Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK CZĘŚCIOWY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 września 2018 roku

Sąd Okręgowy w Warszawie XXV Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący SSO Tomasz Gal

Protokolant: sekr. sąd. Aleksandra Bartczak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 września 2018 roku w Warszawie

sprawy z powództwa Towarzystwa (...) S.A. w W.

przeciwko Spółdzielni (...) w C., L. K. (1), Z. K.

o zapłatę

orzeka:

1)  utrzymuje w mocy w całości w stosunku do Spółdzielni (...) w C. nakaz zapłaty wydany w postępowaniu nakazowym w dniu 17 stycznia 2017 r. przez Sąd Okręgowy w Warszawie w sprawie o sygn. akt XXV Nc 19/17,

2)  zasądza dodatkowo od Spółdzielni (...) w C. na rzecz Towarzystwa (...) S.A. w W. kwotę 1.800 zł (tysiąc osiemset złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt XXV C 1452/18

UZASADNIENIE

Pozwem o zapłatę w postępowaniu nakazowym złożonym w dniu 12 stycznia 2017 r. powód Towarzystwo (...) S.A. z siedzibą w W. (dalej oznaczony jako (...) S.A.) wniósł o orzeczenie nakazem zapłaty na podstawie weksla, że pozwani Spółdzielnia (...) w C., L. K. (1) i Z. K. mają solidarnie zapłacić na rzecz powoda kwotę 166 815,51 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi:

- od kwoty 158 730,16 zł za okres od dnia 27 października 2016 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 8 085,35 zł za okres od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty

oraz koszty procesu, w tym koszty zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Swoje roszczenie strona powodowa wywodziła z posiadania przez nią weksli in blanco wystawionych przez Spółdzielnię (...) i poręczonych przez L. K. (1) i Z. K. na zabezpieczenie roszczeń powoda wynikających z umowy pożyczki nr (...) z 01 sierpnia 2013 r. i umowy pożyczki nr (...) z 22 lipca 2014 roku. Strony zawarły trzy aneksy do umowy pożyczki nr (...). Dwa pierwsze dotyczyły wydłużenia terminu spłaty pożyczki, a w związku z podpisaniem trzeciego aneksu wystawiony został nowy weksel poręczony przez pozwanych L. K. (1) i Z. K. oraz zawarto porozumienie wekslowe.

Powód wskazał, że wobec niespłacania zadłużenia, wypowiedział umowy pożyczki w trybie natychmiastowym, uzupełnił weksle in blanco na kwoty 71 168,47 zł i 95 647,04 zł z datami płatności na dzień 26 października 2016 r., a następnie wezwał dłużników wekslowych do wykupu weksli. Pozwani nie wykupili weksli i nie spłacili zadłużenia (pozew k. 2-6).

W dniu 17 stycznia 2017 r. Sąd wydał nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym pod sygn. akt XXV Nc 19/17, w którym orzekł zgodnie z żądaniem pozwu ( nakaz zapłaty k. 76).

W dniu 10 lutego 2017 r. pozwani L. K. (1), Z. K. i Spółdzielnia (...) w C. wnieśli zarzuty od nakazu zapłaty zaskarżając ww. nakaz zapłaty w całości.

W zarzutach podniesiono, że przedstawiona przez powoda dokumentacja jest niewiarygodna, niepełna i prawdopodobnie zmanipulowana na potrzeby powoda. Pożyczki miały być udzielane w ciągu kilku dni, a nie po paru miesiącach, czy roku, a poza tym (...) S.A. nie skredytowało całości przedsięwzięcia pozwanej Spółdzielni i jednocześnie żądało oprócz weksli także zabezpieczeń w postaci przewłaszczania majątku pozwanych. Zdaniem pozwanych zarówno kredytobiorca jak i kredytodawca ponoszą odpowiedzialność za udzielenie i zwrot kredytu, a powód udzielając pożyczek zdawał sobie sprawę z sytuacji finansowej pozwanej. (...) S.A. wypowiedziało wszystkie umowy pożyczki wiedząc, że pozwana Spółdzielnia ma problemy z odzyskaniem swoich nakładów w ośrodku wypoczynkowym i z próbą uruchomienia kręgielni w C. (zarzuty k. 89-90).

Postanowieniem z 03 kwietnia 2017 r. Sąd Okręgowy odrzucił zarzuty wszystkich pozwanych od nakazu zapłaty. Na skutek zażalenia pozwanej Spółdzielni (...), Sąd Apelacyjny w Warszawie postanowieniem z 22 lutego 2018 r. (sygn. akt VI ACz 2523/17) uchylił ww. postanowienie w stosunku do pozwanej Spółdzielni (postanowienie SO k. 119, postanowienie SA k. 252-253).

Natomiast co do pozostałych pozwanych L. K. (1) i Z. K. na dzień 24 września 2018 r. postępowanie zażaleniowe dotyczące odrzucenia zarzutów tych pozwanych pozostawało w toku.

W odpowiedzi na zarzuty pozwanej Spółdzielni (...) w C. powód wniósł o utrzymanie w mocy zaskarżonego nakazu oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych (k. 319 i nast.).

Wobec braku prawomocnego charakteru postanowienia o odrzuceniu zarzutów pozwanych L. K. (1) i Z. K. postanowieniem z dnia 24 września 2018 r. Sąd na podstawie art. 218 kpc ograniczył rozpoznanie sprawy tylko co do zarzutów pozwanej Spółdzielni (...) w C. (k. 355).

Na podstawie przedstawionego materiału dowodowego, a w szczególności na podstawie: weksli (k. 7, 9), porozumienia wekslowego (k. 11-12, 13-14), umowy pożyczki nr (...) (k. 15-19), umowy pożyczki nr (...) (k. 21-25), dowodów przelewu kwot pożyczek (k. 20, 27, 30-35), Aneksu nr (...). do umowy pożyczki nr (...) (k. 29), Aneksu nr (...) do umowy nr (...) (k. 48), Aneksu nr (...) do umowy nr (...) (k. 49), Aneksu nr (...) do umowy nr (...) (k. 52), przedsądowego wezwania do zapłaty z zpo (k. 53-54), oświadczeń o wypowiedzeniu umowy z potwierdzeniem nadania (k. 55-57), wezwania do wykupu weksla z zpo (k. 67-68), historii wypłat pożyczek (k. 327 – 329) Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 01 sierpnia 2013 r. Spółdzielnia (...) z siedzibą w C., reprezentowana przez Prezesa Zarządu L. K. (1), oraz Członków Zarządu Z. K. i A. F. zawarła z Towarzystwem (...) S.A. z siedzibą w W. umowę pożyczki pieniężnej nr (...), na mocy które pozwana Spółdzielnia otrzymała jednorazowo kwotę 100 000 zł na sfinansowanie remontu kręgielni. Termin płatności określono na 36 miesięcy – od 06 sierpnia 2013 r. do 06 sierpnia 2016 r. Zabezpieczenie pożyczki, zgodnie z § 4 ww. umowy miał stanowić weksel in blanco wraz z deklaracją wekslową oraz przewłaszczenie na zabezpieczenie samochodu wraz z cesją praw z polisy ubezpieczeniowej (umowa pożyczki k. 15-19, dowód wypłaty kwoty pożyczki 06.08.2013 r. k. 20).

W dniu 31 stycznia 2014 r. Strony zawarły Aneks nr (...) do ww. umowy pożyczki, w którym ustalono, że pożyczkobiorca rozliczy się w określonym terminie z wykorzystania pożyczki oraz ustanowi zabezpieczenie pożyczki dotyczące przewłaszczenie na zabezpieczenie samochodu do 31 maja 2014 r. (Aneks nr (...) k. 48). Kolejny Aneks nr (...) do umowy nr (...) strony zawarły 20 lutego 2014 r. Na mocy tego aneksu okres udzielenia pożyczki został wydłużony do 60 miesięcy i zmianie uległ harmonogram spłaty pożyczki (Aneks nr (...) k. 49). Natomiast w Aneksie nr (...) z 22 lipca 2014 r. do ww. umowy zmieniono § 4 ust. 1 umowy w ten sposób, że „zabezpieczeniem spłaty pożyczki jest weksel in blanco poręczony przez L. K. (2) i Z. K. wraz z porozumieniem wekslowym” (Aneks nr (...) k. 52).

Strony zawarły w dniu 22 lipca 2014 r. porozumienie wekslowe, na podstawie którego pozwana Spółdzielnia wystawiła weksel własny in blanco na zlecenie na zabezpieczenie umowy pożyczki nr (...). W imieniu Spółdzielni podpisy na wekslu złożyli Prezes Zarządu Spółdzielni L. K. (1) i Członek Zarządu Z. K.. Weksel został poręczony przez L. K. (1) i Z. K.. Zgodnie z treścią porozumienia wekslowego pożyczkodawca miał prawo w każdej chwili wypełnić weksel brakującymi elementami, w przypadku niedotrzymania umownych terminów spłaty pożyczki, na sumę odpowiadającą zadłużeniu (wraz z odsetkami i innymi należnościami ubocznymi przewidzianymi w umowie) oraz kosztom windykacji (ust. 3). Poza tym, pożyczkodawca miał prawo opatrzyć weksel datą płatności według własnego uznania zawiadamiając pozwaną Spółdzielnię i poręczycieli o tym listem poleconym wysłanym najpóźniej na 7 dni przed terminem płatności. Powód miał też prawo opatrzenia weksla klauzulą ,,bez protestu” (ust. 5) (kopia weksla k. 9, porozumienie wekslowe k. 11-12).

Następnie w dniu 22 lipca 2014 r. strony, reprezentowane przez te same osoby, zawarły kolejną umowę pożyczki nr (...) na kwotę 100 000 zł. Umowa została zawarta na okres 60 miesięcy, a suma pożyczki miała być wypłacana w dwóch transzach po 50 000 zł, pierwsza do 24 lipca 2014 r., a druga transza do 31 sierpnia 2014 r. po spełnieniu przez pożyczkobiorcę (pozwaną Spółdzielnię) określonych umową warunków. I transza została wypłacona 24 lipca 2014 r. (umowa pożyczki k. 21-25, dowód wypłaty 50 000 zł. k. 27).

Tego samego dnia strony podpisały porozumienie wekslowe, na podstawie którego pozwana Spółdzielnia wystawiła weksel własny in blanco na zlecenie na zabezpieczenie umowy pożyczki nr (...). W imieniu Spółdzielni podpisy na wekslu złożyli Prezes Zarządu Spółdzielni L. K. (1) i Członek Zarządu Z. K.. Weksel został poręczony przez L. K. (1) i Z. K.. Również ta deklaracja uprawniała powoda, jako pożyczkodawcę, do wypełnienia weksla in blanco na sumę odpowiadającą zadłużeniu wynikającemu z ww. umowy pożyczki oraz opatrzenia go klauzulą ,,bez protestu” i datą płatności wedle własnego uznania (kopia weksla k. 7, porozumienie wekslowe k. 13-14).

W dniu 29 grudnia 2014 r. strony zawarły Aneks nr (...) do umowy nr (...), w którym ustalono, że pozostała część pożyczki (50 000 zł) zostanie wypłacona w 5 transzach po 8 000 zł i jednej (ostatniej) transzy w wysokości 10 000 zł. Transze miały być wypłacane odpowiednio: II transza do 31 grudnia 2014 r., III do 31 stycznia 2015 r., IV do 28 lutego 2015 r., V do 31 marca 2015 r., VI do 30 kwietnia 2015 r. i VII do 31 maja 2015 r. po spełnieniu przez Spółdzielnię określonych warunków. (Aneks nr (...) k. 29).

Pożyczkodawca dokonywał na rachunek Spółdzielni wpłat tylko w części (historia wpłat – k. 327 – 329), w tym po 8 000 zł: 31 grudnia 2014 r., 28 stycznia 2015 r., 27 lutego 2015 r., 30 marca 2015 r., 30 kwietnia 2015 r. i 10 000 zł 26 maja 2015 r. (dowody wpłat k. 30-35).

Wobec niespłacania przez pozwaną Spółdzielnię zadłużenia (...) S.A. pismem z 29 stycznia 2016 r. skierowało do Spółdzielni przedsądowe wezwanie do zapłaty z tytułu umowy pożyczki nr (...) S.A. kwoty 13 637,57 zł, a z tytułu umowy pożyczki nr (...) kwoty 11 803,42 zł – w terminie 7 dni od otrzymania wezwania (wezwanie k. 53, zpo k. 54).

Następnie pismem z 07 marca 2016 r. powód złożył pozwanej Spółdzielni oświadczenie o wypowiedzeniu umowy pożyczki nr (...) i wezwał do zapłaty kwoty 68 269,10 zł (pismo k. 55).

Również pismem z 07 marca 2016 r. (...) S.A. złożyło pozwanej oświadczenie o wypowiedzeniu umowy nr (...) i wezwało pozwaną do zapłaty kwoty 91 763,96 zł (pismo k. 56).

Z kolei pismem z 05 października 2016 r. (...) S.A., w związku z nieuregulowaniem zaległości z tytułu umowy pożyczki nr (...) zawiadomiło Spółdzielnię (...) o wypełnieniu weksla in blanco na kwotę 71 168,47 zł i opatrzeniu go datą płatności 26 października 2016 r. oraz wezwało pozwaną do wykupu weksla w siedzibie powoda (wezwanie k. 67).

Tego samego dnia skierowano do pozwanej także zawiadomienie o wypełnieniu weksla in blanco na kwotę 95 647,04 zł w związku z nieuregulowaniem należności wynikających z umowy pożyczki nr (...) i opatrzeniu go terminem płatności 26 października 2016 r. z miejscem płatności w siedzibie powoda (wezwanie k. 67v.).

Weksle nie zostały wykupione (kopie weksli k. 7, 9).

Sąd dokonał następującej oceny dowodów:

Sąd uznał za pełnowartościowy materiał dowodowy przedstawione w niniejszej sprawie dowody w postaci dokumentów wymienionych na wstępie niniejszego uzasadnienia. Sąd nie znalazł podstaw do podważania ich autentyczności i wiarygodności, chociaż pozwana Spółdzielnia w zarzutach kwestionowała wiarygodność złożonych przez powoda dokumentów. Jednakże, ani pozwana nie wskazała konkretnych dowodów, ani też Sąd nie dopatrzył się jakichkolwiek przesłanek świadczących o tym, że dokumenty te mogły być w jakikolwiek sposób przez powoda podrobione, lub przerobione.

Sąd pominął wniosek dowodowy strony powodowej o przeprowadzenie dowodu z przesłuchania stron (k. 355) wobec braku wskazania przez te stronę okoliczności faktycznych, co do których miałby zostać przeprowadzony ten dowód, mimo wydania zarządzenia w tym zakresie i bezskutecznego upływu zakreślonego terminu na jego wykonanie (k. 300 v., k. 339).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Na wstępie należy wskazać, iż kierując się względami celowości i ekonomiki procesowej Sąd na podstawie art. 218 k.p.c. zarządził przeprowadzenie oddzielnej rozprawy w przedmiocie zarzutów od nakazu zapłaty wniesionych przez Spółdzielnię (...) w C.. Sąd miał na uwadze aktualny stan postępowania wobec pozostałych pozwanych, L. K. (1) i Z. K., względem których w toku są postępowania odwoławcze wywołane wniesionymi przez tych pozwanych zażaleniami. Natomiast pozwana Spółdzielnia wniosła skutecznie zarzuty przedstawiając tym samym swoje stanowisko w sprawie.

W ocenie Sądu po rozpoznaniu zarzutów od nakazu zapłaty Spółdzielni (...) przedmiotowy nakaz zapłaty należało utrzymać w mocy wobec tego pozwanego w całości.

Powodowa spółka wystąpiła przeciwko pozwanej Spółdzielni jako wystawcy weksla oraz przeciwko poręczycielom wekslowym (L. K. (1) i Z. K.) z roszczeniem wekslowym wynikającym z dwóch weksli służących zabezpieczeniu wierzytelności powoda związanych z umowami pożyczek nr (...). Dodatkowo należy zaznaczyć, iż przedstawione weksle miał charakter weksli in blanco, a strony ustaliły warunki ewentualnego wypełnienia weksla w treści porozumień wekslowych.

W tym stanie rzeczy należało uznać, iż zarzuty pozwanej Spółdzielni skierowane przeciwko wydanemu nakazowi zapłaty dotyczyć mogą niewłaściwego wypełnienia przez (...) S.A. weksli in blanco będących w jego posiadaniu. Przy czym należy jednocześnie podkreślić, iż zgodnie z powszechnie uznanymi poglądami przedstawicieli doktryny, a także zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego, to na pozwanym ciążył obowiązek wykazania, iż powódka wypełniła posiadany weksel niezgodnie z deklaracją wekslową (tak też Czarnecki, Bagińska – Prawo wekslowe i czekowe. Komentarz. C.H. Beck, Warszawa 1998, str. 79, nb 105; orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 24 lutego 1928 r., I C 2161/27, PPH 1929/456; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24 października 1962 r., OSNCP 1964, poz. 27; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 21 października 2010 r., IV CSK 109/10, LEX nr 898262).

Nie można również tracić z pola widzenia tej okoliczności, iż co do zasady ciężar dowodu w postępowaniu nakazowym po wniesieniu zarzutów od nakazu zapłaty spoczywa na stronie pozwanej (tak też Sąd Apelacyjny w Warszawie w sprawie o sygn. akt VI ACa 329/11).

Wskazać należy, iż pozwana była również uprawniona do podniesienia wobec powoda zarzutów ze stosunku podstawowego odnoszących się do wysokości istniejącej wierzytelności. Wynika to z zasady ograniczenia abstrakcyjnego charakteru prawnego zobowiązania wekslowego w stosunkach pomiędzy wystawcą (jego poręczycielami) a remitentem. Ten stosunek podstawowy, czyli poszczególne umowy pożyczki, ma zasadnicze znaczenie dla kwestii odpowiedzialności pozwanego. Wprawdzie zobowiązanie wekslowe prowadzi do powstania zobowiązania o charakterze abstrakcyjnym, ale nie wyklucza to możliwości odniesienia się przez wystawcę weksla (jego poręczyciela) do stosunku podstawowego, który stał się w ogóle podstawą do wystawania tego weksla.

Należy zaznaczyć, że pozwana nie kwestionowała samego faktu zawarcia z (...) S.A. umów pożyczek nr (...). Nie podnosiła też zarzutów odnośnie prawidłowości wypełnienia złożonych do akt sprawy weksli in blanco zgodnie z porozumieniem wekslowym.

Na wniesione przez pozwaną Spółdzielnię zarzuty składają się głównie gołosłowne twierdzenia niepoparte żadnymi dowodami. Zdaniem pozwanej dokumentacja, na którą powołuje się powód została „prawdopodobnie zmanipulowana”. Jak zostało już wskazane przy ocenie dowodów, Sąd po zapoznaniu się z oryginałem weksli jak i z pozostałą dokumentacją złożoną przez powoda do akt sprawy nie dopatrzył się żadnych podstaw do kwestionowania wiarygodności tych dokumentów. Przedstawiają one logiczny i spójny obraz okoliczności przedmiotowej sprawy, co wynika z poczynionych wyżej ustaleń faktycznych.

Pozwana nie zrealizowała ciążącego na niej ciężaru udowodnienia swoich twierdzeń. To jest, pozwana w żaden sposób nie wykazała, które dokładnie dokumenty i w jakim zakresie zostały, jak twierdzi, zmanipulowane. Nie wykazała ewentualnego przerobienia, czy podrobienia tych dowodów. Pozwana nie wskazała też jakie dokumenty zostały przez stronę powodową zatajone. W tym zakresie pozwana ani nie dołączyła brakujących według niej dokumentów, ani też nie zawnioskowała o ich dołączenie do akt sprawy. Dokumenty te nie zostały nawet wymienione z nazwy, a nowe fakty nie zostały przywołane. W tak ogólny sposób przedstawione zarzuty pozwanej okazały się zupełnie bezskuteczne.

Podobnie chybione okazały się zarzuty dotyczące niewłaściwego zrealizowania umów pożyczek przez (...) S.A. Pozwana podnosiła, że wszystkie pożyczki miały być udzielone w ciągu kilku dni, a zostały rozciągnięte w czasie i wypłacone jedynie w części. Przede wszystkim Sąd podkreśla, że zarówno na umowach pożyczek nr (...) jak i na związanych z nimi Aneksach widnieją podpisy osób reprezentujących pozwaną Spółdzielnię. Zatem pozwana godziła się na terminy wypłaty poszczególnych transz udzielonych pożyczek. Te z kolei zostały wypłacone zgodnie z treścią łączących strony umów, co wynika z dołączonych do akt sprawy dowodów przelewu kwot na rachunek bankowy pozwanej Spółdzielni. Również w tym zakresie pozwana nie przedstawiła dowodów świadczących o tym, że powodowe Towarzystwo było zobligowane do wypłaty większych kwot i w innych terminach.

Nie mógł również ostać się argument pozwanej o braku wyrozumiałości ze strony powoda, który zażądał spłaty wszystkich zaległości. Należy podkreślić, że brak środków nie zwalnia pozwanej z odpowiedzialności za zaciągnięte zobowiązanie, ani też powód nie miał obowiązku odstąpienia od dochodzenia swoich należności wobec aktualnej sytuacji finansowej Spółdzielni. Również Sąd nie może na podstawie braku wypłacalności pozwanej oddalić wniesionego przeciwko niej powództwa. Marginalnie można zaznaczyć, że ewentualnie dopiero w toku postępowania egzekucyjnego pozwana będzie miała możliwość wystąpienia o umorzenie postępowania egzekucyjnego z powodu niewypłacalności.

Reasumując, Sąd uznał, iż podnoszone przez Spółdzielnię (...) zarzuty okazały się bezpodstawne, przedstawiony w sprawie materiał dowodowy prowadzi do jednoznacznego wniosku, iż przedmiotowe weksle zostały wypełnione zgodnie z treścią porozumienia wekslowego, a dochodzone przez (...) S.A. roszczenie ma w pełni pokrycie w wierzytelności wynikającej ze stosunku podstawowego w postaci umów pożyczek nr (...).

Zgodnie z art. 496 k.p.c. w razie wniesienia zarzutów od nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym, po przeprowadzeniu rozprawy sąd wydaje wyrok, w którym nakaz zapłaty w całości, lub w części utrzymuje w mocy albo go uchyla i orzeka o żądaniu pozwu, bądź też postanowieniem uchyla nakaz zapłaty i odrzuca pozew lub postępowanie umarza.

Wobec braku innych zarzutów, które niweczyłyby weksle bądź podstawy do ich wystawienia, Sąd, na podstawie art. 496 k.p.c. utrzymał zaskarżony nakaz zapłaty w mocy w całości wobec pozwanej Spółdzielni (...) w C..

Sąd rozstrzygnął o kosztach procesu na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. Sąd miał na uwadze wynik procesu, który powód wygrał w całości . Koszty procesu zostały zawarte w wydanym uprzednio w postępowaniu nakazowym nakazie zapłaty i składają się na nie: opłata sądowa od pozwu – 2.086 zł, wynagrodzenie pełnomocnika procesowego powódki – 3.600 zł i opłata skarbowa od pełnomocnictwa procesowego – 17 zł.

W wyroku Sąd zasądził dodatkowo od pozwanej na rzecz powoda kwotę 1.800 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. W tym zakresie Sąd miał na uwadze przepis § 2 pkt 6 i § 3 pkt 1 ppkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych w brzmieniu obowiązującym w dacie wniesienia pozwu w niniejszej sprawie. Obowiązek zasądzenia ww. dodatkowej kwoty wynika z faktu, że na skutek wniesienia zarzutów od nakazu zapłaty pozwana przeniosła spór z fazy postępowania nakazowego do zwykłego postępowania spornego.

Mając na uwadze całokształt poczynionych powyżej rozważań, Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.