Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 16 października 2017 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Dariusz Dąbrowski

Protokolant: sekretarz sądowy Iwona Hutnik

po rozpoznaniu w dniu 16 października 2017 r. w Warszawie na rozprawie

sprawy z odwołania Zakładów (...) w Ś. W.. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K. k/ Ś. W..

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

o wpisanie do wykazu odbiorców energii

na skutek odwołania powoda od pisma Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 13 lipca 2015 r. nr (...) (...)

postanawia:

1.  odrzucić odwołanie,

2.  zasądzić od Zakładów (...) w Ś. W.. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K. k/ Ś. W.. na rzecz Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki kwotę 360 zł (słownie: trzysta sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

SSO Dariusz Dąbrowski

Sygn. akt XVII AmE 143/15

UZASADNIENIE

W dokumencie Informacja Nr 17/2015 z 24 kwietnia 2015 r. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki przedstawił wykaz odbiorców przemysłowych, którzy w terminie do dnia 18 kwietnia 2015 r. złożyli oświadczenie, o którym mowa w art. 188 ust. 4 ustawy z 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2015 r., poz. 478; dalej: uoze), tj. oświadczenie potwierdzające:

1) wykonywanie działalności gospodarczej oznaczonej kodami Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), o których mowa w ust. 3,

2) ilość zużytej energii elektrycznej oraz ilość energii elektrycznej zakupionej na własny użytek w roku kalendarzowym poprzedzającym rok realizacji obowiązku, o którym mowa w ust. 1,

3) wartość współczynnika intensywności zużycia energii elektrycznej

- wraz z opinią biegłego rewidenta potwierdzającą prawidłowość wyliczenia wartości współczynnika intensywności zużycia energii elektrycznej.

(Informacja Prezesa URE Nr (...), k. 7-12 akt sąd.).

W piśmie z dnia 13 lipca 2015 r. Prezes URE wyjaśnił przyczyny nieumieszczenia Zakładu (...) w Ś. W.. Sp. z o.o. w K. k/ Ś. W.. w przedmiotowej Informacji (k. 4-5 akt sąd.)

Przyjmując, że powyższe dokumenty, tj. Informacja Prezesa URE Nr (...) wraz pismem z dnia 13 lipca 2015 r. stanowią decyzję administracyjną, odwołanie od niej wniósł Zakład (...) w Ś. W.. Sp. z o.o. w K. k/ Ś. W.., wnosząc o zmianę decyzji w całości poprzez umieszczenie powoda w Informacji Prezesa URE Nr (...) oraz zasądzenie na rzecz powoda kosztów postępowania. Aktowi temu powód zarzucił naruszenie:

1.  art. 188 ust. 4 uoze i art. 188 ust. 1 uoze poprzez przyjęcie, że wynikający z powołanego przepisu termin na złożenie oświadczenia i dokumentów ma charakter terminu materialnoprawnego i nie ma do niego zastosowania przepis ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013 r. poz. 267 z późn. zm.) regulujący kwestie obliczania oraz przywracania terminów (art. 57- 59 kpa) jako, że przepisy te odnoszą się jedynie do terminów procesowych.

2.  art. 64 § 2 kpa poprzez brak wzywania do uzupełnienia braków formalnych złożonego oświadczenia, a tym samym pozbawienie odwołującego prawa do ewentualnych uzupełnień czy poprawek.

3.  art. 45 ust. 1 i art. 77 ust. 2 Konstytucji poprzez niemożliwość zaskarżenia tej decyzji, co narusza według powoda rzeczone przepisy Konstytucji RP określających gwarancje praw jednostki, w tym prawa do sądu i do dobrej administracji.

Jednocześnie powód wniósł o przeprowadzenie dowodu ze wszystkich dokumentów składanych w sprawie i stanowiących na nie odpowiedź, jak też dołączonych do odwołania na okoliczność dopełnienia przez odwołującego wymogów wymaganych do umieszczenia w wykazie odbiorców przemysłowych, którzy złożyli oświadczenie, o którym mowa w art. 188 ust. 4 uoze i stwierdzenia braku zasadności przyjętego przez Prezesa URE stanowiska, które skutkowało bezpodstawnym nieumieszczeniem odwołującego w Informacji Prezesa URE Nr (...) w sprawie wykazu odbiorców przemysłowych, którzy złożyli oświadczenie zgodnie z art. 188 ust. 4 uoze.

Pozwany Prezes URE złożył odpowiedź na odwołanie, w której wniósł o odrzucenie odwołania, ewentualnie w przypadku uznania przez Sąd, iż kwestionowana Informacja z 24 kwietnia 2015 r. stanowi decyzję administracyjną o oddalenie odwołania, a ponadto o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Zakład (...) w Ś. W.. Sp. z o.o. w K. k/ Ś. W.., będąc odbiorcą przemysłowym energii w rozumieniu ustawy z 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r., poz. 1059 j.t.) i ustawy o odnawialnych źródłach energii, w dniu 16 kwietnia 2015 r. wysłał do Prezesa URE, za pośrednictwem operatora pocztowego – Poczty Polskiej S.A., oświadczenie, o którym mowa w art. 188 ust. 4 uoze wraz z opinią biegłego rewidenta.

(dowód: oświadczenie z 13 kwietnia 2016 r. wraz z opinią biegłego rewidenta i kopertą, k. 1-4 akt admin.).

W oświadczeniu datowanym na dzień 13 kwietnia 2015 r. powodowy przedsiębiorca wskazał, że jest odbiorcą przemysłowym w rozumieniu art. 188 ust. 3 uoze, którego przeważającą działalnością gospodarczą jest działalność oznaczona kodem PKD 1039. Podał, że w roku 2014 zużył na potrzeby własne (...) MWh energii elektrycznej, a zakupił w danym roku na własny użytek (...) MWh energii elektrycznej. Przedsiębiorca nie wskazał natomiast wartości współczynnika intensywności zużycia energii elektrycznej.

(dowód: oświadczenie z 13 kwietnia 2015 r., k. 1 akt adm.).

Przedmiotowe oświadczenie Zakładu (...) w Ś. W.. Sp. z o.o. w K. k/ Ś. W.. wraz z opinią biegłego rewidenta, wpłynęło do Urzędu Regulacji Energetyki 21 kwietnia 2015 r.

(dowód: prezentata, k. 1 akt adm.).

Zgodnie z dyspozycją art. 188 ust. 5 uoze, w dniu 24 kwietnia 2015 r. Prezes URE ogłosił Informację Nr 17/2015, zawierającą wykaz odbiorców przemysłowych, którzy złożyli oświadczenie, o którym mowa w art. 188 ust. 4, wraz z informacją, o której mowa w ust. 6 tego przepisu. W wykazie tym nie uwzględniono Zakładu (...) w Ś. W.. Sp. z o.o. w K. k/ Ś. W..

(dowód: Informacja Prezesa URE Nr (...) wraz z wykazem odbiorców przemysłowych, k. 5- 10 akt adm.).

Pismem z dnia 28 kwietnia 2015 r. ww. Zakład zwrócił się wyjaśnienie przyczyny nieumieszczenia go w Informacji Prezesa URE Nr (...) (k. 11 akt adm.).

Z kolei przy piśmie z dnia 07 maja 2015 r. Zakład przesłał załącznik potwierdzający wysłanie dokumentów 16 kwietnia 2015 r. (k. 13- 14 akt adm.).

W odpowiedzi Prezes URE pismem z dnia 13 lipca 2015 r. poinformował Zakład, iż wobec tego, że złożył on przedmiotowe oświadczenie w Urzędzie Regulacji Energetyki dopiero w dniu 21 kwietnia 2015 r., podczas gdy ustawowy termin do jego złożenia, mający charakter terminu materialnoprawnego, upłynął 18 kwietnia 2015 r. a ponadto nie podał w oświadczeniu wartości współczynnika intensywności zużycia energii elektrycznej, nie został uwzględniony w danym wykazie odbiorców, którzy złożyli oświadczenie zgodnie z art. 188 ust. 4 uoze, zawartym w Informacji Prezesa URE Nr (...) (k. 16- 17 akt adm.).

Powyżej opisany stan faktyczny nie był między stronami sporny i został ustalony przez Sąd w oparciu o przywołane dowody z dokumentów, których wartość dowodowa nie budziła zastrzeżeń.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie podlegało odrzuceniu.

Dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy kluczowe znaczenie miało ustalenie charakteru prawnego zaskarżonej Informacji Prezesa URE Nr (...) oraz pisma z 13 lipca 2015 r., a w szczególności ocena, czy stanowią one decyzję administracyjną, od której przysługiwałoby odwołanie do Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.

Zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie, decyzję administracyjną uważa się za szczególny, kwalifikowany rodzaj aktu administracyjnego, stanowiącego oparte na przepisach prawa materialnego władcze i jednostronne oświadczenie woli organu administracji publicznej, określające sytuację prawną (rozstrzygające o prawach lub obowiązkach) konkretnego adresata wskazanego w tym akcie w indywidualnie oznaczonej sprawie.

Stosownie do treści art. 107 § 1 k.p.a. decyzja powinna zawierać: oznaczenie organu administracji publicznej, datę wydania, oznaczenie strony lub stron, powołanie podstawy prawnej, rozstrzygnięcie, uzasadnienie faktyczne i prawne, pouczenie, czy i w jakim trybie służy od niej odwołanie, podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby upoważnionej do wydania decyzji lub, jeżeli decyzja wydana została w formie dokumentu elektronicznego, powinna być opatrzona kwalifikowanym podpisem elektronicznym. Decyzja, w stosunku do której może być wniesione powództwo do sądu powszechnego lub skarga do sądu administracyjnego, powinna zawierać ponadto pouczenie o dopuszczalności wniesienia powództwa lub skargi.

Przyjmuje się przy tym, że zakwalifikowanie danego aktu jako decyzji administracyjnej nie wymaga, aby zawierał on wszystkie składniki decyzji przewidziane w przywołanym przepisie. Natomiast minimum elementów, które muszą zostać uwzględnione, by zakwalifikować akt jako decyzję, to: oznaczenie organu administracji publicznej wydającego akt, wskazanie adresata aktu, rozstrzygniecie w sprawie oraz podpis osoby reprezentującej organ administracji (wyrok NSA w Warszawie z dnia 20 lipca 1981 r., SA 1163/81, OSP 1982, z. 9-10, poz. 169).

Odnosząc powyższe do okoliczności niniejszej sprawy należy zauważyć, że w art. 188 ust. 4 ustawy o odnawialnych źródłach energii odbiorcy przemysłowi zostali zobowiązani do złożenia Prezesowi URE, w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie art. 179 pkt 5 (tj. do 18 kwietnia 2015 r.) oświadczenia potwierdzającego:

1)wykonywanie działalności gospodarczej oznaczonej kodami Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), o których mowa w ust. 3,

2)ilość zużytej energii elektrycznej oraz ilość energii elektrycznej zakupionej na własny użytek w roku kalendarzowym poprzedzającym rok realizacji obowiązku, o którym mowa w ust. 1,

3)wartość współczynnika intensywności zużycia energii elektrycznej

- wraz z opinią biegłego rewidenta potwierdzającą prawidłowość wyliczenia wartości współczynnika intensywności zużycia energii elektrycznej.

Natomiast stosownie do art. 188 ust. 5 i 6 uoze, w terminie 21 dni od dnia wejścia w życie art. 179 pkt 5 ustawy (tj. do 25 kwietnia 2015 r.) Prezes URE sporządza wykaz odbiorców przemysłowych, którzy złożyli oświadczenie, o którym mowa w ust. 4, wraz z informacją, o której mowa w ust. 6, i ogłasza je w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu Regulacji Energetyki. Informacja ta zawiera:

1)nazwę i adres siedziby odbiorcy przemysłowego;

2)numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym lub Numer Identyfikacji Podatkowej (NIP);

3)dane dotyczące ilości energii elektrycznej objętej obowiązkiem, o którym mowa w ust. 1, wyrażonej w procentach;

4)wskazanie, czy dany odbiorca przemysłowy jest odbiorcą przemysłowym, o którym mowa w ust. 2 pkt 1.

Z przywołanych przepisów ustawy o odnawialnych źródłach energii wynika, że - będąca przedmiotem zaskarżenia - Informacja Prezesa URE Nr (...) z 24 kwietnia 2015 r., a tym bardziej pismo z 13 lipca 2015 r. nie stanowią decyzji administracyjnej. Należy zauważyć, że sam przepis prawa (tj. art. 188 ust. 5 i 6 uoze) kwalifikuje w tym przypadku formę działania organu regulacyjnego nie jako decyzję, czy nawet szerzej – jako akt administracyjny, lecz wprost jako „informację”. „Informacja” w tym kontekście obejmuje oświadczenie wiedzy składane przez organ administracji publicznej. Natomiast w wyroku z 14 października 2014 r. sygn. akt II GSK 343/13 (publikacja: Legalis nr 1087503) Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił że „żądnie wydania decyzji administracyjnej możliwe jest tylko wtedy gdy w porządku prawnym istnieje przepis prawa materialnego dopuszczający taką formą kształtowania praw i obowiązków”. Taka forma nie została jednak w niniejszym przypadku usankcjonowana.

Nadto, Informacja Prezesa URE Nr (...) obejmująca wykaz odbiorców przemysłowych, którzy złożyli oświadczenie, o którym mowa w art. 188 ust. 4 uoze, jak też pismo z 13 lipca 2015 r. nie zawierają koniecznych elementów składowych decyzji, przewidzianych w art. 107 § 1 k.p.a.

Przede wszystkim dokumenty te nie zawierają niezbędnego elementu decyzji administracyjnej, jakim jest rozstrzygniecie o prawach lub obowiązkach jej adresata. W szczególności w treści wykazu odbiorców przemysłowych nie została nawet wymieniona powodowa Spółka. Z kolei pismo Prezesa URE z 13 lipca 2015 r. nie kształtuje praw i obowiązków tej Spółki, jest bowiem wyłącznie odpowiedzią na zapytanie kierowane przez Spółkę. Kwestionowana Informacja Prezesa URE a tym bardziej pismo z dnia 13 lipca 2015 r. nie stanowią władczego, jednostronnego oświadczenia woli organu administracji publicznej, zaś z treści informacji nie wynika, aby akt ten zmierzał do wywołania jakiegokolwiek skutku prawnego w sferze praw i obowiązków powoda.

Należy zauważyć, że wykaz odbiorców przemysłowych, którzy złożyli stosowne oświadczenie, sporządzony na podstawie art. 188 ust. 5 uoze nakazującego Prezesowi URE sporządzenie i opublikowanie wykazu, ma charakter jedynie informacyjny i stanowi oświadczenie wiedzy organu o zaistniałych faktach, obejmujące wskazanie przedsiębiorców, którzy spełnili w terminie wyznaczonym przez przepisy ustawy o odnawialnych źródłach energii warunki, pozwalające na umieszczenie ich w danym wykazie.

Informacja Nr 17/2015 podlegała ogłoszeniu w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu Regulacji Energetyki. Dokument ten nie został skierowany do żadnego indywidualnie oznaczonego adresata, w szczególności powodowej Spółki. Pełni on tylko funkcję poglądową dla wszystkich zainteresowanych, nie zawiera też uzasadnienia wraz z podaniem podstawy prawnej rozstrzygnięcia. Tymczasem pismo Prezesa URE z 13 lipca 2015 r. zawiera jedynie wytłumaczenie okoliczności wykonanych przez organ czynności polegających na przygotowaniu wykazu określonej treści. Z tych też względów, zaskarżone dokumenty nie spełniają warunków pozwalających na zakwalifikowanie ich jako decyzji administracyjnej w rozumieniu art. 107 § 1 k.p.a.

Powyższe prowadzi do konkluzji, że od Informacji Prezesa URE Nr (...) i pisma z 13 lipca 2015 r. nie przysługuje odwołanie do Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Zgodnie bowiem z art. 30 ust. 2 ustawy Prawo energetyczne wyłącznie od decyzji Prezesa URE służy odwołanie do Sądu Okręgowego w Warszawie - sądu antymonopolowego w terminie dwutygodniowym od dnia doręczenia decyzji. Z przepisem tym skorelowany jest art. 479 ⁴⁶ k.p.c. stanowiący, iż Sąd Okręgowy w Warszawie - sąd ochrony konkurencji i konsumentów jest właściwy w sprawach:

1)odwołań od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki;

2)zażaleń na postanowienia wydawane przez Prezesa Urzędu w postępowaniach prowadzonych na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1059, z późn. zm.) lub przepisów odrębnych.

Stosownie zaś do art. 479 ⁴⁷ § 1 k.p.c., odwołanie od decyzji Prezesa Urzędu wnosi się za jego pośrednictwem do sądu ochrony konkurencji i konsumentów w terminie dwutygodniowym od dnia doręczenia decyzji.

Skoro zaś zakwestionowana przez powodową Spółkę Informacja Prezesa URE Nr (...), obejmująca wykaz odbiorców przemysłowych, którzy złożyli oświadczenie, o którym mowa w art. 188 ust. 4 uoze oraz pismo z 13 lipca 2015 r. nie stanowią decyzji administracyjnej, ani innego rodzaju rozstrzygnięcia, wymienionych enumeratywnie w art. 479 ⁴⁶ k.p.c., to nie podlegają zaskarżeniu do tutejszego Sądu. Z tych względów, odwołanie podlegało odrzuceniu w oparciu o przepis art. 479 ⁴⁷ § 2 k.p.c., jako niedopuszczalne, gdyż wniesiono je od nieistniejącej decyzji administracyjnej.

O kosztach zastępstwa procesowego orzeczono na podstawie art. 98 i 99 kpc. Na koszty należne pozwanemu Prezesowi URE złożyło się wynagrodzenie radcy prawnego w wysokości 360 zł, ustalone na podstawie § 14 ust. 3 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radów prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. z 2013 r. poz. 490 ze zm.) w związku z § 21 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015 r. poz. 1804 ze zm.).

SSO Dariusz Dąbrowski