Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 09 kwietnia 2019 r.

Sąd Rejonowy w Legionowie w II Wydziale Karnym

w składzie:

Przewodniczący: SSR Urszula Salwin-Kowalczyk

Protokolant: Monika Malanowska

przy udziale Prokuratora Anny Tondera-Wolińskiej

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 kwietnia 2019 r.

sprawy przeciwko P. S.

urodz. (...)

w S.

syna G. i E. z d. L.

oskarżonego o to, że: 1. W dniu 15 marca 2018 roku w L. ulica (...) , województwo (...) prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny marki O. o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości , badanie Alkometrem I-0,91 mg/l (1,92 promila) , II-0,89 mg/l (1,87 promila) alkoholu w wydychanym powietrzu , będąc uprzednio karany prawomocnym wyrokiem przez Sąd Rejonowy w Legionowie sygn.akt II K 19/14 za prowadzenia pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości,

tj. o czyn z art. 178a§1 i 4 kk

II. W dniu 15 marca 2018 roku w L. ulica (...) , województwo (...) prowadził po drodze publicznej pojazd mechaniczny marki O. o nr rej. (...) czym nie zastosował się do decyzji nr (...) z dnia 14.01.2014 roku właściwego organu o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi kat.B ,

tj. o czyn z art.180a kk

orzeka

I. Uznaje oskarżonego P. S. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu z pkt I i za to na podstawie art. 178a§1 i 4 kk skazuje go, zaś na podstawie art. 178a§ 4 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

II. Uznaje oskarżonego P. S. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu z pkt II i za to na podstawie art. 180a kk skazuje go na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

III. Na podstawie art. 85§ 1 i 2 kk i art. 86§ 1 kk wymierza oskarżonemu karę łączną 2 (dwóch)lat pozbawienia wolności;

IV. Na podstawie art. 42 § 3 kk w związku ze skazaniem za czyn z pkt I orzeka wobec oskarżonego dożywotni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym;

V. na podstawie art. 42 § 1a pkt 1 kk w związku ze skazaniem za czyn z pkt II orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 1 (jednego) roku;

VI. na podstawie art. 85§ 1 i 2 kk i art. 86§ 1 kk w zw. z art. 90§ 2 kk orzeka wobec oskarżonego łączny dożywotni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym;

VII. Na podstawie art. 43 a § 2 kk w związku ze skazaniem za czyn z pkt I orzeka od oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 10.000 (dziesięciu tysięcy) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonych oraz Pomocy Postpenitencjarnej;

VIII. Na podstawie art. 624 § 1 kpk zwalnia oskarżonego z obowiązku ponoszenia kosztów postępowania przejmując je na rachunek Skarbu Państwa;

IX. Zasądza ze Skarbu państwa na rzecz adw. E. K. kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych plus należny podatek Vat tytułem wynagrodzenia za obronę z urzędu.

Sygn. akt: II K 366/18

UZASADNIENIE

Na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w przedmiotowej sprawie, Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 15 marca 2018 roku funkcjonariusz Policji Wydziału Ruchu Drogowego Komendy Powiatowej Policji w L. A. P., wykonujący czynności służbowe w patrolu zmotoryzowanym wraz z posterunkowym P. P. o godz. 13.50 w L., po uzyskaniu informacji od dyżurnego, że w okolicach targowiska może znajdować się nietrzeźwy kierowca, po zlokalizowaniu wskazanego pojazdu, który na początku stał, a następnie skręcił w ul. (...) i wjechał przed patrolem po czym skręcił w ul. (...), po użyciu sygnałów dźwiękowych zatrzymał do kontroli pojazd marki O. o nr rej. (...). Po wylegitymowaniu kierującego okazało się , że był nim oskarżony P. S.. Od w/w wyczuwalna była silna woń alkoholu , w związku z czym poddano go badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu urządzeniem kontrolnym alkoblow. W trakcie badania na urządzeniu zapaliła się czerwona lampka wykazująca stan nietrzeźwości. Z uwagi na powyższe po zabezpieczeniu pojazdu na parkingu, funkcjonariusz policji wraz z oskarżonym udali się do jednostki Policji celem wykonania dalszych czynności. W Komendzie Powiatowej Policji w L. poddano oskarżonemu badaniu urządzeniem (...), które w dwóch kolejnych próbach wykazało wynik 0,91 mg/l i 0,89 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

Oskarżonemu P. S. decyzją Starosty (...) nr (...) z dnia 14.01.2014 r. uprawnienia kat B zostały cofnięte w związku z niepoddaniem się kontrolnemu sprawdzeniu kwalifikacji w trybie określonym w art. 114 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym (Punkty – Wniosek RDX 260/13 z dnia 07.03.2013 r.)

Oskarżony P. S. prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Legionowie II Wydział Karny z dnia 28 lutego 2014 roku , sygn. akt: II K 19/14 został skazany za czyn z art.178a § 1 k.k. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat próby, na podstawie art. 71 § 1 k.k. na karę grzywny w wysokości 20 stawek dziennych po 10 zł każda stawka, zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 2 lat, zobowiązano oskarżonego do zwrotu dokumentu prawa jazdy do Wydziału Komunikacji właściwego Starostwa Powiatowego.

Powyższy stan faktyczny, Sąd ustalił w oparciu o: wyjaśnienia oskarżonego (k. 13-16, 31-34), zeznania świadka A. P. (k. 36-38, 70-71), protokołu z badania (k. 2-2v), świadectwa (3-3v), oświadczenia (k. 5, 6), pisma (k. 23), decyzji (k. 24), odpisu wyroku (k. 27), informacji o wykroczeniach (k. 61-62), karty karnej (k. 19-20, 63-65).

Oskarżony P. S. słuchany w toku postępowania przygotowawczego przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i wyjaśnił, że źle zrobił kierując samochodem w stanie nietrzeźwości. W dniu 15.03.2018 r. przejechał samochodem odległość tylko około 100 metrów, bo nie mógł się doczekać na kierowcę, który miał dalej prowadzić pojazd, dlatego też podjechał pod jego blok i jak zajechał na parking, to został zatrzymany przez policję. Jadąc nie stworzył nikomu żadnego zagrożenia, jechał sam w pojeździe nie było innych osób (k. 13-16, 31-34).

Sąd ustalił , co następuje:

Sąd dał wiarę przyznaniu się oskarżonego do popełnienia zarzucanych mu czynów, gdyż jego wyjaśnienie w sposób zupełny korespondują z całokształtem ujawnionego w sprawie materiału dowodowego, zwłaszcza z zeznaniami świadka funkcjonariusza policji A. P., którym to Sąd dał wiarę w całości jako spójnym i logicznym. W/w potwierdził , że oskarżony kierował w dniu zdarzenia pojazdem mechanicznym w stanie nietrzeźwości oraz pomimo decyzji właściwego organu cofającego mu uprawnienia do kierowania pojazdami mechanicznymi kategorii B .Sąd dając wiarę zeznaniom tego świadka miał na uwadze, że świadek jest osobą bezstronną i nie zainteresowaną rozstrzygnięciem w sprawie.

Prawdziwość, autentyczność i rzetelność sporządzenia pozostałych ujawnionych w sprawie dowodów nieosobowych nie była zarzutów stron, a także nie wzbudziła wątpliwości sądu albowiem dokumenty powyższe zostały sporządzone poprawnie, kompleksowo i w sposób zgodny ze standardami rzetelnego postępowania przez funkcjonariuszy publicznych nie zainteresowanych rozstrzygnięciem w sprawie, a zatem nie mających logicznego powodu, by przedstawiać nieprawdziwy stan rzeczy w dokumentach. Brak jest na tych dokumentach jakichkolwiek śladów podrobienia bądź przerobienia, z tych też względów sąd nie odmówił im wiarygodności

Reasumując, w ocenie Sądu wobec ujawnionego w toku rozprawy materiału dowodowego wina oskarżonego P. S. nie budzi żadnych wątpliwości, jest bezsporna oraz została mu udowodniona w toku przedmiotowego postępowania karnego.

P. S. został oskarżony o to, że:

1. w dniu 15 marca 2018 roku w L. ulica (...) , województwo (...) prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny marki O. o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości , badanie Alkometrem I-0,91 mg/l (1,92 promila) , II-0,89 mg/l (1,87 promila) alkoholu w wydychanym powietrzu, będąc uprzednio karany prawomocnym wyrokiem przez Sąd Rejonowy w Legionowie sygn. akt II K 19/14 za prowadzenia pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości,

tj. o czyn z art. 178a § 1 i 4 kk

II. w dniu 15 marca 2018 roku w L. ulica (...) , województwo (...) prowadził po drodze publicznej pojazd mechaniczny marki O. o nr rej. (...) czym nie zastosował się do decyzji nr (...) z dnia 14.01.2014 roku właściwego organu o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi kat. B ,

tj. o czyn z art.180a kk

Przepis art. 178a § 1 k.k. stanowi, iż karze podlega, kto, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem innego środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym. Występek ten ma charakter umyślny, przy czym samo uruchomienie i prowadzenie pojazdu wymaga zamiaru bezpośredniego, natomiast fakt znajdowania się przez prowadzącego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego może być również objęty zamiarem ewentualnym. W każdym razie niezbędna jest świadomość sprawcy, że może znajdować się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego i godzenie się z tą możliwością. Z treści art. 178 a § 1 kk wynika, więc że dla stwierdzenia przesłanek popełnienia przestępstwa wskazanych w tym przepisie konieczne jest spełnienie następujących znamion : po pierwsze sprawca winien prowadzić pojazd mechaniczny, po drugie – prowadzący pojazd musi znajdować się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem innego środka odurzającego, wreszcie po trzecie – pojazd mechaniczny winien być prowadzony w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym.

Natomiast przepis art. 178a § 4 k.k. stanowi, że sprawca czynu określonego w § 1 był wcześniej prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo za przestępstwo określone w art. 173, 174, 177 lub art. 355 § 2 popełnione w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo dopuścił się czynu określonego w § 1 w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego w związku ze skazaniem za przestępstwo, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

Zaś przepis art. 180a k.k. stanowi, że kto na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub w strefie ruchu, prowadzi pojazd mechaniczny, nie stosując się do decyzji właściwego organu o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Cofnięcie uprawnień może nastąpić w drodze administracyjnej. W myśl art. 103 ustawy z 5.01.2011 r. o kierujących pojazdami (tekst jedn.: Dz.U. z 2017 r. poz. 987 ze zm.) starosta wydaje decyzję administracyjną o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami w przypadku stwierdzenia braku zdolności do kierowania pojazdem, naruszenia przez kierującego przepisów oraz orzeczenia sądu. Do pierwszej grupy należy istnienie przeciwwskazań do kierowania pojazdem – zdrowotnych (na podstawie orzeczenia lekarskiego) lub psychologicznych (na podstawie orzeczenia psychologicznego) – albo utrata kwalifikacji na podstawie wyniku egzaminu państwowego przeprowadzonego w trybie art. 49 ust. 1 pkt 2 i 3 tej ustawy lub niezgłoszenia się we wskazanym terminie na egzamin państwowy, który miał być przeprowadzony w trybie art. 49 ust. 1 pkt 2 i 3 lit. b tej ustawy. Cofnięcie uprawnień może nastąpić także w razie ponownego przekroczenia liczby 24 punktów otrzymanych za naruszenie przepisów ruchu drogowego w ciągu 5 lat od dnia wydania skierowania na kurs reedukacyjny, popełnienia w okresie próbnym trzech wykroczeń przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji lub jednego przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji oraz kierowania pojazdem w przedłużonym okresie, o którym mowa w art. 102 ust. 1d (chodzi o kierowanie pojazdem mimo wydania decyzji administracyjnej o zatrzymaniu prawa jazdy; starosta wydaje wówczas decyzję administracyjną o przedłużeniu okresu, na który zatrzymano prawo jazdy, do 6 miesięcy). Podstawę decyzji starosty może stanowić także orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów, uchylenie sposobu wykonywania zakazu prowadzenia pojazdów na podstawie art. 182a § 2 k.k.w.

Należy stwierdzić ,że co do czynu z pkt I z art. 178a § 1 i 4 k.k. wszystkie wyżej wskazane przesłanki zostały spełnione w sytuacji będącej przedmiotem niniejszego postępowania. Po pierwsze niewątpliwym jest iż oskarżony poruszał się pojazdem mechanicznym. Kierował bowiem pojazdem marki O. o nr rej. (...).

Po drugie w ocenie Sądu nie ma wątpliwości, iż oskarżony w chwili popełnienia czynu zabronionego znajdował się w stanie nietrzeźwości . Zgodnie z treścią art. 115 § 16 kk stan nietrzeźwości zachodzi, gdy: zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość lub zawartość alkoholu w 1 dm ^{( 3)} wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość. Oskarżony po zatrzymaniu przez funkcjonariuszy został poddany badaniu alkoblow oraz (...) Ostatnie badanie wykazało, iż w wydychanym przez oskarżonego powietrzu znajdował się alkohol w obecności niedozwolonej do prowadzenia jakichkolwiek pojazdów tj. w wysokości I badanie 0,91, II badanie 0,89 miligrama alkoholu etylowego w jednym decymetrze sześciennym wydychanego powietrza. W konsekwencji należy przyjąć, iż stężenie alkoholu w organizmie oskarżonego znacznie przewyższało dolną granicę stanu nietrzeźwości. Przy czym subiektywne przeświadczenie, że w organizmie tego alkoholu już nie ma lub znajduje się tam jego niewielka ilość nie zwalnia od odpowiedzialności. Tak samo jak to, gdy przejechano niewielką odległość. Nie ma tu również znaczenia powód, z uwagi na który spożywano alkohol i prowadzono w stanie nietrzeźwości. Powyższe okoliczności mają jedynie wpływ na wymiar kary.

Została w omawianej sytuacji również spełniona trzecia przesłanka. Oskarżony kierował pojazdem mechanicznym w ruchu lądowym, albowiem jechał ulicą (...) w L..

Bez wątpienia też, oskarżony P. S. był uprzednio skazany prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Legionowie II Wydział Karny z dnia z dnia 28.02.2014 r., sygn. akt II K 19/14 za czyn z art. roku , sygn. akt: II K 147/09 za czyn z art.178a § 1 k.k. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat próby, na podstawie art. 71 § 1 k.k. na karę grzywny w wysokości 20 stawek dziennych po 10 zł każda stawka, zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 2 lat, zobowiązano oskarżonego do zwrotu dokumentu prawa jazdy do Wydziału Komunikacji właściwego Starostwa Powiatowego. Wypełnił więc swoim zachowaniem opisanym w zarzucie znamiona art.178a § 4 k.k.

Należy stwierdzić , że co do czynu z pkt II z art. 180a k.k. wszystkie wyżej wskazane przesłanki zostały także spełnione w sytuacji będącej przedmiotem niniejszego postępowania. Niewątpliwym jest ,iż oskarżony poruszał się po drodze publicznej, jechał ul. (...) pojazdem mechanicznym, kierował pojazdem marki O. o nr rej. (...), nie stosując się do wydanej decyzji o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami mechanicznymi kategorii B.

Z tych względów, Sąd uznał oskarżonego winnym popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt 1 aktu oskarżenia i za to na podstawie art. 178a § 4 k.k. skazał go na karę 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności oraz uznał winnym popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt 2 aktu oskarżenia i za to na podstawie art. 180a k.k. skazał go na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Jednocześnie Sąd, na podstawie art. 85 kk, art. 86 § 1 kk połączył orzeczone wobec oskarżonego P. S. kary pozbawienia wolności i wymierzył mu karę łączną 2 lat pozbawienia wolności.

Wymierzona oskarżonemu kara łączna pozbawienia wolności, w ocenie Sądu jest adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynów, których się dopuścił, uwzględnia także element prewencji ogólnej, jak i szczególnej.

Ustalając wymiar kary, jako okoliczności obciążające Sąd wziął pod uwagę uprzednią karalność oskarżonego, gdzie był jedenaście razy skazany, w tym jeden raz za przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. i jeden raz za przestępstwo z art. 180a k.k. (k. 65-66). Natomiast jako okoliczności łagodzące, Sąd wziął pod uwagę przyznanie się oskarżonego do winy.

Biorąc pod uwagę treść art. 69 § 1k.k. Sąd nie mógł przy wymierzę kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności rozważać kwestii zawieszenia kary łącznej pozbawienia wolności, albowiem można zawiesić orzeczoną karę w wymiarze nieprzekraczającym roku, jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa nie był skazany na karę pozbawienia wolności i jest to wystarczające dla osiągnięcia wobec niego celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa.

W ocenie Sądu całokształt przytoczonych wyżej okoliczności dowodzi, że dotychczasowe stosowane kary nie przyniosły zamierzonego rezultatu, nie spełniły funkcji wychowawczej i prewencyjnej. Tym samym nie może być mowy o jakiejkolwiek pozytywnej prognozie kryminologicznej w odniesieniu do oskarżonego i tylko kara bezwzględna może skłonić oskarżonego do refleksji nad swoim zachowaniem i powstrzymać go od popełnienia w przyszłości podobnych przestępstw. Kara ta winna spełnić przede wszystkim wobec oskarżonego P. S. funkcję represyjną.

Oskarżony wykazuje ignorancję wobec przepisów prawa, a to zdaniem Sądu świadczy braku podstaw do przyjęcia pozytywnej prognozy kryminologicznej. Dlatego Sąd uznał, iż tylko nieuchronność wykonania kary za popełnione przestępstwa skłoni oskarżonego do refleksji nad nieopłacalnością popełnienia przestępstw.

Na podstawie art. 42 § 3 k.k. w związku ze skazaniem za czyn z pkt I Sąd orzekł wobec oskarżonego dożywotni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym, albowiem oskarżony był już karny za czyn z art. 178 § 1 k.k.

Na podstawie art. 42 § 1a pkt 1 k.k. w związku ze skazaniem za czyn z pkt II Sąd orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 1 roku.

Zaś na podstawie art. 85 § 1 i 2 k.k. i art. 86 § 1 k.k. w zw. z art. 90 § 2 k.k. Sąd orzekł łączny dożywotni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym.

Sąd ze względu na skazanie z art. 178a § 4 k.k. na podstawie art. 43a § 2 k.k. orzekł wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 10.000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

Sąd, na podstawie art. 624 § 1 k.p.k., zwolnił oskarżonego P. S. od kosztów sądowych w całości, którymi obciążył Skarb Państwa. Biorąc pod uwagę, że skazany prowadzi własną działalność gospodarczą i z uwagi na wymierzoną mu bezwzględną karę 2 lat pozbawienia wolności, gdzie tej działalności nie będzie mógł wykonywać jak i na to, że orzeczono wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 10.000 zł, Sąd doszedł do przekonania, że obciążenie go tymi należnościami będzie bezzasadne.

Z racji tego, że oskarżonego P. S. w trakcie postępowania reprezentował wyznaczony obrońca z urzędu sąd ustalił należne obrońcy wynagrodzenie i orzekł o jego przyznaniu.