Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

XVII AmE 82/17 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Warszawie z 2019-03-26

Sygn. akt XVII AmE 82/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 marca 2019 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów

w składzie:

Przewodniczący: SSO Witold Rękosiewicz

Protokolant: protokolant sądowy Magdalena Żabińska

po rozpoznaniu w dniu 26 marca 2019 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z odwołania (...) S.A. z siedzibą w L..

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

o wymierzenie kary pieniężnej

na skutek odwołania powoda od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki

z dnia 16 grudnia 2016 r. nr (...)

I.  oddala odwołanie,

II.  zasądza od (...) S.A. z siedzibą w L. na rzecz Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki kwotę 720 zł (siedemset dwadzieścia) tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

SSO Witold Rękosiewicz.

Sygn. akt XVII AmE 82/17

UZASADNIENIE

Prezes Urzędu Regulacji Energetyki (Prezes URE, pozwany) decyzją z dnia 16 grudnia 2016 r. nr (...) na podstawie art. 56 ust. 2 i art. 56 ust. 1 pkt 3a w związku z art. 11 i art. 11d ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz.U. z 2012 r., poz. 1059 z późn. zm., dalej: Pe) w związku z § 5 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 lipca 2007 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wprowadzania ograniczeń w sprzedaży paliw stałych oraz w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub ciepła (Dz.U. z 2007 r., Nr 133, poz. 924, dalej: Rozporządzenie) oraz na podstawie art. 104 k.p.a. w związku z art. 30 ust. 1 ustawy Prawo energetyczne, po przeprowadzeniu wszczętego z urzędu w dniu 24 czerwca 2016 r. na podstawie art. 56 ust. 1 pkt 3a ustawy Prawo energetyczne, postępowania administracyjnego w sprawie wymierzenia (...) S.A. z siedzibą w L. (Odbiorca, powód) kary pieniężnej za niestosowanie się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wprowadzonych w dniach 10 – 31 sierpnia 2015 r. orzekł, że (...) S.A. z siedzibą w L. w dniach 10 – 12 sierpnia 2015 r., w odniesieniu do obiektu zlokalizowanego w L. przy ul. (...) naruszyła obowiązek stosowania się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wynikający z art. 11 i art. 11d ust. 3 ustawy Prawo energetyczne, co podlega karze pieniężnej określonej w art. 56 ust. 1 pkt 3a tej ustawy – pkt 1 decyzji.

W pkt 2 decyzji Prezes URE za działanie opisane w pkt 1 wymierzył powodowi karę pieniężną w kwocie 10 748 zł.

Od ww. decyzji (...) S.A. z siedzibą w L. wniosła odwołanie zaskarżając ją w całości. Zaskarżonej decyzji powód zarzucił:

1.  naruszenie przepisów prawa procesowego mające wpływ na treść decyzji tj.:

- art. 7 i 77 k.p.a. poprzez brak wyczerpującego, rzetelnego i wszechstronnego rozpatrzenia materiału sprawy oraz niepodjęcie wszelkich czynności w celu wyjaśnienia całości okoliczności sprawy dających możliwość wszechstronnej oceny stanu faktycznego, w szczególności poprzez nie nadanie należytego znaczenia istotnym okolicznościom sprawy, tj.:

-telefonicznemu poinformowaniu odwołującego o wprowadzonych ograniczeniach w dniu 10 sierpnia 2015 r. o godzinie 10.30, podczas gdy ograniczenia te obowiązywały od godziny 10.00, nie dając tym samym odwołującemu czasu na przygotowanie się do nowych warunków poboru energii;

- niezwłocznie podjętych przez odwołującego staraniach dostosowania się do

wprowadzonych ograniczeń, co doprowadziło do szybkiego zredukowania zużycia

energii,

- dostosowaniu się przez odwołującego do wprowadzonych ograniczeń w ciągu 2

dni, mimo że wymagało to indywidualnego kontaktu z każdym z 76 najemców;

- najbardziej restrykcyjnego z możliwych stopnia wprowadzonych ograniczeń

poboru energii

co w konsekwencji doprowadziło do:

2.  błędu w ustaleniach faktycznych mającego wpływ na treść decyzji, a to:

– błędnego ustalenia, iż działanie (...) S.A. polegające na przekroczeniu norm poboru energii stanowiło czyn o znacznym stopniu społecznej szkodliwości.

Wskazując na powyższe powód na podstawie art. 479 53 § 2 k.p.c. wniósł o uchylenie w całości zaskarżonej decyzji oraz zasądzenie kosztów procesu według norm prawem przepisanych.

Uzasadniając odwołanie powód podniósł, że przeprowadzone przez Prezesa URE postępowanie dowodowe dotknięte zostało wadami, które winny skutkować uchyleniem zaskarżonej decyzji. Zdaniem powoda Prezes URE nie wykazał się należytą dbałością do jakiej obliguje go norma art. 7 i 77 k.p.a. Nie nadał należytego znaczenia okolicznościom mającym istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy. Powód wskazał, że niezwłocznie po otrzymaniu informacji o ograniczeniach w dostarczaniu i poborze energii, podjął działania celem sprostowania narzuconym ograniczeniom. Poinformował każdego z 76 najemców o wprowadzonych ograniczeniach i ustalił strategię dostosowania się do narzuconych norm podaży energii elektrycznej. Sam proces nawiązania kontaktu i wypracowania wspólnego stanowiska z każdym z kontrahentów odbiorcy oraz wdrożenie tych strategii przez najemców wymagało czasu. Mimo to już trzeciego dnia od wprowadzenia ograniczenia udało się dostosować do wprowadzonego 10 sierpnia 2015 r. ograniczenia.
Powód zwrócił również uwagę na fakt, iż dowiedział się o wprowadzonych ograniczeniach post factum – po ich wprowadzeniu. Ograniczenia obowiązywały od godziny 10.00 w dniu 10 sierpnia 2015 r. Powód poinformowany została telefonicznie o wprowadzeniu ograniczeń o godzinie 10.30 i podkreślił, że owo poinformowanie dokonane zostało nie w odniesieniu do skarżącego bezpośrednio, tylko firmy współpracującej.

Zdaniem powoda istotne jest również, że przedmiotowe ograniczenia były bardzo restrykcyjne. Rozporządzenie Rady Ministrów z 23 lipca 2007 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wprowadzania ograniczeń w sprzedaży paliw stałych oraz w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub ciepła przewiduje skalę ograniczeń o rozpiętości od 11 do 20. W przypadku powoda wprowadzone ograniczenia odpowiadały 20 i 19 stopniowi zasilania. Na odbiorcę nałożone zostały zatem możliwie najwyższe dopuszczalne ograniczenia.

Zdaniem powoda na skutek błędnego ustalenia stanu faktycznego Prezes URE nie nadał powyższej okoliczności należytego znaczenia. Miało to wpływ na ocenę zachowania powoda i przyjęcie w zaskarżonej decyzji, że nie zastosowanie się przez niego do wprowadzonych ograniczeń stanowi przesłankę wymierzenia kary, o której mowa w art. 56 ust. 1 pkt 3a ustawy Prawo energetyczne. Prezes URE ustalił, że przedmiotowe zdarzenie stanowi czyn zawiniony o znacznym stopniu społecznej szkodliwości. Prawidłowo przeprowadzone postępowanie dowodowe, z właściwym uwzględnieniem wskazanych powyżej okoliczności prowadzi do wniosku przeciwnego – że nie zastosowanie się do wprowadzonych ograniczeń z uwagi na realia stanu faktycznego ma znikomy stopień społecznej szkodliwości.

W ocenie powoda w niniejszej sprawie zachodzą przesłanki odstąpienia od wymierzenia kary zgodnie z treścią art. 56 ust. 1 pkt 6a Prawa energetycznego. Stopień społecznej szkodliwości czynu powoda był znikomy, a podmiot zaprzestał naruszania prawa. Obydwa wymagane przez niniejszy przepis warunki zostały spełnione.

Prezes Urzędu Regulacji Energetyki w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie oraz zasądzenie od powoda na swoją rzecz zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Prezes URE podtrzymał w całości stanowisko przedstawione w treści zaskarżonej decyzji. Stwierdził, że argumentacja powoda dotycząca braku przyznania należytego znaczenia istotnym okolicznościom sprawy, w szczególności telefonicznym poinformowaniu powoda o wprowadzonych ograniczeniach w dniu 10 sierpnia 2015 r. o godzinie 10.30, oraz informacji o niezwłocznym podjęciu starań w celu dostosowania się do wprowadzonych ograniczeń oraz dostosowaniu się przez odwołującego do wprowadzonych ograniczeń wciągu 2 dni, nie powinna prowadzić do dokonania odmiennej oceny prawnej niż uczynił to Prezes URE. Informacje te nie miały bowiem wpływu na kwalifikację prawną działań powoda w zakresie przypisania mu odpowiedzialności za niedostosowanie się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej. Prezes URE wskazał, że zgodnie z § 12 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 lipca 2007 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wprowadzania ograniczeń w sprzedaży paliw stałych oraz w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub ciepła ograniczenia w poborze energii elektrycznej są realizowane przez odbiorców stosownie do komunikatów operatorów o obowiązujących stopniach zasilania. Zgodnie z § 9 pkt 1 Rozporządzenia wielkości planowanych ograniczeń w poborze energii elektrycznej, ujęte w planach ograniczeń, określa się w stopniach zasilania od 11 do 20, przy czym:

1.  11 stopień zasilania określa, że odbiorca może pobierać moc do wysokości mocy umownej określonej w umowach, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 1 i 2 oraz ust. 3 ustawy;

2.  stopnie zasilania od 12 do 19 powinny zapewniać równomierne obniżanie mocy elektrycznej pobieranej przez odbiorcę;

3.  20 stopień zasilania określa, że odbiorca może pobierać moc do wysokości ustalonego minimum, niepowodującego zagrożeń i zakłóceń, o których mowa w § 3 ust. 4Rozporządzenia.

Pozwany wskazał, że komunikaty operatorów o obowiązujących stopniach zasilania, o których mowa w § 9 rozporządzenia, wprowadzanych jako obowiązujące w najbliższych 12 godzinach i przewidywanych na następne 12 godzin, są ogłaszane w radiowych komunikatach energetycznych w programie I (...) o godzinie 7:55 i 19:55 oraz na stronach internetowych operatorów i obowiązują w czasie określonym w tych komunikatach. W przypadku zróżnicowania wprowadzonych ograniczeń w poborze energii elektrycznej, w stosunku do stopni zasilania ogłoszonych w komunikatach radiowych, operatorzy powiadamiają odbiorców indywidualnie w formie pisemnej lub w sposób określony w umowach, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 1 i 2 oraz ust. 3 ustawy Prawo energetyczne albo za pomocą innego środka komunikowania się w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości. Powiadomienia te są dla odbiorcy obowiązujące w pierwszej kolejności w stosunku do powiadomień ogłaszanych w komunikatach radiowych.

W świetle powyższego pozwany stwierdził, że powiadomienie przez operatora systemu dystrybucyjnego ( (...)) o wprowadzonych ograniczeniach w dniu 10 sierpnia 2015 r. o godzinie 10.30, w sytuacji gdy ograniczenia te obowiązywały tego dnia już od godz. 10.00, przez co powód, według jego przekonania, nie miał wystarczająco dużo czasu, aby dostosować się do ograniczeń, nie może stanowić o braku odpowiedzialności powoda za przypisanie mu naruszenia prawa. Powód nie dostosował się do ograniczeń w dniach 10 – 12 sierpnia 2015 r., a zatem jeszcze 2 dni po powiadomieniu go przez (...) pozostawał w sytuacji niedostosowania poboru energii elektrycznej do wprowadzonych ograniczeń. Półgodzinna zwłoka nie ma w tej sytuacji żadnego znaczenia dla oceny zachowania powoda.

Według pozwanego okolicznością, która wpływałaby na ocenę działań powoda, nie może też być specyfika prowadzonej przez niego działalności gospodarczej polegającej na wynajmie lokali i związane z tym trudności ze skomunikowaniem się z poszczególnymi najemcami. Ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej dotknęły przede wszystkim przedsiębiorców, którzy z natury rzeczy mieli określone problemy z redukowaniem poboru mocy i energii (zakłady produkcyjne, chłodnie, zakłady przetwórstwa) i trudno uznać, iż jakakolwiek z innych branż nie napotkała problemów z wdrożeniem ograniczeń. Zdaniem pozwanego nie można przyjąć, że wynajem lokali jest działalnością wymagającą w tym względzie szczególnego traktowania pod kątem realizacji obowiązku dostosowania się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej. Starania powoda w kierunku jak najszybszego dostosowania się do ograniczeń mają wpływ na wymiar kary – z uwagi na ścisły związek wysokości wymierzonej kary z wielkością przekroczeń.

Sąd Okręgowy - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił następujący stan faktyczny.

(...) S.A. (dalej: (...) S.A." albo (...)) w związku z
obniżeniem dostępnych rezerw zdolności wytwórczych poniżej niezbędnych wielkości,
spowodowanych m. in. wyjątkowo wysokimi temperaturami i niskimi stanami wód w zbiornikach wodnych i rzekach, stwierdziły wystąpienie zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej w rozumieniu art. 3 pkt 16d Pe i wprowadziły od godz. 10:00 dnia 10 sierpnia 2015 r. ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej.

Jednocześnie, w dniu 10 sierpnia 2015 r. (...) SA powiadomiły Ministra Gospodarki (obecnie: Minister Energii) i Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki o wystąpieniu zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej, podjętych działaniach i środkach w celu usunięcia tego zagrożenia i zapobieżenia jego negatywnym skutkom oraz zgłosiły Ministrowi Gospodarki konieczność wprowadzenia ograniczeń na podstawie art. 11 ust. 7 Pe, w trybie wydania przez Radę Ministrów rozporządzenia o wprowadzeniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej do dnia 31 sierpnia 2015 r.

Rada Ministrów wydała w dniu 11 sierpnia 2015 r. rozporządzenie w sprawie wprowadzenia ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, które zostało opublikowane w Dzienniku Ustaw pod poz. 1136 i wprowadziło te ograniczenia w okresie od dnia 11 sierpnia 2015 r. od godz. 24:00 do dnia 31 sierpnia 2015 r. do godz. 24:00.

Na wezwanie Prezesa URE, (...) SA Oddział w L. (dalej: (...)), do której sieci jest przyłączony obiekt (...) S.A. z siedzibą w L., pismem z dnia 10 kwietnia 2016 r. przedstawił zbiorcze dane wskazujące na stopień niedostosowania się odbiorców, ujętych w Planie wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej obowiązującym w dniach od 10 do 31 sierpnia 2015 r., do wprowadzonych ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej. Na podstawie powyższych danych zostały wygenerowane informacje wskazujące na stopień niedostosowania się powoda do wprowadzonych w dniach 10 - 31 sierpnia 2015r. ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej w odniesieniu do punktu poboru energii elektrycznej zlokalizowanego w L. przy ul. (...) (dalej: „obiekt Odbiorcy").

W wyniku analizy ww. dokumentów Prezes URE powziął uzasadnione podejrzenie, że powód we wskazanym przez (...) obiekcie, nie dostosował się do wprowadzonych w dniach 10 - 31 sierpnia 2015 r. ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, co może skutkować wymierzeniem kary pieniężnej, o której mowa jest w art. 56 ust. 1 pkt 3a ustawy Prawo energetyczne. Ustalono, że powód naruszył dopuszczalny pobór mocy w dniach 10, 11 i 12 sierpnia 2015 r.

Wartość przekroczenia przez powoda dopuszczalnego poboru mocy (MW w godzinie) w poszczególnych dniach wynosiła:

- 10 sierpnia 2015 r. łącznie 2,57660 (MW w godzinie),

- 11 sierpnia 2015 r. łącznie 0,722360 (MW w godzinie),

- 12 sierpnia 2015 r. łącznie 0,2839200 (MW w godzinie).

Pismem z dnia 24 czerwca 2016 r. (k. 1 – 3 akt adm.) Prezes URE zawiadomił Odbiorcę o wszczęciu postępowania administracyjnego w sprawie wymierzenia kary pieniężnej, wezwał do złożenia wyjaśnienia przyczyn niedostosowania się do wprowadzonych ograniczeń, nadesłania kopii dokumentów mogących stanowić dowód w sprawie oraz ustosunkowania się do informacji, które Prezes URE otrzymał przez od (...) S.A., wskazujących na stopień niedostosowania się powoda do wprowadzonych w dniach 10-31 sierpnia 2015 r. ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej.

Pismem z dnia 8 lipca 2016 r. (k. 8 akt adm.) powód przedstawił Prezesowi URE swoje stanowisko w sprawie. Poinformował, że przekroczenia poboru energii elektrycznej za wskazany okres tj. 10 – 31 sierpnia miały miejsce 10 sierpnia w godzinach 11 – 19, 11 sierpnia w godzinach 11 – 16, a dnia 12 sierpnia już tylko w godzinach 11 – 13. W następnych dniach wskazanego okresu 13 – 31 sierpnia przekroczenia poboru energii nie występowały. Odbiorca oświadczył, że charakter prowadzenia działalności i jego specyfika oraz umowy z najemcami nie pozwalają na narzucanie ograniczeń poboru mocy co skutkuje utrudnieniem w prowadzeniu działalności gospodarczej, dotyczy to również urządzeń ogólnodostępnych np. windy: w tym towarowa do transportu towarów dla najemców i osobowa dla klientów najemców. Powód podał, że część instalacji i urządzeń budynku jest sterowana centralnie zaś pozostałe w tym instalacja klimatyzacji poszczególnych lokali tylko i wyłącznie przez najemców w ich lokalach. Wszelkie instalacje, urządzenia i oświetlenie, do których ma dostęp (w tym powierzchnie ogólnodostępne) i steruje nimi z poziomu ogólnego budynku zostały wyłączone najszybciej jak to było możliwe. Pozostałe instalacje, urządzenia i oświetlenie znajdujące się na powierzchniach zajmowanych przez najemców były wyłączane sukcesywnie. Kilkadziesiąt firm (część firm zarządzanych jest centralnie) należało poinformować i uprzedzić co wymagało czasu.

Powód podkreślił, że proces ograniczenia poboru energii przebiegł szybko i sprawnie biorąc pod uwagę charakter obiektu oraz zminimalizowanie strat finansowych jej najemców. Zaznaczył, że oficjalne „rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie wprowadzenia ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej nastąpiło dnia 11 sierpnia 2015 roku"

W trakcie postępowania administracyjnego Prezes URE wezwał powoda oraz (...) do nadesłania dodatkowych informacji i dokumentów zmierzających do wyjaśnienia sprawy, a w szczególności do weryfikacji przedstawionych Prezesowi URE przez (...) danych dotyczących stopnia niedostosowania się powoda do wprowadzonych ograniczeń (k. 29 – 30 akt adm., k. 31 – 33 akt adm.).

W odpowiedzi (...) SA Oddział w L. w piśmie z dnia 8 września 2016 r. (k. 38 – 39 akt adm.) wskazała, że moc umowna w okresie rozliczeniowym sierpień 2015 r. wynosiła 650 kW. (...) podał również, że informuje odbiorców o wprowadzonych ograniczeniach przez umieszczenie stosownego komunikatu na stronie internetowej (...) i jego bieżącą aktualizację. W przypadku zróżnicowania wprowadzonych ograniczeń w poborze energii elektrycznej w stosunku do stopni zasilania ogłoszonych w komunikatach radiowych informuje odbiorców poprzez:

- przesłanie odbiorcom objętych ograniczeniami stosownego komunikatu za pomocą poczty elektronicznej na uzgodnione z odbiorcami adresy e-mai,

- poinformowanie telefoniczne na uzgodnione z odbiorcami numery telefoniczne dla odbiorców nie powiadomionych za pomocą poczty elektronicznej.

W związku z podjętymi przez (...) działaniami Odbiorca został powiadomiony przez pracowników służb ruchu o wprowadzonych ograniczeniach w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej i konieczności dostosowania się do nich w poniżej wymienionych terminach:

- 10-08-2015 10:30, 15:36 telefonicznie na nr (...),

- 10-08-2015 15:18 telefonicznie na (...).

W dniach 12 sierpnia 2015 r. o godz. 9:03 i 13 sierpnia 2015 r. o 18:30

zawiadomienia do Odbiorcy wysłano na adres email: (...)

Z pisma (...) SA Oddział w L. wynika, że ustalony dla

powoda plan ograniczeń poboru mocy obowiązujący w okresie od 1 września 2014 r.

do 31sierpnia 2015 r. został przesłany powodowi pismem z dnia 1 sierpnia 2014 r. znak

(...) (k. 40- 42 akt adm.)

W piśmie z dnia 17 listopada 2016 r. (k. 93 akt adm.) (...) SA Oddział w L. wskazała, iż realizacja obowiązków (...) w zakresie sporządzania planów ograniczeń, określania dopuszczalnego poboru mocy elektrycznej przez powódkę w poszczególnych stopniach zasilania oraz przekazywania powódce ww. informacji odbywała się na zasadach ogólnych określonych w ustawie Prawo energetyczne oraz w aktach wykonawczych do tej ustawy, w szczególności w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 23 lipca 2007 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybów wprowadzania ograniczeń w sprzedaży paliw stałych oraz w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub ciepła (Dz.U. z 2007 r. poz. 924) oraz (...) i (...),

Pismem z dnia 23 listopada 2016 r. (k. 97 akt administracyjnych) Prezes URE zawiadomił powoda o zakończeniu postępowania dowodowego w sprawie, możliwości zapoznania się z zebranym materiałem dowodowym i ewentualnego wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów w terminie do dnia 5 grudnia 2016 r. z jednoczesnym pouczeniem, że niezapoznanie się w wyznaczonym terminie z aktami sprawy zostanie uznane za rezygnację z przysługującego powodowi uprawnienia.

W wyznaczonym terminie powód zapoznał się z zebranym w sprawie materiałem dowodowym, a następnie pismem z dnia 6 grudnia 2016 r. (k. 100 – 101 akt adm.), ustosunkował się do jego treści. W piśmie Odbiorca wskazał, że zawierając umowę nie jest świadomy przyszłych ograniczeń w zużyciu energii. Zatem nie jest w stanie zabezpieczyć w zawieranej umowie takiej ilości, aby po wprowadzeniu ograniczeń zapewnić podstawowe i niezbędne funkcje obiektu, takie jak funkcjonowanie wind czy pełnego oświetlenia budynku.

Procedura zobowiązująca Odbiorcę do słuchania komunikatów nadawanych w (...) Radiu S.A.” wydaje się w obecnych czasach anchronizmem. Nie ma także jasnej procedury weryfikowania danych teleadresowych koniecznych do powiadomienia odbiorców. (...) poinformowało osobę z jednej ze współpracujących firm oraz zostały wysłane e-maile na adres, który faktycznie jest na stronie Odbiorcy www i jest wymieniony w umowie z 2010 r., lecz jest przeznaczony do najbardziej ogólnej komunikacji z kontrahentami Odbiorcy. Zdaniem Odbiorcy niezbędna jest modyfikacja tych procedur, w tym wprowadzenie jednoznacznych zapisów teleadresowych, weryfikowanych okresowo, przeznaczonych do komunikacji w takich właśnie przypadkach.

Odbiorca zauważył, że moment powiadomienia jego firmy jest w zupełności sprzeczny z oczekiwaniami zawartymi w komunikatach. Jak wynika z wyjaśnień (...) firma (...) została powiadomiona w dniu 10 sierpnia 2016 r o godz. 10.30 telefonicznie ((...)), powtórnie o 15.36 (nr telefoniczny firmy współpracującej) i mailowo ((...) ) w dniu 13 sierpnia 2016 r., na najbardziej ogólny adres.

Odbiorca podkreślił, że w umowie nie istnieją zapisy jednoznacznie określające, iż adres mailowy i nr telefonu wymienione powyżej będą użyte do przekazania informacji o ograniczeniach w dostawie energii.

Firmy zarządzające obiektami będącymi zbiorem mniejszych podmiotów – odbiorców końcowych energii – potrzebują co najmniej dwa dni na efektywne wdrożenie ograniczeń. Nie wystarcza poinformowanie partnerów Odbiorcy – kontrahentów, konieczne jest przeprowadzenie indywidualnych rozmów z praktycznie każdą osobą odpowiedzialną za funkcjonowanie poszczególnych lokali, w liczbie 76. W większości przypadków firmy te zużywają energię tylko w celu oświetlenia lokali i zasilania komputerów.

W piśmie podano, że Odbiorca przekroczył ustalone ograniczenia tylko w pierwszym i drugim dniu z wyznaczonych 20 dni. Ograniczenia obowiązywały od 10 sierpnia do 31 sierpnia 2016 r.

Odbiorca nie zakwestionował konieczności ograniczania zużycia energii w wyjątkowych wypadkach, lecz na podstawie swojego przypadku, poprosił o modyfikację przepisów, a zwłaszcza procedur informowania odbiorców. Podkreślił, że także w jego firmie dokonał, na bazie powyższych doświadczeń, niezbędnych korekt funkcjonowania, tak aby w przyszłości reagować bardziej efektywnie. Wobec przedstawionych faktów Odbiorca zwrócił się z prośbą o nienaliczaniu kary w pierwszym roku obowiązywania ograniczeń.

W dniu 16 grudnia 2016 r. Prezes URE wydał decyzję, w której orzekł, że (...) S.A. w L. w dniach 10 – 12 sierpnia 2015 r. w odniesieniu do obiektu zlokalizowanego w L. przy ul. (...), naruszyła obowiązek stosowania się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wynikający z art. 1 i art. 11d ust. 3 ustawy Prawo energetyczne i wymierzył (...) S.A. w L. karę pieniężną w kwocie 10 748 zł.

Na podstawie dokonanych ustaleń Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

W złożonym odwołaniu powód nie kwestionował, iż w dniach 10 – 12 sierpnia 2015 r. dopuścił się przekroczenia wprowadzonych ograniczeń w poborze energii elektrycznej w łącznym wymiarze 3,5828800 MW. Wobec tego podnoszone przez powoda zarzuty dotyczące błędnego ustalenia stanu faktycznego należało uznać za bezzasadne. W warunkach bezspornego stwierdzenia naruszenia obowiązku stosowania się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej Prezes URE, zgodnie z art. 56 ust.1 pkt 3a Pe, obowiązany był do nałożenia na Odbiorcę kary pieniężnej. Podkreślenia wymaga, że odpowiedzialność za stwierdzone naruszenie wynikająca z ustawy Prawo energetyczne ma charakter obiektywny, niezależny od zachowania podmiotu. W związku z tym w przedmiotowej sprawie zachowanie Odbiorcy nie może mieć wpływu na brak odpowiedzialności z tytułu stwierdzonego naruszenia. Podnoszone w odwołaniu zarzuty braku wszechstronnego rozpatrzenia materiału dowodowego i niewłaściwej oceny stanu faktycznego mogą jedynie wpływać na wysokość nałożonej w decyzji na powoda kary pieniężnej.

Z akt sprawy wynika, że w 2015 r. powód osiągnął przychód w wysokości (...) zł. Nałożona decyzją kara w wysokości 10 748 zł stanowi (...) % osiągniętego przez powoda przychodu. W ocenie Sądu wysokość nałożonej na powoda w zaskarżonej decyzji kary pieniężnej przemawia za uznaniem, że przy ustalaniu jej wysokości Prezes URE prawidłowo uwzględnił wymienione w art. 56 ust. 6 Pe dyrektywy wymiaru kary. Wskazać należy, iż obiekt powoda jest przyłączony do zintegrowanego Krajowego Systemu Elektroenergetycznego. W tej sytuacji nawet niewielkie jednostkowe przekroczenie w poborze energii elektrycznej wywiera wpływ na bezpieczeństwo tego systemu. Z tego względu Prezes URE prawidłowo ocenił, że stopień szkodliwości naruszenia powoda, polegającego na przekroczeniu obowiązujących ograniczeń w poborze energii elektrycznej, jako mającego wpływ na bezpieczeństwo Systemu Elektroenergetycznego Kraju w był znaczny. Podnoszone w odwołaniu zarzuty dotyczące stopnia szkodliwości czynu powoda również należało więc uznać za bezzasadne. Ponadto powód, jako profesjonalista, powinien być przygotowany na niezwłoczne wprowadzenie ograniczeń w poborze energii elektrycznej w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Podnoszone przez powoda utrudnienia we wprowadzeniu ograniczeń, wynikające z charakteru prowadzonej działalności, polegającej na wynajmie lokali, nie mogą być uznane za okoliczność szczególnie łagodzącą, choć nie pozostały bez wpływu na wysokość nałożonej decyzją kary pieniężnej. Na korzyść powoda może przemawiać jedynie wysokość stwierdzonego naruszenia. Jednak dodatnie znaczenie tej okoliczności niweluje okres trwania naruszenia, który wynosił trzy dni. Powód powinien również zadbać o możliwość skutecznego przekazania mu informacji o wprowadzonych ograniczeniach. Nie może zasłaniać się twierdzeniem, że ograniczenia w poborze energii elektrycznej były wprowadzone pierwszy raz od wielu lat. Podkreślenia wymaga, że w umowie o świadczenie usług dystrybucji znajdują się zapisy dotyczące zasad wprowadzania ograniczeń w poborze i dopuszczalnych granic wysokości ograniczeń.

W ocenie Sądu nałożona decyzją kara pieniężna jest pochodną osiągniętego przez powoda przychodu, gwarantuje realizację ustawowych funkcji kary, i nie została określona na poziomie wygórowanym. Ze względu na brak spełnienia przesłanki znikomej szkodliwości czynu w sprawie nie było podstaw do odstąpienia od nałożenia kary w trybie art. 56 ust. 6a Pe.

Z uwagi na specyficzny charakter postępowania prowadzonego przed Sądem Ochrony Konkurencji i Konsumentów podniesione w odwołaniu zarzuty dotyczące naruszenia przepisów postepowania administracyjnego nie mogły mieć wpływu na ocenę zaskarżonej decyzji.

W związku z powyższym stwierdzić należało, iż w sprawie brak podstaw prawnych do uchylenia zaskarżonej decyzji zgodnie z żądaniem odwołania.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności Sąd Okręgowy, wobec braku podstaw do jego uwzględnienia oddalił odwołanie, jako bezzasadne - art. 479 53 § 1 k.p.c.

O kosztach zastępstwa procesowego orzeczono na zasadzie art. 98 k.p.c. stosownie do wyniku sporu, ustalając wysokość należnych pozwanemu kosztów zastępstwa procesowego w wysokości 720 zł, na podstawie § 14 ust. 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych w brzmieniu obowiązującym po 27 października 2016 r.

SSO Witold Rękosiewicz.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Wioleta Żochowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  Witold Rękosiewicz
Data wytworzenia informacji: