Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

V U 1932/12 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Legnicy z 2013-03-05

Sygn. akt VU 1932/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 marca 2013 roku

Sąd Okręgowy – V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Krzysztof Główczyński

Protokolant: Magdalena Pańków

po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2013 roku w Legnicy

sprawy z wniosku S. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o emeryturę

na skutek odwołania S. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 6 listopada 2012 roku

znak (...)

zmienia decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. z dnia 6 listopada 2012 roku, znak (...) w ten sposób, że przyznaje wnioskodawcy S. W. prawo emerytury od dnia 01 października 2012 roku.

Sygn. akt V U 1932/12

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 06 listopada 2012 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. odmówił wnioskodawcy S. W. prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że ubezpieczony nie udowodnił wymaganych 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Organ rentowy nie uznał wnioskodawcy za pracę w warunkach szczególnych okresu zatrudnienia w (...) od 20 czerwca 1972 do 31 maja 1978 r. ponieważ w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach z dnia 18 kwietnia 2002 r. wymienione stanowisko pracy jest niezgodne z powołanym wykazem, działem, pozycją i punktem zarządzenia Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 01 sierpnia 1983 r. Ponadto ze świadectwa pracy z 04 czerwca 2002 r. wynika, iż w wymienionym okresie wnioskodawca wykonywał prace spawacza.

W odwołaniu od powyższej decyzji S. W. wniósł o jej uchylenie i przyznanie emerytury od dnia złożenia wniosku.

W uzasadnieniu wnioskodawca przedstawił przebieg swojej pracy zawodowej:

- 04.09.1969 r. do 17.04.1972 r. – spawacz gazowy (...) w M.,

- 20.06.1972 r. do 31.05.1978 r. – spawacz (...) w R.,

- 09.04.1979 r. do 31.05.1984 r. – spawacz, dekarz SM (...) w P.,

- 12.06.1984 r. do 14.04.2005 r. – wg świadectwa pracy (...) w P..

W odpowiedzi na powyższe odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. wniósł o jego oddalenie uzasadniając swoje stanowisko jak w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W decyzji odmownej z dnia 03 grudnia 2012 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. uznał za udowodnione 5 lat, 11 miesięcy i 11 dni okresu zatrudnienia w (...) od 20 czerwca 1972 do 31 maja 1978 r. Jednocześnie nie uznał za wykonywaną w szczególnych warunkach pracy, w okresach:

- 04.09.1969 r. do 17.04.1972 r. w Przedsiębiorstwie (...) w M.,

- 09.04.1979 r. do 31.05.1984 r. w Spółdzielni (...) w P.,

- 12.06.1984 r. do 31 grudnia 1998 r. w (...) w P.

ponieważ z przedłożonych zaświadczeń oraz świadectw pracy nie wynika, aby wykonywana przez wnioskodawcę praca była pracą w szczególnych warunkach, wykonywaną stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

(niesporne)

W okresie od 12 maja 1970 r. do 17 kwietnia 1973 r. wnioskodawca wykonywał w Przedsiębiorstwie (...) w M. stale i w pełnym wymiarze czasu prace przy spawaniu gazowym.

dowód: w tomie I akt rentowych, k. 5, zaświadczenie z 14 sierpnia 1984 r.,

w aktach osobowych:

- świadectwo pracy z dnia 19 kwietnia 1973 r.,

- karta obiegowa zwolnienia spawacza acetylenowego,

- świadectwo ukończenia kursu podstawowego spawania gazowego z

12.05.1970 r.,

- odpis książki spawacza z dnia 20 maja 1970 r..

W okresie od 09 kwietnia 1979 r. do 31 marca 1982 r. S. W.wykonywał w Spółdzielni (...) w P.stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, prace spawacza, zaś w okresie od 01 kwietnia 1982 r. do 31 maja 1984 r. wykonywał prace dekarza – spawacza.

dowód: zeznania świadków:

- Z. S.,

- C. K.,

w tomie I akt rentowych: świadectwo pracy, k. 9,

w aktach osobowych:

- zaświadczenie o przeszkoleniu w dniu 09 kwietnia 1979 r. z zakresu bhp w

związku z zatrudnieniem na stanowisku spawacza,

- karta obiegowa dot. stanowiska spawacza,

- wniosek o przyjęcie do pracy w charakterze spawacza,

- angaże,

- umowa o pracę z 09 kwietnia 1990 r. w przedmiocie powierzenia

obowiązków spawacza,

- wniosek z dnia 08 kwietnia 1980 r.,

- umowa o pracę z dnia 23 kwietnia 1979 r.,

- karta stanowiska pracy (zakres czynności) na stanowisku monter

centralnego ogrzewania (spawacz gazowy).

W (...)S.A. Oddział Zakłady (...) w K.wnioskodawca wykonywał prace w szczególnych warunkach, w okresie od 02 lutego 1988 r. do 30 września 1995 r., kiedy wykonywał prace przy spawaniu gazowym na powierzchni.

dowód: zeznania świadków:

- R. D.,

- J. K.,

w tomie I akt rentowych: zaświadczenie z dnia 25 marca 2005 r.,

akta osobowe.

S. W. urodził się (...)r. i na dzień 01.01.1999 r. niespornie wykazał 29 lat i 14 dni okresów składkowych i nieskładkowych, 5 lat, 11 miesięcy i 11 dni okresów wykonywania pracy w szczególnych warunkach, nie przystąpił do OFE i nie pozostaje w stosunku pracy.

dowód: akta ubezpieczeniowe wnioskodawcy.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie zasługiwało na uwzględnienie albowiem ustalenie zaskarżonej decyzji wskazujące na brak wymaganych do najmniej 15 lat wykonywania pracy w szczególnych warunkach nie jest uzasadnione.

Zgodnie z treścią przepisu art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32 wskazanej ustawy, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 65 lat - dla mężczyzn oraz okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 tj. 25 lat dla mężczyzn. Emerytura, o której mowa, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa oraz rozwiązania stosunku pracy- w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem.

Zgodnie zaś z treścią przepisu art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych - ubezpieczonym urodzonym przed 1 stycznia 1949 r., będącym pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 pkt 1. Wiek emerytalny, o którym mowa we wskazanym artykule, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom zatrudnionym w szczególnych warunkach przysługuje prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych, tj. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Zgodnie z § 4 tego rozporządzenia pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: osiągnął wiek emerytalny wynoszący 60 lat dla mężczyzn oraz ma wymagany okres zatrudnienia 25 lat, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Przy czym, zgodnie z § 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy.

Okresy pracy, o których mowa powyżej, stwierdza zakład pracy, na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach, wystawionym według wzoru stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia, lub w świadectwie pracy. Zgodnie z § 22 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno – rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń (Dz. U. z 1983 r., Nr. 10, poz. 49) okresy zatrudnienia mogą być udowodnione zeznaniami świadków, gdy zainteresowany wykaże, że nie może przedstawić zaświadczenia zakładu pracy.

Przewidziane w § 22 powołanego rozporządzenia ograniczenia dowodowe dotyczą wyłącznie postępowania przed organami rentowymi. W postępowaniu przed sądami pracy i ubezpieczeń społecznych, wnioskodawca może udowadniać okoliczności mające wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość wszelkimi środkami dowodowymi, przewidzianymi w kodeksie postępowania cywilnego (por. wyrok SN z dnia 02.02.1996 r., II URN 3/95, OSNAP 1996/16/239).

W sprawie bezspornym był fakt iż na dzień 01.01.1999 r. wnioskodawca wykazał wymagane 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych, ukończył 60 lat, nie był członkiem OFE i nie pozostawał w zatrudnieniu.

Sporną kwestią wymagają ustalenia Sądu było natomiast to, czy wnioskodawca posiadał nadto 15 lat pracy w szczególnych warunkach; według ustaleń zaskarżonej decyzji wnioskodawca udokumentował 5 lat, 11 miesięcy i 11 dni okresów wykonywania pracy w takich warunkach.

Zdaniem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, ubezpieczony nie spełnił warunków wskazanych w treści przepisu art. 32 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ponieważ nie udokumentował 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Z przyczyn wskazanych w zaskarżonej decyzji organ rentowy nie uznał wskazanych w niej okresów pracy jako wykonywanych w szczególnych warunkach.

Na wstępie należy wskazać, że nazwa zajmowanego przez wnioskodawcę stanowiska pracy nie ma znaczenia w świetle przepisów cytowanego rozporządzenia Rady Ministrów z 07 lutego 1983 r. W rozporządzeniu tym jest bowiem mowa o wykonywaniu prac w szczególnych warunkach, a nie o zatrudnieniu na stanowiskach zaliczanych do szczególnych. W wykazie A stanowiącym załącznik do tego rozporządzenia zawarto wykaz prac w szczególnych warunkach i w poszczególnych działach oraz pozycjach określono rodzaj prac, a nie nazwy stanowisk. Z tego względu należało przede wszystkim rozważyć, jakiego rodzaju prace wnioskodawca wykonywał w spornych okresach. W okresach od 12 maja 1970 r. do 17 kwietnia 1972 r., od 09 kwietnia 1979 r. do 31 marca 1982 r. i od 02 lutego 1988 r. do 30 września 1995 r. S. W. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wymienione w wykazie A, Dział XIV, poz. 12, stanowiącym załącznik do wymienionego wyżej rozporządzenia. Z kolei w okresie od 01 kwietnia 1982 r. do 31 maja 1984 r., w sezonie wiosenno-letnim wnioskodawca wykonywał prace dekarza, wymienione w Dziale V, poz. 9 załącznika do rozporządzenia z 08 lutego 1983 r. Fakt ten wynika bowiem nie tylko z przedłożonych do akt rentowych zaświadczeń i świadectw ale także przede wszystkim ze znajdujących się w aktach osobowych S. W. świadectw pracy, kart obiegowych, świadectwa ukończenia kursu podstawowego spawania gazowego i odpisu książki spawacza, licznych angaży i pozostałych dowodów zatrudnienia.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności, Sąd uwzględnił uzasadnione odwołanie i na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. zmieniając zaskarżoną decyzję, orzekł co do istoty sprawy.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Elżbieta Smektała
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Legnicy
Osoba, która wytworzyła informację:  Krzysztof Główczyński
Data wytworzenia informacji: