Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 1514/12 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze z 2013-01-31

Sygn. akt I C 1514/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 stycznia 2013 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze Wydział I Cywilny

w składzie :

Przewodniczący SSR Marek Gajdecki

Protokolant Paulina Gordziejonok

po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2013 r. w Jeleniej Górze

na rozprawie

z powództwa A. R.

przeciwko (...) S.A. z/s w K.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności i zapłatę

I.  powództwo oddala w całości;

II.  nie obciąża powoda obowiązkiem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego stronie pozwanej.

Sygn. akt I C 1514/12

UZASADNIENIE

Powód A. R. w pozwie wniesionym w dniu 12 lipca 2012 r. domagał się pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego w Lublinie z dnia 25 października 2010 r. w sprawie sygn. akt XVI Nc-e 361312/10 zaopatrzonego klauzulą wykonalności, a zasadzającego od powoda na rzecz (...) S.A. w K. kwotę 675,85 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 20 września 2010 r. do dnia zapłaty wraz z kosztami postępowania w kwocie 210,00 zł oraz zasądzenia kwoty 1.247,00 zł wyegzekwowanej przez organ egzekucyjny (k. 1-3, 20, 48).

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że wprawdzie łączyła go umowa z operatorem usług telefonii komórkowej Polkomtel umowa oświadczenie usług, jednakże została ona rozwiązana przez powoda z uwagi na niedostarczanie sygnału do miejsca zamieszkania. Powód wskazał również, że po otrzymaniu odpisu nakazu zapłaty usiłował załogować się na stronę Sądu Rejonowego w Lublinie aby złożyć sprzeciw, jednakże na skutek błędu systemu nie udało mu się tego zrobić. Powód podniósł, że strona pozwana wszczęła postępowanie egzekucyjne na podstawie przedmiotowego tytułu wykonawczego i w wyniku tego postępowania z jego rachunku bankowego została pobrana kwota dochodzona pozwem.

W odpowiedzi na pozew (k. 26-28) strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości i zarzuciła, że powód nie wykazała żadnej z przesłanek powództwa przeciwegzekucyjnego. Nadto strona pozwana podniosła zarzut niewłaściwości Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z uwagi na fakt prowadzenia postępowania egzekucyjnego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi Widzewa.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Nakazem zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego w Lublinie z dnia 25 października 2010 r. w sprawie sygn. akt XVI Nc-e 361312/10 zasądzono od powoda A. R. na rzecz strony pozwanej (...) S.A. w K. kwotę 675,85 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 20 września 2010 r. do dnia zapłaty wraz z kosztami postępowania w kwocie 210,00 zł.

dowód : odpis nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego w Lublinie z dnia 25 października 2010 r. w sprawie sygn. akt XVI Nc-e 361312/10 – w aktach sprawy postępowania egzekucyjnego sygn. Km 82881/11 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi Widzewa – P. P.

Nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego w Lublinie z dnia 25 października 2010 r. w sprawie sygn. akt XVI Nc-e 361312/10 został zaopatrzony klauzulą wykonalności na rzecz wierzyciela postanowieniem z dnia i na tej podstawie strona pozwana wszczęła postępowanie egzekucyjne przed Komornikiem Sądowym przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi Widzewa – P. P..

dowód : odpis postanowienia Sądu Rejonowego w Lublinie z dnia 09 grudnia 2010 r. w sprawie sygn. akt XVI Nc-e 361312/10, wniosek o wszczęcie egzekucji z dnia 12 grudnia 2011 r. – w aktach sprawy postępowania egzekucyjnego sygn. Km 82881/11 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi Widzewa – P. P.

Postępowanie egzekucyjne w sprawie Km 82881/11 wobec wyegzekwowania w całości roszczenia zostało zakończone w dniu 30 grudnia 2011 r.

Wierzycielowi organ egzekucyjny przekazał kwotę 1.084,32 zł (1.041,58 zł z tytułu roszczenia objętego postępowaniem i 42,74 zł z tytułu zwrotu zaliczki na koszty postępowania egzekucyjnego). Kwota 232,42 zł została pobrana przez organ egzekucyjny z tytułu opłat (141,13 zł) i wydatków obciążających dłużnika (91,29 zł).

dowód : karta rozliczeniowa, postanowienie o zakoczeniu postępowania i ustaleniu kosztów z dnia 30 grudnia 2011 r. – w aktach sprawy postępowania egzekucyjnego sygn. Km 82881/11 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi Widzewa – P. P.

Sąd zważył, co następuje :

Powództwo należało uznać za niezasadne i to zarówno w zakresie żądania pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności, jak i zasądzenia wskazanej w pozwie i sprecyzowanej później kwoty.

Zgodnie bowiem z art. 840 § 1 k.p.c. dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli:

1) przeczy zdarzeniom, na których oparto wydanie klauzuli wykonalności, a w szczególności gdy kwestionuje istnienie obowiązku stwierdzonego tytułem egzekucyjnym niebędącym orzeczeniem sądu albo gdy kwestionuje przejście obowiązku mimo istnienia formalnego dokumentu stwierdzającego to przejście;

2) po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może powództwo oprzeć także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, a także zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zarzut ten nie był przedmiotem rozpoznania w sprawie;

3) małżonek, przeciwko któremu sąd nadał klauzulę wykonalności na podstawie art. 787, wykaże, że egzekwowane świadczenie wierzycielowi nie należy się, przy czym małżonkowi temu przysługują zarzuty nie tylko z własnego prawa, lecz także zarzuty, których jego małżonek wcześniej nie mógł podnieść.

Jednakże warunkiem skutecznego wytoczenia takiego powództwa jest potencjalna możliwość wykonania tytułu wykonawczego, co oznacza, że w drodze powództwa przeciwegzekucyjnego można zwalczyć tytuł wykonawczy jeszcze przed wszczęciem faktycznego postępowania egzekucyjnego przez wierzyciela, jednakże prawo do wytoczenia takiego powództwa wygasa w momencie wyegzekwowania świadczenia objętego tytułem wykonawczym albowiem tym samym wygasa możliwość wykonania tytułu wykonawczego.

Na taką interpretację art. 840 k.p.c. zgodnie wskazywano zarówno w poglądach doktryny (por. J.Bodio i inni „Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz”, wyd. Oficyna 2008), jak w orzecznictwie Sądu Najwyższego (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 04.04.2002 r., sygn. akt I PKN 197/01, publ. Wokanda 2002/12/27 i wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17.11.1988 r., sygn. akt CR 255/88, publ. LEX nr 8929).


Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, iż powództwo przeciwegzekucyjne zostało wytoczone już po wyegzekwowaniu świadczenia objętego zaskarżonym tytułem wykonawczym w całości, albowiem postępowanie egzekucyjne zostało zakończone w dniu 30 grudnia 2011 r.

Wynika to w sposób oczywisty z treści akt sprawy postępowania egzekucyjnego - Km 82881/11 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi Widzewa – P. P..

Skoro zatem wygasła możliwość wykonania tytułu wykonawczego to powództwo przeciwegzekucyjne - w świetle powołanych wyżej okoliczności - należało oddalić.

Przechodząc natomiast do roszczenia o zasądzenie kwoty 1.247,00 zł powód mógłby dochodzić jej w oparciu o przepisy dotyczące bezpodstawnego wzbogacenia strony pozwanej jako kwoty wyegzekwowanej i przekazanej bez podstawy faktycznej. Zwrócić przy tym należy uwagę, że stronie pozwanej organ egzekucyjny przekazał kwotę 1.084,32 zł (1.041,58 zł z tytułu roszczenia objętego postępowaniem i 42,74 zł z tytułu zwrotu zaliczki na koszty postępowania egzekucyjnego), zaś kwota 232,42 zł została pobrana przez organ egzekucyjny z tytułu opłat i wydatków. W zakresie zatem tej ostatniej kwoty strona pozwana nie była legitymowana biernie.

Natomiast w zakresie kwoty wyegzekwowanej i przekazanej na rzecz strony pozwanej wskazać należy, iż istotę instytucji bezpodstawnego wzbogacenia wyraża art. 405 k.c., w myśl którego kto bez podstawy prawnej uzyskał korzyść majątkową kosztem innej osoby, obowiązany jest do wydania korzyści w naturze, a gdyby to nie było możliwe, do zwrotu jej wartości. Dla powstania roszczenia o wydanie bezpodstawnego wzbogacenia konieczne jest zatem spełnienie następujących przesłanek:

1) określona osoba (strona pozwana) uzyskała korzyść, czyli wzbogaciła się;

2) korzyść ta została osiągnięta kosztem innej osoby (powoda), czyli nastąpiło zubożenie innej osoby;

3) pomiędzy wzbogaceniem jednej a zubożeniem drugiej osoby zachodził

związek;
4) uzyskanie korzyści nastąpiło bez podstawy prawnej.

Szczególnie istotnym warunkiem powstania roszczenia o zwrot jest, aby wzbogacenie nastąpiło „bez podstawy prawnej”. Podstawą prawną jest przyczyna, która usprawiedliwia wzbogacenie, czyli czyni je zgodne z porządkiem prawny. Wykluczone jest zastosowanie innych kryteriów, znajdujących się poza sferą prawa. W niniejszej sprawie podstawą było prawomocne orzeczenie Sądu opatrzone klauzulą wykonalności. Nie sposób zatem przyjąć braku podstawy prawnej uzyskania tych należności przez stronę pozwaną.

Również w zakresie tak sformułowanego roszczenia powództwo należało zatem oddalić.

Mimo oddalenia powództwa o kosztach zastępstwa procesowego orzeczono na podstawie art. 102 k.p.c. albowiem należało uznać, że w okolicznościach przedmiotowej sprawy zachodzi właśnie szczególnie uzasadniony przypadek, o którym mowy w art. 102 k.p.c. albowiem do kręgu tych okoliczności należy zaliczyć zarówno fakty związane z samym przebiegiem procesu, jak i okoliczności te powinny być oceniane przede wszystkim z uwzględnieniem zasad współżycia społecznego.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Marcin Szczypiński
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze
Osoba, która wytworzyła informację:  Marek Gajdecki
Data wytworzenia informacji: