Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 04 stycznia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Anna Staszkiewicz

Protokolant: Agnieszka Zamojska

po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2015 r. w Jeleniej Górze

sprawy z odwołania A. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.
na skutek odwołania od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. z dnia 12 maja 2015 r. znak (...)

w przedmiocie zasiłku macierzyńskiego

I.  odwołanie oddala,

II.  zasądza od wnioskodawczyni na rzecz strony pozwanej kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

Wnioskodawczyni A. B. złożyła odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. z dnia 12.05.2015 r., na podstawie której przyznano jej prawo do zasiłku macierzyńskiego za okres od 19.11.2014 r. do 17.11.2015 r. w wysokości 80% od podstawy wymiaru, tj. 1.939,45 zł. W uzasadnieniu wnioskodawczyni wskazała, że prowadzi działalność gospodarczą nieprzerwanie od 01.08.1998 r. i od tego czasu opłaca składki ubezpieczeniowe. Od dnia 01.10.2014 r. zgłosiła się do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego i zapłaciła stosowne składki za miesiące październik i listopad 2014 r. Wnioskodawczyni podniosła, że nie zgadza się ze stwierdzeniem zawartym w zaskarżonej decyzji, że dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym została objęta po przerwie dłuższej niż 30 dni, tj. od dnia 06.10.2014 r., ponieważ we wniosku (...) P (...) z dnia 06.10.2014 r. zgłosiła ponowne ubezpieczenie chorobowe do dnia 01.10.2014 r. Ubezpieczeniu chorobowemu powinna podlegać od dnia 01.10.2014 r., wobec czego ZUS nie powinien stosować w stosunku do niej przepisu art. 49 pkt. 1 ustawy z dnia 25.06.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Powinna zatem otrzymywać świadczenia związane z macierzyństwem od czasu urodzenia dziecka, czyli od dnia 19.11.2014 r., liczone od podstawy wymiaru podanej w deklaracjach rozliczeniowych za miesiące październik i listopad 2014 r., uwzględniając zapłacone składki na ubezpieczenie chorobowe.

Strona pozwana wniosła o oddalenie odwołania oraz o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu strona pozwana wskazała, że zaskarżoną decyzję wydano w oparciu o przepisy art. 3 pkt 4, art. 36 ust. 2-4, art. 38 ust. 1, art. 42, art. 43, art. 48 ust. 1, art. 49 i art. 50 ustawy z dnia 25.06.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Podstawą wymiaru zasiłku macierzyńskiego, do którego prawo powstawało w pierwszym miesiącu kalendarzowym, nie poprzedzonego innym ubezpieczeniem, dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego, określa art. 49 pkt 1 powołanej ustawy, jako najniższą podstawę wymiaru składek na to ubezpieczenie po odliczeniach, o których mowa w art. 3 pkt 4 tej ustawy, bez względu na wysokość kwoty zadeklarowanej na podstawie art. 18 ust. 8 lub art. 18a ust. 1 ustawy z dnia 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Wnioskodawczyni podlegała dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu do dnia 06.10.2014 r., zaś poprzedni okres dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego trwał od 01.08.2009 r. do 31.07.2014 r. Wnioskodawczyni urodziła dziecko w dniu 19.11.2014 r., a zatem podstawa wymiaru zasiłku macierzyńskiego wynosi 1.939,45 zł.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Jest bezsporne, że od dnia 01.08.2009 r. A. B. podlegała dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu w związku z prowadzeniem pozarolniczej działalności gospodarczej.

A. B. podlegała dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu w lipcu 2014 r. W dniu 27.10.2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyraził zgodę na opłacenie przez nią po terminie składki na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe za ten miesiąc.

Dowód: kopia wniosku z dnia 19.10.2015 r. k. 43,

kopia pisma z dnia 27.10.2015 r. k. 44;

Jest bezsporne, że A. B. podlegała dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu w sierpniu 2014 r.

A. B. została wyrejestrowana z dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego z dniem 01.09.2014 r.

Jest bezsporne, że w dniu 06.10.2014 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wpłynął wniosek o ponownym zgłoszeniu się A. B. do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego. We wniosku tym A. B. wskazała, że wnosi o objęcie dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym od dnia 01.10.2014 r. Za miesiąc październik 2014 r. A. B. zadeklarowała podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe w wysokości 9.365 zł.

Jest bezsporne, że A. B. urodziła dziecko w dniu 19.11.2014 r.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawczyni nie zasługiwało na uwzględnienie.

Strona pozwana wskazała, że oparła zaskarżoną decyzję m.in. na treści przepisu art. 49 ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 25.06.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. z 2014 r., poz. 159). Zgodnie z tym przepisem, jeżeli niezdolność do pracy powstała w pierwszym miesiącu kalendarzowym ubezpieczenia chorobowego, podstawę wymiaru zasiłku stanowi najniższa podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniach, o których mowa w art. 3 pkt. 4 - dla ubezpieczonych, dla których określono najniższą podstawę wymiaru składek.

Sąd podzielił stanowisko strony pozwanej wyrażone w zaskarżonej decyzji, w tym o zasadności zastosowania wobec wnioskodawczyni powołanego powyżej przepisu ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Należało bowiem zwrócić również uwagę na treść art. 52 tej ustawy, zgodnie z którym przy ustalaniu podstawy wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego, zasiłku macierzyńskiego i zasiłku opiekuńczego stosuje się odpowiednio przepisy art. 36 ust. 2-4, art. 38 ust. 1, art. 42, 43, 48 ust. 1 oraz art. 49 i 50, a do świadczenia rehabilitacyjnego także przepisy art. 19 ust. 2 i art. 46.

Z ustaleń Sądu poczynionych w niniejszej sprawie wynika, że wnioskodawczyni podlega nieprzerwanie dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej od 01.08.2009 r do 31.08.2014 r. Następnie na skutek złożonego przez wnioskodawczynię wniosku została ona wyrejestrowana z dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego z dniem 01.09.2014 r. W dniu 06.10.2014 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wypłynął wniosek o ponownym zgłoszeniu się A. B. do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego. We wniosku tym wnioskodawczyni wskazała, że wnosi o objęcie dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym od dnia 01.10.2014 r.

Wnioskodawczyni wskazywała w niniejszym postepowaniu, że jej celem było ponowne zgłoszenie się do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego z dniem 01.10.2014 r. i w tym celu, w dniu 06.10.2014 r., zostało złożone stosowne zgłoszenie do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Wnioskodawczyni negowała zatem, aby dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym powinna być objęta od dnia 06.10.2014 r., jak również, że przerwa w dobrowolnym ubezpieczeniu chorobowym przekroczyła 30 dni.

Powyższe stanowisko wnioskodawczyni nie mogło być uznane za prawidłowe.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 25.06.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, ubezpieczony nabywa prawo do zasiłku chorobowego po upływie 90 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego - jeżeli jest ubezpieczony dobrowolnie. Do okresów ubezpieczenia chorobowego, o których mowa w ust. 1, wlicza się poprzednie okresy ubezpieczenia chorobowego, jeżeli przerwa między nimi nie przekroczyła 30 dni lub była spowodowana urlopem wychowawczym, urlopem bezpłatnym albo odbywaniem czynnej służby wojskowej przez żołnierza niezawodowego (ust. 2 tego artykułu).

Stosownie zaś do regulacji zawartych w art. 14 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, objęcie dobrowolnie ubezpieczeniami emerytalnym, rentowymi i chorobowym następuje od dnia wskazanego we wniosku o objęcie tymi ubezpieczeniami, nie wcześniej jednak niż od dnia, w którym wniosek został zgłoszony, z zastrzeżeniem ust. 1a. W myśl ust. 1a, objęcie dobrowolnie ubezpieczeniem chorobowym następuje od dnia wskazanego we wniosku tylko wówczas, gdy zgłoszenie do ubezpieczeń emerytalnego i rentowych zostanie dokonane w terminie określonym w art. 36 ust. 4.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy zawarte w ustawie systemowej, w każdym przypadku ustania tytułu podlegania dobrowolnemu ubezpieczeniu społecznemu, ponowne objęcie dobrowolnymi ubezpieczeniami społecznymi, w tym chorobowym, wymaga złożenia nowego wniosku. Wnioskodawczyni składając zatem wniosek o ponowne objęcie jej dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym od dnia 01.10.2014 r. powinna mieć na wglądzie powołany powyżej przepis art. 14 ust. 1 ustawy systemowej, który wprost wskazuje, że takie objęcie następuje od dnia wskazanego we wniosku o objęcie tymi ubezpieczeniami, nie wcześniej jednak niż od dnia, w którym wniosek został zgłoszony. Do wnioskodawczyni nie miała bowiem zastosowania regulacja zawarta w ust. 1a tego artykułu.

Tym samym należało podzielić stanowisko strony pozwanej, że wnioskodawczyni podlegała ponownie dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu od dnia 06.10.2014 r., a zatem od dnia złożenia wniosku w tym przedmiocie. Poza sporem pozostaje, że wnioskodawczyni urodziła dziecko w dniu 19.11.2014 r. Tym samym strona pozwana słusznie przyjęła, że w stosunku do wnioskodawczyni zastosowanie miał przepis art. 49 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 25.06.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, regulujący sposób ustalania podstawy wymiaru zasiłku macierzyńskiego, jeżeli niezdolność do pracy powstała w pierwszym miesiącu kalendarzowym ubezpieczenia chorobowego osoby prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą. Wskazany w tym przepisie miesiąc kalendarzowy nie jest bowiem równoznaczny z trzydziestoma kolejnymi dniami wyczerpującymi jeden miesiąc.

Powyższe okoliczności skutkowały oddaleniem odwołania i orzeczeniem jak w pkt. I wyroku (art. 477 ¹⁴ § 1 kpc).

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 kpc oraz na podstawie przepisu § 11 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu i zasądził na rzecz strony pozwanej od wnioskodawczyni kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.