Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 15 listopada 2013r.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi – Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSR Agnieszka Stachurska

po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2013r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy T. O.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W.

o świadczenie rehabilitacyjne

na skutek odwołania T. O.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. z dnia 1 października 2013r., znak: (...)

postanawia:

odrzucić odwołanie.

UZASADNIENIE

T. O. skierowała do Sądu odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. z dnia 1 października 2013r., znak: (...), odmawiającej prawa do świadczenia rehabilitacyjnego z powodu uznania ubezpieczonej przez lekarza orzecznika za osobę zdolną do pracy.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

T. O. w dniu 8 maja 2013r. złożyła w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. wniosek o przyznanie świadczenia rehabilitacyjnego. Organ rentowy decyzją z dnia 10 czerwca 2013r. przyznał świadczenie rehabilitacyjne na okres od 15 maja 2013r. do 12 sierpnia 2013r. (decyzja ZUS – akta rentowe).

Ubezpieczona w dniu 7 sierpnia 2013r. wystąpiła z kolejnym wnioskiem, wnosząc o przyznanie świadczenia rehabilitacyjnego na dalszy okres. Po tym została poddana badaniu przez lekarza orzecznika ZUS, który w dniu 11 września 2013r. wydał orzeczenie, w którym ocenił, iż nie zachodzą przesłanki do przedłużenia świadczenia rehabilitacyjnego, ponieważ T. O. nie jest niezdolna do pracy (orzeczenie lekarza orzecznika ZUS z dnia 11 września 2013r. – akta rentowe).

Jeden egzemplarz przedmiotowego orzeczenia został doręczony T. O. w dniu 20 września 2013r. (potwierdzenie odbioru – akta rentowe). Znajdowało się w nim pouczenie dotyczące prawa złożenia sprzeciwu do komisji lekarskiej ZUS oraz skutków, jakie powoduje jego nie wniesienie, lecz skierowanie sprawy na drogę postępowania sądowego.

Sprzeciw do komicji lekarskiej ZUS nie został przez ubezpieczoną złożony, wobec tego w dniu 1 października 2013r. organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję odmawiającą świadczenia rehabilitacyjnego.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Odwołanie T. O. od decyzji z dnia 1 października 2013r. należało odrzucić.

Art. 477 ⁹ § 3 ¹ k.p.c. stanowi, że sąd odrzuci odwołanie w sprawie o świadczenie z ubezpieczeń społecznych, do którego prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, a podstawę do wydania decyzji stanowi orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli osoba zainteresowana nie wniosła sprzeciwu od tego orzeczenia do komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i odwołanie jest oparte wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia. Jeżeli odwołanie opiera się także na zarzucie nierozpatrzenia wniesionego po terminie sprzeciwu od tego orzeczenia, a wniesienie sprzeciwu po terminie nastąpiło z przyczyn niezależnych od osoby zainteresowanej, sąd uchyla decyzję, przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania organowi rentowemu i umarza postępowanie. W takim przypadku organ rentowy kieruje sprzeciw do rozpatrzenia do komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

W przedmiotowej sprawie ubezpieczona występowała do organu rentowego o przyznanie świadczenia rehabilitacyjnego, do którego prawo wiąże się ze stwierdzeniem niezdolności do pracy. Z tego względu była badana przez lekarza orzecznika ZUS, a potem miała możliwość złożenia sprzeciwu do komisji lekarskiej ZUS. O takiej możliwości była zresztą bardzo dokładnie pouczona. Stosowne pouczenie dotyczące tej kwestii, jak również odrzucenia odwołania przez sąd w przypadku nie zgłoszenia sprzeciwu, było zawarte na drugiej stronie orzeczenia lekarza orzecznika ZUS, które T. O. otrzymała w dniu 20 września 2013r. Pomimo tego nie złożyła sprzeciwu, ale odwołanie od decyzji ZUS, które oparła wyłącznie na zarzutach odnośnie orzeczenia lekarza orzecznika.

Wobec powyższego, na podstawie art. 477 ⁹ § 3 ¹ i 3 ² k.p.c. orzeczono jak w sentencji postanowienia.