Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 marca 2021 roku

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie II Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Katarzyna Sałaj – Alechno

Protokolant: Wiktoria Szewczak

po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2021 roku w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa P. M.

przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej (...) w W.

o uchylenie uchwały

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powoda P. M. na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej (...) w W. kwotę 377 zł ( trzysta siedemdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt II C 979/20

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 29 lipca 2020 roku (data prezentaty biura podawczego k.4), powód P. M., wniósł o uchylenie w całości uchwał Wspólnoty Mieszkaniowej (...) w W. nr (...) , ewentualnie ustalenie że wskazana uchwała nie istnieje oraz o zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kosztów procesu.

Wywodząc powództwo, powód wskazał, iż zaskarżona uchwała została podjęta na zebraniu w trybie indywidualnego zebrania głosów. Przedmiotowa uchwała narusza przepisy prawa – art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali oraz interes powoda obciążając go dodatkowymi kosztami z tytułu opłat na fundusz remontowy. Z uwagi na fakt, że pozwana w piśmie z dnia 2 czerwca 2000 roku nie przedstawiła żadnych informacji i dokumentów umożliwiających zweryfikowanie, czy uchwała nr (...) został podjęta prawidłowo, tj. czy głosowały wyłącznie osoby uprawnione, czy uzyskała wymaganą prawem większość głosów, powód wniósł o jej uchylenie.

W odpowiedzi na pozew, pozwana wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu .

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka jest współwłaścicielem lokalu nr (...), położonego w W. przy ul. (...) . W budynku znajduje się 18 wyodrębnionych samodzielnych lokali, w tym 14 lokali mieszkalnych i 3 lokale użytkowe oraz jeden garaż wielostanowiskowy. Ogół właścicieli lokali stanowi Wspólnotę Mieszkaniową (...) przy ul. (...) w W.. W dacie wniesienia pozwu, funkcjonował jednoosobowy zarząd w osobie K. R..

Dowód: wydruk księgi wieczystej (...) – k 16-19., wydruk księgi wieczystej (...) – k. 20-25, uchwała nr 2/2011 – k. 52, wypis z rejestru REGON – k. 53

W piśmie z dnia 26 marca 2020 roku z uwagi na pandemię Covid - 19, zarząd poinformował członków wspólnoty mieszkaniowej, iż przeprowadzi głosowanie nad uchwałami wskazanymi w tym piśmie, w tym uchwałą nr (...) w sprawie zmiany zaliczki na fundusz remontowy za lokale mieszkalne i użytkowe w drodze indywidualnego zbierania głosów. Do pisma zostały dołączone projekty wskazanych uchwał, sprawozdanie zarządu za 2019 rok i formularze do głosowania. Powyższe dokumenty zostały powodowi przesłane pocztą i odebrał je 18 kwietnia 2020 roku. Za uchwałą nr (...) głosowali właściciele lokali reprezentujący udział 6110/10000, co stanowi 61,1 %.

Dowód: uchwała nr (...) (k.54), lista właścicieli lokali z podpisami (k.55), odpisy protokołów głosowań nad uchwałą nr (...) (k.59-64), pismo z dnia 26.03.2020r. (k.65), dowód doręczenia tego pisma powodowi (k. 66), sprawozdanie (k. 67), wydruki ksiąg wieczystych lokali, których właściciele oddali głos za przyjęciem uchwały nr 5/2020 (k. 70- 86).

W dniu 19 czerwca 2020 roku, Wspólnota Mieszkaniowa (...) przy ul. (...) zawiadomiła pisemnie powoda o podjętych w trybie indywidulanego zbierania głosów uchwałach, w tym uchwały nr (...) oraz przesłała naliczenie opłat miesięcznych obowiązujące od lipca 2020r.

Dowód: pismo z dnia 2 czerwca 2020r. (k. 68),dowód doręczenia tego pisma (k.69)

Ustalając stan faktyczny w niniejszej sprawie, Sąd Okręgowy oparł się przede wszystkim na dowodach z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy. Ich autentyczność i rzetelność nie była kwestionowana przez żadną ze stron postępowania, zaś Sąd nie dopatrzył się żadnych przyczyn, dla których z urzędu miałby odmówić przyznania im waloru wiarygodności.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu. Zaskarżona uchwała nie narusza zarówno przepisów prawa, jak i interesów powoda.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 UWL (ustawa o własności lokali z dnia 24 czerwca 1994 roku), właściciel lokalu może zaskarżyć uchwałę do sądu z powodu jej niezgodności z przepisami prawa lub z umową właścicieli lokali albo jeśli narusza ona zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną lub w inny sposób narusza jego interesy. W rozpoznawanej sprawie, powód zaskarżył uchwałę w terminie przewidzianym w ust. 1a powyższego artykułu, odwołując się do przesłanek określonych w art. 25 ust. 1 UWL – niezgodności z przepisami prawa, tj. art. 12 ust. 2 UWL i naruszenia jego interesów.

Uchwałą nr (...) w § 1 właściciele lokali ustalili nową stawę zaliczki na fundusz remontowy, w związku z czym w uchwale nr (...) wprowadzili następujące zmiany: ,, w § 3 ust. 4 dotychczasową treść zastępują następującym brzmieniem: Ustala się zaliczkę na fundusz remontowy, o którym mowa w § 1 pkt.4 , w wysokości 2,50 zł za 1 m ^{( 2)} powierzchni użytkowej lokali miesięcznie ’’. W § 2 postanowiono, że uchwała wchodzi w życie z pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym uchwała została podjęta. Za uchwałą głosowali właściciele lokali reprezentujący udział (...), co stanowi 61,1 % (bezsporne).

Uchwałą nr (...) z dnia 30 marca 2010r. pozwana wspólnota mieszkaniowa wprowadziła zasadę, że zaliczka na fundusz remontowy naliczana jest na 1 m ² powierzchni użytkowej każdego lokalu, z wyłączeniem garażu. Powyższa uchwała weszła w życie i nie została zaskarżona przez żadnego z właścicieli lokali (bezsporne , uchwała nr (...) – k. 63, lista właścicieli z wielkością udziałów – k. 64 ).

Powód kwestionuje przyjętą na podstawie uchwały nr (...) zasadę naliczania zaliczki na fundusz remontowy – tj. od metra kwadratowego powierzchni użytkowej lokalu nie zaś od wielkości udziałów w nieruchomości wspólnej. Tymczasem przedmiotem uchwały nr (...) jest jedynie zmiana stawki zaliczki na fundusz remontowy z kwoty 1,5 zł na kwotę 2,50 zł. Powód nie może w drodze zaskarżenia uchwały (...) podważać sposobu naliczania zaliczki na fundusz remontowy od metra kwadratowego powierzchni użytkowej lokalu, gdyż wynika on z innej uchwały. Termin do zaskarżenia uchwały nr (...) upłynął i zasada określająca sposób naliczania zaliczki obowiązuje we wspólnocie od 10 lat. Zaskarżona uchwała nie dotyczy zmiany sposobu naliczanie stawki na fundusz remontowy, a jedynie wysokości samej stawki, stąd też uchylenie uchwały nr (...) nie doprowadziłoby do żądanej przez powoda zmiany – tj. naliczania zaliczki na fundusz remontowy zgodnie z art. 12 ust. 2 UWL, tj. w stosunku do wielkości udziałów w nieruchomości wspólnej. Z tych też względów przedstawione przez powoda w pozwie wyliczenia nadpłat na poczet funduszu remontowego nie mają znaczenia. Nadto należy wskazać, iż samo podwyższenie stawki na fundusz remontowy było zasadne i wynikało z przyczyn wskazanych w sprawozdaniu zarządu za 2019 rok. Powód, co do zasady, nie kwestionował konieczności podwyżki stawki a biorąc pod uwagę , iż stawka ta nie była zmieniana od 12 lat, działania zarządu należy uznać za zasadne. Łączny przyrost funduszu remontowego w wysokości 18.000 zł w przypadku budynku wielorodzinnego był niewystarczający na pokrycie kosztów większych remontów, tym bardziej że zachodziła konieczność remontu dachu, balkonu i wymiany pieca gazowego (zeznania K. R. k.87-89)

Podstawą powództwa ewentualnego o ustalenie nieistnienia uchwały jest art. 189 k.p.c., a zmierza ono do uzyskania orzeczenia stwierdzającego, że uchwała nie istnieje, z tego względu, że nie została podjęta, np. wskutek braku wymaganego statutem quorum lub braku wymaganej większości głosów do jej podjęcia. Po dołączeniu do odpowiedzi na pozew protokołów głosowań i wydruków ksiąg wieczystych lokali, których właściciele oddali głos za przyjęciem uchwały nr (...) powód, nie wskazywał na okoliczności uzasadniające to żądanie. Dla uwzględnienia powództwa, którego podstawę stanowi art. 189 k.p.c., wymagane jest spełnienie dwóch przesłanek merytorycznych - istnienie interesu prawnego w żądaniu udzielenia ochrony prawnej przez wydanie wyroku ustalającego oraz istnienie bądź nieistnienie danego stosunku prawnego lub prawa. Interes prawny definiowany jest jako potrzeba uzyskania orzeczenia odpowiedniej treści, istniejąca wówczas gdy uprawomocnienie się wyroku "ustalającego" zakończy spór lub prewencyjnie zapobiegnie jego powstaniu (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 października 2001 r. w sprawie I CKN 425/00). Zważywszy, iż każdy członek wspólnoty mieszkaniowej jest związany uchwałą podjętą przez właścicieli lokali aż do jej prawomocnego uchylenia czy do chwili prawomocnego ustalenia jej nieistnienia w obrocie prawnym i jest uprawniony do żądania uchylenia uchwały na podstawie art. 25 ust. 1 UWL, to - niezależnie od przedmiotu uchwały - ma on interes prawny w domaganiu się ustalenia nieistnienia uchwały. Interes ów wyraża się w zmierzaniu do usunięcia stanu niepewności co do funkcjonowania w obrocie prawnym danej uchwały.

Odnosząc się do zarzutu nieistnienia uchwały podniesionego przez powoda, z powodu nie przegłosowania jej większością głosów liczoną według wielkości udziałów, czy głosowania osób nieuprawnionych, przedmiotowe zarzuty uznać należy za nieuzasadnione. Nie sposób podzielić, zarzutu powoda, związanego z nieistnieniem uchwały, skoro powód sformułował go bez zapoznania się z protokołami do głosowania a priori zakładając, iż uchwała została podjęta niewystarczającą ilością głosów. Powód zgodnie z obciążającym go ciężarem dowodu z art. 6 k.c. nie udowodnił, iż sam proces podejmowania uchwały, był nieprawidłowy.

Biorąc pod rozwagę powyższe okoliczności, Sąd Okręgowy oddalił powództwo gówne i ewentualne.

O kosztach procesu na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c., zasądzając od przegrywającej- powoda na rzecz wygrywającej - pozwanej kwotę 377 zł, na którą składa się wynagrodzenie radcy prawnego ustalone według stawki minimalnej – 360 zł ( § 8 ust.1 pkt. 1 rozporządzenia MS z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.) i opłata skarbowa od pełnomocnictwa - 17 zł.