Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Sygn. akt XX GC 277/11

UZASADNIENIE

Decyzją nr 8/2011 z dnia 11.03.2011 Przewodniczącey Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji nałożył na Spółkę (...) S. A. w W. rozpowszechniającą na podstawie koncesji Nr (...) –T z dnia 18 grudnia 2—3 program telewizyjny pod nazwą (...) karę pieniężną w wysokości 5.000 zł. Odpis decyzji został doręczony (...) S.A. w (...).03.2011 r.

W odwołaniu z 29.03.2011 r. (...) S.A. w W. wniosło o uchylenie decyzji w całości oraz zasądzenie od Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji na rzecz odwołującego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wedle norm przepisanych.

W odpowiedzi na odwołanie Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji wniósł o oddalenie odwołania w całości i zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

10.04.2012 r. Sąd Okręgowy w Warszawie wydał wyrok zaoczny, w którym uchylił zaskarżoną decyzję i zasądził od Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji na rzecz (...) S.A. w W. kwotę 3.617 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 617 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. Odpis wyroku został doręczony Przewodniczącemu KRRiT 17.04.2012 r.

24.04.2012 r. Przewodniczący KRRiT wniósł sprzeciw od wyroku zaocznego, w którym wniósł o uchylenie w całości wyroku zaocznego, oddalenie odwołania w całości oraz zasądzenia kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

18.12.2003 r. powodowi (...) sp. z o. o. z siedzibą w W. została udzielona koncesja na rozpowszechnianie w sposób rozsiewczy satelitarny kodowanego programu telewizyjnego pod nazwą (...).

/koncesja Nr (...)-T k. 23-28/

Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji przeprowadziła kontrolę kwartalnych wyciągów z ewidencji czasu nadawania audycji europejskich, audycji wytworzonych pierwotnie w języku polskim oraz audycji europejskich wytworzonych przez producentów niezależnych (w tym wytworzonych w okresie ostatnich 5 lat, nadawanych w programie pn. (...) w II i III kwartale 2010 r.), nadesłanych przez nadawcę. W II kwartale 2010 r. audycje tej kategorii czasu przeznaczonego na audycje europejskie stanowiły 6%, a w II kwartale 13 % tego czasu.

/dowody rzeczowe – 4 płyty CD ze szczegółowym wyciągiem z ewidencji k.17/

Kontrola wykazała, że nadawca nie realizował w pełni określonych wymagań, które nakładają na nadawców obowiązek przeznaczania na audycje europejskie wytworzone przez producentów niezależnych w okresie 5 lat przed rozpowszechnieniem w programie co najmniej 50 % czasu przeznaczonego na audycje europejskie wytworzone przez producentów niezależnych. Podobne naruszenia stwierdzono już w 2006, 2007, 2008, 2009.

Przewodniczący KRRiT w piśmie z 19.07.2007 r. i 25.03.2008 r. poinformował powoda o stwierdzonych naruszeniach i wezwał do dostosowania programu (...) do określonych prawem wymagań.

/pisma z 19.07.2007 r., z 25.03.2008 r. i 27.02.2009 r. – k. 29- 31/

Kolejne przeprowadzone kontrole wykazały, że powód w dalszym ciągu nie przestrzega ww. wymagań. Przewodniczący KRRiT poinformował powoda o zamiarze nałożenia kary oraz o możliwości złożenia wyjaśnień wraz z przedstawieniem planu działań mających na celu zapewnienia spełnienia ww. wymogów.

/pisma z 19.01.2010 r. i 21.06.2010 r. – k. 32-33/

W odpowiedziach na ww. pisma powód poinformował Przewodniczącego KRRiT, iż przyczyną stale utrzymujących się naruszeń w tym zakresie są trudności z dostępem do większości współczesnych audycji producentów niezależnych na polskim rynku, albowiem (...) S.A. w zamian za zamówienie i emisję produkcji niezależnej domaga się zrzeczenia praw producenckich na swoją rzecz, a następnie skutecznie blokuje dostęp do tych materiałów ze strony innych nadawców..

/pisma z 7.08.2007 r. i 16.03.2009 r.– k. 34-36 /

W piśmie z 18.03.2010 r. powód zapewnił, iż mimo wskazanych w piśmie trudności od I kwartału 2010 r. spełni określone wymogi.

/pismo z 18.03.2010 r. – k. 37-38/

W piśmie z 6.07.2010 r. powód poinformował, że w III kwartale 2010 r. audycje ww. kategorii będą stanowić 33 % wymaganej normy, natomiast wymagany ustawowo poziom tych audycji zostanie osiągnięty dopiero w I kwartale 2011 r.

/pismo z 6.07.2010 r. k. 39-41/

Mimo wcześniejszych zapewnień powód w dalszym ciągu nie zastosował się do wymogów określonych w art. 15a ust. 1 ustawy o radiofonii i telewizji.

/okliczność niesporna/

Decyzją nr 8/2011 z dnia 11 marca 2011 r. Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji nałożył na (...) S. A. karę pieniężną w wysokości 5 000,00 zł (pięć tysięcy złotych).

/ decyzja Nr 8/2011 k. 18-21/

Sąd zważył co następuje:

Zgodnie z art. 15a ust. 1 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2011 r., nr 43, poz. 226). nadawcy programów telewizyjnych przeznaczają co najmniej 10% kwartalnego czasu nadawania programu na audycje europejskie wytworzone przez producentów niezależnych, z wyłączeniem serwisów informacyjnych, reklam, telesprzedaży, transmisji sportowych, przekazów tekstowych i teleturniejów. W czasie przeznaczonym na audycje europejskie wytworzone przez producentów niezależnych, audycje wytworzone w okresie 5 lat przed rozpowszechnieniem w programie powinny stanowić co najmniej 50%.

Zgodnie z art. 53 ust. 1 ustawy o radiofonii i telewizji, jeżeli nadawca narusza obowiązek wynikający z przepisów art. 15 ust. 1-3, art.15a ust.1, art.16 ust.1-3, art. 16a ust. 1-6, art. 16b, art. 16c, art. 17 ust. 1-7, art. 18 ust. 1-5b, art. 20 ust. 1, art. 20b ust.1 i 6 lub z przepisów wydanych na podstawie art.15 ust. 4, art. 15a ust.2, art. 2, art. 16 ust. 4, art.17 ust. 8 i art. 18 ust.6, Przewodniczący Krajowej Rady wydaje decyzję nakładającą na nadawcę karę pieniężną w wysokości do 50 % rocznej opłaty za używanie częstotliwości przeznaczonej do nadawania programu, a w przypadku gdy nadawca nie uiszcza opłaty za częstotliwość, karę pieniężną w wysokości do 10 % przychodu nadawcy, osiągniętego w poprzednim roku podatkowym, uwzględniając zakres i stopień szkodliwości naruszenia, dotychczasową działalność nadawcy oraz jego możliwości finansowe. Zgodnie z powołanym przepisem w razie stwierdzenia naruszenia obowiązku wynikającego z art. 15a ust. 1 na Przewodniczącym KRRiT ciąży obowiązek nałożenia kary pieniężnej na nadawcę. W niniejszej sprawie niesporne jest, że nadawany przez powoda program (...) nie spełniał norm określonych w art. 15a ust. 1 ustawy o radiofonii i telewizji, a tym samym zaistniały przesłanki ustawowe do obligujące Przewodniczącego KRRiT do nałożenia kary pienieżnej na nadawcę naruszającego obowiązki ustawowe. Stwierdzone naruszenia nie były incydentalne, lecz powtarzały się przez kilka lat i nie zostały usunięte, pomimo kilkukrotnych wezwań pozwanego. Uporczywość i zakres naruszeń są okolicznościami negatywnymi, wskazującymi na celowość zastosowania wobec powoda kary pieniężnej. Sama wysokość kary nie była przez powoda kwestionowana, wobec czego sąd na podstawie art. 230 k.p.c. przyjął, że mieści się ona w granicach określonych ustawą. Podnoszone przez powoda zarzuty dotyczące naruszenia przepisów postępowania administracyjnego nie mogą być skutecznie podnoszone, albowiem sąd powszechny, rozpoznając sprawę w wyniku odwołania wniesionego od decyzji administracyjnej, rozstrzyga merytorycznie jako sąd pierwszej instancji, co skutkuje brakiem możliwości uchylenia zaskarżonej decyzji z uwagi na naruszenie tych przepisów.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 53 ust. 1 oraz art. 56 ust. 1 i 2 ustawy o radiofonii i telewizji, sąd orzekł jak w sentencji.

O kosztach sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c., obciążając nimi w całości powoda, jako przegrywającego sprawę. Na zasądzone koszty składa się wynagrodzenie radcy prawnego w stawce minimalnej.

SSO Jadwiga Smołucha