Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

V U 341/18 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Legnicy z 2018-10-09

Sygn. akt V U 341/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 października 2018 r.

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Krzysztof Główczyński

Protokolant: star. sekr. sądowy Magdalena Teteruk

po rozpoznaniu w dniu 9 października 2018 r. w Legnicy

sprawy z wniosku M. R.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o emeryturę pomostową

na skutek odwołania M. R.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 19 marca 2018 r.

znak (...)

oddala odwołanie

SSO Krzysztof Główczyński

Sygn. akt VU 341/18

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. decyzją z dnia 19 marca 2018 r., znak: (...), odmówił M. R. prawa do emerytury określonej art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych, ponieważ nie udowodniła okresu pracy w szczególnych warunkach wynoszącego co najmniej 15 lat, po dniu 31 grudnia 2008 r. nie wykonywała prac w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust.1 i 3 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych, nie osiągnęła wieku 55 lat oraz nie udowodniła rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą.

Jednocześnie organ rentowy wskazał, że do pracy w szczególnych warunkach nie został uznany do pracy w szczególnych warunkach okres od 01 stycznia 2009 r. do 18 kwietnia 2011 r. ponieważ wnioskodawczyni nie została zgłoszona do ZUS jako pracownik zatrudniony w warunkach szczególnych.

M. R. w odwołaniu od powyższej decyzji wniosła o uznanie okresu pracy w (...) sp. z o.o. w P. od 01 stycznia 2009 r. do 18 kwietnia 2011 r., a także okresu jej pracy od 20 kwietnia 2011 r. na stanowisku suwnicowej w (...) S.A. w P..

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. wniósł o oddalenie odwołania wskazując analogiczne do wskazanych w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji argumenty.

Sąd ustalił, co następuje:

Wnioskodawczyni M. R., ur. dnia (...), nie osiągnęła jeszcze wieku 55 lat życia, jak również nie rozwiązała stosunku pracy.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. decyzją z dnia 19 marca 2018 r., znak: (...), odmówił M. R. prawa do emerytury określonej art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych, ponieważ nie udowodniła okresu pracy w szczególnych warunkach wynoszącego co najmniej 15 lat, po dniu 31 grudnia 2008 r. nie wykonywała prac w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust.1 i 3 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych, nie osiągnęła wieku 55 lat oraz nie udowodniła rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą.

Jednocześnie organ rentowy wskazał, że do pracy w szczególnych warunkach nie został uznany do pracy w szczególnych warunkach okres od 01 stycznia 2009 r. do 18 kwietnia 2011 r. ponieważ wnioskodawczyni nie została zgłoszona do ZUS jako pracownik zatrudniony w warunkach szczególnych.

(o k o l i c z n o ś c i n i e s p o r n e)

Sąd zważył co następuje:

Odwołanie nie jest uzasadnione.

Zgodnie z treścią art. 4 ustawy z dnia ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz.U. z 2017, poz. 664 ze zm.), prawo do emerytury pomostowej przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie warunki określone w art. 4 pkt 1, 4-7, czyli:

1) urodził się po dniu 31 grudnia 1948 r.,

2) ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

3) osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 65 lat dla mężczyzn;

4) ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5) przed dniem 01 stycznia 1999 r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS;

6) po dniu 31 grudnia 2008 r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

7) nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

Uzasadniając odmowę przyznania prawa do emerytury pomostowej na podstawie art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych organ rentowy stwierdził, że M. R. wobec wymaganych co najmniej 15 lat udowodniła 6 lat, 8 miesięcy i 21 dni pracy w szczególnych warunkach, nie osiągnęła wieku co najmniej 55 lat, po dniu 31 grudnia 2008 r. nie wykonywała prac w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust.1 i 3 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych oraz nie udowodniła rozwiązania stosunku pracy.

Ustaleń decyzji odmownej wnioskodawczyni nie zaakceptowała o tyle tylko, że wniosła o uznanie wskazanych w odwołaniu okresów pracy za okresy pracy w szczególnych warunkach. Nie negowała natomiast tego, że nie osiągnęła jeszcze wieku 55 lat i że dotychczas nie rozwiązała stosunku pracy.

Kluczowe - ze względu na regulację art. 4 pkt 3 i 7 ustawy o emeryturach pomostowych - dla rozstrzygnięcia znaczenie ma niekwestionowane przez ubezpieczoną ustalenie, że nie osiągnęła jeszcze wieku 55 lat życia i że nie rozwiązała stosunku pracy. Skoro więc zgodnie z art. 4 ustawy wymienione w jego poszczególnych punktach 1 – 7 warunki wszystkie muszą być spełnione łącznie, to wobec niewątpliwego niespełnienia przesłanek określonych w art. 4 pkt 3 i 7 ustawy o emeryturach pomostowych, prawo do emerytury pomostowej ubezpieczonej nie przysługuje. W tej sytuacji bezprzedmiotowe byłyby rozważania co do charakteru wykonywanej przez nią w nieuwzględnionych przez organ rentowy okresach pracy. Należy bowiem wskazać, że postępowanie w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych ma charakter rozpoznawczy i kontrolny. Pierwsza właściwość skupia uwagę na samodzielnej ocenie przesłanek warunkujących prawo do świadczenia, druga, ogniskuje się na ocenie zasadności rozstrzygnięcia dokonanego przez organ rentowy. Założenie przez sąd, że ubezpieczony nie spełnia jednego z kumulatywnych warunków uzasadniających przyznanie emerytury, zwalnia go od badania pozostałych. W tym wypadku funkcja kontrolna postępowania ma charakter dominujący, co oznacza, że sąd nie ma obowiązku realizować czynności rozpoznawczych, gdyż te w ostatecznym rozrachunku nie doprowadzą i tak do przyznania ubezpieczonemu świadczenia (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 04 września 2014 r., I UK 7/14; LEX nr 1511381). W tej sytuacji, skoro wnioskodawczyni ponad wszelką wątpliwość nie spełnia wszystkich określonych przepisem art. 4 ustawy pomostowej warunków, Sąd odstąpił od rozpatrywania charakteru pracy jaką ona wykonywała w spornych okresach zatrudnienia bowiem niezależnie od wyniku postępowania w tym przedmiocie, prawo do emerytury pomostowej jej nie przysługuje.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c. pozbawione uzasadnionych podstaw odwołanie oddalił.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Elżbieta Smektała
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Legnicy
Osoba, która wytworzyła informację:  Krzysztof Główczyński
Data wytworzenia informacji: