Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VI Ka 1624/17 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie z 2018-09-04

Warszawa, dnia 23 sierpnia 2018 r.

Sygn. akt VI Ka 1624/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie :

Przewodniczący: SSO Michał Chojnowski

Protokolant: sekr. sądowy Anna Rusak

przy udziale prokuratora Ewy Gołębiowskiej

po rozpoznaniu dnia 23 sierpnia 2018 r. w Warszawie

sprawy K. P., syna J. i J., ur. (...) w W.

oskarżonego z art. 288 §1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie

z dnia 13 października 2017 r. sygn. akt IV K 1255/14

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie do ponownego rozpoznania.

Sygnatura akt VI Ka 1624/17

UZASADNIENIE

Sąd okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja oskarżonego w zakresie w jakim kwestionuje poczynione ustalenia przez sąd rejonowy ustalenia, co do wysokości szkody wyrządzonej działaniem oskarżonego jest zasadna i skutkuje uchyleniem wyroku sądu I instancji i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania temu sądowi.

Jak słusznie zauważył sąd rejonowy przestępstwem, o którym mowa w art. 288 § 1 k.k. będzie tylko spowodowanie takiej szkody, której wartość przekracza wysokość ¼ minimalnego wynagrodzenia. Kwota graniczna w chwili orzekania wynosiła 500 złotych.

Nie ulega zatem wątpliwości, że dla przypisania oskarżonemu popełnienia przestępstwa z art. 288 § 1 k.k. konieczne jest precyzyjne ustalenie wysokości powstałej szkody. Takiego ustalenia w sprawie niniejszej brakuje. Sąd rejonowy określając wartość zniszczonego na szkodę pokrzywdzonego mienia oparł się na oszacowaniu dokonanym przez E. D., który stwierdził, że straty wynikłe z działania sąsiada szacuje na około 600 złotych. Zgodnie z postawionym oskarżonemu zarzutem w skład zniszczonego mienia miałby wchodzić styropian w bliżej nieustalonej ilości oraz dach pomieszczenia gospodarczego zniszczony w niewiadomym zakresie. Pokrzywdzony szacując wartość szkody ocenił, że zniszczone zostały trzy ryzy styropianu, co nie znalazło wyrazu w treści postawionego zarzutu, natomiast nie wskazał w jakim zakresie został zniszczony dach. W sprawie przeprowadzono jedynie oględziny zapisu na płycie dostarczonej przez pokrzywdzonego i wykonano wydruk zdjęć znajdujących się na tym nośniku. Zdjęcia znajdujące się na karcie 21, które mogłyby ewentualnie wskazywać na zakres zniszczenia dachu nie pochodzą, zgodnie z oświadczeniem pokrzywdzonego (k. 110), ze zdarzenia będącego przedmiotem niniejszego postępowania. W tej sytuacji brak jest jakichkolwiek dowodów wskazujących co oznacza zniszczenie dachu, o którym mowa w zarzucie. W szczególności czy dach ten uległ całkowitej destrukcji czy oskarżony miał spowodować pojedynczy odprysk farby. Zniszczone trzy ryzy styropianu, z całą pewnością, nie wyczerpują kwoty 600 złotych, co słusznie podnosi w apelacji oskarżony.

Sąd rejonowy na podstawie art. 67 § 3 k.k. orzekł od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego kwotę 300 złotych tytułem nawiązki. Jak wynika z uzasadnienia wydanego przez sąd rejonowy orzeczenia wysokość tej kwoty została dostosowana do charakteru popełnionego przez oskarżonego czynu i wysokości szkody. Nawiązka, zgodnie z zastosowanym przez sąd rejonowy przepisem orzekana jest zamiast obowiązku naprawienia szkody, zaś zgodnie z art. 46 § 2 k.k. orzekana winna być wtedy gdy obowiązek naprawienia szkody jest znacznie utrudniony. Sąd rejonowy nie wskazał jakie znaczne utrudnienie legło u podstaw orzeczenia nawiązki zamiast obowiązku naprawienia szkody, którą określił na kwotę 600 złotych. Orzeczenie to wydaje się wskazywać na fakt, jakkolwiek brak takich rozważań w uzasadnieniu sądu rejonowego, że sąd ten miał kłopot (znaczne utrudnienie) z oszacowaniem szkody przed orzeczeniem obowiązku jej naprawienia.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 437 § 2 k.p.k., w brzmieniu obowiązującym przed 01 lipca 2015 roku, orzeczono jak w sentencji.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy sąd rejonowy ponownie szczegółowo przesłucha pokrzywdzonego, co do zakresu zniszczeń jakich miał dokonać w dniu zdarzenia oskarżony, w tym także w jakim stanie, wieku, stopniu zużycia, był styropian przed działaniem oskarżonego. Ustali podczas tego przesłuchania dlaczego w dostarczonym przez pokrzywdzonego szczegółowym materiale zdjęciowym brak jest zdjęć uszkodzeń dachu, które miał spowodować oskarżony w dniu 10 września 2014 roku. Następnie, po ustaleniu w jakim zakresie został zniszczony dach, a także ile zostało zniszczonego styropianu, podda oszacowanie dokonane przez pokrzywdzonego, opartej na ustalonych faktach, kontroli, w razie konieczności po wykorzystaniu wiadomości specjalnych w rozumieniu art. 193 § 1 k.p.k. i zależnie od jej wyników i oceny pozostałego materiału dowodowego ponownie przeanalizuje kwestię winy oskarżonego a także kwestię ewentualnej kwalifikacji prawnej jego zachowania i podejmie dalsze, stosowne do poczynionych ustaleń, decyzje procesowe.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Paweł Górny
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  Michał Chojnowski
Data wytworzenia informacji: