąd zabrali rower górski K., dwa koziołki do aut, podnośnik hydrauliczny Y. o łącznej wartości 1882,59 złotych,

- użytkowanego przez A. K. (1), skąd niczego nie zabrali, a jedynie zniszczyli kłódkę o wartości 20 złotych.

D. B. złożył wniosek o naprawienie szkody w kwocie 1100 złotych. A. P. złożył wniosek o naprawienie szkody w kwocie 1757,59 złotych, wskazując, iż odzyskał jeden koziołek. R. M. oraz A. K. (1) nie domagali się naprawienia szkody.

W nocy 08 września 2017 r. M. M. (1) i B. K. (1) na ulicy (...) w Z. dokonali włamania do samochodu P. (...) nr rej (...) typu bus (oklejonego oznaczeniami firmy kurierskiej (...)) w ten sposób, że odgięli najpierw tylne drzwi, a potem boczne prawe i dostali się do jego wnętrza, skąd zabrali dwie paczki (o numerach listów przewozowych: (...) oraz (...)), czym spowodowali straty o wartości 1000 złotych na szkodę S. B. (2) i 574,50 złotych na szkodę firmy (...).

S. B. (2) nie domagał się naprawienia szkody, wskazując, iż otrzymał ubezpieczenie za uszkodzenie drzwi. Firma (...) nie domagała się naprawienia szkody, a paczki były ubezpieczone.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego M. M. (1) – k. 123-125, 334, 299,

wyjaśnienia oskarżonego B. K. (1) – k. 299,

zeznania świadka D. B. – k. 180, 300-301,

zeznania świadka A. P. – k. 183-184, 301,

zeznania świadka R. M. – k. 189-190, 198, 219, 301,

zeznania świadka A. K. (1) – k. 327,

zeznania świadka S. B. (2) – k. 326-327,

zeznania świadka D. R. – k. 33-35, 312,

zeznania świadka O. R. – k. 55, 327,

zeznania świadka K. D. – k. 91-92, 313,

zeznania świadka K. C. – k. 50-52, 352-353,

protokół eksperymentu procesowego – k. 126-130,

protokół zatrzymania rzeczy – k. 59-61,

protokół oględzin rzeczy – k. 139-145,

protokół oględzin miejsca – k. 158-162, 191-194,

wydruk paragonu – k. 185.

W zakresie czynów z punktu III i IV zarzutów aktu oskarżenia:

W nocy z 03 na 04 października 2017 r. w Z. M. M. (1) dokonał włamania do dwóch altanek, położonych na terenie ogródków działkowych przy ulicy (...) w ten sposób, że wyłamał zamki i zabrał:

- z altany (działka nr 46a), należącej do A. K. (2), z jej części wypoczynkowej i pomieszczenia gospodarczego pilarkę spalinową S., kosiarkę spalinową M.-A., wkrętarkę akumulatorową, trzy świece woskowe, powodując straty na kwotę 2430 złotych,

- z altany (działka nr 62a), należącej do R. S., z jej części wypoczynkowej i gospodarczej półlitrową butelkę wódki (...), komplet wierteł i różne wkrętaki, powodując straty na kwotę 169 złotych.

A. K. (2) domagał się naprawienia szkody w kwocie 1390 złotych, podając, że odzyskał przedmioty o wartości 40 złotych. R. S. domagał się naprawienia szkody w kwocie 169 złotych.

W nocy z 09 na 10 października 2017 r. M. M. (1) dokonał włamania do garażu, położnego w Z. przy ulicy (...) w ten sposób, że zerwał kłódkę i dostał się do jego wnętrza, skąd zabrał dwa pokrowce z czterema wędkami (trzy miały kołowrotki), powodując straty na kwotę 600 złotych na szkodę J. J..

J. J. nie domagał się naprawienia szkody.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego M. M. (1) – k. 123-125, 299,

zeznania świadka A. K. (2) – k. 249, 312,

zeznania świadka J. J. – k. 137, 224-225, 300,

zeznania świadka R. S. – k. 258-259, 301,

zeznania świadka K. D. – k. 91-92, 313,

zeznania świadka K. C. – k. 276-277, 352-353,

protokół przeszukania – k. 88-90,

protokół eksperymentu procesowego – k. 126-130,

protokół oględzin rzeczy – k. 139-145,

informacja o wartości produktu – k. 220-221,

protokół oględzin miejsca – k. 228-229, 250-254, 260-264,

protokół zatrzymania rzeczy – k. 267-269, 282-284,

protokół przeszukania – k. 273-275,

protokół oględzin rzeczy – k. 286-293.

W zakresie czynu z punktu V zarzutów aktu oskarżenia:

W dniu 11 września 2017 r. P. W. i M. M. (1) pojechali busem marki R. (...), należącym do ojca P. W., do garażu, znajdującego się w Z. przy ulicy (...), wyważyli skrzydło drzwiowe i po dostaniu się do wnętrza garażu, zabrali stamtąd: kosę spalinową marki S. (...) koloru czerwonego, wiertarkę udarową marki DeWalt w czarnej skrzynce, myjkę ciśnieniową marki K. kolory żółtego, skrzynkę narzędziową z kluczami, szlifierkę kątową, skrzynkę z miedzianymi kształtkami, kino domowe, wieżę CD koloru szarego, wzmacniacze gitarowe marki L., butlę gazową 5 kg z palnikiem, trzy kompletne koła samochodowe (felgi stalowe rozmiar 14 cali), aparat do pomiaru (...) z termometrem, klucze do kół, lewarek olejowy, lewarek mechaniczny, trzy pieczątki o treści (...), powodując straty na kwotę 5980 złotych na szkodę R. F. (2).

R. F. (2) złożył wniosek o naprawienie szkody, wskazując, że odzyskał głośnik i butlę z gazem o wartości 150 złotych.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego M. M. (1) – k. 123-125, 299,

wyjaśnienia oskarżonego P. W. – k. 65, 107,

zeznania świadka R. F. (2) – k. 11, 22-24, 300,

zeznania świadka A. F. – k. 312,

zeznania świadka D. R. – k. 33-35, 312,

zeznania świadka O. R. – k. 55, 327,

zeznania świadka K. D. – k. 91-92, 313,

zeznania świadka K. C. – k. 50-52, 352-353,

protokół oględzin miejsca zdarzenia – k. 6-10,

protokół przeszukania – k. 31-32, 39-40, 44-45, 96-97, 104-105,

protokół eksperymentu procesowego – k. 126-130,

protokół oględzin rzeczy – k. 133-136.

W zakresie czynu z punktu VI aktu oskarżenia:

W nocy z 10 na 11 sierpnia 2017 r. z niezamkniętego samochodu S. (...) nr rej. (...), zaparkowanego na parkingu przy ulicy (...) w Z. dokonano kradzieży: torby marki H. koloru czarnego z zawartością aparatu fotograficznego P. (...), obiektywu P. (...) mmfl. 4, aparatu L. L. koloru czarnego, torby marki R. koloru czarnego z zawartością urządzenia E. T. (...), segregatora koloru zielonego z nazwą (...) chóru (...) ze standardami jazzu w języku angielskim, mikrofonu S. B. 58A, kabli muzycznych marki P., (...), reduktorów różnych firm, walizki ręcznej koloru czarnego z napisem A. (...) z zawartością miksera muzycznego marki I.&H. (...)10FX, pokrowca koloru czarnego z zawartością rejestratora cyfrowego marki B. (...) z zasilaczem o łącznej wartości 14400 złotych na szkodę B. D. (2).

Nie jest wiadome kto dokonał tej kradzieży.

B. K. (2) w dniu 11 sierpnia 2017 r. przyszedł do mieszkania K. C. z aparatem marki P. (...), nieustalonego pochodzenia i zaproponował jej zastawienie na jej nazwisko tego aparatu w lombardzie. Pojechali oni i zastawili ten aparat (wraz z obiektywem) w lombardzie w L. przy ulicy (...) na łączną kwotę 1200 złotych. Nie udało się odzyskać tego aparatu, gdyż został on sprzedany innej osobie, bo K. C. nie dokonała wykupu zastawionych przedmiotów.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego B. K. (1) – k. 299, 353-353,

wyjaśnienia oskarżonego M. M. (1) – k. 123-125, 334, 299, 352,

zeznania świadka B. D. (2) – k. 302,

zeznania świadka K. C. – k. 50-52, 80-82, 352-353,

zeznania świadka M. U. – k. 70-71, 352,

zeznania świadka A. M. – k. 83-84, 352,

zeznania świadka D. R. – k. 33-35, 312,

zeznania świadka O. R. – k. 55, 327,

wydruk umowy sprzedaży – k. 69,

protokół przeszukania – k. 74-75,

protokół oględzin rzeczy – k. 305-306.

M. M. (1) ma obecnie 24 lata, ma wykształcenie zawodowe, z zawodu jest mechanikiem samochodowym, jest kawalerem, nie ma dzieci ani nikogo na utrzymaniu, nie leczył się psychiatrycznie ani odwykowo, był karany za przestępstwa przeciwko mieniu, obecnie odbywa karę pozbawienia wolności.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego M. M. (1) – k. 122, 298,

karta karna – k. 335-336.

B. K. (1) ma obecnie 30 lat, ma wykształcenie zawodowe, z zawodu jest ślusarzem, jest kawalerem, nie ma dzieci ani nikogo na utrzymaniu, utrzymuje się z pracy w firmie (...) i zarabia miesięcznie 2250 złotych brutto, nie leczył się psychiatrycznie ani odwykowo, był karany za przestępstwa przeciwko mieniu, a także w 2017 r. wielokrotnie karany za wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu i porządkowi w ruchu lądowym oraz przeciwko mieniu.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego B. K. (1) – k. 316, 298,

karta karna – k. 349-350,

odpisy wyroków w sprawach o wykroczenia – k. 343-351.

P. W. ma obecnie 35 lat, ma wykształcenie zawodowe, z zawodu jest monterem instalacji budowlanych, nie pracuje i pozostaje na utrzymaniu rodziców, jest kawalerem, ma jedno dziecko, nie leczył się psychiatrycznie ani odwykowo, był karany za przestępstwo przeciwko mieniu.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego P. W. – k. 64, 299,

karta karna – k. 344-345,

odpis wyroku – k. 292.

Oskarżony M. M. (1) w toku postępowania przygotowawczego przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Przed sądem podtrzymał swoje wyjaśnienia, z tą zmianą, iż wskazał, że w zakresie czynu na szkodę R. F. (2) był przekonany, że dokonuje legalnej przeprowadzki garażu. Wskazał, że zarzucane mu czyny popełnił pod wpływem narkotyków. W toku postępowania sądowego korzystał z obrońcy wyznaczonego z urzędu (postanowienie – k. 302).

Oskarżony B. K. (1), zarówno w toku postępowania przygotowawczego, jak i sądowego, nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Wskazał, że brał udział w sprzedaży aparatu telefonicznego na prośbę K. C., która otrzymała ten aparat od M. M. (1).

P. W. nie brał udziału w postępowaniu sądowym (każdorazowo był prawidłowo zawiadomiony o terminie rozprawy). W toku postępowania przygotowawczego wyjaśnił, że brał udział w kradzieży z włamaniem, której dokonał M. M. (1), a on się jedynie do niej przyłączył i wywoził także skradzione rzeczy w pobliże U..

Sąd zważył, co następuje:

Sąd uznał, że oskarżeni popełnili zarzucane im czyny, za wyjątkiem czynu z punktu VI aktu oskarżenia, zarzucanemu B. K. (1).

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego M. M. (1), za wyjątkiem jego zmienionych na rozprawie wyjaśnień, dotyczących czynu popełnionego wspólnie z P. W., uznając, iż podawana przyczyna zmiany poprzednich wyjaśnień nie zasługuje na wiarę. Jeśli chodzi o jego wyjaśnienia złożone w toku postępowania przygotowawczego to, mimo, iż przed sądem powoływał się na odurzenie narkotykami w trakcie popełnianych przez niego czynów, to podkreślić trzeba, że były one dość szczegółowe, ponadto zostały one potwierdzone w czasie eksperymentu procesowego. Ponadto, zasadniczo były to wyjaśnienia konsekwentne. Jak to powyżej wspomniano, sąd nie dał wiary jego wyjaśnieniom złożonym na rozprawie w zakresie czynu, popełnionego wspólnie z P. W., również dlatego, iż zeznania świadka K. C. wskazywały jednoznacznie na wspólne działanie tych oskarżonych. Ponadto, część rzeczy z tego przestępstwa zostało zawiezionych do K. D., do którego M. M. (1) woził rzeczy także z innych przestępstw, a zatem nie sposób uznać, iż w tym przypadku mógł być przekonany, iż uczestniczy w przeprowadzce. Również uszkodzone w widoczny sposób drzwi do garażu wykluczają taką świadomość oskarżonego M. M. (1). Pośrednio, na sprawstwo tego oskarżonego wskazuje jego zachowanie w trakcie przybycia R. F. (2) do mieszkania, w którym przebywał też P. W., gdy M. M. (1) uciekł.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego P. W., wskazującego, iż jedynie przyłączył się do przestępstwa, dokonywanego przez M. M. (1). Przeczą temu opisane w poprzednim akapicie dowody, jak również chociażby ten fakt, że to właśnie oskarżony P. W. przysposobił samochód.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego B. K. (1), nie przyznającego się do popełnienia czynów, zarzucanych mu w punktach I i II aktu oskarżenia. Jakkolwiek, na jego sprawstwo w sposób bezpośredni wskazują jedynie wyjaśnienia współoskarżonego M. M. (1), to jednak pozostały materiał dowodowy, tj. zeznania świadków K. C. i O. R. tworzą takie tło wzajemnych relacji oskarżonych M. M. i B. K., które potwierdzają wyjaśnienia M. M. (1). Wbrew bowiem wyjaśnieniom oskarżonego B. K. (1), nie był on skłócony z M. M. (1), a wręcz przeciwnie często przychodził do mieszkania K. C., w którym przez pewien czas pomieszkiwał także M. M. (1). Po części świadczą o tym także wyjaśnienia samego oskarżonego B. K. (1), który wskazał przecież, że w kwestii sprzedaży aparatu P. (pomijając na razie tę tematykę) miał mieć kontakt z oskarżonym M. M. (1) i K. C.. Jakkolwiek sąd sceptycznie potraktował również zeznania świadków K. C., A. M. i O. R., gdyż były to osoby w różny sposób emocjonalnie powiązane z poszczególnymi oskarżonymi, a także mogące mieć pewien udział w zarzucanych oskarżonym czynach i przez to mogące być bezpośrednio zainteresowane określonym rozstrzygnięciem sprawy, to jednak w zakresie wzajemnych relacji oskarżonych M. i K. ich twierdzenia były zgodne. Ponadto, w wyjaśnieniach oskarżonego M. M. (1), wskazujących na współsprawstwo oskarżonego B. K. (1), sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności, które mogłyby świadczyć o możliwości pomówienia. Wskazywanie na współsprawstwo B. K. (1) w żaden sposób nie zmniejszało winy M. M. (1), było konsekwentne, w trakcie składania wyjaśnień przez M. M. (1) w toku postępowania przygotowawczego nie mieli oni ze sobą żadnego konfliktu (ślady takiego konfliktu pojawiły się dopiero w końcowej fazie procesu, gdy oskarżeni wzajemnie przerzucali się odpowiedzialnością za przyniesienie aparatu fotograficznego do mieszkania K. C.). Wbrew twierdzeniom B. K. (1) o jego kryształowym zachowaniu, zgromadzone odpisy wyroków w sprawach karnych i wykroczeniowych jednoznacznie temu przeczą. Ponadto, sposób dokonania tych czynów oraz ilość i rozmiary zabranych przedmiotów raczej wykluczają, aby mogła dopuścić się tych czynów jedna osoba.

Sąd uznał natomiast za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego B. K. (1) w zakresie zarzucanego mu czynu na szkodę B. D. (2), gdyż mimo wątpliwości co do ich wiarygodności, pozostały materiał dowodowy nie wystarczał na uznanie, iż dopuścił się on tego czynu.

Sąd nie miał wątpliwości, iż do kradzieży na szkodę B. D. (2) doszło i że zostały skradzione rzeczy, które opisano w zarzucie z punktu VI aktu oskarżenia. Zeznania świadka B. D. (2) zasługują na wiarę.

Brak jednak dowodów, że aparat P. wraz z obiektywem, który został zastawiony w (...) lombardzie, pochodził właśnie z tej kradzieży. Wprawdzie jest to dość rzadka marka aparatów fotograficznych i zachodzi korelacja czasowa pomiędzy kradzieżą na szkodę B. D. (2) a zastawieniem aparatu w lombardzie, to jednak z uwagi na to, iż zastawiony aparat został w dokumencie sprzedaży opisany jedynie z nazwy bez szczegółów pozwalających na jego indywidualizację, a następnie sprzedany nieznanej osobie, można jedynie domniemywać, iż aparat skradziony i sprzedany to ten sam aparat. W żaden sposób jednak nie można w tym zakresie uczynić pewnych ustaleń, a zatem te nie dające się rozwiać wątpliwości należało rozstrzygnąć na korzyść oskarżonego i uznać, że to są dwa inne aparaty.

Jako, że aparat P. był jedynym łącznikiem między oskarżonym B. K. (1) a postawionym mu w punkcie VI aktu oskarżenia zarzutem kradzieży, brak jest innych dowodów wskazujących na sprawstwo oskarżonego .

Z tego względu, kwestia ustaleń kto przyniósł aparat do sprzedaży jest drugorzędna. Sąd przyjął jednak, nie dając w tym zakresie wiary wyjaśnieniom oskarżonego B. K. (1), iż to właśnie on przyniósł ten aparat. Prócz wyjaśnień oskarżonego M. M. (1) oraz zeznań świadka K. C. i A. M., wskazują na to także, potwierdzone przecież przez B. K. (1), zeznania świadka M. U.. Wskazał on bowiem, iż to B. K. (1) obsługiwał aparat w lombardzie, co potwierdza, iż to on był jego dysponentem. Ponadto, gdyby K. C., zastawiająca aparat na swoje nazwisko, miała być posiadaczem aparatu, obecność oskarżonego i jego udział w tej transakcji byłyby zbędne. Owszem, zachodziły wątpliwości w zeznaniach K. C. i A. M. związane z transportem do lombardu (były one niekonsekwentne) oraz ilością aparatów, które miał mieć B. K. (1). Te wątpliwości nie podważają jednak ustaleń sądu co do faktu przyniesienia aparatu P. przez B. K. (1).

Mając na uwadze powyższe, wobec braku wystarczających dowodów na sprawstwo oskarżonego B. K. (1) w zakresie czynu z punktu VI sąd uniewinnił oskarżonego, orzekając, jak w punkcie V części dyspozytywnej wyroku.

Brak było wątpliwości co do wiarygodności zeznań pokrzywdzonych: D. B., R. M., A. P., A. K. (1), A. K. (2), S. B. (2), J. J., R. S., R. F. (2) (a także świadka A. F.) w zakresie mechanizmu dostania się do ich garaży, altan i samochodu oraz rodzaju, ilości i wartości zabranych rzeczy i spowodowanych strat.

Sąd sceptycznie potraktował zeznania świadka K. D., gdyż ogólnikowość jego zeznań i brak pamięci co do wielu szczegółów mógł być spowodowany jego udziałem w przyjmowaniu skradzionych rzeczy. Z jego zeznań nie wynikały jednak okoliczność, które podważałyby wyjaśnienia oskarżonego M. M. (1).

Świadek D. R. miał jedynie ogólne i to ze słyszenia wiadomości o przedmiotowej sprawie i jej zeznania nie miały kluczowego znaczenia dla poczynionych ustaleń.

W zakresie pozostałych dowodów nie było wątpliwości, sąd uznał je za wiarygodne i ustalił stan faktyczny sprawy tak, jak to w poprzedniej części uzasadnienia przedstawiono. Sąd dokonał nielicznych sprostowań opisu czynu, czy to wskazując prawidłową wartość skradzionych rzeczy czy to prawidłowe brzmienie nazwiska.

Na marginesie dodać należy, iż sąd oddalił wnioski dowodowe z zeznań świadków: A. G., L. O., P. K. i W. S., gdyż ich zeznania nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.

Sąd, w tym oczywiście zakresie w którym uznał sprawstwo i winę oskarżonych, w pełni podzielił propozycję oskarżyciela publicznego co do kwalifikacji prawnej zachowania oskarżonych. Z opisu czynów jednoznacznie wynika, iż były to typowe kradzieże z włamaniem (w jednym przypadku w zbiegu kumulatywnym z art. 288§1 kk), których popełnienie zagrożone jest karą pozbawienia od roku do dziesięciu lat pozbawienia wolności.

Wymierzając oskarżonym karę sąd wziął pod uwagę stopień winy i społecznej szkodliwości czynu, które uznał za średnio wysokie oraz względy prewencji.

Jeśli chodzi o czyn z punktu I sąd wymierzył kary pozbawienia wolności po roku wobec każdego z oskarżonych, tj. M. M. (1) i B. K. (1), uznając, iż brak powodów do różnicowania ich odpowiedzialności. Sąd wziął pod uwagę to, iż wysokość spowodowanych strat nie była niska (choć nie była też wysoka), a efekty zachowania oskarżonych były dla pokrzywdzonych uciążliwe (wiązały się z koniecznością uzupełnienia wyposażenia garaży, zakupu kłódek). Potrzeby prewencji, zarówno indywidualnej, dotyczącej karanych już za przestępstwa przeciwko mieniu oskarżonych, jak i prewencji generalnej, mającej podkreślić wagę ochrony prawa własności dla prawidłowego funkcjonowania społeczeństwa i obniżyć ilość przestępstw przeciwko mieniu, przemawiały za stanowczym ukaraniem oskarżonych. Z tych względów, w ocenie sądu, wymierzone oskarżonym kary nie przekraczają stopnia winy i mają walor kary sprawiedliwej, stąd na podstawie art. 279§1 kk orzekł, jak w punkcie I części dyspozytywnej wyroku.

Praktycznie te same okoliczności sąd wziął pod uwagę przy ocenie okoliczności mających wpływ na wymiar kar za przestępstwo z punktu II aktu oskarżenia o czym sąd, na podstawie art. 279§1 kk w zw. z art. 11§3 kk, orzekł, jak w punkcie II części dyspozytywnej wyroku, również w tym wypadku uznając za sprawiedliwe kary po roku pozbawienia wolności.

Wymierzając oskarżonemu M. M. (1) karę za czyny z punktu III i IV zarzutów aktu oskarżenia, sąd również uwzględnił kwantyfikatory wymiaru kary wskazane powyżej i uznał za sprawiedliwą karę jednego roku i dwóch miesięcy pozbawienia wolności, o czym na podstawie art. 279§1 kk w zw. z art. 91§1 kk orzekł, jak w punkcie III części dyspozytywnej wyroku.

Okoliczności popełnienia czynu z punktu V zarzutów aktu oskarżenia również zostały przez sąd, pod kątem kary, ocenione podobnie, jak powyżej i są one aktualne także wobec osoby oskarżonego P. W.. W przypadku tego czynu z uwagi na działanie w tzw. „biały dzień” i dość wysoką wartość strat, sąd uznał za sprawiedliwe kary po roku i dwa miesiące pozbawienia wolności, o czym sąd na podstawie art. 279§1 kk orzekł, jak w punkcie IV części dyspozytywnej wyroku.

Niejako podsumowując przestępczą działalność oskarżonych i wymierzając im kary łączne pozbawienia wolności, sąd uznał, mając na uwadze całokształt poszczególnych zachowań oskarżonych M. M. (1) i B. K. (1) za sprawiedliwe kary łączne – dwa lata i dwa miesiące pozbawienia wolności w przypadku M. M. (1) oraz rok i trzy miesiące w przypadku B. K. (1). Sąd wziął pod uwagę względy wychowawcze oraz to, iż oskarżony M. M. (1) popełnił pięć kradzieży z włamaniem a oskarżony B. K. (1) dwie. Sąd mógł wymierzyć kary łączne pozbawienia wolności w granicach od najwyższej kary do ich sumy. Sąd w obu przypadkach zastosował zasadę bliższą zasadzie absorpcji z uwagi na bliskość czasową i przedmiotową popełnionych przez oskarżonych czynów. Wspomniane względy wychowawcze sprzeciwiały się zasadzie pełnej absorpcji, aby oskarżeni nie doznali przeświadczenia, iż popełnienie kilku przestępstw podobnych w krótkim czasie może faktycznie prowadzić do złagodzenia kary przez zastosowanie mechanizmu redukcyjnego.

Z tych względów, sąd orzekł, jak w punktach VI i VII części dyspozytywnej wyroku.

Sąd, mając na uwadze stanowisko poszczególnych pokrzywdzonych, spośród których jedynie niektórzy domagali się naprawienia szkody, orzekł, stosownie do treści art. 46§1 kk obowiązki naprawienia szkody (samodzielnie bądź solidarnie) na rzecz tych z pokrzywdzonych, którzy takie wnioski złożyli i w wysokości podanych przez nich strat (po ewentualnym odliczeniu wartości odzyskanych przedmiotów).

Z tych powodów, sąd orzekł, jak w punktach VIII-X części dyspozytywnej wyroku.

Jako, że oskarżeni M. M. (1) i P. W. byli w toku postępowania zatrzymani, okresy ich zatrzymania sąd zaliczył na poczet orzeczonych kar, o czym sąd orzekł w myśl art. 63§1 kk, jak w punkcie XI wyroku.

Sąd objął przepadkiem przedmioty wymienione w punkcie XII wyroku na podstawie art. 44§2 kk, jako służące do popełnienia czynów zabronionych. Natomiast zabezpieczone od oskarżonego M. M. (1) dwie pary butów, zbędne dla dalszego postępowania, zwrócił mu, stosownie do treści art. 230§2 kpk, o czym orzeczono w punkcie XIII części dyspozytywnej wyroku.

Jako, że oskarżony M. M. (1) korzystał z pomocy obrońcy wyznaczonego z urzędu w osobie adw. S. P., sąd zasądził na jej rzecz koszty obrony, które wg oświadczenia nie zostały zwrócone, w wysokości stawki minimalnej, powiększonej o ilość rozpraw i stawkę podatku VAT, o czym sąd orzekł w punkcie XIV części dyspozytywnej wyroku.

Z uwagi na trudną sytuację materialną oskarżonych, mających w perspektywie odbywanie kary pozbawienia wolności, sąd uznał, iż nie są oni w stanie ponieść kosztów postępowania ani opłaty i stosownie do treści art. 624§1 kpk i art. 17 ustawy o opłatach w sprawach karnych zwolnił ich z obowiązku uiszczenia tych należności, orzekając, jak w punkcie XV wyroku.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Anna Rogalska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Złotoryi
Osoba, która wytworzyła informację:  Michał Misiak
Data wytworzenia informacji: