Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 września 2013 r.

Sąd Rejonowy w Zgorzelcu Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Justyna Szczyrba

Protokolant Agnieszka Zabagło

po rozpoznaniu w dniu 19 września 2013r. w Zgorzelcu sprawy

z powództwa M. T. (1)

przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w J.

o zapłatę

I.  oddala powództwo,

II.  zasądza od powoda M. T. (1) na rzecz pozwanej (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w J. kwotę 2417 zł (dwa tysiące czterysta siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 216/13

UZASADNIENIE

Powód M. T. (1) w dniu 21 lutego 2013 r. wniósł pozew przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w J. o zapłatę kwoty 5.711,11 Euro z ustawowymi odsetkami od dnia 6 lutego 2012 r. do dnia zapłaty wraz z kosztami postępowania.

W uzasadnieniu podał, że 17. listopada 2010 r. w oddziale pozwanej firmy w Z. przeprowadził wymianę paska rozrządu w samochodzie marki V. (...). 28. kwietnia 2011 r. powód usłyszał dobiegające z silnika pojazdu niepokojące dźwięki, którym towarzyszyła utrata mocy silnika. 18 maja 2011 r. w warsztacie samochodowym zlecił pierwszą ekspertyzę silnika, w której stwierdzono, że pasek rozrządu był przesunięty o dwa ząbki. Za ekspertyzę zapłacił 114,14 Euro. Kolejną ekspertyzę przeprowadzono po badaniach pojazdu w dniach 29 listopada, 20 i 21 grudnia 2011 r. W ekspertyzie wskazano, że przy ustawieniu górnego punktu martwego tłoka - pasek rozrządu był przesunięty w porównaniu z wałem korbowym i wałem rozrządu o trzy zęby. Jako bezpośrednią przyczynę uszkodzenia silnika wskazano źle napiętą sprężynową rolkę napinacza, gdyż pasek rozrządu został zamontowany prawostronnie, niezgodnie z zaleceniami producenta. W powyższej ekspertyzie wysokość kosztów naprawy oszacowano na kwotę 4.204,99 Euro (7.004,99 Euro pomniejszone o kwotę 2.800 Euro będące wzbogaceniem pojazdu o uzupełnione nowe części silnika). Powód działając za pośrednictwem (...) sp. z o. o. wystąpił do pozwanej o naprawienie szkody, ale pozwana zanegowała twierdzenia powoda o przyczynie zdarzenia z dnia 28.04.2011 r. Powód podkreślił, iż domaga się pełnej kompensaty szkody wyrządzonej przez wadliwe wykonanie usługi wymiany paska rozrządu, stosownie do treści art. 361 § 2 kc, a obowiązkowi odszkodowawczemu podlegają wszystkie konieczne wydatki, które są następstwem zdarzenia, w tym wydatki poniesione w związku z naprawieniem szkody.

Pozwana w odpowiedzi na pozew (k.89 - 92) wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie zwrotu kosztów procesu. Podniosła zarzut przedawnienia roszczenia. Powołując się na treść art. 646 kc wskazała, że dzieło zostało wykonane w dniu 17.11.2010 r., a tym samym roszczenie przedawniło się z dniem 17.11.2012 r. Twierdziła, że usługa była wykonana profesjonalnie, z zachowaniem wszelkich wymagań technicznych i technologii przewidzianej przez producenta pojazdu. Naprawa została przeprowadzona przez doświadczonego pracownika pod nadzorem kierownika serwisu. Wykluczyła, aby jej usługa mogła doprowadzić do uszkodzenia silnika w pojeździe powoda. Zarzuciła, że silnik był poddany naprawie przeprowadzonej w (...) w H., a w trakcie dokonywania regulacji czasu otwarcia zaworów konieczne było odkręcenie i następnie powtórne napięcie napinacza paska rozrządu, a zatem rzekome nieprawidłowości stwierdzone w czasie oględzin w dniu 29.11.2011 r. mogą być następstwem tylko i wyłącznie niewłaściwej regulacji rozrządu dokonanej przez firmę (...).

Na rozprawie w dniu 16.05.2013 r. powód wniósł o nieuwzględnienie zarzutu przedawnienia, z uwagi na zastosowanie w niniejszej sprawie przepisów ustawy z dnia 27.07.2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie kodeksu cywilnego, w treści której znajdują się inne terminy przedawnienia roszczeń, niż powołane przez stronę pozwaną.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 15.11.2010 r. powód M. T. (1) zlecił pozwanej (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w J., Oddział w Z. wykonanie naprawy dotyczącej pojazdu marki V. (...) V70 Diesel rok prod. 2002 m.in. w zakresie wymiany rozrządu z pompą wody i wymiany sprzęgła. Części do wymiany dostarczył powód. Pojazd w dacie naprawy miał przebieg 2587171 km. Serwis w karcie zlecenia odnotował, iż koło dwumasowe miało nadmierny luz, silnik tylnej wycieraczki był zatarty, a w drążkach kierowniczych występował luz. Naprawy pojazdu dokonywał pracownik pozwanej M. T. (2), który po naprawie odbył jazdę próbną razem z doradcą serwisowym. Powód odebrał pojazd w dniu 17.11.2010 r., płacąc za usługę 1.721 zł, w tym 540,98 zł za wymianę rozrządu na podstawie faktury nr (...). (zlecenie płatne z dnia 15.11.2010 r. , faktura VAT nr (...) k. 22, 23, zeznania świadków M. T. (2) i M. K. k.173, 174)

W dniu 28.04.2011 r. doszło do uszkodzenia silnika w pojeździe powoda i pojazd został odholowany do warsztatu. (zlecenie i rachunek z dnia 28.04.2011 r. wraz z tłumaczeniem na jęz. niemiecki k. 11 - 14) W dniu 18.05.2011 r. (przy stanie licznika 280815 km) w A. N. w H. dokonano ekspertyzy, w której po sprawdzeniu czasu otwarcia zaworów stwierdzono przesunięcie paska rozrządu o dwa ząbki i wyregulowano czasy otwarcia zaworów. Powód za usługę zapłacił 114,14 Euro. (rachunek nr (...) wraz z tłumaczeniem k. 19 - 21) W dniach 29 listopada, 20 grudnia i 21 grudnia 2011 r. odbyło się badanie pojazdu w (...) w M.. W prywatnej ekspertyzie stwierdzono, że przy ustawieniu górnego punktu martwego tłoka pasek rozrządu był przesunięty w porównaniu z wałem korbowym i wałem rozrządu o trzy zęby. Na wszystkich denkach tłoków widoczne były ślady uderzania zaworów, wszystkie wahacze były połamane, a komora spalania głowicy cylindra wskazywała na wszystkich talerzach zaworu ślady uderzania spowodowane kontaktem z denkami tłoków. Podczas badania stwierdzono, że rolka napinająca pasek rozrządu nie była napięta zgodnie z zaleceniami producenta - prawostronnie. Na skutek tego nie można było zapewnić stosownego napięcia paska rozrządu. Ten zaś mógł z tego względu ślizgać się na zazębieniu wału rozrządu lub wału korbowego, w konsekwencji czego napęd pasowy i rozrząd zaworowy nie mogły pracować synchronicznie. Zawory uderzały o denko tłoku i spowodowały połamanie wahaczy. Jako przyczynę zaistniałej szkody wskazano niezgodny z zaleceniami montaż rolki napinacza paska rozrządu odpowiedzialnego za układ sterowania silnika. Koszty naprawy oszacowano na kwotę 7.004,99 Euro pomniejszoną o 2.800 Euro korzyści. Za sporządzenie ekspertyzy powód zapłacił 1.506,12 Euro. (ekspertyza (...) k. 24 - 62, rachunek z dnia 27.12.2011 r. k. 57 -62)

Pismem z dnia 6.06.2011 r. powód działający za pośrednictwem I. Polska poinformował pozwaną o tym, iż w dniu 28.04.2011 r. doszło do uszkodzenia silnika w pojeździe powoda, co uniemożliwiło jego dalszą jazdę. Jako przyczynę awarii silnika wskazano przesunięcie paska zębatego o dwa zęby wskutek niewłaściwego napięcia rolki. Jednocześnie powód podniósł, iż będzie dochodził od pozwanej odszkodowania. W piśmie z dnia 20.07.2011 r. pozwana odpowiedziała, że nie bierze odpowiedzialności za uszkodzenie silnika w pojeździe powoda. Zarzuciła, że powód po wymianie rozrządu eksploatował pojazd przez ponad 5 miesięcy, przejechał nim ponad 22 000 km, co wskazuje że uszkodzenie silnika nie mogło zostać spowodowane przyczyną określoną przez serwis niemiecki. Wskazała, że przestawienie paska mogło być spowodowane wieloma czynnikami, w tym m. in. nieumiejętnym, gwałtownym hamowaniem silnikiem. Podkreśliła również, że na życzenie i ryzyko powoda do przedmiotowej naprawy użyto nieoryginalnych części zamiennych, co mogło również mieć wpływ na powstanie późniejszego uszkodzenia. W dniu 6.02.2012 r. pozwana wskazała, że jest ubezpieczona od odpowiedzialności cywilnej w Towarzystwie (...) w W.. W dniu 16.01.2012 r. powód wezwał pozwaną do zapłaty odszkodowania w wysokości 5.711,11 Euro, w tym 4.204,99 Euro tytułem naprawy pojazdu i 1.506,12 Euro tytułem kosztów sporządzenia opinii. W dniu 10.02.2012 r. powód wysokość odszkodowania określił na kwotę 5.891,25 Euro, powiększoną o koszty oględzin pojazdu w wysokości 114,14 Euro. (korespondencja pomiędzy stronami i ubezpieczycielem k. 63 - 72)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zeznań świadków M. T. (2) i M. K. oraz dokumentów. Sąd oddalił pozostałe wnioski dowodowe, jako zbędne i sprzeczne z ekonomią procesową z uwagi na uwzględnienie zarzutu przedawnienia roszczenia.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo należało oddalić z uwagi na uwzględnienie zarzutu przedawnienia roszczenia.

Strony łączyła umowa o dzieło uregulowana w art. 627 - 646 kc, a roszczenia wynikające z umowy o dzieło przedawniają się z upływem lat dwóch od dnia oddania dzieła. Jest to termin szczególny w rozumieniu art. 118 kc. Przewidziany w art. 646 kc termin przedawnienia nie dotyczy jedynie roszczeń wynikających z tytułu odpowiedzialności przyjmującego zamówienie z tytułu rękojmi za wady dzieła. Zgodnie z art. 627(1) kc do umowy zawartej, w zakresie działalności przedsiębiorstwa przyjmującego zamówienie, z osobą fizyczną, która zamawia dzieło, będące rzeczą ruchomą, w celu niezwiązanym z jej działalnością gospodarczą ani zawodową, stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży konsumenckiej. Przepisy ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej i zmianie kodeksu cywilnego (DZ.U. z 2002 r. Nr 141 poz. 1176) wyłączają bowiem zastosowanie art. 556 - 581 kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 10 tejże ustawy roszczenia konsumenta o doprowadzenie dzieła do stanu zgodnego z umową przez nieodpłatną naprawę albo wymianę na nowy, stosownego obniżenia ceny lub odstąpienia od umowy przedawniają się z upływem roku od stwierdzenia przez zamawiającego niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową, przy czym przedawnienie nie może się skończyć przed upływem terminu dwóch lat od wydania dzieła zamawiającemu. Z treści żądania i uzasadnienia pozwu wynika wprost, iż powód w niniejszym postępowaniu nie dochodził roszczeń związanych z rękojmią lub gwarancją, ale odszkodowania zgodnie z treścią powołanego przez powoda art. 361 § 2 kc. Roszczenie dotyczyło żądania zwrotu kosztów naprawy pojazdu związanych z uszkodzeniem silnika, (co w ocenie powoda wynikało z niewłaściwego wykonania dzieła przez pozwaną w zakresie wymiany rozrządu) i kosztów przedsądowej ekspertyzy. Jak podkreślił Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 7.05.1969 r. III CZP 13/69 użyte w przepisie art. 646 kc określenie "roszczenia wynikające z umowy o dzieło" dotyczące terminu przedawnienia - obejmuje także roszczenia zamawiającego o wyrównanie szkody wchodzącej w obręb pozytywnego interesu na zasadach ogólnych. Podobne stanowisko prezentowane jest także w doktrynie, gdzie podkreśla się, że pozostałe roszczenia konsumenta z tytułu umowy o dzieło, które nie są roszczeniami z gwarancji ustawowej i do których nie odnosi się art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej i zmianie kodeksu cywilnego - przedawniają się w terminach określonych przez kodeks cywilny. (Komentarz do ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej pod redakcją dr Juliana Jezioro wydawnictwo C.H. Beck Warszawa 2010 s. 322).

Powód wniósł pozew w dniu 21.02.2013 r., a zatem niewątpliwie w tej dacie roszczenie powoda było już przedawnione, gdyż termin przedawnienia upłynął z dniem 17.11.2012 r. Po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia. (art. 117 § 2 kc).

Na marginesie należy zauważyć, iż powód już w postępowaniu przedsądowym działał za pośrednictwem profesjonalnego podmiotu (...) sp. z o. o. we W., która na zlecenie zagranicznych ubezpieczycieli prowadzi obsługę szkód powstałych w Polsce lub z Polską związanych. Wynika to w sposób bezpośredni z treści korespondencji prowadzonej pomiędzy stronami, gdyż już pismo z dnia 6.06.2011 r. zostało sporządzone nie samodzielnie przez powoda, a przez jego reprezentanta.

O kosztach procesu orzeczono w oparciu o art. 98 kpc, albowiem powód przegrał proces, a więc pozwanej należy się zwrot kosztów zastępstwa procesowego w wysokości 2.400 zł stosownie do § 6 pkt 5) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w kwocie 17zł.

Reasumując, należało orzec, jak w sentencji wyroku.