Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 99/11 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Lubinie z 2012-05-11

Sygn. akt: I C 99/11

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

L., dnia 11 maja 2012 r.

Sąd Rejonowy w Lubinie I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Magdalena Krajewska

Protokolant: Justyna Łazińska

po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2012 r.

na rozprawie

sprawy z powództwa K. K. (1)

przeciwko (...) S.A. w S.

o zapłatę

I.  zasądza od strony pozwanej, (...) S.A. w S. na rzecz powódki, K. K. (1) kwotę 55.000 zł (pięćdziesiąt pięć tysięcy złotych) z odsetkami ustawowymi od dnia 22 października 2009r. do dnia zapłaty;

II.  ustala odpowiedzialność strony pozwanej na przyszłość za skutki dla zdrowia powódki zdarzenia drogowego z dnia 31 lipca 2009r;

III.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 6.967 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 3.617 zł tytułem zwrotu kosztów udziału w sprawie pełnomocnika;

IV.  nakazuje stronie pozwanej uiścić na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Lubinie kwotę 486,82 zł tytułem nie uiszczonych kosztów sądowych.

Sygn.akt IC 99/11

UZASADNIENIE

Powódka, K. K. (1) wniosła o zasądzenie na jej rzecz od strony pozwanej, (...) S.A. w S. kwoty 40.000 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę z odsetkami ustawowymi od dnia 22 października 2009r. do dnia zapłaty, orzeczenie, że strona pozwana ponosi odpowiedzialność wobec powódki za dalsze, mogące wystąpić w przyszłości następstwa wypadku oraz zasądzenie od strony pozwanej na rzecz powódki kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł.

W uzasadnieniu pozwu powódka podała, że w dniu 31 lipca 2009r. uległa wypadkowi komunikacyjnemu i doznała obrażeń ciała. Sprawca tego wypadku był ubezpieczony w zakresie OC u strony pozwanej. Powódkę hospitalizowano w szpitalu w S., gdzie stwierdzono u niej uszkodzenia ciała w postaci urazu głowy z utratą przytomności, złamanie żuchwy, złamanie kości łokciowej lewej ze zwichnięciem stawu, złamanie nasady bliższej kości ramiennej lewej oraz uraz obu podudzi. W związku z powyższymi obrażeniami powódka wielokrotnie musiała poddać się leczeniu operacyjnemu oraz długotrwałej rehabilitacji. Powyższe obrażenia były poważne i powódka będzie musiała zmagać się z ich skutkami do końca swego życia. Obecnie powódka zmuszona została do prowadzenia oszczędnego trybu życia, mimo tego, że przed wypadkiem była osobą pełną energii i aktywną życiowo. Powódka po wypadku przez długi okres czasu pozostawała całkowicie niezdolna do pracy, co źle wpływało na jej stan psychiczny. Powódka cierpiała także na zaburzenia lękowe, nerwicę pourazową oraz posiadała problemy ze snem. Po przeprowadzeniu postępowania likwidacji szkody strona pozwana wypłaciła powódce tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę łącznie kwotę 25.000 zł. W ocenie powódki była to kwota niewystarczająca do doznanych przez powódkę krzywd i cierpień.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana, (...) S.A. w S. wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powódki na rzecz strony pozwanej kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew strona pozwana podniosła, że po przeprowadzeniu postępowania likwidacji szkody strona pozwana ustaliła, że powódka doznała w wypadku obrażeń ciała skutkujących 25% uszczerbkiem na zdrowiu. Uwzględniając doznane przez powódkę obrażenia, długość leczenia i uszczerbek na zdrowiu, strona pozwana wypłaciła powódce kwotę 25.000 zł tytułem zadośćuczynienia. Dalej idące roszczenie powódki z tego tytułu strona pozwana uznała za nieuzasadnione i wygórowane. Przyznanie zadośćuczynienia następuje wyrokiem. Dlatego, w ocenie strony pozwanej brak było także podstaw prawnych do przyznania odsetek za okres przed wyrokiem.

W piśmie procesowym z dnia 24 lutego 2012r. powódka zmieniła żądanie pozwu co do wysokości dochodzonego zadośćuczynienia i wniosła o zasądzenie na jej rzecz od strony pozwanej kwoty 55.000 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 22 października 2009r. do dnia zapłaty, w miejsce pierwotnie dochodzonej pozwem kwoty 40.000 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, podtrzymując pozostałe żądania zawarte w pozwie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 31 lipca 2009r. powódka, K. K. (1) jechała ze swymi znajomymi samochodem osobowym marki N. (...) drogą z Z. do K.. W trakcie jazdy tym samochodem powódka, K. K. (1) siedziała na tylnym siedzeniu pasażera. W miejscowości S., kierujący samochodem którym jechała powódka nie zachował należytej ostrożności, zjechał na przeciwny pas ruchu i uderzył swą przednią częścią w prawidłowo jadący z przeciwka samochód marki M. (...).

W wyniku powyższego zdarzenia drogowego powódka, K. K. (1) doznała licznych obrażeń ciała w postaci urazu twarzoczaszki ze złamaniem żuchwy, złamania szyjki kości ramiennej lewej, złamania wyrostka łokciowego kości łokciowej lewej oraz rozległej rany prawego podudzia, z utratą przytomności i z miejsca tego zdarzenia została odwieziona karetką pogotowia ratunkowego do najbliższego szpitala w S..

W okresie od 1 sierpnia 2009r. do 7 sierpnia 2009r. powódka była leczona w Oddziale (...) Urazowo-Ortopedycznej Szpitala w S., gdzie rozpoznano u niej złamanie nasady bliższej kości ramiennej, złamanie szyjki kości ramiennej lewej oraz złamanie żuchwy. W. złamanie nasady bliższej i szyjki kości ramiennej lewej zostało powódce w trakcie leczenia w tym szpitalu zespolone zestawem O.R.I.F. Powódka została wypisana ze szpitala w C. piersiowo-ramiennej, z zaleceniem kontroli w poradni chirurgii szczękowej celem leczenia złamania żuchwy, kontroli w poradni ortopedycznej, noszenia kortezy piersiowo-ramiennej do czasu zrostu i przebudowy, kontynuowania antybiotykoterapii.

Powódka, następnie była leczona w Klinice (...) we W. w dniach od 9 do 10 sierpnia 2009r. W związku ze złamaniem kąta żuchwy po stronie lewej wykonano w tym szpitalu zabieg operacyjny powódki polegający na zastosowaniu wiązania międzyszczękowego sztywnego, na okres 6 tygodni.

Po wypisaniu z tego szpitala, powódka przebywała w swym miejscu zamieszkania w L.. Jej samopoczucie było bardzo złe. Powódka wymagała pomocy swych rodziców w zwykłych czynnościach życia codziennego. Powódkę bardzo bolała zadrutowana szczęka, nie mogła normalnie jeść i pokarmy przyjmowała jedynie płynne. Spowodowało to obniżenie masy ciała powódki. Nadto, powódka uskarżała się także na bóle łokcia i innych części ciała, których obrażeń doznała.

W okresie od 11 sierpnia 2009r. do 14 sierpnia 2009r. powódka była następnie leczona szpitalnie w Oddziale (...) Urazowej i Ortopedycznej Szpitala im. (...) w L., gdzie rozpoznano u niej dodatkowo złamanie wyrostka łokciowego kości łokciowej lewej ze zwichnięciem w stawie łokciowym lewym, doznanego w wyniku wypadku drogowego z dnia 31 lipca 2009r., czego wcześniej nie wykryto. Przeprowadzono wówczas leczenie operacyjne polegające na otwartym nastawieniu złamania i zespoleniu szpilkami K. oraz unieruchomieniu w opatrunku gipsowym dłoniowo-ramiennym łokcia lewego powódki na okres czterech tygodni.

Po powrocie do miejsca zamieszkania ze szpitala powódka nadal leżała w łóżku, nie mogła normalnie i swobodnie się poruszać, doznawała licznych dolegliwości bólowych związanych z obrażeniami szczęki, łokcia lewego i barku. We wszystkich czynnościach pomagali jej rodzice.

Następnie, po zdjęciu gipsu z łokcia powódka była ponownie leczona szpitalnie w Oddziale (...) Szpitala im (...) w L. w dniach od 3 września 2009r. do 13 października 2009r. W trakcie tego leczenia wdrożono u powódki intensywne ćwiczenia rehabilitacyjne uszkodzonego barku lewego i łokcia lewego. Powódka wykonywała zalecone ćwiczenia systematycznie, co było dla niej bardzo bolesne.

Obecnie powódka nie powróciła do sprawności z przed wypadku. Powódka nadal odczuwa dolegliwości bólowe barku lewego, złamanej żuchwy i łokcia lewego przy zmianie pogody. Żuchwa powódki nadal wykazuje niewielkie zniekształcenia po prawej stronie. Z tego powodu powódka odczuwa dolegliwości bólowe przy gryzieniu twardego pokarmu.

Na barku lewym oraz na prawnym podudziu powódka posiada widoczne, rozległe blizny które powódka, jako osoba młoda stara się ukryć pod odzieżą.

Nadto, bark lewy powódki nie jest nadal sprawny, gdyż powódka posiada znaczne obniżenie i ograniczenie ruchów tego barku. W stawie łokciowym lewym powódka posiada całkowity brak ruchu nawracania przedramienia. Żuchwa powódki jest zniekształcona.

Powódka także w związku z urazami głowy po wypadku zaczęła się jąkać, odczuwa dolegliwości bólowe głowy i zawroty głowy.

W wyniku wypadku drogowego z dnia 31 lipca 2009r. powódka doznała także urazów psychicznych, polegających na długotrwałych zaburzeniach lękowych i w związku z tym wymaga także nadal leczenia psychiatrycznego lub pomocy psychologa. Powódka boi się jeździć samochodem po wypadku, jąka się i stała się osobą płaczliwą.

Przed wypadkiem powódka jako osoba młoda pływała na basenie i uczęszczała na zajęcia aerobiku, grała w piłkę, czego obecnie nie może robić z uwagi na dolegliwości bólowe przy ruchach łokcia i barku lewego oraz z uwagi na urazy psychiczne związane ze szpecącymi bliznami na ciele.

Powódka przez okres sześciu miesięcy po wypadku była niezdolna do pracy. Obecnie pracuje wykonując prace fizyczne związane z podnoszeniem między innymi ciężkich przedmiotów, co jest dla niej trudne do wykonania w związku z dolegliwościami bólowymi barku i łokcia.

DOWODY: zeznania świadków:

- B. K. k.313-314 akt,

- E. F. k.314-315 akt,

karty informacyjne leczenia szpitalnego k.13, k.14, k.15, k.16, k.17 akt,

historia choroby k.18-19, k.22-22a, k.172-179 akt,

karta zabiegów fizjoterapeutycznych k.20-21 akt,

zaświadczenia lekarskie k.23-24 akt,

wyniki badań k.68-69 akt,

protokół oględzin miejsca wypadku drogowego k.134-138 akt,

notatka urzędowa z dnia 1 sierpnia 2009r. k.149 akt,

protokół oględzin pojazdu k.157-160, k.161-164 akt,

kopia wyroku Sądu Rejonowego w Słubicach z dnia 17 marca 2010r.

sygn.akt IIK 1265/09 k.231 akt,

opinia biegłej z zakresu neurologii k.341-342 akt,

opinia biegłej z zakresu psychiatrii k.367-370 akt,

opinia biegłego z zakresu chirurgii ogólnej i chirurgii

urazowo-ortopedycznej k.392-394 akt,

zeznania powódki, K. K. (1) k.438 akt.

Sprawca wypadku drogowego z dnia 31 lipca 2009r. w S. w trakcie którego to wypadku powódka, K. K. (1) doznała powyżej wskazanych obrażeń ciała, w dacie tego zdarzenia był ubezpieczony w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych u strony pozwanej tj. w (...) S.A. w S..

Pismem z dnia 7 września 2009r. powódka wezwała stronę pozwaną do wypłaty na rzecz powódki kwoty 200.000 zł zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę, ból oraz cierpienie fizyczne i psychiczne w związku z doznanymi obrażeniami ciała w wyniku wypadku drogowego z dnia 31 lipca 2009r. Powódka wniosła o przeprowadzenie postępowania likwidacji tej szkody w terminie 30 dni.

Pismem z dnia 6 lipca 2010r. strona pozwana poinformowała powódkę o przyznaniu kwoty 10.000 zł tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę w związku z doznanymi przez powódkę obrażeniami ciała w wypadku drogowym z dnia 31 lipca 2009r.

Po przeprowadzeniu badań lekarskich powódki w dalszym toku postępowania likwidacji szkody, strona pozwana powiadomiła powódkę pismem z dnia 1 października 2010r. o przyznaniu dodatkowej, dalszej kwoty 5.000 zł tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

Po klejonych badaniach lekarskich powódki, pismem z dnia 14 grudnia 2010r. strona pozwana zawiadomiła powódkę o przyznaniu dalszej kwoty 10.000 zł tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

Pismem z dnia 22 grudnia 2010r. powódka wezwała stronę pozwaną do niezwłocznego zweryfikowania stanowiska w zakresie wysokości przyznanego zadośćuczynienia, pod rygorem skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego.

Pismem z dnia 20 stycznia 2011r. strona pozwana poinformowała powódkę o odmowie uwzględnienia dalszych roszczeń powódki w zakresie zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę w wyniku wypadku drogowego z dnia 31 lipca 2009r.

DOWODY: pismo z dnia 7 września 2009r. k.25-27 akt,

pismo z dnia 6 lipca 2010r. k.23 akt,

pismo z dnia 1 października 2010r. k.36 akt,

pismo z dnia 14 grudnia 2010r. k.41 akt,

pismo z dnia 22 grudnia 2010r. k.42-43 akt,

formularz badań k.29-35, k.37-40 akt,

pismo z dnia 20 stycznia 2011r. k.59-60 akt,

polecenie wypłaty odszkodowania k.73, k.100, k.121, k.124 akt,

oświadczenie sprawcy wypadku k.298-299 akt,

kopia dowodu rejestracyjnego z kopią polisy k.300-301 akt.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo było zasadne, a przez to w całości zasługiwało na uwzględnienie.

Okolicznością bezsporną w przedmiotowej sprawie między stronami był fakt, że powódka, K. K. (1) w dniu 31 lipca 2009r. doznała licznych obrażeń ciała w postaci urazu twarzoczaszki ze złamaniem żuchwy, złamania szyjki kości ramiennej lewej, złamania wyrostka łokciowego kości łokciowej lewej oraz rozległej rany prawego podudzia, w związku z wypadkiem drogowym, którego sprawca był ubezpieczony w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych u strony pozwanej, (...) S.A. w S..

Zgodnie z art.415 kc, kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę obowiązany jest do jej naprawienia.

Zgodnie także z art.822§1 kc, przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający, albo osoba, na rzecz której została zawarta umowa ubezpieczenia.

Dlatego też, zgodnie z powyższymi przepisami prawa odpowiedzialność za skutki wypadku drogowego z dnia 31 lipca 2009r. w stosunku do powódki jako poszkodowanej ponosiła strona pozwana.

Zgodnie także z art.445§1 kc w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia Sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

Z materiału dowodowego zgromadzonego i przeprowadzonego w przedmiotowej sprawie wynikało, że powódka, K. K. (1) w wyniku wypadku drogowego z dnia 31 lipca 2009r. doznała poważnego, trwałego uszczerbku na zdrowiu związanego z urazem barku lewego, urazem łokcia lewego oraz urazem żuchwy szczękowej, powracających dolegliwości bólowych i zawrotów głowy oraz długotrwałego uszczerbku na zdrowiu psychicznym związanego z zaburzeniami lękowymi po wypadku drogowym w którym powódka uczestniczyła. Powyższy trwały uszczerbek na zdrowiu jest u powódki nieodwracalny. Powódka jest osobą bardzo młodą, nie mającą jeszcze trzydziestu lat, a mimo tego nie będzie już do końca swego życia w związku z powyższymi urazami osobą całkowicie sprawną fizycznie, a jej urazy psychiczne mogą być także długotrwałe, gdyż powódka nadal jąka się i odczuwa lęki przed jazdą samochodem.

O powyższym świadczyła dokumentacja z leczenia powódki, jej zeznania złożone przed Sądem, zeznania świadków, B. K. i E. F. oraz ustalenia opinii biegłych sądowych z zakresu chirurgii urazowej i ortopedii, psychiatrii i neurologii wydane w przedmiotowej sprawie.

Z pisemnej opinii biegłego z zakresu chirurgii urazowo-ortopedycznej wynikało, że powódka w wyniku powyższych obrażeń ciała doznała z zakresu ortopedii trwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości łącznej 27 %.

Z opinii w/w biegłego lekarza sądowego wynikało bowiem, że za uznaniem 27 % trwałego uszczerbku na zdrowiu powódki przemawiał fakt, że powódka już nigdy nie wróci do stanu całkowitej sprawności ruchowej jaką posiadała przed wypadkiem z dnia 31 lipca 2009r. Powódka bowiem ma obecnie w związku z doznanymi obrażeniami ciała w tym wypadku znaczne ograniczenie zakresu ruchów barku lewego, ograniczenie ruchomości łokcia lewego oraz zniekształconą szczękę. Urazy te są trwałe i nieodwracalne.

Natomiast z opinii biegłej sądowej z zakresu neurologii wynikało, że bóle głowy powódki oraz jąkanie się przez nią, są także skutkami pourazowymi wypadku z dnia 31 lipca 2009r. związanymi z urazem głowy i powódka może wymagać w przyszłości dalszego, okresowego zażywania leków przeciwbólowych, co także niekorzystnie wpływa na jej obecny stan zdrowia.

Z opinii biegłej sądowej z zakresu psychiatrii natomiast wynikało, że powódka w wyniku wypadku z dnia 31 lipca 2009r. doznała nie tylko urazów fizycznych, ale także urazów psychicznych, związanych z zaburzeniami lękowymi po wypadku i nadal wymaga leczenia psychiatrycznego lub pomocy psychologa.

Strona pozwana tytułem zadośćuczynienia za krzywdę wypłaciła powódce kwotę 25.000 zł, czego powódka w niniejszym postępowaniu sądowym nie zakwestionowała, lecz uznała, że była to kwota nie adekwatna i zbyt niska w stosunku do krzywdy jakiej doznała powódka w wyniku wypadku drogowego z dnia 31 lipca 2009r., które to stanowisko powódki Sąd w pełni podzielił.

Powódka bowiem po wypadku przeszła aż trzy zabiegi operacyjne związane z urazem barku, łokcia oraz żuchwy. W związku z tym powódka bardzo cierpiała, przez wiele tygodni nie mogła normalnie funkcjonować, była unieruchomiona w gipsie, nie mogła normalnie spożywać posiłków, gdyż szczękę miała zadrutowaną. Po operacji barku i łokcia oraz w związku z obrażeniami podudzia, powódka posiada także na ciele liczne, szpecące blizny. Powódka jest osobą młodą, chciałaby być atrakcyjną kobietą fizycznie, co uniemożliwiają jej te szpecące blizny na ciele, które stara się ukryć.

Powódka przed wypadkiem była osobą w pełni sprawną fizycznie i psychicznie, uprawiała sporty, uczestniczyła w spotkaniach towarzyskich.

Obecnie powódka już do końca swego życia nie będzie już tak sprawna fizycznie jak przed wypadkiem, w związku z doznanym przez nią trwałym uszczerbkiem na zdrowiu i częściową niesprawnością łokcia i barku.

Powódka ma także nadal problemy ze spożywaniem twardych pokarmów, gdyż po urazie żuchwy jej szczęka została zniekształcona, a spożywanie takich pokarmów sprawia powódce dolegliwości bólowe.

Dlatego też, biorąc pod uwagę powyższe okoliczności, w ocenie Sądu kwota 25.000 zł zadośćuczynienia za doznaną krzywdę wypłacona powódce dotychczas przez stronę pozwaną nie była wystarczająca i adekwatna do doznanych przez powódkę krzywd i cierpień w związku z wypadkiem drogowym z dnia 31 lipca 2009r.

W związku z powyższym Sąd uznał za właściwe przyznać powódce od strony pozwanej dalsze zadośćuczynienie w kwocie dodatkowej 55.000 zł, uznając, że z uwagi na doznane przez powódkę obrażenia ciała, a nimi spowodowane dolegliwości bólowe i utratę sprawności ręki lewej, barku oraz urazy psychiczne, dalsze zadośćuczynienie w kwocie 55.000 zł od strony pozwanej będzie odpowiednie i adekwatne do krzywd i cierpień jakich doznała powódka w wyniku wypadku drogowego z dnia 31 lipca 2009r., za które odpowiedzialność odszkodowawczą wobec powódki ponosi strona pozwana.

W ocenie Sądu z uwagi na okoliczność, że leczenie i rehabilitacja powódki w związku z obrażeniami ciała związanymi z wypadkiem z dnia 31 lipca 2009r. nie została zakończona, zasadnym było zgodnie z art.189 kpc ustalić odpowiedzialność odszkodowawczą na przyszłość strony pozwanej wobec powódki za skutki dla jej zdrowia wypadku drogowego z dnia 31 lipca 2009r.

Mając powyższe na względzie Sąd orzekł jak w punkcie I i II sentencji niniejszego wyroku.

Orzeczenie o należnych odsetkach ustawowych jak w punkcie I sentencji wyroku Sąd wydał w oparciu o art.481§1 i §2 kpc w zw. z art.14 ust.1 ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U. z 2003r. nr 124 poz.1152 z późn.zm.), w związku z tym, że strona pozwana była zobowiązana wypłacić powódce zadośćuczynienie dochodzone pozwem w ustawowym terminie 30 dni od złożenia zawiadomienia o szkodzie. Powódka wniosła o wypłatę zadośćuczynienia w piśmie z dnia 7 września 2009r., które wpłynęło do strony pozwanej w dniu 21 września 2009r. Dlatego też, strona pozwana pozostawała wobec powódki w opóźnieniu z zapłatą od dnia 22 października 2009r.

Orzeczenie kosztach procesu jak w punkcie III sentencji wyroku Sąd wydał na podstawie art.98 kpc, obciążając tymi kosztami stronę pozwaną w całości, jako stronę która w całości przegrała proces.

Orzeczenie o nie uiszczonych kosztach sądowych w zakresie części nie uiszczonych kosztów opinii biegłych sądowych jak w punkcie IV sentencji wyroku Sąd wydał na podstawie art.113 ust.1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jednolity Dz.U. z 2010r. nr 90 poz.594 z późn.zm.) w zw. z art.98§1 kpc.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Małgorzata Chudek
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Lubinie
Osoba, która wytworzyła informację:  Magdalena Krajewska
Data wytworzenia informacji: