VI P 177/21 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie z 2024-01-12

Sygn. akt VI P 177/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 stycznia 2024 r.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Północ w W. VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

Sędzia Iwona Dzięgielewska

Protokolant:

Ewelina Firlej-Połaniecka

po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2023 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa Z. B. (1)

przeciwko

pozwanemu Aresztowi Śledczemu W. - B.

o prawo do uposażenia

1.powództwo oddala;

2.zasądza od powoda Z. B. (1) na rzecz pozwanego Aresztu Śledczego W.B. kwotę 675 zł9 sześćset siedemdziesiąt pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

3.nie obciąża powoda Z. B. (1) wydatkami poniesionymi w sprawie, które przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.

VI P 177/21

UZASADNIENIE

W dniu 14 lipca 2021 r. (data nadania) powód Z. B. (1) wystąpił z powództwem przeciwko Aresztowi Śledczemu w W. - B.. Wniósł odwołanie od decyzji personalnej (...) z dnia 29 czerwca 2021 r. dotyczącej utraty uposażenia za cały okres zwolnienia od dnia 8 czerwca 2021 r. do 21 czerwca 2021 r. W uzasadnieniu wskazał, że na zwolnieniu przebywał z przyczyn ortopedycznych. W okresie zwolnienia objętym decyzją spotkał się z kolegami na wspólne łowienie ryb, natomiast ustalił wcześniej z lekarzem co może wykonywać podczas zwolnienia. Dodatkowo psychiatra zalecił mu uprawianie hobby celem odreagowania stresu. Powód zaprzeczył prawdziwości faktów podanych przez powoda w uzasadnieniu decyzji (pozew k. 1-1v).

W piśmie z dnia 30 września 2021r. (data nadania) powód doprecyzował kwotę dochodzoną pozwem na kwotę 2 688,56 zł (pismo k. 8).

W odpowiedzi na pozew pozwany Areszt Śledczy W. - B. wniósł o oddalenie powództwa jako bezzasadnego oraz o zasądzenie kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwany podał, że wyjazd i aktywny udział w zawodach wędkarskich w dniu 19 czerwca 2021 r. wykraczał poza zwykłe czynności życia codziennego. Stanowił wykorzystanie zwolnienia lekarskiego niezgodnie z jego celem, przez co skutkował pozbawieniem powoda prawa do uposażenia za cały okres niezdolności do pracy objęty zwolnieniem lekarskim wystawionym na okres od 8 czerwca 2021 r. do 21 czerwca 2021 r. (odpowiedz na pozew k. 16).

Na rozprawie w dniu 10 października 2022 r. powód doprecyzował, że wnosi o zasądzenie kwoty 2 688,56 zł tytułem uposażenia za okres od 8 czerwca 2021 r. do 21 czerwca 2021 r. wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 2 lipca 2021 r. do dnia zapłaty (protokół rozprawy k. 104v).

W toku postępowania strony podtrzymały swoje stanowiska w sprawie.

S ąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód jest zatrudniony u pozwanego na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony na stanowisku funkcjonariusza Służby Więziennej od 1 listopada 1998 r. za wynagrodzeniem brutto 5 761 zł (zaświadczenie k. 33). Obecnie zajmuje stanowisko Starszego Oddziałowego D. Ochrony u pozwanego (zeznania powoda k. 105v - 106v e - protokół (...):53:28 - 01:23:46).

Powód przebywał na kolejnych zwolnieniach lekarskich nieprzerwanie od 5 lutego 2021r. W okresie od 8 czerwca 2021r. do 21 czerwca 2021 r. powód również korzystał ze zwolnienia lekarskiego. Na druku zaświadczenia zawarto wskazanie „chory może chodzi” ( (...) k. 26- 32). Zwolnienia lekarskie w tym okresie wystawiane miał prze ortopedę w związku z leczeniem i rekonwalescencją po zabiegu cieśni nadgarstka. Powód jest praworęczny. Zabieg wykonany został na lewej ręce w dniu 19 czerwca 2021 r. w znieczuleniu miejscowym. Następnie kontynuował leczenie w P. Ortopedycznej. W trakcie leczenia odnotowano osłabienie siły mięśniowej, kierowano na rehabilitację, stopniowo powód uzyskiwał poprawę funkcji ręki. W dniu 07 czerwca 2021r. opisano bardzo umiarkowane dolegliwości bólowe głównie w obrębie kciuka lewego, rozpoczynał rehabilitację. Był niezdolny do pracy i nie odzyskał zdolności do pracy przed zakończeniem zwolnienia lekarskiego tj. przed dniem 21 czerwca 2021 r. (opinia ortopedy k. 126 - 127).

Corocznie od 10 lat powód organizował zawody wędkarskie. W 2021 r. powód z uwagi na zwolnienie lekarskie nie mógł organizować zawodów, jednakże został na nie zaproszony. Patronat nad zawodami sprawował Dyrektor Aresztu Śledczego. Współorganizatorami było koło emerytów. Nagrody zakupione zostały z funduszy przeznaczonych przez dyrektora na wniosek organizatorów o ufundowanie nagród. Nie poczyniono ustaleń, na co nagrody zostaną przeznaczone. Zawody wędkarskie odbyły się w dniu 19 czerwca 2021 r. Zawody odbywały się w miejscowości D. oddalonej od miejsca zamieszkania powoda o 42 km. Zawody trwały 8 godzin. W wydarzeniu brało udział około 20 osób. Na miejsce powód został przywieziony przez kolegę Z. B. (2). Powód zajął III miejsce w kategorii największej ilości złowionych kilogramów i otrzymał nagrodę w postaci wędki i kołowrotka. Udział powoda w zawodach w dniu 19 czerwca 2021 r. mógł mieć negatywny wpływ na jego zdrowie i spowodować wydłużenie okresu niezdolności do pracy, a to ze względu ona przeciążenie lewego nadgarstka (opinia ortopedy k. 126 - 127; zeznania świadka R. S. k. 104v - 105v e - protokół (...) (...)

Na stronie internetowej Aresztu ukazała się informacja o zawodach i wręczonych nagrodach, gdzie wymieniono powoda jako osobę wyróżnioną na III miejscu. Z uwagi na fakt, że pracownicy komentowali udział powoda w zawodach podczas zwolnienia lekarskiego, rzecznik prasowy aresztu poinformował o powyższym Dyrektora. Zainicjowano postępowanie wyjaśniające.

W dniu 24 czerwca 2021 r. pozwany wezwał powoda do złożenia pisemnych wyjaśnień co do uczestnictwa w zawodach i nieprawidłowego wykorzystywania zwolnienia lekarskiego w tym celu (pismo k. 24, notatka służbowa k. 25). Dyrektor zobowiązał funkcjonariuszy M. B. o D. W., aby osobiście doręczyli powodowi pismo do miejsca zamieszkania. Nie zastano go w domu, miejsce spotkania ustalono na wyjeździe z miejscowości P. - gdzie zamieszkuje powód, na stacji (...). Powód przeczytał pismo, odmówił odbioru i podpisania. Poprosił o wysłanie pocztą (zeznania powoda k. 105v - 106v e - protokół (...) (...) zeznania świadka M. B. k 70v - 71 e - protokół (...) (...) zeznania świadka D. W. k.71 - 71v e - protokół (...) (...) zeznania świadka R. S. k. 104v - 105v e - protokół (...) (...)

Powód nie skorzystał z żadnej formy złożenia wyjaśnień. Nie odniósł się do pisma. Dyrektor wszczął postępowanie dyscyplinarne względem powoda, które finalnie umorzył. Zastępca dyrektora Z. Ś. przeprowadził z powodem rozmowę dyscyplinującą, na okoliczność której w dniu 10 sierpnia 2021 r. sporządzono notatkę urzędową. Do rozmowy dyscyplinarnej powód nie wnosił uwag (decyzja o umorzeniu k. 111 - 112v; notatka urzędowa k.113).

Decyzją pozwanego nr D/K 111.588.2021 ML z dnia 29 czerwca 2021 r. powód z dniem 1 lipca 2021 r. utracił prawo do uposażenia za cały okres zwolnienia lekarskiego tj. od 8 czerwca 2021 r. do 21 czerwca 2021 r. W uzasadnianiu podano udział w zawodach wędkarskich. Potracenie z uposażenia wynosiło 2 688,56 zł brutto. Powód pouczony został o możliwości wniesienia odwołania do Sądu Pracy (zaświadczenie; decyzja k.2-2v).

Lekarz medycyny pracy nie dopuścił powoda do pracy po zakończeniu leczenia. Skierowany został na komisję lekarską. Oczekując na orzeczenie komisji nie otrzymywał uposażenia. W okresie od 17/07 do 31/07 przebywał na zwolnieniu lekarskim od psychiatry. Od 1 sierpnia 2021 r. wrócił do pracy.

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy oraz w aktach osobowych powoda, na podstaw zeznań świadków: M. B. k. 70v - 71 e - protokół (...) (...) D. W. k.71 - 71v e - protokół (...) (...) M. L. k. 71v - 72 e - protokół (...) (...) Z. B. (2) k. k. 72 - 72v e - protokół (...) (...) R. S. k. 104v - 105v e - protokół (...) (...) oraz powoda k. 105v - 106v e - protokół (...) (...)

Sąd w całości dał wiarę zeznaniom świadków M. B. i D. W., a także M. L. i R. S. bowiem ich zeznania były logiczne, spójne i wzajemnie zbieżne. W pełni korespondowały też z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie.

Zeznaniom świadka Z. B. (2) Sąd nie dał wiary w zakresie w jakim wskazał, że powód nie był czynnego udziału w zawodach, nie łowił ryb, jedynie siedział w fotelu wędkarskim. A także w zakresie w jakim zezna, ze III nagroda nie była za złowienie ryb, a ustalono ją na miejscu jako podziękowanie za dotychczasową organizację zawodów. Zeznania świadka nie znalazły w tym zakresie potwierdzenia w materiale dowodowym. W analogicznym zakresie Sąd nie dał wiary zeznaniom powoda, a jedynie w części w jakiej korelowały z ustalonym w spawie stanem faktycznym.

S ąd zważył co następuje:

Powództwo jako nieuzasadnione nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art 60c ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o służbie więziennej (Dz. U. z 2023 r. poz. 1683, 1860) w okresie przebywania na zwolnieniu lekarskim funkcjonariusz otrzymuje 80% uposażenia.

Zgodnie z art. 60f ust 1 prawidłowość orzekania o czasowej niezdolności do służby z powodu choroby, prawidłowość wykorzystania zwolnienia lekarskiego, spełnienie wymogów formalnych zaświadczeń lekarskich oraz oświadczenie funkcjonariusza, o którym mowa w art. 60d pkt 3, może podlegać kontroli.

Stosownie do art 60f ust 2 ustawy kontrolę przeprowadzają:

1) komisje lekarskie podległe ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych

– w zakresie prawidłowości orzekania o czasowej niezdolności do służby z powodu choroby oraz prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego;

2) kierownik jednostki organizacyjnej, w której funkcjonariusz pełni służbę – w zakresie prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego i spełnienia wymogów formalnych zaświadczeń lekarskich oraz w zakresie oświadczenia funkcjonariusza, o którym mowa w art. 60d pkt 3.

Zgodnie z art 60f ust 3 ustawy, jeżeli w wyniku kontroli zostanie ustalone nieprawidłowe wykorzystanie zwolnienia lekarskiego, funkcjonariusz traci prawo do uposażenia za cały okres zwolnienia.

Zaskarżona przez powoda decyzja w przedmiocie pozbawienia go prawa do uposażenia za cały okres niezdolności do pracy orzeczonej zwolnieniem lekarskim od 8 do 21 czerwca 2021 r. wydana została w oparciu o powyższe przepisy.

Pozwany przytoczył analogiczne przepisy przewidziane w ustawie o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego i ich interpretację, a także orzecznictwo w tym zakresie. Podniósł, że wykorzystywanie zwolnienia lekarskiego niezgodnie z jego celem to np podjęcie w trakcie zwolnienia innej pracy, wyjazd na wakacje, zakupy nie niż spożywcze, robienie remontu w domu może zostać uznane za naruszenie obowiązków pracowniczych i w konsekwencji stanowić podstawę do zastosowania kary porządkowej czy rozwiązania umowy o pracę (por wyrok SN z dnia 21/10/1999 I PKN 308/99). W ocenie pozwanego udział powoda w zawodach łowienia ryb również należy kwalifikować jako taką sytuację.

Sąd zgadza się z pozwanym, że wykorzystywanie zwolnienia lekarskiego w sposób niezgodny z jego celem określić można jako zachowanie, które w powszechnym odczuciu jest nieodpowiednie dla osoby chorej i może nasuwać wątpliwości co do rzeczywistego stanu jej zdrowia. Wykonywanie jakichkolwiek czynności mogących przedłużyć okres dochodzenia do zdrowia i niezdolności do służby stanowi jest wykorzystywaniem zwolnienia lekarskiego niezgodnie z jego celem o ile mają one cel zarobkowy lub utrudniają rekonwalescencję o leczenie (por wyrok SN z dnia 14 grudnia 2005 r. Sygn akt III UK 120/05 z dnia 16 listopada 2000 zł sygn akt IPKN 44/00). Wskazanie na druku zaświadczenia lekarskiego zaleceni „chory może chodzić” dotyczy zwykłych czynności życia codziennego, takich jak wstawanie łóżka, poruszanie się po mieszkaniu, zakupy spożywce w sklepie, spacer w celach rekonwalescencyjnych czy kontrola lekarska po wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 12/11/2002 III AUa 3189/01).

Pozwany podnosił, że wyjazd i aktywny udział w zawodach wędkarskich w dniu 19 czerwca 2021 r. wykraczał poza zwykłe czynności życia codziennego. Powód potwierdził, ze był obecny na zawodach natomiast w toku całego postępowania zaprzeczał by brał w nich aktywny udział.

Na stronie internetowej jednostki ukazała się informacja o zawodach wędkarskich, w których powód niewątpliwie uczestniczył. Niewątpliwie też przebywał w tym czasie na zwolnieniu lekarskim. Dodatkowo w komunikacie zamieszczono informację o przebiegu zawodów, czasie ich trwania i zwycięzcach w kategorii największej ilości kilogramów złowionych przez funkcjonariuszy Służby Więziennej. Powód został wskazany jako osoba, który zajęła 3 miejsce w tych zawodach. Okoliczność, że powód otrzymał nagrodę (wędkę i kołowrotek) potwierdził świadek B., natomiast zeznał on, że otrzymał ją z innego tytułu - z uwagi na organizowanie tych zawodów od wielu lat, w formie podziękowania. Jego zeznania, że decyzję w tej sprawie podjęto na zawodach oraz że powód tylko na zawodach przebywał i siedział, nie łowił ryb stoi w sprzeczności z informacją jaka ukazała się na stronie internetowej pozwanego oraz powstałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie. Sąd nie dał wiary twierdzeniom powoda, że nie brał udziału w zawodach z tegoż samego powodu, natomiast dywagacje powoda, że nawet gdyby w nich brał udział to i tak jest praworęczny, a zabieg miał na lewej ręce są sprzeczne z zasadami logiki i powszechną wiedzą na temat łowienia ryb i obsługi sprzętu wędkarskiego, którego nie obsługuje się jedną ręką.

Dla Sądu niewątpliwym jest, że powód był na zawodach i wziął w nich aktywny udział. Pozostało do ustalenia, czy wykorzystywał zwolnienie lekarskie niezgodnie z jego celem i czynności jakie podejmował mogły niekorzystnie wpłynąć na jego powrót do zdrowia i wydłużyć niezdolność do pracy. Powód twierdził, że miał wskazania że może chodzi, że nie obciążał ręki, ze na zawody zawiózł go kolega. Dodatkowo, że psychiatra zalecał mu uprawianie hobby dla odstresowania się. Natomiast istotne jest to, że nie z powodów psychiatrycznych powód był niezdolny w tym czasie do pracy, a ortopedycznych. Zabieg jaki miał wykonany i rehabilitacja, jaką odbywał dotyczyła cieśni nadgarstka, absolutnie wykluczona była niewłaściwa praca ręką. Wędkarstwo natomiast, zdaniem Sąd na pracy rąk się opiera. Chcąc wyjaśnić jednak wpływ zawodów na zdrowie powoda Sąd postanowieniem z dnia 18 października 2022 r. dopuścił dowód z opinii biegłego ortopedy celem ustalenia czy powód w okresie od 8 czerwca 2021 r. do 21 czerwca 2021 r. był niezdolny do pracy, czy wcześniej odzyskał zdolność do pracy oraz kiedy oraz czy udział w zawodach wędkarskich w dniu 19 czerwca 2021 r. mógł mieć negatywny wpływ na jego zdrowie skutkujący wydłużeniem okresu niezdolności do pracy (postanowienie k. 108). W opinii z dnia 24 stycznia 2023 biegły ortopeda wskazał, że analiza dokumentacji medycznej i badanie odwołującego się pozwalają stwierdzić, że powód w okresie od 8 czerwca do 21 czerwca 2021 r. był nadal niezdolny do pracy i nie odzyskał wcześniej zdolności do pracy. Biegły w sposób jednoznaczny wypowiedział się, że udział powoda w zawodach w dniu 19 czerwca 2021 r. mógł mieć negatywny wpływ na jego zdrowie i spowodować wydłużenie okresu niezdolności do pracy, a to ze względu ona przeciążenie lewego nadgarstka (opinia ortopedy k. 126 - 127). Opinia była logiczna, spójna, nie budziła zdaniem Sądu wątpliwości z punktu widzenia metodologii, poprawności i prawidłowości rozumowania. W przedmiotowej sprawie brak było jakichkolwiek podstaw do kwestionowania zasadności przedmiotowej opinii.

Wykorzystywanie zwolnienia od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia, pozwala na interpretowanie tego przepisu w taki sposób, że wykonywanie czynności mogących przedłużyć okres niezdolności do pracy jest zawsze wykorzystywaniem zwolnienia niezgodnie z jego celem. Celem zwolnienia od pracy jest zaś odzyskanie przez ubezpieczonego zdolności do pracy. W jego osiągnięciu przeszkodą może być zarówno wykonywanie pracy zarobkowej (co przesądził ustawodawca), jak i inne zachowania ubezpieczonego utrudniające proces leczenia i rekonwalescencję ( por. wyrok SN z dnia 14 grudnia 2005 r., III UK 120/05, OSNP 2006, nr 21-22, poz. 338; wyrok SN z dnia 6 grudnia 1978 r., II URN 130/78). Za zachowania niezgodne z celem zwolnienia uznać można zatem podejmowanie działań, których chory powinien unikać, nieprzestrzeganie wskazań lekarskich, a także wykorzystywanie tego zwolnienia dla innych celów niż leczenie. W tym stanie rzeczy Sąd nie znalazł podstaw do uwzględnienia powództwa i zasądzenia na rzecz powoda dochodzonego uposażenia. Powództwo oddalił jako nieuzasadnione.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c., w myśl którego strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Pozwany był reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika. O kosztach zastępstwa procesowego Sąd orzekł na podstawie § 9 ust 1 pkt. 2 w zw z § 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U.2015.1804 j.t.).

Sąd odstąpił od obciążania powoda wydatkami poniesionymi w sprawie.

Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł jak w sentencji.

.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Krystyna Kurek
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla Warszawy-Pragi Północ w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Iwona Dzięgielewska
Data wytworzenia informacji: