Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 października 2017 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XVII Wydział Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów w składzie:

Przewodniczący:	SSO Dariusz Dąbrowski
Protokolant:	sekretarz sądowy Iwona Hutnik

po rozpoznaniu w dniu 16 października 2017 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej w G.

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

przy udziale zainteresowanych (...) Spółki Akcyjnej w G.

o wstrzymanie dostarczonej energii elektrycznej

na skutek odwołania powoda od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki

z dnia 30 lipca 2015 roku Nr (...)

1.  oddala odwołanie,

2.  zasądza od powoda (...) Spółki Akcyjnej w G. na rzecz pozwanego Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki kwotę 360 zł (trzysta sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

3.  znosi wzajemnie koszty procesu pomiędzy powodem a zainteresowanym (...) Spółka Akcyjna w G.

Sygn. akt XVII AmE 122/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 30 lipca 2015 roku Nr (...) pozwany - Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, na podstawie art. 8 ust. 1 w związku z art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. -Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1059 z późn. zm.) oraz na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku Pana R. G., zam. w P., (...), z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie nieuzasadnionego wstrzymania dostarczania energii elektrycznej do obiektu zlokalizowanego w miejscowości N. dz. (...) ((...)-(...) J.), na zlecenie (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w G. ul. (...), stwierdził, że wstrzymanie dostarczania energii elektrycznej do obiektu zlokalizowanego w miejscowości N. dz. (...) ((...)-(...) J.), na zlecenie (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w G. ul. (...), było nieuzasadnione.

Powód – (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w G. złożył odwołanie od niniejszej Decyzji, zaskarżając ją w całości. Powód wniósł o zmianę Decyzji i orzeczenie co do istoty sprawy poprzez stwierdzenie, że wstrzymanie dostarczania energii elektrycznej do obiektu zlokalizowanego w miejscowości N., dz. (...) ((...)-(...) J.), na zlecenie (...) S.A. z siedzibą w G. było uzasadnione oraz zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Zaskarżonej Decyzji powód zarzucił:

1)  naruszenie art. 6b ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 roku - Prawo energetyczne (zwanej w dalszej części odwołania „PE") poprzez jego błędną wykładnię - polegającą na bezpodstawnym uznaniu, że „pobrana energia" w rozumieniu powołanego przepisu oznacza energię elektryczną, która została faktycznie pobrana i zużyta, a nie zmierzona przez układ pomiarowo - rozliczeniowy, podczas gdy przepis ten, jako ustanawiający szczególną procedurę umożliwiającą przedsiębiorstwom energetycznym wstrzymanie dostarczania energii elektrycznej, należy intepretować w sposób ścisły, bez stosowania wykładni rozszerzającej - a w konsekwencji błędne uznanie, że wstrzymanie dostarczania energii elektrycznej przez powoda zostało dokonane niezgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa;

2)  naruszenie art. 8 ust. 1 PE poprzez jego niewłaściwe zastosowanie polegające na rozstrzygnięciu przez Prezesa URE w zaskarżonej Decyzji zasadności roszczeń powoda wobec zainteresowanego, podczas gdy zgodnie z powołanym przepisem Prezes URE posiada w ramach przedmiotowego postępowania kompetencje wyłącznie do oceny, czy wstrzymanie dostarczania energii elektrycznej było uzasadnione, to jest czy spełnione zostały przesłanki wstrzymania określone w przepisach PE, zaś właściwym do oceny zasadności roszczeń powoda z tytułu należności za pobraną energię elektryczną jest sąd powszechny.

Pozwany Prezes URE złożył odpowiedź na odwołanie, w której wniósł o oddalenie odwołania oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Zainteresowany (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w G. wniósł o uchylenie Decyzji Prezesa URE z dnia 30 lipca 2015 roku Nr (...); ewentualnie o uwzględnienie odwołania poprzez zmianę zaskarżonej Decyzji i orzeczenie co do istoty sprawy poprzez stwierdzenie, że wstrzymanie dostarczania energii elektrycznej do obiektu zlokalizowanego w miejscowości N. dz. (...) ((...)-(...) J.), na zlecenie (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w G. było uzasadnione; a także zasądzenie od pozwanego na rzecz zainteresowanego (...) kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Rozpoznając odwołanie Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 30 listopada 2011 r. R. G. zawarł z (...) S.A. z siedzibą w G. umowę kompleksową, której przedmiotem jest świadczenie usługi kompleksowej przez dostawcę, tj. (...) S.A. do domku rekreacyjnego R. G. zlokalizowanego w miejscowości N. dz. (...) w gminie J. (kod (...)-(...) J.) (k. 91 akt adm.). Zgodnie z umową odbiorca został przyłączony do sieci dystrybutora (...) S.A. z siedzibą w G., którego własność stanowi układ pomiarowo- rozliczeniowy wolnostojący dokonujący zapisu pobranej energii doprowadzonej do ww. obiektu (k. 61 akt adm.).

W związku z obciążeniem R. G. wysoką należnością za usługę przez (...) S.A., wymieniony pismem z dnia 22 kwietnia 2014 r. zwrócił się do Spółki o weryfikację wystawionej mu faktury (...) oraz sprawdzenie licznika, jego technicznej sprawności, jak również wykluczenie podłączeń innych użytkowników pod licznik podpięty do jego domku letniskowego. R. G. podał, iż obciążono go kwotą 10.727,35 zł, podczas gdy w kwota rachunków kształtowała się dotychczas następująco:

- 15.02.2012 r. - 31.08.2012 r. – 2.725,5 zł

- 01.09.2012 r. – 28.02.2013 r. – 2.271,91 zł

- 01.09.2013 r. – 24.02.2014 r. – 96,33 zł

natomiast w okresie 25.02.2014 r.- 06.04.2014 r. - 10.727,35 zł.

R. G. podkreślił w piśmie, że licznik dotyczy domku użytkowanego wyłącznie w okresie letnim, nadto podał, iż niemożliwym jest, aby zużycie energii było aż tak wysokie w okresie 41 dni, tym bardziej, że nie korzystał z żadnego urządzenia znajdującego się w nieruchomości a w wyposażeniu domku znajdują się standardowe urządzenia pobierające energię elektryczną (k. 36 akt adm.).

Następująca po tym wymiana korespondencji między R. G. a Spółką doprowadziła do częściowego skorygowania kwestionowanej faktury (k. 36- 45 akt adm.).

W dniu 03 września 2014 r. skierowano do R. G. wezwanie do zapłaty za energię pobraną w obiekcie w miejscowości N. dz. (...) w gminie J. (wystawione 01 września 2014 r.) z uwagi na nieuiszczenie kwoty 9.576,10 zł za fakturę (...) (k. 15 akt adm.). Wezwanie to doręczono 08 września 2014 r. (k. 16 akt adm.).

Pismem z 11 września 2014 r. R. G. ustosunkował się do przedmiotowego wezwania, wskazując, iż kwota w nim określona jest inna od kwoty podanej na fakturze – 9.839,51 zł. Dodał, że nie otrzymał wyników sprawdzenia urządzenia pomiarowego oraz wyników badania laboratoryjnego urządzenia, o które dwukrotnie wnosił oraz zwrócił się o przesłanie duplikatów wszystkich dotychczas wystawionych na jego nazwisko faktur i korekt za zużycie energii elektrycznej. Nadmienił, że domek letniskowy w okresie zimowym jest niezamieszkały przez co zużycie energii jest wówczas minimalne (k. 69 akt adm.).

Faktura (...) nie została opłacona w terminie 14 dni (k. 13 akt adm.). Wobec tego w dniu 28 października 2014 r. wstrzymano dostarczanie energii elektrycznej do ww. obiektu (k. 13, 75v akt adm.).

W dniu 28 października 2014 r. skierowano do R. G. kolejne wezwanie do zapłaty za energię wystawione 27 października 2014 r. z uwagi na nieuiszczenie kwoty 195,49 zł za fakturę (...) (k. 17 akt adm.). Wezwanie to doręczono 31 października 2014 r. (k. 18 akt adm.), ale należność nie została opłacona w terminie 14 dni (k. 13 akt adm.).

03 listopada 2014 r. R. G. złożył reklamację do (...) Sp. z o.o. w G. w związku z nieprawidłowościami odczytów i rozliczeń energii oraz wniósł o przekazanie licznika do specjalistycznego badania metrologicznego (k. 19 akt adm.).

18 listopada 2014 r. w odpowiedzi na zgłoszenie R. G. w elektronicznym Biurze Obsługi Klienta (...) zostało wystawione zlecenie na laboratoryjne sprawdzenie układu pomiarowo- rozliczeniowego (k. 48- 49 akt adm.).

01 grudnia 2014 r. R. G. ponowił wniosek o przeprowadzenie badania licznika energii elektrycznej, toteż przedstawiciele (...) S.A. dokonali kontroli polegającej m.in. na oględzinach układu pomiarowego zainstalowanego na działce (...) w miejscowości N., w trakcie której stwierdzili – zabezpieczenie przedlicznikowe oplombowane, bez uwag, licznik zacięty, dioda nie pulsuje (k. 77- 78 akt adm.). Tego samego dnia został wymieniony licznik celem przeprowadzenia badania (k. 60 akt adm.).

12 grudnia 2014 r. wykonano badanie licznika energii w Laboratorium (...) Sp. z o.o., które wykazało: nieemitowanie impulsów przez licznik, brak możliwości sprawdzenia przekładni i niewyświetlanie danych na wyświetlaczu. Jako prawdopodobną przyczynę usterki uznano zawieszenie się licznika. W wyniku sprawdzenia stwierdzono, że licznik nie spełnia wymagań określonych przepisami prawa (k. 56- 58 akt adm.).

Na tej podstawie (...) S.A. przyjęło, że urządzenie pomiarowe jest niesprawne metrologicznie i nieprawidłowo nalicza zużywaną energię, dlatego zobowiązało się do przeprowadzenia korekty rachunków za energię. O powyższym poinformowano R. G. pismem z 16 grudnia 2014 r. (k. 56 akt adm.).

30 grudnia 2014 r. R. G. zgłosił do elektronicznego Biura Obsługi Klienta (...) potrzebę wystawienia rzeczonych korekt z uwagi na niesprawność licznika pomiarowego (k. 25- 27 akt adm.).

20 stycznia 2015 r. (...) wystosował wniosek o wystawienie korekty tylko za okres od 17 października 2014 r. do 01 grudnia 2014 r. z uwagi na wskazywane we wniosku „uszkodzenie wyświetlacza licznika” (k. 62 akt adm.).

Toteż eBOK w realizacji zgłoszenia z 30 grudnia 2014 r. odpowiedział R. G., że faktura (...) dotyczy innego okresu niż podał (...) S.A. we wniosku o wystawienie korekty (k. 26 akt adm.).

W dniu 21 stycznia 2015 r. wobec oszacowanego zadłużenia w opłatach za energię, wynikającego również z przedostatniej faktury (...) dokonano ponownego wstrzymania dostarczania energii elektrycznej do ww. obiektu w miejscowości N. dz. (...) w gminie J. (k. 13, 79 akt adm.).

11 lutego 2015 r. wznowiono dostawy energii elektrycznej do obiektu na działce (...) w miejscowości N. (k. 13, 79 v akt adm.).

Wobec niezałatwienia wniosku R. G. o korektę rachunków z uwzględnieniem wyników ekspertyzy wadliwego licznika, wymieniony składał do (...) Sp. z o.o. kolejne reklamacje – 05 lutego 2015 r. (k. 32 akt adm.), 12 marca 2015 r. (k. 34 akt adm.), jak też do (...) S.A. – 24 lutego 2015 r. (k. 55 akt adm.).

20 maja 2015 r. R. G. na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy Prawo energetyczne wniósł o wszczęcie i przeprowadzenie postępowania w sprawie nieuzasadnionego wstrzymania dostarczania energii elektrycznej do obiektu zlokalizowanego w miejscowości N. dz. (...) ((...)-(...) J.) (k. 1 akt adm.).

Po przeprowadzeniu postępowania w tym zakresie Prezes URE wydał zaskarżoną Decyzję.

Powyżej opisany stan faktyczny został ustalony przez Sąd w oparciu o materiał dowodowy zgromadzony w aktach sprawy, którego wartość dowodowa nie budziła zastrzeżeń.

Sąd zważył co następuje:

Odwołanie nie jest zasadne. Prezes Urzędu prawidłowo ocenił stan faktyczny sprawy, a także prawidłowo zastosował obowiązujące przepisy.

Nieprawidłowy jest zarzut naruszenia art. 6b ust. 2 ustawy Prawo energetyczne. Powód opierał go na nieprawidłowej wykładni pojęcia „pobrana energia”, Sąd stoi na stanowisku, że wykładnia zastosowana przez pozwanego była prawidłowa. Zgodnie z treścią tego przepisu przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania lub dystrybucji paliw gazowych lub energii, na żądanie sprzedawcy paliw gazowych lub energii wstrzymuje, z zastrzeżeniem art. 6c, dostarczanie paliw gazowych lub energii, jeżeli odbiorca zwleka z zapłatą za świadczone usługi lub za pobrane paliwo gazowe lub energię, co najmniej przez okres 30 dni po upływie terminu płatności.

Powyższy przepis jednoznacznie odnosi się pojęcia „energii pobranej”, co nie jest jednoznaczne, jak słusznie podnosi pozwany z energią zmierzoną przez układ pomiarowo – rozliczeniowy, tym bardziej, gdy jak w przedmiotowej sprawie występują nieprawidłowości w pomiarze pobranej energii. Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 24 lutego 2017 roku wydanego w sprawie IV CSK 178/16 (publ. Legalis Numer 1618250) wskazał, że: „Przedsiębiorstwo energetyczne, które mimo nierozpatrzenia w terminie zasadnej reklamacji odbiorcy, odnoszącej się do wysokości pobranej przez niego energii elektrycznej w danym okresie rozliczeniowym oraz jej ceny, skorzysta z uprawnienia przewidzianego w art. 6b ust. 1 lit. b Prawa energetycznego i wstrzyma dostarczanie energii elektrycznej temu odbiory, naraża się na zarzut nienależytego wykonania umowy. W świetle powołanego przepisu, do wstrzymania dostarczania energii może bowiem dojść, gdy jej odbiorca nie zapłaci, mimo dodatkowego wezwania, za pobraną energię, a nie wtedy, gdy nie zapłaci dowolnej kwoty, o zapłatę której wzywa go przedsiębiorstwo energetyczne”. W przedmiotowej sprawie, podobnie jak w tej będącej przedmiotem zainteresowania Sądu Najwyższego, została przez konsumenta złożona reklamacja, która finalnie stwierdziła nieprawidłowość działania licznika energii elektrycznej. Sąd Najwyższy jednoznacznie wskazał, że uprawnienie wynikające z treści art. 6b ust. 2 Prawa energetycznego nie może być wykładane rozszerzająco, co prowadzi do konstatacji, że przedsiębiorca nie mógł żądać od konsumenta dowolnej kwoty, jako należności za energię elektryczną, ale wyłącznie kwoty odpowiadającej cenie tej energii, którą tenże pobrał. Mając na uwadze wykładnie przepisu art. 6b ust. 2 Prawa energetycznego zastosowaną przez Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku wydanego w sprawie IV CSK 178/16, Sąd uznał zarzut naruszenia przez Organ wskazanego przepisu za niezasadny.

Podobnie za niezasadny należy uznać zarzut naruszenia przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki art. 8 ust. 1 Prawa energetycznego. Organ nie orzekał w przedmiotowej sprawie co do roszczeń przysługujących konsumentowi do przedsiębiorcy energetycznego, takie twierdzenie nie znajduje potwierdzenia w skarżonej decyzji. Decyzja jednoznacznie dotyczy przesłanek wstrzymania dostarczania energii elektrycznej, określonych w przepisach ustawy – Prawo energetyczne i ich zaistnienia lub nie w przedmiotowej sprawie. Sąd w pełni podziela stanowisko pozwanego, który stwierdził, że wstrzymanie dostarczania energii elektrycznej było nieuzasadnione.

Mając powyższe na uwadze, Sąd orzekł o oddaleniu odwołania powoda na podstawie art. 479 ⁵³ § 1 k.p.c.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu pomiędzy powodem a pozwanym oparto na art. 98 k.p.c. w zw. z § 14 ust. 3 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. 2013, poz. 490 ze zm.).

O kosztach pomiędzy powodem a zainteresowanym (...) S.A. w G. orzeczono na podstawie art. 100 k.p.c. gdyż obie strony prezentowały takie samo stanowisko w sprawie, które przez Sąd nie zostało podzielone.