Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 maja 2018 r.

Sąd Rejonowy w Pruszkowie, III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Mirosław Barszcz

Protokolant: st. sekr. sądowy Katarzyna Nowicka

po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2018 r. w Pruszkowie

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniej J. S. reprezentowanej przez przedstawiciela ustawowego A. S.

przeciwko R. S.

o alimenty

I.  zasądza od pozwanego R. S. na rzecz małoletniej córki J. S. urodzonej (...) tytułem alimentów kwotę 950 (dziewięćset pięćdziesiąt) złotych miesięcznie płatne do rąk przedstawicielki ustawowej małoletniej A. S. z góry do dnia 10 – go każdego miesiąca z odsetkami w wysokości ustawowej za opóźnienie w płatności którejkolwiek z rat, począwszy od dnia 19 lutego 2018 roku;

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

III.  wyrokowi z pkt. I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności;

IV.  nakazuje ściągnąć od pozwanego R. S. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 570 (pięćset siedemdziesiąt) złotych tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych;

V.  znosi koszty procesu między stronami.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lutego 2018r. przedstawicielka ustawowa małoletniej J. A. G.-S. wniosła do Sądu Rejonowego w Pruszkowie powództwo o zasądzenie od R. S. alimentów na rzecz małoletniej córki J. S. w kwocie po 1800 zł miesięcznie, płatnych do 10-tego dnia każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat poczynając od dnia wniesienia pozwu. W uzasadnieniu podała m.in., że R. S. zamieszkiwał z nią oraz małoletnią córką J. S., jednakże w dniu (...) r. wyprowadził się ze wspólnie zajmowanego mieszkania. Od tego momentu utrzymuje z małoletnią córką kontakt jedynie dwa razy w tygodniu, kiedy przychodzi by pomóc jej odrobić lekcje. Kontakty odbywają się w miejscu zamieszkania dziecka, pozwany nie zabiera córki na weekendy, nie spędza z nią wolnego czasu poza miejsce zamieszkania dziecka. W styczniu 2018 r. przekazał na utrzymanie córki kwotę 700 zł, w grudniu 2017 r. w ramach prezentu 300 zł. Wskazała, że udział pozwanego w utrzymaniu córki jest niewystarczający. R. S. uzyskał wynagrodzenia za pracę w (...): w listopadzie 2017 r. – 5079,68 zł, w grudniu 2017 r. – 7066,62 zł., w styczniu 2018 r. – 3866,63 zł. Przedstawicielka ustawowa wskazała, iż pozwany uzyskuje jeszcze stałe wynagrodzenie w kwocie 200 zł za zlecenie oraz dodatkowo otrzymuje dochód w wysokości 1400 zł z wynajmu mieszkania. A. S. zamieszkuje wraz z małoletnią powódką. Pracuje jako (...) w (...)w P. i otrzymuje wynagrodzenie w kwocie ok. 2400 zł netto oraz rentę rodzinną w wysokości ok. 1000 zł, którą pobierać będzie do końca marca 2018 r. Matka małoletniej oceniła łączny koszt miesięcznych wydatków ponoszonych na utrzymanie i wychowanie córki na kwotę 2517,50 zł (k. 4-7).

W odpowiedzi na pozew złożonej dnia 12 kwietnia 2018r. R. S. uznał powództwo do kwoty 900 zł miesięcznie, a w pozostałym zakresie wnosił o jego oddalenie jako bezzasadnego. W uzasadnieniu podał m.in., że po wyprowadzce nie dysponował odpowiednimi warunkami mieszkaniowymi, aby móc sprawować opiekę nad małoletnią poza jej miejscem zamieszkania. Musiał poczekać z przeprowadzką do swojego mieszkania, ponieważ było ono wynajmowane. Zamieszkiwał wówczas u znajomych. Wskazał, iż w czasie kiedy wspólnie zamieszkiwał z żoną i córką na utrzymanie jednej osoby przeznaczali około 1428,48zł i dlatego też początkowo przekazywał na utrzymanie córki 700zł miesięcznie. Podniósł, iż podręczniki małoletnia ma bezpłatne ze szkoły, w 2017 r. przebywała tylko na zorganizowanym wyjeździe wakacyjnym, którego koszt wynosił 1190 zł, a do szkoły ma około 500 m, zaś koszt ubrań to 1000 zł rocznie, co zostało przez powódkę wskazane w wiadomości sms. Wskazał ponadto, że posiada zadłużenia, ma pożyczkę na kwotę 1000 zł oraz zadłużył się u znajomych na około 2000 zł. Proponował matce powódki alimenty w kwocie 700 zł oraz pokrycie połowy kosztów wypoczynku zorganizowanego letniego i zimowego pod warunkiem, że będzie on uzgodniony przez oboje rodziców i potwierdzony fakturą oraz że matka powódki będzie miała możliwość odliczenia całej rocznej ulgi na dziecko. Wskazał także, że w 2017 r. uzyskał dochód ze stosunku pracy w kwocie 91.445,92 zł (k. 71-80).

A. S. na rozprawie w dniu 9 maja 2018 r. popierała powództwo. R. S. podtrzymał swoje stanowisko i uznawał powództwo do kwoty po 900 zł miesięcznie (k. 183, k. 184v).

Sąd Rejonowy ustalił, co następuje:

Małoletnia J. S. urodzona (...) pochodzi ze związku małżeńskiego A. S. i R. S.. Małoletnia zamieszkuje z matką. Uczęszcza do czwartej klasy szkoły podstawowej, chodzi na dodatkowe lekcje języka angielskiego, za które odpłatność wynosi 195 zł miesięcznie. Będąc w trzeciej klasie szkoły podstawowej uczęszczała na taniec i basen. W szkole otrzymuje nieodpłatnie podręczniki. Uczy się bardzo dobrze. W zeszłym roku była na obozie wakacyjnym, co pociągnęło wydatek w kwocie 1190 zł. Była również na wakacjach z dziadkami macierzystymi i oni pokryli ich koszt w kwocie 800 zł. W tym roku ma zaplanowany wyjazd na obóz konny na M. za 1900 zł, na który matka wpłaciła już pierwszą ratę opłaty w kwocie 950 zł, a na początku lipca musi dopłacić pozostałą kwotę. W tym roku nie była na feriach zimowych. W poprzednim roku była w ferie w Z. u rodziny ojca. W maju 2018 roku miała zaplanowaną wycieczkę szkolną na 3 dni, za którą odpłatność miała wynieść 418zł. Małoletnia ma zapewnione bardzo dobre warunki mieszkaniowe i bytowe. Ubrania nosi lepsze niż rówieśnicy. Nie jest na diecie, je normalnie, nie przyjmuje leków na stałe. Ma problemy z kolanem, korzysta z odpłatnych wizyt lekarskich raz w roku, co pociąga za sobą koszt 150 zł. Ma zalecone przez lekarza (...)uczęszczanie na basen oraz wyjazd na obóz konny na dwa tygodnie. Małoletnia ma płaskostopie, co wymaga zakupu dwa razy w roku dobrych adidasów. Do szkoły zawożona jest i odbierana przez dziadków, czasami przez matkę lub ojca. Ma swój telefon, który wykorzystuje do zabawy.

Usprawiedliwione potrzeby małoletniej J. S. oscylują wokół kwoty 1800 zł miesięcznie. W skład tej kwoty wchodzą wydatki na: wyżywienie - 400 zł, udział przypadający na małoletnią w kosztach mieszkaniowych - 500 zł, wydatki szkolne 55 zł, koszty wyprawki do szkoły, zeszytów i przyborów szkolnych 20 zł, język angielski 162 zł (przy podziale wydatków na 12 miesięcy), ubrania i obuwie 200-250 zł, leczenie i lekarstwa 50 zł, dojazdy do szkoły 50 zł, kosmetyki i środki czystości oraz inne niedoprecyzowane koszty 100 zł, wypoczynek 160 zł.

A. S. ma 40 lat. Pozostaje w związku małżeńskim z R. S.. Nie toczy się postępowanie w sprawie o rozwód. Do (...) r. zamieszkiwała wraz z mężem R. S.. Obecnie zamieszkuje tylko wraz z małoletnią córką w P., wobec wyprowadzki męża. Ponosi opłaty za mieszkanie w kwocie 636 zł za czynsz, 200 zł za wodę i 180 zł za ogrzewanie. Pracuje jako (...) w P.. Do 31.03.2018 roku otrzymywała rentę z tytułu niezdolności do pracy w kwocie 991,06 zł, a obecnie uzyskuje tylko dochód ze stosunku pracy w wysokości ok. 2400 zł miesięcznie. Innych źródeł dochodu nie posiada. Nie posiada samochodu. Jest właścicielką mieszkania o wartości 200.000zł. Nie posiada zobowiązań kredytowych. W utrzymaniu małoletniej pomaga jej matka. Babcia macierzysta kupuje dziecku różne rzeczy, w tym ubrania, zabiera na wakacje. A. S. przekazuje matce kwoty po 400 zł miesięcznie na wydatki na obiady dla małoletniej córki. W okresie po wyprowadzeniu się R. S., wypłaciła ona z wspólnego konta, kwotę wspólnych oszczędności w wysokości 20 200 zł.

R. S. ma 42 lata, z zawodu jest (...). Pracuje i z tego tytułu uzyskuje wynagrodzenie w kwocie zasadniczej 3900 zł netto. Wykonuje także prace dodatkowe i uzyskuje z tego tytułu dochód w kwocie 300 zł miesięcznie. Otrzymywał także dodatki do wynagrodzenie przyznane przez pracodawcę w okresie od sierpnia do grudnia 2017 roku. W styczniu otrzymał 13-stkę. W lutym otrzymał wynagrodzenie na poziomie około 4000 zł, w marcu i kwietniu ok. 3900 zł. W styczniu 2018 r. otrzymał nagrodę jubileuszową w wysokości 75% wynagrodzenia miesięcznego, która jest przyznawana raz na 20 lat. Innych dochodów nie posiada. W 2017 roku uzyskał dochód brutto w łącznej wysokości 91445,92 zł, co daje średnio miesięcznie netto 5541 zł. R. S. studiuje na ostatnim roku studiów płatnych, które kończą się w czerwcu 2018 r. Czesne za rok naki wynosi 7500 zł. R. S. jest właścicielem mieszkania w P., w którym aktualnie zamieszkuje. R. S. po wyprowadzce od żony początkowo zamieszkiwał u kolegi w W. na B., oczekując na opuszczenie własnego mieszkania przez lokatorów tam zamieszkujących. Jest to mieszkanie po jego rodzicach. Mieszka w nim od marca 2018 r.. Mieszkanie było wynajmowane za kwotę 1500 zł, którą tą kwotę pobierała żona. R. S. opłaca czynsz za mieszkanie w kwocie 380 zł, ponosi opłaty za prąd w wysokości 100 zł i gaz 20 zł. Ponosi opłaty za telefon 200 zł (w tym za telefon córki). Posiada samochód T. (...). Oszczędności nie posiada. W ostatnim okresie zaciągnął kredyt na umeblowanie mieszkania oraz w celu oddania pieniądze znajomym. Rata spłaty kredytu wynosi 306 zł. Poza małoletnią córką nie mam innych osób na utrzymaniu. Z córką widuje się co najmniej 2 razy w tygodniu. Na utrzymanie córki przekazał w lutym 2018r. 700 zł, a następnie w marcu i kwietniu 2018 r. po 900 zł. W ramach spotkań z córką organizował jej wyjścia do kina, był na lodach, kupił jej kwiaty, zabrał córkę na długi weekend. R. S. opłaca córce polisę ubezpieczenia w szkole w kwocie 18 zł. Chce on zorganizować córce wakacje w sierpniu tego roku na co matka dziecka zgadza się. Otrzymał informację że córka ma jechać na obóz konny, co nie zostało to z nim uzgodnione. Proponował, że będzie zabierał córkę na weekendy z nocowaniem, ale dziecko dopiero raz nocowało. Matka zgadza się na nocowanie córki u ojca. Odrabia lekcje z dzieckiem.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o następujące dowody: odpis skrócony aktu małżeństwa k. 8, dowód wpłaty k. 9, informacja dotycząca wkładek ortopedycznych k. 11, karta profilaktycznego badania lekarskiego ze szkoły k. 12-13, potwierdzenie opłaty za angielski k. 14, dowód opłaty k. 15-17, historia rachunku bankowego k. 18-51, zaświadczenie k. 52, wydruki z wiadomości sms k. 81, potwierdzenie wpłaty gotówkowej k. 82, wydruki z wiadomości sms k. 83-85, historia rachunku bankowego k. 84, zestawienie dochodów, wydatków i oszczędności k. 87-89, wydruk oferty wakacyjnej k. 90, wydruk z mapy google k. 91, wydruk z wiadomości sms k. 92, k. 94, wniosek/polisa i aneks k. 95-97, wydruk z wiadomości e-mail k. 98, wydruk wiadomości sms k. 100, wydruk wiadomości e-mail k. 101, wydruki zdjęć k. 102-107, wydruki ofert mebli k. 108-112, kopie zdjęć mieszkania k. 113-119, wydruk wiadomości e-mail k. 120, wydruk wiadomości sms k. 121-137, wydruk z historii rachunku k. 138-140, potwierdzenie przelewu k. 141, kopie zdjęć k. 142-143, wydruki z wiadomości sms k. 146-149, dane do logowania do dziennika elektronicznego k. 150, zaświadczenie z Urzędu Skarbowego k. 151, zaświadczenie k. 152-153, potwierdzenia przelewów k. 156-162, potwierdzenie wpłaty k. 163, potwierdzenie przelewu za studia k. 167, potwierdzenie wpłaty k. 168-169, kopia dowodu rejestracyjnego samochodu i polisy k. 171-173, wydruk z rachunku bankowego k. 176, zaświadczenie k. 177, orzeczenie lekarza orzecznika ZUS k. 178, potwierdzenie przelewu za obóz k. 179, informacja ze szkoły k. 182, zeznania świadka B. K. k. 183v, przesłuchanie A. S. k. 183v-184, przesłuchanie R. S. k. 184-184v.

Sąd oparł się na wskazanych wyżej dowodach, uznając je za spójny i nie budzący wątpliwości materiał dowodowy. Wiarygodność przywołanych dokumentów nie była kwestionowana przez strony, ponadto przedmiotowe dokumenty nie wzbudzały również wątpliwości Sądu co do rzetelności i wiarygodności zawartych w nich treści, pomimo iż niektóre z dokumentów zostały złożone w kserokopiach.

Sąd nie oparł się na paragonach złożonych do sprawy, albowiem nie są one rachunkami imiennymi i nie stanowią one dowodu zakupu określonej rzeczy lub usługi dla konkretnej osoby.

Zeznanie świadka B. K. sąd uznał za wiarygodne. Przesłuchanie to korespondowało z przesłuchaniem A. S. w zakresie uznanym za wiarygodne. Zeznania te miały jednak charakter dosyć ogólnikowy.

Przesłuchania stron sąd uznał za wiarygodne. Sąd nie uznał jedynie w części zapewnień przedstawicielki ustawowej powódki w zakresie potwierdzenia pisemnie przedstawionych wydatków na córkę. Ocena ta została podyktowana wskazaniami wiedzy ogólnej, które pozwalają sądowi na ocenę podstawowych potrzeb osób ubiegających się o alimenty.

Sąd nie widział potrzeby dopuszczenia dowodu z zeznań świadka Z. K., uznając za wystarczające zeznania B. K., zważywszy na tożsamość przedstawionej tezy dowodowej.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 133 kro na obydwojgu rodzicach ciąży obowiązek łożenia na utrzymanie dzieci, które nie są jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Zakres tego obowiązku, stosownie do przepisu 135 kro, wyznaczają z jednej strony usprawiedliwione potrzeby osoby uprawnionej, z drugiej zaś zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego. Przez usprawiedliwione potrzeby należy rozumieć nie tylko elementarne potrzeby polegające na zapewnieniu minimum egzystencji, ale także te potrzeby, które stworzą uprawnionemu normalne warunki bytowania odpowiadające jego wiekowi, stanowi zdrowia, wykształceniu i statusowi rodziców.

Obowiązek alimentacyjny polega na zapewnieniu indywidualnych potrzeb uprawnionego takich jak: wyżywienie, ubranie, środki higieny osobistej, wychowanie, wykształcenie, wypoczynek i ochrona zdrowia, a także zapewnienie mieszkania i mediów. Potrzeby te winny być w danych okolicznościach usprawiedliwione.

Oboje rodzice są zobowiązani do świadczeń alimentacyjnych wobec dziecka, których maksymalny zakres finansowy stanowią zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego, określane nie według faktycznie osiąganych dochodów, ale według tego, jakie dochody może osiągać zobowiązany przy założeniu, że dokłada wszelkich starań i swoje możliwości zarobkowe w pełni wykorzystuje. Ustalenie przez Sąd wysokości świadczeń alimentacyjnych w konkretnej sprawie zależy od wykazania ich w postępowaniu dowodowym przy uwzględnieniu zasad doświadczenia życiowego.

W pozwie przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki oceniła łączny koszt miesięcznych wydatków ponoszonych na utrzymanie i wychowanie córki na kwotę 2517,50 zł, w tym na: wyżywienie, napoje 400 zł, mieszkanie 600 zł, radę rodziców i składkę klasową 12,50 zł, wycieczki i aktywności szkolne 60 zł, angielski 195zł, wyprawkę szkolną 50zł, zabawki, inne akcesoria edukacyjne i naukowe 100 zł, rozrywkę 150zł, ubrania i buty 250zł, leczenie 150zł, kosmetyki i środki czystości 150zł, dojazd do szkoły (benzyna) 50zł, wakacje i ferie 250zł. Obuwie ortopedyczne i wkładki zalecone przez fizykoterapeutę 100 zł. Koszty te sąd ocenił krytycznie poprzez pryzmat wiedzy ogólnej i zasad doświadczenia życiowego. Sąd uznał, iż część wskazanych przez stronę powodową wydatków była zawyżona.

W ocenie Sądu A. S. zawyżyła koszty wydatków szkolnych, z uwagi na uzyskiwanie darmowych podręczników oraz planowane wsparcie z Programu Dobry Start.

Podobnie jak w przypadku kosmetyków i środków czystości Sąd przyjął, iż te wydatki są w nieco niższej kwocie. Ponadto zdaniem Sądu wydatki związane z leczeniem nie zostały potwierdzone w takim zakresie, jak zostało to wskazane w pozwie. Wydatki mieszkaniowe przypadające na powódkę, w oparciu o informacje przekazana w trakcie przesłuchania są niższe, niż wynika to z uzasadnienia pozwu.

Również wydatki związane z lekcjami języka angielskiego, na które uczęszcza małoletnia należało rozliczyć w stosunku rocznym, przy podziale wydatków na 12 miesięcy. Sąd uwzględnił wydatki związane z wypoczynkiem letnim, albowiem małoletnia dotychczas korzystała ze zorganizowanych wyjazdów. Ma już częściowo opłacony konny obóz wakacyjny przez matkę. Jak zostało ustalone w ramach tego postępowania, pozwany ma w planach spędzenie z córką części sierpnia obecnego roku. Jednakże będzie to okres znacznie krótszy, niż ten, który pozostanie do zagwarantowania za strony matki dziecka. Z tego też względu, w ocenie Sądu, matka winna mieć zabezpieczone dodatkowe środki na zapewnienie wypoczynku dla dziecka. Z tego względu, przy uwzględnieniu dysproporcji w dochodach rodziców małoletniej, sąd nie przyjął, iż każde z nich winno własnym sumptem zapewnić wypoczynek wakacyjny dziecku, lecz wliczył koszty obozu konnego małoletniej jako zasadnych do uwzględnienia jako usprawiedliwionych kosztów utrzymania małoletniej. Przy takim założeniu pozwany winien uczestniczyć w kosztach wypoczynku wakacyjnego córki poprzez zapewnienie wyjazdu w okresie jego kontaktów wakacyjnych oraz dodatkowo w zakresie partycypowania w kosztach wyjazdu wakacyjnego płaconego przez matkę dziecka.

Usprawiedliwione potrzeby małoletniej mieszczą się należy w kwocie około 1800 zł miesięcznie, W skład tej kwoty wchodzą wydatki na wyżywienie w standardowej kwocie 400 zł, udział w koszach mieszkaniowych przypadający na małoletnią, przy podziale całości na ilość domowników - 500 zł, wydatki szkolne 55 zł, wyprawka do szkoły 20 zł, koszty lekscji języka angielskiego 162 zł, ubrania i obuwie 200-250 zł, leczenie i lekarstwa 50 zł, dojazdy do szkoły 50 zł, kosmetyki i środki czystości oraz inne niedoprecyzowane koszty 100 zł, wypoczynek 160 zł.

W zakresie przesłanek wpływających na wysokość obowiązku alimentacyjnego należy podkreślić, iż wysokość świadczeń alimentacyjnych od osoby zobowiązanej do alimentacji zależy nie tylko od usprawiedliwionych potrzeb osoby uprawnionej, ale także od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego, które stanowią górną granicę tego obowiązku. Decydująca zatem dla ustalenia wysokości obowiązku alimentacyjnego R. S. w niniejszej sprawie stała się ocena jego możliwości zarobkowych i majątkowych, przy uwzględnieniu, iż określenie „możliwości zarobkowe i majątkowe” rozumie się nie tyko zarobki i dochody rzeczywiście uzyskiwane ze swojego majątku, lecz te zarobki i dochody, które osoba zobowiązana do alimentacji może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych.

W sprawie zostało ustalone, iż pozwany pracuje i z tego tytułu otrzymuje stałe dochody. Poziom jego wynagrodzenia za pracę waha się w zależności od miesiąca. W poszczególnych miesiącach wynagrodzenie pozwanego zawiera, poza wynagrodzeniem podstawowym również elementy dodatkowe. Niezrozumiałe jest natomiast dla Sądu, z jakiego powodu nastąpiła utrata dodatkowych elementów wynagrodzenia, jakie wcześniej uzyskiwał pozwany. W roku 2017 r. średnio dochód ten wynosił 5541 zł netto miesięcznie (dochód netto wynikający z zaświadczenia Urzędu Skarbowego przy podziale na 12 miesięcy). Nie mniej jednak jego dochód kształtuje się na poziomie nie niższym niż 4400 zł netto miesięcznie. Pozwany jest właścicielem mieszkania, w którym od niedawna zamieszkuje. Dysponuje samochodem. Dotychczas ponosił koszty czesnego za studia.

W ocenie Sądu kwota 950 zł miesięcznie alimentów na dziecko mieści się w możliwościach pozwanego, a jednocześnie pozwala na zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb dziecka oraz zapewnienie kosztów własnego utrzymania pozwanego. Zdaniem Sądu kwota ta jest też adekwatna do tego, aby zapewnić porównywalną stopę życiową pozwanego i powódki. Ustalając wysokość alimentów Sąd wziął pod uwagę także, iż pozwany utrzymuje regularne i dość częste kontakty z córką, nie tylko w weekendy, ale i w tygodniu, choć póki co odbywają się one bez nocowania i wówczas to on ponosi koszty utrzymania dziecka.

Obowiązek przyczyniania się do zaspokojenia potrzeb małoletniego powódki spoczywa na obojgu rodzicach. Sąd miał przy tym na względzie dysproporcję w uzyskiwanych dochodach przez rodziców małoletniej oraz ich możliwościach finansowych. A. S. jest osobą czynną zawodowo, pracuje jako (...). Jej dochody są niemal dwa razy niższe, niż pozwanego. Nie mniej jednak możliwości zarobkowe matki małoletniej pozwalają na pokrycie, łącznie z zasądzonymi alimentami, wszystkich usprawiedliwionych potrzeb małoletniej J. S..

Kierując się wszystkimi wyżej podniesionymi motywami Sąd uznał, iż pozwany winien łożyć alimenty na rzecz małoletniej, jednakże w kwocie niższej niż żądana kwota 1800 zł miesięcznie. Jako adekwatną w obecnej sytuacji Sąd przyjął kwotę 950 zł miesięcznie. Kwota ta pozwala, uwzględniają obowiązek alimentacyjny A. S., na zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb małoletniej powódki.

Zdaniem sądu, nie ma podstaw do przerzucenia całości kosztów utrzymania małoletniej powódki na pozwanego. Skoro usprawiedliwione potrzeby małoletniej powódki mieszczą się w kwocie 1800 zł miesięcznie, to przy uwzględnieniu wszystkich wyżej wskazanych okoliczności, alimenty nie powinny wynosić 1800 zł miesięcznie. Ten obowiązek obciąża oboje rodziców i przez oboje rodziców winien być ponoszony w ramach ich możliwości. Za adekwatne do aktualnej sytuacji sąd uznał udział ojca w pokrywaniu kosztów utrzymania córki w zakresie alimentów w kwocie 950 zł miesięcznie, pokrywaniu kosztów jej utrzymania w zakresie kontaktów, w tym zapewnienie kosztów wypoczynku wakacyjnego w terminie kontaktów wakacyjnych i dodatkowo udział w kosztach wakacyjnych ponoszonych przez matkę małoletniej.

Za datę początkową Sąd przyjął dzień wniesienia pozwu zgodnie z żądaniem powódki.

Z wszystkich wyżej wymienionych względów, na podstawie art. 133 § 1 kro w zw. z art. 135 kro, orzeczono jak w sentencji, oddalając powództwo w pozostałym zakresie.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 kpc.

O kosztach sądowych Sąd orzekł na podstawie art. 113 ust. 1 uksc przy uwzględnieniu wyniku procesu.

Rygor natychmiastowej wykonalności został wyrokowi nadany z urzędu na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 kpc.