Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Powód J. D. w pozwie skierowanym przeciwko (...) S.A. w W. wniósł o zapłatę kwoty 7.644,50 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwot wskazanych w piśmie w tym kwoty 430,50 zł z tytułu kosztów sporządzenie opinii prywatnej oraz zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania wraz z kosztami zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu pozwu podał, że w wyniku kolizji drogowej uszkodzeniu uległ należący do niego samochód. Po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego pozwany uznał, co do zasady swoją odpowiedzialność za zaistnienie zdarzenia szkodowego, wypłacając odszkodowanie w zaniżonej kwocie. Strona powodowa dokonała własnej kalkulacji wysokości szkody. Powód dochodzi od strony pozwanej różnicy pomiędzy kwotą wypłaconą a należną w wysokości 7.214 zł oraz kosztów sporządzenia opinii prywatnej w wysokości 430,50 zł.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana (...) S.A. w W. wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania. Uzasadniając swoje stanowisko w sprawie strona pozwana podała, że odszkodowanie należne powodowi zostało wypłacone we właściwej wysokości z uwzględnieniem wszystkich uszkodzeń pojazdu. Kwota 5.219,96 zł w pełni rekompensuje szkodę poniesioną przez powoda. Pozwany zakwestionował również żądanie zwrotu kosztów opinii prywatnej.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny w sprawie :

W dniu 31 grudnia 2015r. w wyniku zdarzenia komunikacyjnego uszkodzeniu uległ samochód marki B. nr rej. (...), będący własnością powoda J. D.. Powód zgłosił pozwanemu zaistnienie zdarzenia szkodowego 31 grudnia 2015r. Pozwany po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego ustalił ostatecznie w dniu 12 lutego 2016r. wysokość należnego powodowi odszkodowania na kwotę 5.219,96 zł. Powód nie zgodził się ze stanowiskiem pozwanego i wykonał własną kalkulację naprawy, w treści której koszty likwidacji szkody oszacowano na kwotę 12.533,96 zł.

Dowód:

- prywatna kalkulacja naprawy, k.11-14,

- decyzja z dnia 12.02.2016r., k. 16,

- kalkulacja naprawy nr (...), k. 17-19,

- akta szkody k.35.

Rzeczywisty koszt naprawy samochodu powoda marki B. o nr rej. (...) wynosi 11.481,05 zł. Koszt przywrócenia pojazdu do stanu sprzed szkody uwzględnia naprawę poprawną technicznie, zgodną z technologia producenta oraz użycie części zamiennych oryginalnych przy zastosowania średnich stawek warsztatowych (prace blacharsko-mechaniczne/prace lakiernicze 90/100zł/rbg). Samochód powoda przed zdarzeniem z grudnia 2015r. miał uszkodzony zderzak tylny, który został naprawiony przed ponownym uszkodzeniem.

Dowód:

- opinia biegłego sądowego, k. 65-81,

- dokumentacja fotograficzna, k. 45-47.

Powód poniósł koszt prywatnej ekspertyzy w kwocie 430,50 zł brutto.

Dowód:

- faktura (...), k. 15.

Sąd zważył, co następuje :

Powództwo co do zasady jak i w przeważającej części, co do wysokości zasługuje na uwzględnienie.

Powód domagał się zapłaty kwoty 7214 zł z tytułem różnicy pomiędzy wypłaconym już odszkodowaniem, a wyceną szkody w prywatnej opinii rzeczoznawcy oraz kwoty 430,50 zł z tytułu kosztów opinii prywatnej.

W sprawie okolicznością niesporną było, że strona pozwana odpowiada za szkodę wyrządzoną powodowi oraz fakt wypłacenia odszkodowania na kwotę 5.219,96 zł. Sporna natomiast była wysokość należnego odszkodowania.

Istota ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej wynikająca z art. 822 k.c. i nast. sprowadza się do tego, że ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający lub osoba na rzecz której zawarta została umowa ubezpieczenia. Szczegóły tej odpowiedzialności są unormowane w Ustawie z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych ( Dz. U. Nr 124 , poz. 1152). Według art. 36 ust.1 powołanej powyżej ustawy odszkodowanie ustala się i wypłaca w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem, najwyżej jednak do ustalonej w umowie sumy gwarancyjnej.

Zgodnie z treścią art. 436 k.c. w zw. z art. 435 k.c. samoistny posiadacz mechanicznego środka komunikacji poruszanego za pomocą sił przyrody ponosi odpowiedzialność za szkodę na osobie lub mieniu, wyrządzoną komukolwiek, chyba że szkoda nastąpiła wskutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej za którą nie ponosi odpowiedzialności. Według zaś art. 361 § 1 k.c. zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania z którego szkoda wynikła. W myśl natomiast art. 361 § 2 k.c. naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Zgodnie z treścią art. 363 § 1 kc oraz § 2 k.c. naprawienie szkody powinno nastąpić według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Jeżeli naprawienie szkody ma nastąpić w pieniądzu, wysokość odszkodowania powinna być ustalona według cen z daty ustalenia odszkodowania, chyba że szczególne okoliczności wymagają przyjęcia za podstawę cen istniejących w innej chwili. Dlatego też należało w sprawie ustalić, jaka kwota stanowi ową odpowiednią sumę pieniężną, która jest stratą poszkodowanej powstałą w związku z wypadkiem z dnia z grudnia 2015r. Strata ta bowiem jest szkodą w rozumieniu art. 361 k.c.

Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 20.10.1972r (II CR 425/72 OSNC 1973/6/111) w wypadku uszkodzenia rzeczy w stopniu umożliwiającym przywrócenie jej do stanu poprzedniego osoba odpowiedzialna za szkodę obowiązana jest zwrócić poszkodowanemu wszelkie celowe, ekonomicznie uzasadnione wydatki, poniesione w celu przywrócenia stanu poprzedniego rzeczy uszkodzonej, do których to wydatków należy zaliczyć także koszt nowych części i innych materiałów, jeżeli ich użycie było niezbędne do naprawienia uszkodzonej rzeczy.

W sprawie nie zachodzi przypadek szkody całkowitej, a zatem należy bezsprzecznie przyjąć, że powód był uprawniony do wyboru sposobu likwidacji szkody w tym do podjęcia decyzji, co do sposobu naprawy oraz wyboru części. Fakt, iż pojazd nie był samochodem nowym nie zwalnia ubezpieczyciela do obowiązku pokrycia kosztów naprawy pojazdu przy pomocy części oryginalnych, gdy taka naprawa gwarantuje przywrócenie pojazdu do stanu sprzed szkody. Zważyć przy tym należy, że w toku postępowania likwidacyjnego nie ustalono, aby pojazd w przeszłości był naprawiany przy pomocy części innych niż oryginalne za wyjątkiem zderzaka tylnego, którego wcześniejsze uszkodzenia biegły sądowy uwzględnił w przedłożonej przez siebie opinii, którą Sąd w pełni podziela i uznaje za wiarygodną. Sąd oddalił wniosek o przeprowadzenie dowodu z opinii uzupełniającej albowiem opinia zawiera odpowiedzi na zarzuty stawiane przez pełnomocnika pozwanego. Zastosowane stawki naprawy pojazdu zastosowane przez biegłego są adekwatne do cen lokalnych, co Sądowi znane jest z urzędu, również inni biegli stosują stawki w granicach 100 zł. W ocenie Sądu biegły sądowy wyjaśnił w jaki sposób, jakimi częściami oraz w jakiej technologii pojazd powoda powinien zostać naprawiony, aby przywrócić jego stanu sprzed szkody, a także prawidłowo przyjął i uzasadnił upust na wymianę zderzaka tylnego.

Sąd ustalił w oparciu o opinię biegłego, iż koszt naprawy samochodu wynosi 11.481,05 zł brutto. Sąd podzielił powyższą opinię biegłego uznając ją za logiczną, rzetelną i w konsekwencji przyjął jej ustalenia za podstawę wyrokowania.

Strona pozwana wypłaciła poszkodowanemu w toku likwidacji szkody kwotę 5.219,96 zł stąd Sąd uznał za właściwe orzeczenie na rzecz powoda kwoty 6.691,59 zł (odszkodowanie 6.261,09 zł + koszt opinii 430,50 zł). W pozostałym zakresie powództwo zostało oddalone.

Sąd podziela pogląd wyrażony przez Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 18 maja 2004 r. (sygn. akt III CZP 24/04; OSNC z 2005 r. nr 7-8, poz. 117), zgodnie z którym „ odszkodowanie przysługujące z umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów może – stosownie do okoliczności sprawy – obejmować także koszty ekspertyzy wykonanej na zlecenie poszkodowanego”. W niniejszej sprawie powód dochodził kwoty 430,50 zł z tytułu kosztów sporządzenia opinii prywatnej. W ocenie Sądu w niniejszej sprawie zlecenie sporządzenia takiej opinii było celowe dla ustalenia kosztów naprawy i tym samym wysokości żądanej kwoty. Wobec powyższego Sąd zasądził na rzecz powoda w/w kwotę. Żądanie odsetek ustawowych za opóźnienie Sąd uwzględnił na podstawie art. 817 § 1-2 k.c. Sąd miał na uwadze datę zgłoszenia szkody oraz datę wydania ostatecznej decyzji w sprawie przez ubezpieczyciela likwidującego szkodę.

Orzeczenie o kosztach procesu wydano na podstawie art. 108 §1 k.p.c.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.

(...)

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...) J. L.;

3.  (...)

4.  (...)