XXVII Cz 1007/16 - zarządzenie, postanowienie, uzasadnienie Sąd Okręgowy w Warszawie z 2016-05-18

Sygn. akt XXVII Cz 1007/16

POSTANOWIENIE

Dnia 18 maja 2016 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XXVII Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Joanna Staszewska

Sędziowie: SO Ewa Cylc

SR (del.) Renata Drozd - Sweklej

po rozpoznaniu w dniu 18 maja 2016 r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku wierzyciela (...) Sp. z o.o. w W.

z udziałem dłużnika (...) Sp. z o.o. w likwidacji z siedzibą w W.

o egzekucję świadczenia niepieniężnego

na skutek zażalenia dłużnika

na postanowienie Sądu Rejonowego dla Warszawy – Śródmieścia w Warszawie

z dnia 26 października 2015 roku, sygn. akt VI Co 1585/15

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSR (del.) Renata Drozd – Sweklej SSO Joanna Staszewska SSO Ewa Cylc

Sygn. akt XXVII Cz 1007/16

UZASADNIENIE

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Należy uznać, iż Sąd I instancji słusznie oddalił wniosek uznając, że nie zaszły podstawy do wyłączenia SSR Agnieszki Kaczmarzyk - Gauzin na podstawie art. 48 i 49 k.p.c.

Należy stwierdzić, iż w niniejszej sprawie nie zaistniały podstawy do wyłączenia sędziego ani z mocy samej ustawy (art. 48 k.p.c.), ani na wniosek skarżącego, nie zaistniała bowiem okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności sędziego w danej sprawie (art. 49 k.p.c.).

Strony składające wniosek o wyłączenie sędziego powinny, zgodnie z treścią art. 50 § 1 k.p.c., uprawdopodobnić przyczyny wyłączenia. W niniejszej sprawie żalący nie przedstawił żadnych okoliczności, które uprawdopodobniłyby brak bezstronności sędziego, za takie okoliczności nie można uznać subiektywnych przekonań skarżącego o stronniczości sędziego i wadliwości prowadzonego przez niego postępowaniu.

W ocenie Sądu Okręgowego powyższe zarzuty nie mogły skutkować uwzględnieniem powyższego wniosku. Sąd Okręgowy zapoznał się z trwającym 1 godzinę i 10 minut nagraniem posiedzenia. Treść nagrania w żadnym stopniu nie potwierdza zarzutów podniesionych w zażaleniu. Co więcej treść zarzutów zażalenia nie odpowiada treści stanowiska skarżącego zaprezentowanego na nagraniu w 1 godzinie 8 minucie, kiedy to pełnomocnik skarżącego uzasadnia wniosek o wyłączenie sędziego odmową umożliwienia zajęcia stanowiska co do treści załącznika do protokołu złożonego przez uprawnionego, w odpowiedzi na zarzut uprawnionego o złożeniu wniosku o wyłączenie Sędziego w celu przewlekania postępowania. Zatem wskazane w zażaleniu okoliczności zaistniałe po złożeniu wniosku o wyłączenie Sędziego na pewno nie mogły stanowić podstawy działania skarżącego w momencie podjęcia tej czynności.

Posiedzenie jawne zostało wyznaczone celem przeprowadzenia wysłuchania uprawnionego i zobowiązanego w celu wykonania tytułu zabezpieczenia w trybie art. 1050 k.p.c. Czas trwania wysłuchania obowiązanego i uprawnionego wyniósł w sumie 10 minut, natomiast całe posiedzenia trwało jedną godzinę 10 minut. Pierwszy wniosek o odebranie głosu pełnomocnikowi skarżącego w trybie art. 155§2 k.p.c. został zgłoszony przez pełnomocnika uprawnionego po trzydziestu minutach trwania posiedzenia i nie został przez Przewodniczącego rozpoznany. Przewodniczący nie przerywał wypowiedzi pełnomocnika skarżącego, który najpierw wywodził o trybie wysłuchania wskazując na potrzebę nadania mu cech czynności dowodowej z postępowania rozpoznawczego, a następnie o potrzebie zawieszenia postępowania wobec złożenia wniosku o stwierdzenie upadku zabezpieczenia (od 3 do 16 minuty nagrania i od 21 do 29 minuty nagrania), jak również gdy składał wypowiedź w czasie głosu pełnomocnika strony przeciwnej (w 44 minucie nagrania). Skarżący nie był zatem w żaden sposób ograniczony w prezentacji swojego stanowiska na posiedzeniu. Zarzut naruszenia przepisów postępowania przez uniemożliwienie złożenia odpowiedzi na stanowisko zawarte w załączniku do rozprawy nie znajdował oparcia w przepisach postępowania. Formułowanie w oparciu o powyższe wniosku o wyłączenie Sędziego było oczywiście sprzeczne z dyspozycją art. 49 k.p.c..

Obowiązany kwestionuje nałożony na niego w tytule obowiązek, czyli prawidłowość merytoryczną tego orzeczenia, wywodząc z tego również jego niewykonalność (stanowiska skarżącego z 25 i 43 minuty nagrania).

Okoliczności merytoryczne stanowiące podstawę wydania i trwania tytułu zabezpieczenia nie mogą być przedmiotem rozstrzygania w prowadzonym postępowaniu w celu wykonania zabezpieczenia, a Sąd będący organem wykonawczym nie może badać zasadności tytułu, który wykonuje (art.804 k.p.c.). Argumentacja merytoryczna skarżącego mogła być badana jedynie przez sąd udzielający zabezpieczenia, uprawniony także do rozpoznania wniosku o stwierdzenie jego upadku i tam skarżący powinien ją przedstawiać. Jeśli skarżący podejmie skuteczne czynności przed Sądem, który wydał tytuł i przedstawi orzeczenie potwierdzające upadek zabezpieczenia organ wykonujący zabezpieczenie będzie miał podstawę do przerwania czynności wykonania tytułu. W każdym innym wypadku sąd jako organ wykonujący tytuł zabezpieczenia ma obowiązek prowadzić czynności w sposób gwarantujący realizację uprawnienia wskazanego w jego treści. Zatem stawianie Sądowi zarzutów - co do podejmowania czynności postępowania zmierzających do realizacji celu postępowania, czyli wykonania tytułu- było bezpodstawne. Tym bardziej nieuzasadnione były zarzuty zażalenia na odmowę wyłączenia Sędziego oparte na tych samych twierdzeniach, przy braku jakichkolwiek okoliczności świadczących o niezachowaniu bezstronności Sędziego zgodnie z art. 49 k.p.c.

Mając powyższe na względzie Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji postanowienia na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.

SSR (del.) Renata Drozd – Sweklej SSO Joanna Staszewska SSO Ewa Cylc

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Iwona Lubańska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  Joanna Staszewska,  Ewa Cylc ,  Renata Drozd-Sweklej
Data wytworzenia informacji: