Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II K 408/18 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Nowym Dworze Mazowieckim z 2018-11-06

Sygn. akt II K 408/18

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 listopada 2018 roku

Sąd Rejonowy w Nowym Dworze Mazowieckim w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodnicząca – SSR Justyna Żbikowska

Protokolant – (...)

w obecności (...)

prokuratora (...)

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach (...)

sprawy (...)

syna (...) i (...)

urodzonego (...) w (...)

skazanego prawomocnymi wyrokami:

1.  Sądu Rejonowego w Skierniewicach w IX Zamiejscowym Wydziale Karnym
z siedzibą w R. z dnia (...) w sprawie (...) za czyn
z art. 158 § 1 kk popełniony w dniu (...) na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby, na podstawie
art. 71 § 1 kk orzeczono wobec niego grzywnę w wymiarze 50 stawek dziennych po
10 złotych każda, postanowieniem Sądu Rejonowego w Nowym Dworze Mazowieckim
z dnia 7 sierpnia 2014 r. w sprawie II Ko 1913/13 grzywna została zamieniona na zastępczą karę pozbawienia wolności – okres próby i 6 miesięcy po nim upłynął, grzywna została wykonana,

2.  (...) z dnia 29 maja 2014 r.
w sprawie (...) za czyn z art. 178a § 1 kk popełniony w dniu 12 września 2013 r. na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby, na podstawie art. 71 § 1 kk orzeczono wobec niego grzywnę w wymiarze 100 stawek dziennych po 30 złotych każda, postanowieniem (...) z dnia 12 września 2017 r. w sprawie (...) zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności – grzywna została wykonana, karę pozbawienia wolności wykonuje obecnie od dnia 3 października 2018 r.,

3.  (...) z dnia 6 maja 2016 r. w sprawie (...) za czyn
z art. 178a § 1 i 4 kk popełniony w dniu 2 października 2015 r. na karę mieszaną 3 miesięcy pozbawienia wolności oraz 1 roku ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym – kara pozbawienia wolności została wykonana w całości, kara ograniczenia wolności nie była wykonywana,

4.  (...) z dnia 10 lutego 2017 r. w sprawie
II K 40/17 za czyn z art. 244 kk popełniony w dniu 27 sierpnia 2016 r. na karę 12 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym – kara ta nie była wykonywana,

5.  (...) z dnia 19 maja 2017 r.
w sprawie (...) za czyn z art. 178a § 4 kk popełniony w dniu 17 marca 2017 r. na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności – kara ta została wykonana w całości,

6.  (...) z dnia 5 lipca 2017 r. w sprawie (...) za czyn z art. 278 § 1 kk popełniony w dniu 23 stycznia 2017 r. na karę
6 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym – kara ta nie była wykonywana,

7.  (...) z dnia 9 listopada 2017 r.
w sprawie (...) za czyn z art. 280 § 1 kk w zb. z art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk popełniony w dniu 18 marca 2017 r. na karę mieszaną 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz 1 roku ograniczenia wolności polegającej na obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym, na poczet kary pozbawienia wolności zaliczono mu okres tymczasowego aresztowania od dnia 18 marca 2017 r., godz. 19:00 do dnia 24 maja 2017 r., godz. 13:32 - kara pozbawienia wolności została wykonana w całości, kara ograniczenia wolności nie była wykonywana.

-orzeka-

I. na podstawie art. 85 kk, art. 86 § 1 i 3 kk w zw. z art. 4 § 1 kk, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 maja 2015 r., łączy kary ograniczenia wolności orzeczone wobec skazanego (...) wyrokami opisanymi w pkt. 4 i 6 części wstępnej wyroku i wymierza mu karę łączną 1 (jednego) roku i 3 (trzech) ograniczenia wolności polegającej na obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze
20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

II. na podstawie art. 85 kk, art. 86 § 1 kk i art. 87 kk w zw. z art. 4 § 1 kk, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 maja 2015 r., łączy kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności orzeczone wobec skazanego wyrokami opisanymi w pkt. 5 i 7 części wstępnej wyroku i wymierza mu karę łączną 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności;

III. na podstawie art. 577 kpk na poczet orzeczonej w punkcie II kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie
II K 210/17 (pkt. 5 części wstępnej wyroku) w okresie od dnia 31 sierpnia 2017 r.,
godz. 19:05 do dnia 23 października 2017 r., godz. 16:45, od dnia 27 października 2017 r., godz. 10:43 do dnia 2 grudnia 2017 r., godz. 20:45 i od dnia 3 sierpnia 2018 r., godz. 15:50 do dnia 3 października 2018 r., godz. 15:50 oraz w sprawie (...) (pkt. 7 części wstępnej wyroku) od dnia 18 marca 2017 r., godz. 19:00 do dnia 24 maja 2017 r., godz. 13:32 i od dnia 12 kwietnia 2018 r., godz. 15:50 do dnia 3 sierpnia 2018 r., godz. 15:50;

IV. w zakresie nieobjętym wyrokiem łącznym połączone wyroki pozostawia do odrębnego wykonania;

V. na podstawie art. 572 kpk umarza postępowanie w zakresie objęcia wyrokiem łącznym kar orzeczonych wyrokami opisanymi w pkt. od 1 do 4 części wstępnej wyroku;

VI. na podstawie art. 618 § 1 pkt 11 kpk zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. H. kwotę 147,60 (sto czterdzieści siedem i 60/100) złotych tytułem wynagrodzenia za nieopłaconą pomoc prawną z urzędu, w tym w kwotę 27,60 (dwadzieścia siedem i 60/100) złotych tytułem podatku VAT;

VII. na podstawie art. 624 § 1 kpk zwalnia skazanego od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych przejmując je na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt II K 408/18

UZASADNIENIE

(...) został skazany następującymi, prawomocnymi wyrokami:

8.  Sądu Rejonowego w Skierniewicach w IX Zamiejscowym Wydziale Karnym
z siedzibą w R. z dnia (...) w sprawie (...) za czyn
z art. 158 § 1 kk popełniony w dniu (...) na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby, na podstawie
art. 71 § 1 kk orzeczono wobec niego grzywnę w wymiarze 50 stawek dziennych po
10 złotych każda, postanowieniem (...)
z dnia 7 sierpnia 2014 r. w sprawie II Ko 1913/13 grzywna została zamieniona na zastępczą karę pozbawienia wolności – okres próby i 6 miesięcy po nim upłynął, grzywna została wykonana,

9.  (...) z dnia 29 maja 2014 r.
w sprawie (...) za czyn z art. 178a § 1 kk popełniony w dniu 12 września 2013 r. na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby, na podstawie art. 71 § 1 kk orzeczono wobec niego grzywnę w wymiarze 100 stawek dziennych po 30 złotych każda, postanowieniem (...) z dnia 12 września 2017 r. w sprawie (...) zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności – grzywna została wykonana, karę pozbawienia wolności wykonuje obecnie od dnia 3 października 2018 r.,

10.  (...) z dnia 6 maja 2016 r. w sprawie (...) za czyn
z art. 178a § 1 i 4 kk popełniony w dniu 2 października 2015 r. na karę mieszaną 3 miesięcy pozbawienia wolności oraz 1 roku ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym – kara pozbawienia wolności została wykonana w całości, kara ograniczenia wolności nie była wykonywana,

11.  (...) z dnia 10 lutego 2017 r. w sprawie
II K 40/17 za czyn z art. 244 kk popełniony w dniu 27 sierpnia 2016 r. na karę 12 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym – kara ta nie była wykonywana,

12.  (...) z dnia 19 maja 2017 r.
w sprawie (...) za czyn z art. 178a § 4 kk popełniony w dniu 17 marca 2017 r. na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności – kara ta została wykonana w całości,

13.  (...) z dnia 5 lipca 2017 r. w sprawie (...) za czyn z art. 278 § 1 kk popełniony w dniu 23 stycznia 2017 r. na karę
6 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym – kara ta nie była wykonywana,

14.  (...) z dnia 9 listopada 2017 r.
w sprawie (...) za czyn z art. 280 § 1 kk w zb. z art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk popełniony w dniu 18 marca 2017 r. na karę mieszaną 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz 1 roku ograniczenia wolności polegającej na obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym, na poczet kary pozbawienia wolności zaliczono mu okres tymczasowego aresztowania od dnia 18 marca 2017 r., godz. 19:00 do dnia 24 maja 2017 r., godz. 13:32 - kara pozbawienia wolności została wykonana w całości, kara ograniczenia wolności nie była wykonywana.

(...) ma (...) jest (...). Ma (...). Z (...). Przed (...). Z wywiadu środowiskowego wynika, że w środowisku lokalnym skazany ma pozytywną opinię, chociaż jest(...). To właśnie (...). Deklaruje jednakże chęć podjęcia się terapii od uzależnień. Jak wynika z opinii o skazanym, (...) wykazuje krytyczną postawę co do swojego dotychczasowego życia i popełnionych przestępstw. Jego zachowanie od chwili osadzenia jest poprawne. Był cztery razy nagradzany regulaminowo i nie stosowano wobec niego kar dyscyplinarnych ani środków przymusu bezpośredniego. Nie identyfikuje się także z subkulturą więzienną. Od 15 czerwca 2018 r. jest zatrudniony nieodpłatnie na rzecz (...), a swoje obowiązki wykonuje sumiennie. (...) ukończył też program (...). Kontakt ze światem (...). Ponadto(...). (...)

Powyższy stan faktyczny ustalono na podstawie: karty karnej (k. 13), informacji
z systemu (...) o pobytach (k. 27-32), opinii o skazanym (k. 38-42), akt sprawy (...) z siedzibą w R. o sygn. akt (...), akt sprawy (...) o sygn. akt (...), akt sprawy (...) o sygn. akt
II K 270/16, akt sprawy Sądu Rejonowego w Grójcu o sygn. akt (...), akt sprawy (...) o sygn. akt (...), akt sprawy (...) o sygn. akt (...) oraz akt sprawy (...) o sygn. akt (...).

Sąd zważył, co następuje:

W pierwszej kolejności należało rozważyć przepisy jakiej ustawy należało zastosować w niniejszej sprawie. Zgodnie bowiem z treścią art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r.
o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw przepisów rozdziału
IX Kodeksu karnego, tj. zbieg przestępstw oraz łączenie kar i środków karnych, w brzmieniu nadanym wyżej wskazaną ustawą, nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. przed dniem 1 lipca 2015 r.), chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia
w życie niniejszej ustawy. Odnosząc powyższe na realia przedmiotowej sprawy należy wskazać, że skazany (...) był prawomocnie skazany zarówno wyrokami, które uprawomocniły się przed dniem 1 lipca 2015 r. (wyroki w sprawach (...) i (...)), jak i który uprawomocniły się po tym dniu (pozostałe wyroki). Zatem wobec skazanego należało rozważyć zarówno zastosowanie przepisów rozdziału IX Kodeksu karnego, tj. zbieg przestępstw oraz łączenie kar i środków karnych
w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 r., jak i w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2015 r., albowiem orzekając po 1 lipca 2015 r. Sąd najpierw zobowiązany jest zbadać, czy przepisy art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie przepisów ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw znajdują zastosowanie w sprawie skazanego, a jeśli tak, posługując się art. 4 § 1 kk - zbadać, które przepisy są w konkretnym postępowaniu względniejsze.

Sąd wstępnie przeanalizował sytuację skazanego (...) pod kątem tego jakie przepisy są dla niego względniejsze. I tak, orzekając karę łączną na podstawie przepisów
w brzmieniu obowiązującym obecnie, Sąd zobligowany byłby do połączenia skazanemu kar dotychczas niewykonanych w całości, a do takich należą aktualnie odbywana przez niego kara 1 roku pozbawienia wolności ((...)) i cztery kary ograniczenia wolności kolejno w wymiarze 1 roku ((...)), 1 roku ((...)), 6 miesięcy ((...)) i 1 roku ((...)), i orzeczenia skazanemu kary łącznej pozbawienia wolności, przyjmując w myśl art. 87 § 1 kk, że 1 miesiąc kary ograniczenia wolności równa się 15 dniom kary pozbawienia wolności. Przepisy nie pozostawiają innego wyboru jak kary ograniczenia wolności łączone
z karą pozbawienia wolności przekształcić w jedną karę pozbawienia wolności. W ten sposób granice kary łącznej oscylowałyby od 1 roku do 2 lat i 9 miesięcy pozbawienia wolności. Zaliczeniu na poczet tej kary łącznej podlegałby zaś okres odbywania obecnej kary od
3 października 2018 r., czyli do chwili wydania wyroku raptem jeden miesiąc. Kara łączna byłaby w ten sposób jedyną karą pozostałą (...) do wykonania.

Tymczasem orzekając karę łączną na podstawie przepisów w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2015 r. Sąd mógł połączyć wyłącznie kary, co do których występował tzw. realny zbieg przestępstw określony w art. 85 kk w brzmieniu uprzednio obowiązującym. Takie zbiegi, o czym będzie mowa poniżej, występują aż dwa. Pierwszy zachodzi między karami orzeczonymi w sprawach (...) i (...), drugi zaś między karami orzeczonymi w sprawach (...) i (...). Jak widać, kara pozbawienia wolności, którą skazany odbywa w tej chwili ((...)), oraz kara ograniczenia wolności również nie wykonana ze sprawy (...), nie znajdują się w żadnym z tych zbiegów.
W pierwszym zbiegu do połączenia zachodzą dwie kary ograniczenia wolności, kolejno
w wymiarze 1 roku oraz 6 miesięcy, co daje granice kary łącznej od 1 roku do 1 roku i 6 miesięcy ograniczenia wolności, do wykonania przez skazanego po opuszczeniu zakładu karnego. W drugim zbiegu do połączenia zaś zachodzą wykonana kara 5 miesięcy pozbawienia wolności, wykonana kara 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz niewykonana jeszcze kara 1 roku ograniczenia wolności. Przepisy obowiązujące poprzednio nie stanowiły bowiem zakazu łączenia kar już wykonanych, o ile występowały w realnym zbiegu przestępstw. Po przeliczeniu kary ograniczenia wolności w myśl art. 87 kk granice kary łącznej w drugim zbiegu oscylowałyby od 6 miesięcy do 1 roku i 5 miesięcy pozbawienia wolności. Ponadto zaliczeniu na karę łączną z drugiego zbiegu podlegałyby okresy wykonywania kar jednostkowych z tego zbiegu, a więc aż 11 miesięcy, zatem skazany rzeczywiście z tej kary łącznej odbywałby maksymalnie 6 miesięcy pozbawienia wolności,
i to pod tym tylko warunkiem, że wymierzono by mu karę w najwyższej wysokości. Do tego do odrębnego wykonania pozostałaby skazanemu kara 1 roku pozbawienia wolności, którą odbywa obecnie w zakładzie karnym, oraz wspomniana wyżej kara 1 roku ograniczenia wolności ze sprawy (...). W tej konfiguracji, zakładając wymierzenie skazanemu
w obu zbiegach najsurowszych kar łącznych, skazany łącznie musiałby odbyć kary pozbawienia wolności w wymiarze 1 roku i 6 miesięcy (kara aktualnie odbywana i kara łączna z drugiego zbiegu po dokonaniu zaliczeń), po czym po opuszczeniu zakładu karnego zacząłby wykonywać łącznie kary 2 lat i 6 miesięcy ograniczenia wolności (kara łączna
z pierwszego zbiegu i kara 1 roku ograniczenia wolności ze sprawy (...) niepodlegająca łączeniu wobec braku zbiegu).

Przy rozstrzygnięciu, które przepisy w wyżej opisanych konfiguracjach procesowych są dla skazanego korzystniejsze, Sąd miał przede wszystkim na uwadze potencjalny czas pobytu skazanego w zakładzie karnym po orzeczeniu najsurowszej z możliwych kary łącznej po dokonaniu odpowiednich zaliczeń. Należy zauważyć, iż orzekając na podstawie przepisów obowiązujących obecnie, skazany musiałby przebywać w zakładzie karnym 2 lata i 8 miesięcy. Natomiast orzekając karę łączną na podstawie przepisów obowiązujących uprzednio, skazany przebywałby pozbawiony wolności jedynie 1 rok i 6 miesięcy. Oczywiście Sąd dostrzegał, iż w tej drugiej sytuacji, skazany po opuszczeniu zakładu karnego miałby jeszcze do wykonania długą karę ograniczenia wolności, jednak biorąc pod uwagę tzw. prymat kar wolnościowych, należy sytuację tę oceniać jako korzystniejszą dla oskarżonego. Dlatego też z tych wszystkich względów Sąd przy rozpoznawaniu niniejszej sprawy zastosował art. 4 § 1 kk i oparł się o przepisy kodeksu karnego w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 r. Sąd w wyroku co prawda dopuścił się oczywistej omyłki pisarskiej, wpisując, iż stosuje przepisy obowiązuję do dnia 31 maja 2015 r., jednakże omyłka ta nie ma w ocenie Sądu żadnego wpływu na merytoryczną zasadność orzeczenia, gdyż przepisy w dniu 31 maja 2015 r. i w dniu 30 czerwca 2015 r. brzmiały tak samo.

Zgodnie z treścią przepisu art. 85 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 r. jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa. Określone cytowanym przepisem przesłanki orzeczenia kary łącznej tworzą w swej konstrukcji tzw. rzeczywiste zbiegi przestępstw, co do których tylko i wyłącznie mogą być orzekane kary łączne. Rzeczywisty zbieg przestępstw powstaje, gdy sprawca popełnia dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadnie pierwszy wyrok, co do któregokolwiek z przestępstw pozostających
w zbiegu. Wydanie pierwszego wyroku, chociażby nieprawomocnego, przerywa zbieg przestępstw i wszelkie kary orzeczone za przestępstwa popełnione po dniu wydania tego wyroku nie podlegają łączeniu z karami orzeczonymi za przestępstwa popełnione przed dniem jego wydania. Ponadto kara łączna może zostać orzeczona jedynie co do kar tego samego rodzaju albo innych podlegających łączeniu. Kary ograniczenia wolności zaś podlegają łączeniu z karami pozbawienia wolności w myśl art. 87 kk, który stanowi, iż
w razie skazania za zbiegające się przestępstwa kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności sąd wymierza karę łączną pozbawienia wolności, przyjmując, że miesiąc ograniczenia wolności równa się 15 dniom pozbawienia wolności. Zamiana kar ograniczenia wolności i połączenie ich z karami pozbawienia wolności w myśl powyższego przepisu jest obowiązkowa. Ponadto w myśl art. 92 kk wydaniu wyroku łącznego nie stoi na przeszkodzie, że poszczególne kary wymierzone, należące do ciągu przestępstw lub zbiegające się przestępstwa zostały już w całości albo w części wykonane.

W niniejszej sprawie warunków do wydania wyroku łącznego i orzeczenia kary łącznych w rozumieniu art. 85 kk nie spełniały jedynie kary orzeczone wyrokami w sprawach (...), (...) i (...). Każdy z czynów osądzonych w tych sprawach był przez skazanego popełniany każdorazowo po wydaniu kolejnego wyroku za czyn poprzedni. W sprawie (...) skazany popełnił przestępstwo w dniu (...), zaś wyrok wydano w dniu (...) Potem skazany dokonał czynu karalnego w dniu
12 września 2013 r., zaś wyrok zapadł w dniu 29 maja 2014 r. Wreszcie w ostatniej sprawie skazany popełnił czyn zabroniony w dniu 2 października 2015 r., a wyrok wydano w dniu
6 maja 2016 r. Nie zachodzą więc tu żadne realne zbiegi przestępstw.

Takie zbiegi zachodzą zaś co do kolejnych kar. Kolejny wyrok wydano wobec skazanego w dniu 10 lutego 2017 r. w sprawie (...). Przed dniem jego wydania skazany popełnił czyn, za który został osądzony w tej sprawie w dniu 27 sierpnia 2016 r. oraz czyn
w dniu 23 stycznia 2017 r., za który toczyło się wobec niego postępowanie (...). Stanowi to jeden rzeczywisty zbieg przestępstw, przerwany wyżej wskazanym wyrokiem. Drugi rzeczywisty zbieg przestępstw wyznacza wyrok z dnia 19 maja 2017 r. ze sprawy
II K 210/17. Przed nim skazany popełnił czyn w dniu 17 marca 2017 r., sądzony właśnie w tej sprawie, oraz czyn w dniu 18 marca 2017 r., za który zapadł wobec niego wyrok w sprawie
II K 467/17. Zatem w sytuacji skazanego występują dwa rzeczywiste zbiegi przestępstw
– między karami orzeczonymi wyrokami opisanymi w punkcie 4 i 6 komparycji niniejszego wyroku łącznego oraz między karami orzeczonymi wyrokami opisanymi w punkcie 5 i 7 komparycji niniejszego wyroku łącznego.

Zgodnie z treścią art. 86 § 1 kk sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej
z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 15 lat pozbawienia wolności.

W pierwszym zbiegu możliwe było wymierzenie kary łącznej od najsurowszej jednostkowej, tj. od 1 roku ograniczenia wolności do sumy kar, tj. do 1 roku i 6 miesięcy ograniczenia wolności.

W drugim zaś zbiegu – kar pozbawienia i ograniczenia wolności – w myśl cytowanego już art. 87 kk karę 1 roku ograniczenia wolności ze sprawy (...) należało uznać za karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. W ten sposób w drugim zbiegu możliwe było wymierzenie kary łącznej w rozmiarze od najsurowszej jednostkowej, tj. 6 miesięcy pozbawienia wolności do sumy kar, tj. do 1 roku i 5 miesięcy pozbawienia wolności.

Trzeba mieć na uwadze, że w orzecznictwie przyjmuje się, że „wymierzając karę łączną sąd powinien rozważyć przede wszystkim, czy pomiędzy poszczególnymi czynami, za które wymierzono kary, istnieje ścisły związek podmiotowy lub przedmiotowy, czy też związek ten jest dość odległy lub w ogóle go brak” (wyrok SN z 15 maja 1990 r., IV KR 80/90, Lex nr 22064). Zatem skoro przy wymiarze kary łącznej powinno się brać pod uwagę stopień związku między poszczególnymi przestępstwami, ich łączność przedmiotową
i podmiotową, i im związek ten jest ściślejszy, tym bardziej przeważa absorbowanie poszczególnych kar, im luźniejszy - ich kumulacja, sąd musiał zbadać czy pomiędzy przestępstwami pozostającymi w zbiegu, za które (...) został skazany w/w wyrokami istnieje związek oraz ocenić jego stopień.

Wobec powyższego należy zauważyć, że między popełnionymi przez skazanego przestępstwami, w obu zbiegach, zachodzi co prawda bliskość czasowa, jednakże brak jest związku przedmiotowo-podmiotowego. Biorąc to pod uwagę, Sąd doszedł do przekonania, iż zasłużył on na zastosowanie wobec niego co prawda nie zasady pełnej absorpcji, lecz zasady asperacji, nakazującej wymierzenie kary łącznej między jej granicami, jednak w sytuacji skazanego blisko granic górnych.

W związku z tym Sąd uznał, że w pierwszym zbiegu przestępstw słuszną karą łączną będzie kara 1 roku i 3 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin
w stosunku miesięcznym.

Natomiast w drugim zbiegu przestępstw zasadną karą łączną będzie kara 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności.

Orzeczone kary łączne w ocenie Sądu nie są ani nadmiernie łagodne, ani nadmiernie surowe, biorąc pod uwagę powyższe okoliczności, ale też pozytywne opinie o skazanym.

Zgodnie z art. 576 § 1 kpk połączone wyroki w zakresie nie objętym wyrokiem łącznym Sąd pozostawił do odrębnego wykonania.

W stosunku do kar orzeczonych wyrokami, co do których wyżej wskazywano, iż nie zachodzą żadne rzeczywiste zbiegi przestępstw, Sąd na podstawie art. 572 kpk umorzył postępowanie.

Sąd na podstawie art. 577 kpk na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczył okresy rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawach (...) i (...), które to wynikają z akt tych spraw oraz informacji z bazy (...).

Wynagrodzenie obrońcy przyznano zgodnie z obowiązującymi przepisami,
w wysokości adekwatnej do włożonego wkładu obrończego.

Wobec sytuacji materialnej (...), Sąd uznał, że nie będzie on w stanie bez uszczerbku dla swojego utrzymania uiścić kosztów postępowania i kosztami tymi obciążył Skarb Państwa.

Z tych wszystkich względów orzeczono jak w wyroku łącznym.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Marta Bochenek
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Nowym Dworze Mazowieckim
Osoba, która wytworzyła informację:  Justyna Żbikowska
Data wytworzenia informacji: