Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

XXVI GC 1037/13 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Warszawie z 2014-06-16

Sygn. akt XXVI GC 1037/13

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 2 kwietnia 2013 roku powód G. K. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo Produkcyjno - Handlowo Usługowe (...) z siedzibą we W. wniósł o zasądzenie od pozwanego Zakładu Produkcyjno – Handlowo – Usługowego (...) sp. z o.o. z siedzibą w miejscowości I. na swoją rzecz kwoty 228.331,43 zł (dwieście dwadzieścia osiem tysięcy trzysta trzydzieści jeden złotych czterdzieści trzy grosze), na którą składały się należności objęte 6 fakturami VAT na łączną kwotę 213.360,81 zł oraz odsetki od zamkniętych okresów od częściowych wpłat, jakie Zakład Produkcyjno – Handlowo – Usługowy (...) sp. z o.o. z siedzibą w miejscowości I. dokonywał do faktury nr (...) w kwocie 14.970,62 zł. Nadto wniósł również o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego kosztów procesu według norm przypisanych, w tym również ewentualnego zastępstwa procesowego.

Uzasadniając żądanie pozwu powód wskazał, iż w ramach prowadzonej przez niego działalności dokonywał sprzedaży perform (...) pozwanemu i wystawił z tego tytułu następujące faktury VAT: nr (...) na kwotę 84.143,51 zł, nr (...) na kwotę 26.222,62 zł, nr (...) na kwotę 37.779,70 zł, nr (...) na kwotę 48.699,14 zł, nr 23/03/2012 na kwotę 38.257,92 zł,. nr 29/03/2012 na kwotę 38.257,92 zł. Pomimo wystawionych faktur i wysyłanych wezwań do zapłaty, pozwany nie dokonał spłaty wszystkich należności.

Ponadto powód podniósł, iż pozwany nigdy nie kwestionował wielkości należności i zobowiązywał się do zapłaty zaległych kwot, spłacił nawet część należności wynikającej z faktury VAT nr (...). Nadmienił również, iż przy obliczeniu odsetek od zamkniętych okresów posiłkował się kalkulatorem odsetek ustawowych ze strony „grofin.pl”; wydruk z obliczeniami dołączył do pozwu (k.3-8).

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym z dnia 4 października 2013 roku Sąd zasądził na rzecz powoda dochodzoną pierwotnie pozwem kwotę wraz z odsetkami i kosztami procesu, zgodnie z żądaniem pozwu (Nakaz zapłaty wydany przez tutejszy Sąd w sprawie o sygn. akt XXVI GNc 528/13, k. 70).

Pozwany Zakład Produkcyjno – Handlowo – Usługowy (...) sp. z o.o. z siedzibą w miejscowości I. zaskarżył powyższy nakaz zapłaty w całości, wnosząc o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu sprzeciwu podniósł, iż powództwo niniejsze jest bezzasadne, gdyż strona pozwana uregulowała w całości kwotę należności głównej. Odnośnie powództwa w zakresie odsetek, wskazał iż w czasie współpracy między powodem a pozwanym, powód wielokrotnie podkreślał i zobowiązywał się w obecności świadków, że nie będzie naliczał pozwanemu odsetek z tytułu nieterminowo uiszczonych należności. W związku z powyższym pozwany podnosił , iż żądanie zapłaty odsetek jest nieuzasadnione ( (k-78-79).

W odpowiedzi na sprzeciw z dnia 9 stycznia 2014 roku powód wniósł o oddalenie zarzutów ze względu na błędne uznanie spełnienia roszczenia wobec niego w związku z dokonaniem spłaty należności głównej z pominięciem należnych odsetek ustawowych. Ponadto podtrzymał żądanie pozwu w części zobowiązania pozwanego do zapłaty odsetek ustawowych wynikających z należności z niezapłaconych faktur w terminie ich wymagalności, tj: od kwoty 24.143,51 zł od dnia 28 marca 2013 roku do dnia zapłaty; od kwoty 26.222,62 zł od dnia 19 listopada 2011 roku do dnia zapłaty; od kwoty 37.779,70 zł od dnia 13 stycznia 2012 roku do dnia zapłaty; od kwoty 48.699,14 zł od dnia 29 stycznia 2012 roku do dnia zapłaty; od kwoty 38.257,92 zł od dnia 10 marca 2012 roku do dnia zapłaty; od kwoty 38.257,92 zł od dnia 23 marca 2012 roku do dnia zapłaty oraz odsetek od zamkniętych okresów od częściowych wpłat, jakie pozwana dokonywała do faktury nr (...), tj.: od kwoty 84.143,51 zł od dnia 23 października 2011 roku do dnia 26 listopada 2012 roku, od kwoty 74.143,51 zł od dnia 27 listopada 2012 roku do dnia 11 lutego 2013 roku, od kwoty 64.143,51 zł od dnia 12 lutego 2013 roku do dnia 15 marca 2013 roku, od kwoty 54.143,51 zł od dnia 16 marca 2013 roku do dnia 21 marca 2013 roku, od kwoty 34.143,51 zł od dnia 22 marca 2013 roku do dnia 27 marca 2013 roku. Wskazał, iż na dzień złożonego pisma odsetki od faktur wskazanych wynoszą łącznie 100.891,55 zł. Wniósł również o zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kosztów procesu według norm przepisanych i kosztów ewentualnego zastępstwa procesowego według norm przepisanych (k. 118 - 123). Powód potwierdził również, iż pozwany dokonywał spłaty należności głównej z pominięciem należnych odsetek. Spłata należności głównej odbywała się w ratach na przestrzeni okresu od kwietnia 2013 roku do października 2013 roku.

Pismem procesowym z dnia 8 kwietnia 2014 roku (k. 135 - 136) strona pozwana podtrzymała dotychczasowe stanowisko w sprawie zawarte w sprzeciwie od nakazu zapłaty, co więcej podniosła, iż powód błędnie wskazuje kwotę odsetek pozostałych do zapłaty, gdyż w wykazie zapłaconych faktur zostały ujęte faktury nr (...), które nie są objęte niniejszym postępowaniem sądowym. Jak wynika z obliczeń pozwanego, kwota pozostała do zapłaty to 46.768,56 zł na którą składają się skapitalizowane odsetki od zapłaconych faktur w kwocie 14.970,62 zł oraz odsetki w kwocie 31.797,94 zł od faktur objętych niniejszym postępowaniem, tj. Nie zaprzeczył również, iż pozwany dokonał spłaty zadłużenia względem Powoda z pominięciem odsetek ustawowych, a to z uwagi na fakt istnienia ustaleń między stronami odnośnie ich umorzenia sporna miedzy stronami pozostaje tylko kwestia odsetek. Pozwany bowiem stoi na stanowisku, że między stronami doszło do zawarcie ustnej umowy o nienaliczeniu odsetek. Celem polubownego zakończenia sporu pozwany proponuje zawarcie ugody i zobowiązuje się zapłacić na rzecz powoda część odsetek objętych pozwem, tj. kwotę 23.384,28 zł.

Zakład Produkcyjno – Handlowo – Usługowemu (...) sp. z o.o. z siedzibą w miejscowości I.powstał w wyniku przekształcenia w trybie art. 551-574 k.s.h. ze spółki Zakład Produkcyjno – Handlowo – Usługowy (...) spółka jawna, na podstawie uchwały wspólników podjętej w dniu 7 grudnia 2012 roku.

(dowdów: odpis KRS, k. 12 – 18, wypis aktu notarialnego Repertorium A Nr (...) sporządzony z zebrania wspólników, k. 105-112).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

G. K. prowadzi jednoosobową działalność gospodarcza pod firmą Przedsiębiorstwo Produkcyjno – Handlowo Usługowe (...), której siedziba znajduje się we W. (dowód: (...), k.).

W ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej zajmował się produkcją artykułów chemii gospodarczej, konfekcjonowaniem artykułów chemii gospodarczej, kosmetyków i innych produktów, jak również produkcją preform PET służących do produkcji butelek PET. Swoje produkty p. (...) sprzedawał m.in. Zakładowi Produkcyjno – Handlowo – Usługowemu (...) sp. z o.o. z siedzibą wmiejscowości I. i z tego tytułu wystawiał następujące Faktury VAT:

-

nr (...) wystawiona dnia 22 września 2011 roku na kwotę 8.4143,51 zł z terminem płatności do 22 października 2011 roku (k. 19);

-

nr (...) wystawiona dnia 19 października 2011 roku na kwotę 26.222,62 zł z terminem płatności do 18 października 2011 roku (k.20);

-

nr (...) wystawiona dnia 13 grudnia 2011 roku na kwotę 37.779,70 zł z terminem płatności do 12 stycznia 2012 roku (k. 21);

-

nr (...) wystawiona dnia 29 grudnia 2011 roku na kwotę 48.699,14 zł z terminem płatności do 28 stycznia 2012 roku (k. 22);

-

nr (...) wystawiona dnia 9 marca 2012 roku na kwotę 38.257,92 zł z terminem płatności do 10 kwietnia 2012 roku (k. 23);

-

nr (...) wystawiona dnia 22 marca 2012 roku na kwotę 38.257,92 zł z terminem płatności do 23 marca 2012 roku (k. 25).

W treści faktury wskazano termin płatności, który wynosił 30 dni.

Brak zapłaty kwot z wystawionych faktur skutkował wystosowaniem wezwania do zapłaty, które okazało się bezskuteczne (k. 27).

Pozwem z dnia 2 kwietnia 2013 roku G. K. prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą pod Przedsiębiorstwo Produkcyjno Handlowo Usługowe (...) z siedzibą we W. wniósł o zasądzenie od Zakładu Produkcyjno – Handlowo – Usługowego (...) sp. z o.o. z siedzibą w miejscowości I. na swoją rzecz kwoty 228.331,43 zł (dwieście dwadzieścia osiem tysięcy trzysta trzydzieści jeden złotych czterdzieści trzy grosze), na którą składają się:

a)  należności za niezapłacone faktury w wysokości 213.360,81 zł wraz z ustawowymi odsetkami od czasu wymagalności, tj.:

-

od kwoty 24.143,51 zł od dnia 28 marca 2013 r. do dnia zapłaty (FV nr (...));

-

od kwoty 26.222,62 zł od dnia 19 listopada 2011 r. do dnia zapłaty (FV nr (...));

-

od kwoty 37.779,70 zł od dnia 13 stycznia 2012 r. do dnia zapłaty (FV nr (...));

-

od kwoty 48.699,14 zł od dnia 29 stycznia 2012 r. do dnia zapłaty (FV nr (...));

-

od kwoty 38.257,92 zł od dnia 10 marca 2012 r. do dnia zapłaty (FV nr (...));

-

od kwoty 38.257,92 zł od dnia 23 marca 2012 r. do dnia zapłaty (FV nr (...));

b)  odsetki od zamkniętych okresów od częściowych wpłat, jakie Zakład Produkcyjno – Handlowo – Usługowy (...) sp. z o.o. z siedzibą w miejscowości I. dokonywał do faktury nr (...) w wysokości 14.970,620 zł, tj. od kwot:

-

12.017,54 zł, która to jest liczona od kwoty 84.143,51 zł od dnia 23 października 2011 r. do dnia 26 listopada 2012 r.;

-

2.033,36 zł, która to jest liczona od kwoty 74.143,51 zł od dnia 27 listopada 2012 r. do dnia 11 lutego 2013 r.;

-

731,06 zł, która to jest liczona od kwoty 64.143,51 zł od dnia 12 lutego 2013 r. do dnia 26 listopada 2012 r.;

-

115,70 zł, która to jest liczona od kwoty 54.143,51 zł od dnia 16 marca 2013 r. do dnia 21 marca 2013 r.;

-

72,96 zł, która to jest liczona od kwoty 34.143,51 zł od dnia 22 marca 2013 r. do dnia 27 marca 2013 r.

Po wniesieniu pozwu do tutejszego Sądu, dokonał następujących wpłat kwot:

-

24.143,51 zł z tytułu zapłaty za FV (...), data obciążenia rachunku 2 kwietnia 2013 roku (k.82);

-

26.222,62 zł z tytułu zapłaty za FV (...), data obciążenia rachunku 9 kwietnia 2013 roku (k.83);

-

27.779,70 zł z tytułu zapłaty za FV (...), data obciążenia rachunku 15 kwietnia 2013 roku (k.84)

-

28.699,14 zł tytułem zapłaty za FV (...) oraz zapłata za FV (...) - 18.699 zł, data obciążenia rachunku 22 kwietnia 2013 roku (k.85);

-

20.000,00 zł tytułem zapłaty za FV (...) zł, data obciążenia rachunku 30 kwietnia 2013 roku (k. 86);

-

10.000 tytułem zapłaty za FV (...), data obciążenia rachunku 16 maja 2013 roku (k.87);

-

20.000 zł tytułem zapłaty za FV (...), data obciążenia rachunku 21 maja 2013 roku (k.88);

-

10.000 zł tytułem zapłaty za FV (...), data obciążenia rachunku 23 maja 2013 roku (k. 89);

-

10.000 zł tytułem zapłaty za FV (...), data obciążenia rachunku 5 czerwca 2013 roku (k.90);

-

10.000 zł tytułem zapłaty za FV (...), data obciążenia rachunku 12 czerwca 2013 roku (k.91);

-

6.515,84 zł tytułem zapłaty za FV (...), data obciążenia rachunku 23 lipca 2013 roku (k. 92);

-

5.000 zł tytułem zapłaty za FV (...), data obciążenia rachunku 1 sierpnia 2013 roku (k.93);

-

5.000 zł tytułem zapłaty za FV (...), data obciążenia rachunku 29 sierpnia 2013 roku (k.94);

-

5.000 tytułem zapłaty za FV (...), data obciążenia rachunku 7 października 2013 roku (k. 95);

-

5.000 zł tytułem zapłaty za FV (...), data obciążenia rachunku 11 października 2013 roku (k.96).

Powyżej opisany stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wymienionych dokumentów, zgromadzonych w aktach sprawy. Prawdziwość i autentyczność przedstawionych dokumentów nie budziła wątpliwości. Możliwe było oparcie się na kserokopiach, skoro żadna ze stron nie zarzucała ich niezgodności z oryginałami, a Sąd nie znalazł podstaw do powzięcia w tym zakresie wątpliwości z urzędu.

Mając na uwadze treść art. 227 k.p.c. który stanowi, iż przedmiotem dowodu są fakty mające dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie, Sąd oddalił wnioski dowodowe strony pozwanej w przedmiocie przesłuchania świadków: Z. B. i Ł. D. na okoliczność ustaleń w zakresie naliczania odsetek. W ocenie Sądu te wnioski dowodowe nie miały wpływu na rozstrzygnięcie w danej sprawie, a przeprowadzenie dowodu z postaci zeznań świadków prowadziłoby do niepotrzebnego przedłużania toczącego się postępowania.

Nadmienić również trzeba, iż strona powodowa cofnęła wniosek dowodowy o przesłuchanie świadka M. P..

Sąd zważył, co następuję:

Zdaniem Sądu Okręgowego w zakresie, w jakim nie zostało cofnięte, powództwo w części jest zasadne.

Na wstępie należy wskazać, iż po wytoczeniu powództwa pozwany uregulował należności główne, które były objęte pozwem. Dlatego też powód w tym zakresie cofnął powództwo. W ocenie Sądu powód cofając powództwo nie miał na celu obejścia prawa. Należy również stwierdzić, że czynność ta nie jest sprzeczna z prawem i zasadami współżycia społecznego. Z tych też względów w tym zakresie Sąd umorzył postępowanie.

Podstawę odpowiedzialności pozwanego stanowi art. 481 § 1 k.c., zgodnie z którym jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Natomiast w myśl § 2 jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe.

Stosownie do treści art. 455 k.c. jeżeli termin spełnienia świadczenia nie jest oznaczony ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania. Doręczenie dłużnikowi dokumentu rozliczeniowego (faktury) jest wezwaniem do spełnienia świadczenia pieniężnego wówczas, gdy zawarto w nim stosowną wzmiankę co do sposobu i czasu zapłaty (por. wyrok Sądu Najwyższego z 16 września 2004 r., sygn. akt IV CK 659/03).

Stąd też powodowi przysługuje prawo do żądania odsetek za czas opóźnienia.

Zatem podniesiony przez pozwanego zarzut, iż żądanie zapłaty odsetek z tytułu nieterminowego uiszczania należności jest nieuzasadnione, gdyż w okresie współpracy powód wielokrotnie podkreślał, że nie będzie ich naliczał, należało uznać za bezzasadny.

Natomiast rację ma pozwany, iż powód błędnie wskazuje kwotę pozostałych odsetek do zapłaty, ponieważ wykaz zapłaconych faktur obejmuje również faktury nr (...), które nie są objęte niniejszym postępowaniem sądowym.

W tych okolicznościach Sąd uznał, że powodowi należą się odsetki z tytułu nieterminowego uregulowania należności w kwocie 46.304,06 zł (czterdzieści sześć tysięcy trzysta cztery złote sześć groszy) wraz z ustawowymi odsetkami od niżej wymienionych kwot cząstkowych. Kwota ta jest sumą poszczególnych kwot odsetek wynikających z następujących faktur VAT:

-

nr (...) w kwocie 14.890,79 zł, gdzie termin odsetek został określony od dnia 3 kwietnia 2013 r. do dnia zapłaty;

-

nr (...) w kwocie 4.735,16 zł, gdzie termin odsetek został określony od dnia 10 kwietnia 2013 r. do dnia zapłaty;

-

nr (...) w kocie 6.814,12 zł, gdzie termin odsetek został określony od dnia 23 kwietnia 2013 r. do dnia zapłaty;

-

nr (...) w kwocie 7895,16 zł, gdzie termin odsetek został określony od dnia 17 maja 2013 r. do dnia zapłaty;

-

nr (...) w kwocie 5.819,26 zł, gdzie termin odsetek został określony od dnia 6 czerwca 2013 r. do dnia zapłaty.;

-

nr (...) w kwocie 6.779,57 zł, gdzie termin odsetek został określony od dnia 12 października 2013 r. do dnia zapłaty.

Termin odsetek liczony był od dnia następnego po dniu, w którym powód uregulował całość należności wynikającej z poszczególnej faktury VAT. Nadmienić trzeba, iż data zapłaty należności jest określona w niniejszym uzasadnieniu, jako data obciążenia rachunku.

Wobec powyższego w pozostałym zakresie powództwo należało oddalić.

O kosztach procesu Sąd rozstrzygnął na podstawie art. 98 k.p.c. zgodnie z zasada odpowiedzialności za wynik procesu. Pomimo, iż powód cofnął pozew w zakresie należności głównej, w ocenie Sądu należy się jemu zwrot kosztów procesu. Pozwany nie kwestionował zasady odpowiedzialności i część roszczeń, tj. całą należność główną uregulował już po wniesieniu pozwu przez powoda, a obecnie spór dotyczył żądań obejmujących kwoty z tytułu odsetek.za nieterminową zapłatę należności. W konsekwencji należało przyjąć, iż powództwo było zasadne i tym samym pozwany jest zobowiązany zwrócić powodowi poniesione przez niego koszty procesu w wysokości 18.634,00 zł. Na koszty procesu składały się opłata od pozwu w wysokości 11.417,00 zł, koszty zastępstwa procesowego w kwocie 7.200 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł.

Z tych przyczyn orzeczono jak w sentencji.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Damian Siliwoniuk
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Warszawie
Data wytworzenia informacji: