Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 czerwca 2015 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi – Północ w W., V Wydział Rodzinny i Nieletnich

W składzie następującym:

Przewodnicząca: SSR Magdalena Władzińska

Protokolant: Krystian Kryżba

po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2015 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletnich K. B. i M. B. (1) reprezentowanych przez K. R.

przeciwko M. B. (1) i Z. B.

o alimenty

1.  powództwo oddala;

2.  znosi wzajemnie poniesione przez strony koszty zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 3 stycznia 2014 roku (data stempla pocztowego) K. R. w imieniu małoletnich K. B. i M. B. (1) wniosła o zasądzenie solidarnie od pozwanych Z. i M. B. (1) alimentów na rzecz mał. K. B. w kwocie po 3.300 zł miesięcznie i na rzecz mał. M. B. (1) po 2.500 zł miesięcznie, płatnych do rąk matki K. R. do 10 dnia każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w wypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat (pozew k.2-6).

Na rozprawie w dniu 13 lutego 2014 roku K. R. poparła powództwo (protokół k.67-69).

W piśmie z dnia 22 kwietnia 2014 roku (data prezentaty) pozwani M. i Z. B. wnieśli o oddalenie powództwa i zasądzenie od strony powodowej na rzecz pozwanych kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych (pismo k.123-137).

Na terminie rozprawy w dniu 28 maja 2015 roku przedstawicielka ustawowa małoletnich powódek poparła powództwo, a pozwani wnieśli o jego oddalenie (protokół k.569-574).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnie K. B., ur. (...) i M. B. (1), ur. (...) są dziećmi K. R. (dawniej B.) i M. B. (2), pochodzącymi ze związku małżeńskiego rodziców, zawartego w dniu 18 września 1996 roku w P. (dowód: odpis skrócony aktu małżeństwa k.8, odpisy skrócone aktów urodzenia k.47, 48 akt I C 504/12)

W dniu 29 marca 2011 roku Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia w sprawie o sygn. akt III RC 218/10 zasądził od M. B. (2) na rzecz mał. K. B. po 2.500 zł miesięcznie i na rzecz mał. M. B. (1) po 2.000 zł miesięcznie, płatne do 10 dnia każdego miesiąca z góry do rąk matki, z ustawowymi odsetkami w wypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat (dowód: wyrok k.374 akt III RC 218/10).

Wyrokiem z dnia 9 sierpnia 2012 roku Sąd Okręgowy w Warszawie rozwiązał przez rozwód związek małżeński między M. B. (2), a K. R. bez orzekania o winie. Wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi K. i M. B. (1) powierzono obojgu rodzicom, ustalając, że miejscem zamieszkania małoletnich będzie każdorazowe miejsce zamieszkania matki. W punkcie 3 wyroku kosztami utrzymania małoletnich córek obciążono obydwoje rodziców, ustalając udział ojca M. B. (2) na kwotę po 2.500 zł miesięcznie na rzecz mał. K. B. i po 2.000 zł na rzecz mał. M. B. (1) (dowód: wyrok k.54-55 akt I C 504/12).

Małoletnia powódka K. B. ma 14 lat, uczęszcza do pierwszej klasy gimnazjum przy ul. (...) (dowód: zeznania świadka P. Ż. k.507-510).

Małoletnia cierpi na alergię, która objawia się swędzeniem, zaczerwienieniem i ranami w zgięciach łokci i kolan. Alergenami są produkty mleczne i konserwanty, a także nieodpowiednie środki kosmetyczne (dowód: wynik testu homeopatii k.39-40, zeznania świadków P. Ż. k.507-510, J. C. k.527-529).

K. R. wskazała, że na utrzymanie K. B. przeznacza miesięcznie kwotę ok. 3.000-4.000 zł miesięcznie, w tym 1.800 zł na wyżywienie, 250 zł środki czystości i kosmetyki, 250 zł obiady w szkole, 70 zł tygodniowo kieszonkowe, 150 zł leki (sterydy). Do tych kosztów utrzymania wliczone są wydatki dokonywane raz w roku: 150 zł komitet rodzicielski, 46 zł ubezpieczenie, 2000 zł zakup odzieży zimowej, 280 zł zakup odzieży letniej, 1400 zł obóz harcerski, 800 zł wyprawka szkolna (dowód: zeznania K. R. k.570-572).

Małoletnia powódka M. B. (1) ma 8 lat, uczęszcza do pierwszej klasy szkoły podstawowej (dowód: zeznania świadka P. Ż. k.507-510).

Na skórze małoletniej pojawiają się zaczerwienienia, znamiona, z tego względu uzyskała skierowanie na wizytę u onkologa (dowód: zeznania świadka M. B. (2) k.548-549).

Matka małoletniej ponosi następujące miesięczne koszty jej utrzymania: 280 zł obiady w szkole, 1800 zł wyżywienie, 50 zł wycieczki szkolne (ok. 100 zł co dwa miesiące) 100 zł kosmetyki (300 zł raz na kwartał), 80-100 zł leki, 33 zł stomatolog (100 zł raz na kwartał). Dodatkowo pokrywa wydatki płatne ok. raz w roku: zakup odzieży zimowej 1000 zł i letniej 500-600 zł, 150 zł komitet rodzicielski, 46 zł ubezpieczenie, 600 zł wyprawka szkolna (dowód: zeznania K. R. k.570-572).

Małoletnie powódki obecnie uczęszczają do państwowych (bezpłatnych) szkół, korzystają z zajęć dodatkowych – chóru i harcerstwa. K. R. wyjeżdża wraz z nimi na wakacje, których koszt wynosi ok. 1800 zł na osobę (dowód: zeznania K. R. k.570-572).

Małoletnie powódki w czasie, gdy ich rodzice żyli wspólnie, miały zapewniony wysoki poziom życia – mieszkały w apartamentowcu na W., uczęszczały do prywatnych szkół i przedszkoli, korzystały z prywatnej opieki medycznej, nosiły markową odzież oraz korzystały z korepetycji i zajęć dodatkowych z języków obcych (dowód: uzasadnienie wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieścia o sygn. akt III RC 218/10 k.424-428, zeznania świadków P. Ż. k.507-510, J. C. k.527-529).

Przedstawicielka ustawowa małoletnich powódek K. R. ma 41 lat. Do połowy 2014 roku prowadziła działalność gospodarczą „Kobieta i rozwód”, z końcem 2014 roku zakończyła ją z powodów finansowych, obecnie jest pracownikiem tej spółki na stanowisku prezesa zarządu z wynagrodzeniem w kwocie 500 zł netto miesięcznie (dowód: zeznania świadków P. Ż. k.507-510, J. C. k.527-529, zeznania K. R. k.570-572).

Matka powódek studiuje obecnie psychologię, pisze pracę magisterską. Czesne wynoszą 650 zł miesięcznie, w ich opłacaniu wspiera K. R. rodzina – siostra, mama brat i przyjaciele (dowód: wniosek o przyznanie zapomogi k.38, zeznania K. R. k.570-572).

K. R. w celu zaspokojenia kosztów utrzymania małoletnich córek nie reguluje niektórych opłat, takich jak podatek od nieruchomości, opłaty za media, czesnego za swoja uczelnię. Korzysta również z pożyczek od osób prywatnych (dowód: zawiadomienia o zajęciu prawa majątkowego k.35, przypomnienie k.36, zaświadczenie k.37, umowa pożyczki k.369).

Matka powódek jest współwłaścicielką domu przy ul. (...) ze S., który miał być zabezpieczeniem na przyszłość małoletnich K. i M. B. (1), jednak obecnie jest zajęty w ramach prowadzonej egzekucji komorniczej. Od niedawna jest wynajmowany za kwotę 3.500 zł miesięcznie (dowód: zeznania świadka P. Ż. k.507-510).

K. R. z córkami mieszka w wynajętym mieszkaniu przy ul. (...), o metrażu ok. 90 m ², za co ponosi opłatę w kwocie 4.000 zł miesięcznie. Mieszkanie jest czteropokojowe, każda osoba (małoletnie powódki i ich matka) dysponuje samodzielnym pokojem (dowód: zeznania świadków P. Ż. k.507-510, J. C. k.527-529, M. B. (2) k.548-549, zeznania K. R. k.570-572).

Przedstawicielka ustawowa wskazuje, że na utrzymanie siebie i córek powinna dysponować kwotą 8.000-10.000 zł, od kilku lat nie może jednak pogodzić swoich dochodów z wydatkami. Jako niezaspokojone potrzeby córek K. R. wskazuje prywatną opiekę medyczną i stomatologiczną, wyjazdy na wakacje i ferie, korzystanie z prywatnej edukacji, zapewnienie dzieciom godziwego mieszkania (dowód: zeznania K. R. k.570-572).

Ojciec małoletnich powódek M. B. (2) przed wystąpieniem przez K. R. z pozwem o rozwód, zawarł z nią umowę notarialną, w której ustalono, że poza płatnością zasądzonych alimentów będzie ponosić w całości koszty czesnego z tytułu opłat za przedszkole lub szkoły lub udokumentowane koszty opieki medycznej za małoletnie córki. Ojciec małoletnich początkowo uiszczał te opłaty, a także powstałe zaległości, jednak z czasem zaprzestał płatności, na skutek czego małoletnia M. B. (1) została wykreślona z listy przedszkola. Zadłużenie z tego tytułu do tej chwili nie zostało uregulowane (dowód: akt notarialny k.17-28, dowody wpłat k.247-249, 448, zaświadczenie k.250).

M. B. (2) dokonuje wpłat alimentów w niepełnych kwotach – po zasądzeniu alimentów przekazywał do rąk K. R. kwoty po 3.000 zł, obecnie po 1.000 zł miesięcznie. Z tego powodu przedstawicielka ustawowa małoletnich podjęła decyzję o wszczęciu egzekucji komorniczej alimentów (dowód: informacja o stanie zaległości w sprawie egzekucyjnej k.29, 381, 482, zajęcie udziałów i zysków w spółce k.237, potwierdzenia przelewów k.239-244, 445-447, wezwanie do zapłaty należności k.300, zajęcie udziałów i zysków k.301, zawiadomienie o wszczęciu egzekucji k.302, zeznania świadka A. K. k.507).

W dniu 30 lipca 2013 roku M. B. (2) wniósł pozew o obniżenie alimentów na rzecz córek z kwot po 2.500 zł na rzecz K. B. do kwoty po 450 zł miesięcznie i na rzecz mał. M. B. (1) z kwoty po 2.000 zł do kwoty po 350 zł miesięcznie. Postępowanie toczy się pod sygn. akt III RC 128/14 (dowód: kopia pozwu k.253-262)

Ojciec małoletnich jest prezesem zarządu w spółce (...) sp. z o.o. (dowód: wydruk z KRS k.46-49, rozliczenie PIT za 2012 rok k.251-252, rozliczenie PIT za 2012 rok k.308-312).

Pozwana M. B. (1) ma 65 lat, otrzymuje emeryturę w kwocie 1790 zł netto miesięcznie (dowód: PIT za 2012 rok k.140-141, za 2013 rok k.142-143, decyzja k.147-148).

Pozwana przyjmuje na stałe leki na serce, ich koszt to ok. 150 zł miesięcznie (dowód: karty informacyjne k.159-162, opisy badań k.163-164, 167, opis zabiegu k.165-166, historia pobytu k.168-169, wyniki badań k.170, 172, skierowanie k.173, faktury k.186-187, zeznania świadka M. B. (2) k.548-549).

Pozwany Z. B. ma 65 lat, uzyskuje emeryturę w kwocie ok. 2.100 zł miesięcznie (dowód: rozliczenie PIT za 2012 rok k.138-139, zeznania M. B. (1) k.572-574).

Z. B. przeszedł dwa udary mózgu, miał również przeprowadzoną operację założenia bajpasów. Przyjmuje na stałe leki, które kosztują ok. 300-350 zł miesięcznie. Pozwany porusza się samodzielnie, ale w niewielkim zakresie (dowód: karty informacyjne k.149-157, skierowanie k.158, zeznania świadka M. B. (2) k.548-549, zeznania M. B. (1) k.572-574).

Pozwani są wspólnikami w spółce (...) sp. z o.o., zajmującej się produkcją spirytusu i produkcją rolną, a także budową osiedli domków jednorodzinnych. Pozwani uzyskują z działalności dochód w kwocie ok. 1000 zł miesięcznie (dowód: wydruk z KRS k.46-49, informacja ze strony internetowej spółki k.50-52, zeznania M. B. (1) k.572-574).

Firma (...) sp. z o.o. znajduje się w trudnej sytuacji finansowej, przynosi straty, jest przygotowywana do zamknięcia. W spółce doszło do zwolnień pracowników, z uwagi na brak płynności finansowej. Spółka uzyskuje przychody jedynie z wynajmu nieruchomości w Ż.. Ponadto jest właścicielem nieruchomości na P., na której znajduje się nieużywana obecnie gorzelnia – ok. 3 lata zostały zajęte maszyny używane do produkcji. Długi spółki szacowane są na kilkaset tysięcy, nawet do miliona złotych (dowód: upomnienia k.202-206, 218, 222, 235, rozliczenie podatku k.207-208, zawiadomienia o zajęciu prawa majątkowego k.209, 223, 225, 228, 231, 238, tytuły wykonawcze k.210-216, 226-227, 229-230, 232-234, postanowienia k.217, 221, 304, ostateczne wezwanie do zapłaty k.219, zawiadomienie o wszczęciu egzekucji k.220, nakaz zapłaty k.224, zawiadomienia o zajęciu rachunku bankowego i zakacie wypłat k.225, 236, 305, żądanie udzielenia wyjaśnień k.303, zajęcie wierzytelności k.306, zeznania świadków A. K. k.507, A. W. k.529, M. B. (2) k.548-549, zeznania M. B. (1) k.572-574).

M. i Z. B. mieszkają w domu jednorodzinnym w miejscowości B. k. C., należącym do spółki (...) sp. z o.o. Prowadzą wspólne gospodarstwo domowe, utrzymują się z otrzymywanych emerytur. Dodatkowo prowadzą na własne potrzeby gospodarstwo wiejskie, hodują zwierzęta (kozę, kury) i warzywa. Na wyżywienie przeznaczają kwotę ok. 2000 zł miesięcznie, 100 zł środki czystości. Pozwani są właścicielami mieszkania w miejscowości B. S., które nie jest wynajmowane ani użytkowane, ponoszą za nie koszty energii – mają zaległości w czynszu (dowód: potwierdzenia wpłat k.196, 199, 201, faktury k.197-198, zeznania świadka M. B. (2) k.548-549, zeznania M. B. (1) k.572-574).

M. i Z. B. wspierają finansowo syna M. B. (2) finansowo i w naturze, tj. przekazują mu pieniądze w kwocie 1700-1800 zł miesięcznie, w tym 1000 na płatność alimentów na córki, ponadto przekazują żywność – jaja, przetwory, mrożonki (dowód: zeznania świadka M. B. (2) k.548-549, zeznania M. B. (1) k.572-574).

Sąd ustalił stan faktyczny na podstawie wymienionych powyżej dowodów załączonych do akt niniejszego postępowania, a także zeznań świadków A. K., P. Ż., J. C., A. W., M. B. (2), T. Ł. oraz stron – przedstawicielki ustawowej małoletnich powódek – K. R. i pozwanych M. i Z. B.. Sąd oparł się również na załączonych do sprawy aktach postępowania prowadzonego przez Sąd Okręgowy w Warszawie I Wydział Cywilny, sygn. akt I C 504/12 i aktach Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieścia o sygn. III RC 218/10.

Sąd uznał zeznania w/w. świadków za wiarygodne i rzetelne oraz korespondujące z pozostałym zgromadzonym w niniejszym postepowaniu materiałem dowodowym.

Sąd pominął dowód z zeznań świadka M. K., ponieważ nie miały one znaczenia dla przedmiotowego postępowania. Świadek nie dysponuje wiedzą na temat sytuacji finansowej stron, a jedynie odnośnie sytuacji szkolnej K. B.. Co więcej, wiedza świadka dotyczy wyłącznie lat szkolnych 2012/2013, 2013/2014, kiedy małoletnia uczęszczała do szkoły podstawowej, zatem nie dysponuje aktualną wiedzą na temat powódki.

Sąd częściowo nie dał wiary zeznaniom przedstawicielki ustawowej małoletnich powódek, tj. co do kosztów ich utrzymania. W ocenie Sądu nie jest możliwe w obecnej sytuacji finansowej K. R. przeznaczanie przez nią kwoty 3.600 zł miesięcznie na wyżywienie córek, zwłaszcza w sytuacji, gdy obie korzystają z obiadów w szkołach. Ponadto z zeznań świadków wynika, że żadna z małoletnich powódek nie stosuje ścisłej diety, zatem przedstawione koszty wyżywienia są rażąco zawyżone.

Sąd pominął załączone przez przedstawicielkę ustawową małoletnich powódek dokumenty w postaci: wezwań do zapłaty k.30-33, rozwiązania umowy k.34, kierowanych do K. R. ze szkoły/przedszkola małoletnich. Dokumenty te pochodzą z okresu przed wniesieniem powództwa i pozostają bez znaczenia dla niniejszego postępowania, nadto z zeznań stron wynika, że zaległości wobec w/w. placówek zostały częściowo uregulowane przez M. B. (2).

Sąd pominął również część dokumentacji medycznej małoletnich powódek (k.41-43), jako dotyczącą incydentalnych zachorowań czy stanów zapalnych, a nie świadczącą o stałych schorzeniach i nie wiążącą się z koniecznością stałego ponoszenia wydatków z tego tytułu.

Sąd nie wziął pod uwagę dokumentów dotyczących kondycji (...) sp. z o.o. oraz uchwały z 2005 roku (k.53-57, 364), ponieważ dotyczą one okresu dużo wcześniejszego niż wytoczenie powództwa o alimenty, a ponadto były one przedmiotem postępowania przed Sądem Rejonowym dla Warszawy Śródmieścia (sygn. akt III RC 218/10).

Sąd przy ustalaniu stanu faktycznego pominął również dokument znajdujący się na k.171, ponieważ jest on nieczytelny.

Sąd nie wziął pod uwagę wydruków z Internetu, dotyczących cen leków (k.176-185, 190-195), ponieważ nie stanowią one potwierdzeń zakupu przedstawionych na nich medykamentów, a jedynie wskazanie ceny w wypadku zakupu za pośrednictwem stron internetowych.

Sąd nie wziął pod uwagę załączonych do akt paragonów (k.245-246). Paragony nie są dowodami w sprawie – nie stanowią one informacji, kto kupował dane produkty i czyje potrzeby one zaspokoiły. Świadczą jedynie o tym, co zostało zakupione.

Sąd uznał, że zawiadomienie o wszczęciu egzekucji wobec M. B. (2) w związku z karą grzywny oraz wezwanie (k.285, 499), a także pozostałe dokumenty potwierdzające zadłużenie ojca małoletnich, niedotyczące zadłużenia alimentacyjnego (k.286, 287-299) nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia w niniejszym postępowaniu, ponieważ M. B. (2) nie występuje w nim w charakterze strony.

Zdaniem Sądu bez znaczenia dla rozstrzygnięcia przedmiotowego postępowania są wydruki ze strony internetowej dot. budynku, w którym zamieszkuje K. R. wraz z córkami (k.320-321), ponieważ wygląd budynku pozostaje bez znaczenia dla przedmiotowego postępowania, a także wydruki ze stron „Kobieta i rozwód” oraz profilu „Kobieta i rozwód” na portalu F. (k.322-332), gdyż nie dowodzą one zarobków przedstawicielki ustawowej, a jedynie potwierdzają fakt wykonywania takiej działalności przez K. R., co nie było przez żadną ze stron kwestionowane.

Sąd pominął załączone do akt umowy wynajmu należącego do K. R. i M. B. (2) domu przy ul. (...) ze (...) (k.333-340), ponieważ zostały one zawarte w 2010 roku, a więc na długo przed okresem objętym niniejszym powództwem, a ponadto nie dowodzą aktualnej sytuacji finansowej żadnej ze stron.

Sąd pominął załączone przez przedstawicielkę ustawową zaświadczenie o dochodach (k.481), jako niewiarygodne, ponieważ nie zostało uprawdopodobnione, że jest ona uprawniona do wystawiania samej sobie zaświadczenia o dochodach.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 132 k.r.o. obowiązek alimentacyjny zobowiązanego w dalszej kolejności powstaje dopiero wtedy, gdy nie ma osoby zobowiązanej w bliższej kolejności albo gdy osoba ta nie jest w stanie uczynić zadość swemu obowiązkowi lub gdy uzyskanie od niej na czas potrzebnych uprawnionemu środków utrzymania jest niemożliwe lub połączone z nadmiernymi trudnościami.

W myśl art. 133 § 1 k.r.o. to rodzice są w pierwszej kolejności zobowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest w stanie samodzielnie się utrzymać.

Powyższe przepisy jednoznaczne wskazują, iż obowiązek alimentacyjny dziadków dziecka jako osób zobowiązanych w dalszej kolejności może powstać dopiero w ściśle określonych warunkach, które przewiduje art. 132 k.r.o. tj. w sytuacji, gdy osoby zobowiązanej w kolejności bliższej nie ma (bo np. nie żyje, zaginęła), kiedy osoba zobowiązana w bliższej kolejności, co prawda istnieje, jednakże nie jest w stanie świadczyć alimentów (bo np. z powodu złego stanu zdrowia nie pracuje, nie osiąga żadnych dochodów, ani nie ma majątku), lub gdy uzyskanie od osoby zobowiązanej w bliższej kolejności na czas potrzebnych uprawnionemu środków utrzymania "jest niemożliwe lub połączone z nadmiernymi trudnościami".

Obowiązek alimentacyjny osób zobowiązanych w dalszej kolejności może powstać również wtedy, gdy zobowiązany w pierwszej kolejności nie jest w stanie zaspokoić w pełni usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego. Dotyczy on wówczas jedynie tej niezaspokojonej części.

Należy ponadto wskazać, że również matka małoletniego dziecka jest zobowiązana w pierwszej kolejności do alimentacji wobec swojego dziecka. Dopiero wówczas, gdy rodzice tj. zarówno ojciec jak i matka powódek nie byliby w stanie we własnym zakresie zaspokoić ich uzasadnionych potrzeb można byłoby mówić o powstaniu obowiązku alimentacyjnego po stronie dziadków ojczystych. Pamiętać bowiem należy, że jeśli jedno z rodziców jest całkowicie niezdolne do wykonywania ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego – obowiązek ponoszenia w całości ciężarów związanych z utrzymaniem i wychowaniem wspólnych dzieci – spoczywa w zasadzie na pozostałym rodzicu. Dopiero gdyby zostało ustalone, że drugi z rodziców – mimo odpowiedniej staranności i wykorzystania wszystkich możliwości zarobkowych – nie jest w stanie, w całości lub w części, sprostać swoim obowiązkom względem dziecka i z tego powodu dzieci mogłyby znaleźć się w niedostatku – w grę wchodziłby subsydiarny obowiązek dalszych krewnych, w szczególności dziadków (wyrok SN z dnia 22.04.1974 r., III CRN 66/74).

Stosownie do art. 133 § 2 k.r.o. poza wypadkiem ustalenia obowiązku alimentacyjnego rodziców wobec dzieci, uprawnionym do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku.

Pojęcie niedostatku zostało określone przez Sąd Najwyższy w wielu orzeczeniach oraz w uzasadnieniu tezy III uchwały z 1987 roku w sprawach alimentacyjnych. Należy więc przyjąć, iż niedostatek występuje wtedy, gdy uprawniony nie może w pełni własnymi siłami, z własnych środków zaspokoić swych usprawiedliwionych potrzeb. Są to np. potrzeby mieszkaniowe, potrzeby związane z pożywieniem, z ubraniem, a także potrzeby zdrowotne. Przyjmuje się również, że do podstawowych potrzeb należy wliczać także te związane z wypoczynkiem, kulturą itp. Usprawiedliwione potrzeby zawsze są oceniane indywidualnie i różnią się w odniesieniu do poszczególnych osób.

Odnosząc powyższe do niniejszego postępowania przede wszystkim stwierdzić należy, że małoletnie K. i M. B. (1) nie znajdują się w niedostatku. Ich matka, K. R. zapewnia im utrzymanie na poziomie, który z pewnością można uznać za ponadprzeciętny. Znajduje to wyraz przede wszystkim w potrzebach małoletnich wskazanych przez przedstawicielkę ustawową jako niezaspokojone – prywatnej opiece medycznej i edukacji, godnych warunkach mieszkaniowych, wyjazdach wakacyjnych i zimowych. W ocenie Sądu niezaspokojenie powyższych potrzeb nie oznacza tego, że powódki znajdują się w niedostatku, a jedynie świadczy o obniżeniu ich poziomu życia. Małoletnie obecnie uczęszczają do szkół państwowych, ale nie muszą rezygnować z organizowanych wycieczek, zielonych szkół, czy obozu harcerskiego. Mają przez matkę zapewnioną odpowiednią odzież, stosownie do wieku i pory roku. Przyjmują odpowiednie leki, korzystają z prywatnych wizyt u stomatologa. Ponadto nie sposób nazwać ich warunków mieszkaniowych „niegodziwymi”, gdy każda z nich dysponuje osobnym pokojem w 90-metrowym mieszkaniu.

Sąd uznał, że sytuacja finansowa matki małoletnich powódek jest niejasna. Ponoszenie przez K. R. przedstawianych wydatków na utrzymanie własne i córek – w kwocie ok. 8-10 tysięcy złotych miesięcznie można odbierać dwojako. Z jednej strony może to oznaczać uzyskiwanie przez przedstawicielkę ustawową dochodów, których nie ujawniła w przedmiotowym postępowaniu. Z drugiej strony, jeżeli zarobki w kwocie 500 zł miesięcznie faktycznie stanowią jedyny dochód matki powódek, ponoszenie tak wysokich wydatków i utrzymywanie wysokiego poziomu życia kosztem pożyczek i zadłużeń, świadczyć może wyłącznie o rażącej niegospodarności.

Zdaniem Sądu oczekiwania finansowe K. R. względem pozwanych M. i Z. B., nie korespondują z ich możliwościami zarobkowymi i majątkowymi. Wskazać należy, że pozwani są osobami w podeszłym wieku i stosownie do wieku kształtuje się ich stan zdrowia. Wprawdzie są wspólnikami w spółce (...) sp. z o.o. i czerpią z niej dochody, jednak można uznać, że przeznaczają je na utrzymanie wnuczek, poprzez wspieranie finansowe M. B. (2).

Sąd powziął przekonanie, że K. R. żądając na rzecz córek od pozwanych alimentów w kwocie łącznej po 5.800 zł miesięcznie pragnie przerzucić na nich nie tylko obowiązek alimentacyjny ojca – M. B. (2), ale także swój, ponieważ kwota zasądzona od ojca powódek jest niższa niż żądana od pozwanych. Podkreślenia wymaga tutaj fakt, że M. B. (2) w miarę możliwości finansowych i dzięki pomocy rodziców uiszcza na rzecz córek alimenty, choć nie w pełnej kwocie. Jednocześnie w tej sytuacji, gdy K. R. nie może liczyć na wywiązywanie się przez byłego męża z obowiązku alimentacyjnego, to na nią spada ciężar utrzymania córek, a nie na dziadków ojczystych.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 132 k.r.o. w związku z art. 133 § 2 k.r.o. Sąd oddalił powództwo.

Na zasadzie art. 102 k.p.c. Sąd zniósł między stronami koszty zastępstwa procesowego, uznając, że obciążanie strony przegrywającej – powódek, kosztami adwokackimi byłoby niezgodne z zasadami współżycia społecznego.