Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 sierpnia 2019 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Marta Ładzińska

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 2 sierpnia 2019 r. w J.

odwołania E. K.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia 30 stycznia 2019 r., znak: (...)

przeciwko Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego P. Terenowej w J.

o jednorazowe odszkodowanie

I.  zmienia decyzję Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia 30 stycznia 2019 r., znak: (...) w ten sposób, że przyznaje wnioskodawczyni E. K. prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy rolniczej z dnia 21 maja 2018 r. w kwocie odpowiadającej 3% długotrwałego uszczerbku na zdrowiu;

II.  kosztami sądowymi obciąża Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Wnioskodawczyni E. K. wniosła odwołanie od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego P. Terenowej w J. z dnia 30 stycznia 2019 roku, znak (...), którą organ rentowy odmówił wnioskodawczyni prawa do świadczenia z ubezpieczenia społecznego rolników, tj. prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy rolniczej, który nastąpił 21.05.2018 r. Wskazała, że decyzja została podjęta w sprzeczności z zebranym materiałem dowodowym.

Strona pozwana - Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego P. wniosła o oddalenie odwołania. Organ rentowy zarzucił, że podstawą decyzji był przepis art. 10 Ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników, zgodnie z którym jednorazowe odszkodowania przysługuje ubezpieczonemu, który doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku przy pracy rolniczej lub rolniczej choroby zawodowej. E. K. w dniu 23.07.2018 r. złożyła wniosek o jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy rolniczej, który nastąpił 21.05.2018 r. Wnioskodawczyni została skierowana na badanie lekarskie w dniu 26.11.2018 r., które przeprowadził lekarz rzeczoznawca, ustalając, że u wnioskodawczyni nie wystąpił uszczerbek na zdrowiu. Z uwagi na to, że wnioskodawczyni odwołała się o orzeczenia lekarza rzeczoznawcy, została skierowana na badanie Komisji Lekarskiej Kasy, która orzeczeniem z dnia 28.01.2019 r. ustaliła 0% uszczerbku na zdrowiu. W oparciu o orzeczenie Komisji Lekarskiej została wydana w dniu 30.01.2019 r. decyzja odmawiającą wnioskodawczyni prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy rolniczej.

W toku postepowania strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

E. K. jest z zawodu rolniczką i podlega rolniczemu ubezpieczeniu społecznemu.

W dniu 21 maja 2018 r. E. K. uległa przy pracy rolniczej wypadkowi, na skutek którego doznała urazu kręgosłupa szyjnego.

(dowód: bezsporne)

Obecnie u E. K. występuje stan po urazie kręgosłupa szyjnego. Zakres ruchomości kręgosłupa szyjnego u wnioskodawczyni jest nie większy niż 20%, Na skutego wypadku przy pracy rolniczej, który nastąpił 21.05.2018 r., u wnioskodawczyni doznała długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 3%. Uszczerbek wystąpił w dniu wypadku.

(dowód: dokumentacja medyczna, zawarta w aktach ZUS, opinia biegłego sądowego z zakresu ortopedii M. J., k. 15-18 )

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie zasługiwało na uwzględnienie.

Podstawą żądania wnioskodawczyni był przepis art. 10 Ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników, zgodnie z którym jednorazowe odszkodowania przysługuje ubezpieczonemu, który doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku przy pracy rolniczej lub rolniczej choroby zawodowej w związku z przepisem art.11 ustawy z dnia 30 października 2002 roku o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z dnia 28 listopada 2002 roku, nr199, poz. 1673 ze zmianami), zgodnie z którym ubezpieczonemu, który w następstwie wypadku przy pracy rolniczej lub choroby zawodowej doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, przysługuje jednorazowe odszkodowanie.

W niniejszej sprawie okolicznością bezsporną był fakt podlegania przez wnioskodawczynię ubezpieczeniom społecznym oraz wypadek przy pracy rolniczej. Spór dotyczył okoliczności, czy przedmiotowy wypadek przy pracy rolniczej skutkował uszczerbkiem na zdrowiu wnioskodawczyni, jakiego rodzaju był to uszczerbek oraz w jakiej wysokości.

Od wysokości uszczerbku zależy bowiem wysokość odszkodowania w świetle art. 11, 12 ustawy z dnia 30 października 2002 roku o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (DZ U z dnia 28 listopada 2002 roku, nr199, poz. 1673 ze zmianami).

Wysokość uszczerbku na zdrowiu wnioskodawczyni wynosi 3 % i jest to uszczerbek długotrwały. Sąd ustalił tę okoliczność na podstawie opinii biegłego sądowego z zakresu ortopedii. Biegły ortopeda stwierdził że wypadek przy pracy, który spowodował u wnioskodawczyni uraz kręgosłupa szyjnego, powoduje długotrwały uszczerbek na jej zdrowiu w wysokości 3%. Sąd dał wiarę opinii, albowiem była ona rzetelna, spójna, logiczna oraz sporządzona zgodnie z zasadami wiedzy.

Opinia biegłego podlega - jak inne dowody - ocenie według art. 233 § 1 k.p.c., lecz odróżniają ją szczególne kryteria oceny, to jest zgodność z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziom wiedzy biegłego, podstawy teoretyczne opinii, sposób motywowania oraz stopień stanowczości wyrażonych w niej wniosków. Nie podlega ona zatem weryfikacji w takich kryteriach, jak dowód na stwierdzenie faktów. Jednocześnie, przy ocenie biegłych lekarzy sąd nie może zająć stanowiska odmiennego, niż wyrażone w tej opinii, na podstawie własnej oceny stanu faktycznego (tak: wyrok SN z 1987.10.13, II URN 228/87, PiZS 1988/7/62). Z istoty i celu dowodu z opinii biegłego wynika przy tym, że jeśli rozstrzygnięcie sprawy wymaga wiadomości specjalnych, dowód z opinii biegłych jest konieczny. W takim wypadku Sąd nie może poczynić ustaleń sprzecznych z opinią biegłego, jeżeli jest ona prawidłowa i jeżeli odmienne ustalenia nie mają oparcia w pozostałym materiale dowodowym.

W niniejszej sprawie Sąd nie dopatrzył się przesłanek podważających prawidłowość wydanych opinii. Opinia stanowiła uzasadnioną analizę stanu zdrowia wnioskodawczyni, której wniosków strony nie kwestionowały. Żadna ze stron nie złożyła bowiem merytorycznych zastrzeżeń do wydanej opinii, a strona pozwana wprost wskazała pismem z dnia 5.07.2019 r. (k. 28), że nie wnosi zastrzeżeń do opinii.

W związku z powyższym na podstawie przepisu art. 11 i 12 ustawy z dnia 30 października 2002 roku o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (DZ U z dnia 28 listopada 2002 roku, nr199, poz. 1673 ze zmianami), rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 roku w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania (Dz. U. z dnia 28 grudnia 2002 roku nr 234, poz. 1974) oraz obwieszczenie MPiPS z dn. 28.02.2012 r. w sprawie wysokości kwot jednorazowych odszkodowań z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej (M.P. z 2012 r. poz. 127) oraz na podstawie art. 477 ⁽¹⁴⁾ § 2 k.p.c. odwołanie uwzględniono i przyznano wnioskodawczyni prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy rolniczej z dnia 21.05.2018 r. w wysokości 3% długotrwałego uszczerbku na zdrowiu.

Rozstrzygnięcie o kosztach sądowych zawarte w punkcie II wyroku znajduje oparcie w przepisie art. 108 k.p.c. oraz art. 113 w zw. z art. 96 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 98 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2010 r., Nr 90, poz. 594). W toku postępowania wnioskodawczyni była zwolniona od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych, a wydatki w toku postepowania ponosił Skarb Państwa.

W związku z powyższym orzeczono jak w sentencji.