Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 kwietnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, XVII Wydział Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów w składzie:

Przewodniczący: SSO Magdalena Sajur-Kordula

Protokolant: stażysta Dagmara Szczepańska

po rozpoznaniu 8 kwietnia 2016 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy powództwa (...) S.A. z siedzibą w K.

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

o wymierzenie kary pieniężnej

na skutek odwołania (...) S.A. w K. od decyzji Urzędy Regulacji Energetyki z dnia 16 maja 2014 r. nr. (...)

I.  uchyla zaskarżoną decyzję;

II.  zasądza od Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki na rzecz (...) S.A. z siedzibą w K. kwotę 477 (czterysta siedemdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSO Magdalena Sajur-Kordula

Sygn. akt XVII AmE 79/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 16 maja 2014r., znak (...) na podstawie art. 56 ust. 2 w związku z art. 56 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012r., poz. 1059 z późn. zm.), Prezes Urzędu Regulacji Energetyki (dalej: Prezes URE, pozwany) po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego w sprawie wymierzenia kary pieniężnej Przedsiębiorstwu - (...) S.A. z siedzibą w K. (dalej: powód, Przedsiębiorstwo) orzekł, że Przedsiębiorstwo naruszyło warunek 2.1.1., 2.1.5. i 2.2.1. koncesji na dystrybucję energii elektrycznej, udzielonej decyzją Prezesa URE z dnia 16 listopada 1998 r. Nr (...) z późn. zm., w ten sposób, że nie zapewniło wysokiej jakości świadczonych usług, niezawodności zaopatrzenia w energię elektryczną i naraziło odbiorców na szkody materialne oraz nie zachowało wymogów jakościowych energii elektrycznej określonych odrębnymi przepisami (art. 56 ust 1 pkt 12 Prawa energetycznego) w latach 2010-2012 na terenie województwa (...) i (...).

Za działanie opinane powyżej Prezes URE wymierzył powodowi karę pieniężną w wysokości 80 000 zł (słownie: osiemdziesiąt tysięcy złotych), która stanowi (...) % przychodu Przedsiębiorstwa z działalności koncesjonowanej w zakresie dystrybucji energii elektrycznej osiągniętego w 2013 r.

W uzasadnieniu decyzji Prezes URE wskazał, iż wszczął postępowanie wyjaśniające, celem sprawdzenia dotrzymywania parametrów jakościowych dostarczanej przez Przedsiębiorcę, do odbiorców energii elektrycznej z terenu województw (...) i (...) w latach 2010, 2011 i 2012, w związku ze wzrostem liczby skarg odbiorców energii elektrycznej na parametry jakościowe dostarczanej energii elektrycznej przez Przedsiębiorstwo.

Podkreślił, że w latach od 2010 r. do 2012 r. zostało przeprowadzonych 894 rejestracji parametrów zasilania w sieci doprowadzającej energię elektryczną do obiektów odbiorców z terenów województwa (...) i (...). Wykazano, że w 680 przypadkach parametry został przez powoda dochowane, natomiast w 214 przypadkach rejestracje dla różnych punktów poboru (miejsc

przeprowadzenia pomiaru) wykazały, że parametry jakościowe dostarczanej energii są niezgodne z normami narzuconymi w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 4 maja 2007 r. w sprawie szczegółowych warunków funkcjonowania systemu elektroenergetycznego Dz.U. z 2007 r. Nr 93, poz. 623 (dalej - rozporządzenie systemowe). Określono, że nie zostały zachowane następujące parametry: wartość skuteczna napięcia zasilającego, wskaźnik długookresowego migotania światła, harmoniczne napięcie zasilające, oraz współczynnik odkształcenia wyższych harmonicznych napięcia zasilającego, przy czym w niektórych przypadkach, pomiar wykazał złamanie jednego parametru, a niekiedy nawet kilku z nich.

Mając na uwadze powyższe, Prezes URE stwierdził, że Przedsiębiorstwo nie dotrzymało w 214 przypadkach, parametrów jakościowych energii elektrycznej określonych w § 38 i § 39 rozporządzenia systemowego, wskazujących o jakich rodzajach parametrów jakościowych energia elektryczna powinna być dostarczana do odbiorców i określających także dopuszczalne zakresy powyższych parametrów, czyli działało niezgodnie z warunkami posiadanej koncesji.

Podkreślił, że pomimo wykazania przez Przedsiębiorstwo szeregu działań w celu doprowadzenia do stanu zgodnego z warunkami posiadanej koncesji, które polegały między innymi na wybudowaniu nowych stacji transformatorowych, wymianie przewodów, czy chociażby modernizacji linii i wykonaniu ponownie pomiaru kontrolnego celem potwierdzenia, czy parametry jakościowe energii elektrycznej uległy poprawie wykazano, iż w 137 przypadkach powodowa spółka nadal nie dotrzymuje parametrów jakościowych energii elektrycznej, określonych w rozporządzeniu systemowym, przy czym w 13 z ww. przypadków Przedsiębiorstwo w ogóle nie dokonało ponownych pomiarów, co wskazuje, iż w dalszym ciągu nie przestrzega warunków koncesji.

Natomiast przepis § 16 rozporządzenia systemowego stanowi, że ruch sieciowy i eksploatacja sieci powinny odbywać się zgodnie z instrukcją, o której mowa w art. 9g ust. 1 Prawa energetycznego, opracowaną i udostępnianą przez właściwego operatora. Z kolei, z art 9g ust 1 Prawa energetycznego wynika, iż operator systemu przesyłowego i operator systemu dystrybucyjnego są obowiązani do opracowania odpowiednio instrukcji ruchu i eksploatacji sieci przesyłowej lub Instrukcji Ruchu i Eksploatacji Sieci Dystrybucyjnej (dalej -IRiESD).

Prezes zważył, że w dniu 1 września 2011 r., nastąpiło połączenie w trybie art. 492 § 1 pkt 1 Kodeksu Spółek Handlowych: (...) S.A. z siedzibą we W., jako spółki przejmującej, z (...) S.A. z siedzibą w K., jako spółki przejmowanej i jednocześnie nastąpiła zmiana nazwy spółki przejmującej na (...) S.A.

Z dniem 31 marca 2009 r. spółka przejmowana (...) S.A. z siedzibą w K. wprowadziła w życie IRiESD. W punkcie VII tej Instrukcji, Przedsiębiorstwo określiło standardy techniczne pracy sieci dystrybucyjnej oraz parametry jakościowe energii elektrycznej i standardy jakościowe obsługi użytkowników odbiorców. Zatem w świetle powyższego bezsprzeczne jest, iż parametry jakościowe energii elektrycznej dostarczanej przez powoda powinny być zgodne z zapisami zawartymi zarówno w IRiESD, przepisami rozporządzenia systemowego oraz zawartymi umowami.

Prezes URE podkreślił dodatkowo, że Przedsiębiorstwo wskazało, że w związku ze stwierdzeniem negatywnych wyników rejestracji parametrów zasilania, wypłacono na wniosek odbiorców 9 bonifikat, na łączną kwotę 888,43 zł. Gdyby wszyscy uprawnieni złożyli wniosek to powód byłby zmuszony wypłacić jeszcze 143 bonifikaty. Zważył, że wypłacono także jedno odszkodowanie za uszkodzenie komputera w wysokości 1240,00 zł, co wskazuje, iż doszło do szkody materialnej na mieniu odbiorcy.

Wymierzając karę pieniężną w wysokości (...) % przychodu Przedsiębiorstwa wynikającego z działalności koncesjonowanej, tj. w kwocie 80.000,00 zł, Prezes URE wskazał, iż kierował się postanowieniami art. 56 ust 3 i ust 6 Prawa energetycznego i zgodnie ze wskazanymi przepisami wysokość kary pieniężnej nie przekracza 15 % przychodu ukaranego przedsiębiorcy, osiągniętego w poprzednim roku podatkowym, a ponadto uwzględnia stopień szkodliwości czynu, stopień zawinienia oraz dotychczasowe zachowanie podmiotu i jego możliwości finansowe.

W przedmiotowej sprawie Prezes URE nie znalazł podstaw do zastosowania przepisu art. 56 ust. 6a Prawa energetycznego dającego możliwość odstąpienia od wymierzenia kary, ponieważ nie występuje w jego ocenie znikoma szkodliwość czynu, skoro Przedsiębiorstwo dostarczało energię elektryczną do odbiorców o parametrach niezgodnych z rozporządzeniem systemowym, a ze zgromadzonego materiału wynika, że w 137 przypadkach nadal dostarcza ją z naruszeniem przedmiotowych parametrów.

Jednocześnie Prezes URE wziął pod uwagę, że cały czas Przedsiębiorstwo podejmuje szereg działań mających na celu doprowadzenie do zasilania odbiorców w energię elektryczną o parametrach zgodnych z rozporządzeniem systemowym, a większość planowanych prac polegających na kompleksowych działaniach modernizacyjnych wymagających szeregu prac projektowych i sporządzenia całej dokumentacji w celu uzyskania pozwolenia budowlanego na przeprowadzane prace, (decyzja, k. 4-16)

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł powód - (...) S.A. z siedzibą w K. i zaskarżając ją w całości wniósł o jej uchylenie oraz

0 zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Zaskarżonej decyzji zarzucono rażące naruszenie:

1) art. 56 ust. 1 pkt 12 Prawa energetycznego w zw. z art. 7, art. 77

1 art. 80 k.p.a. poprzez niewłaściwe ich zastosowanie, w następstwie czego Prezes URE błędnie ustalił stan faktyczny sprawy uznając, że powód naruszył obowiązek zapewnienia niezawodności dostaw energii elektrycznej oraz naraził odbiorców na szkody materialne;

2)  art. 56 ust. 1 pkt 12 Prawa energetycznego w zw. z art. 7, art. 77 i art. 80 k.p.a. poprzez niewłaściwe ich zastosowanie, w następstwie czego Prezes URE błędnie przyjął, że do naruszenia warunków koncesji wynikającego z pkt 2.2.1 koncesji na dystrybucję energii elektrycznej z dnia 16 listopada 1998 r. (znak (...)) w brzmieniu ustalonym w decyzji zmieniającej z dnia 14 sierpnia 2007 r. (znak (...)) wystarczające jest stwierdzenie, że doszło do naruszenia parametrów jakościowych energii elektrycznej;

3)  art. 56 ust. 1 pkt 12 Prawa energetycznego w zw. z art. 6 k.p.a. poprzez niewłaściwe zastosowanie tych przepisów, w następstwie czego Prezes URE błędnie przyjął, że warunki koncesji, których naruszenia miał dopuścić się (...) S.A., spełniają wymóg maksymalnej określoności deliktu administracyjnego, tj. takiego kształtowania warunków koncesji, ażeby nakaz pożądanych zachowań i ich granice były czytelne, przejrzyste, jasne dla adresata, a co za tym idzie, aby możliwe było odróżnienie od siebie poszczególnych typów deliktów administracyjnych i rozgraniczenie sfery zachowań zabronionych od sfery indyferentnej administracyjnoprawnie (nullum crimen sine lege certa);

4)art. 56 ust. 1 pkt 12 w zw. z art. 56 ust. 6 i ust. 6a Prawa energetycznego w zw. z art. 7, art. 77 i art. 80 k.p.a., poprzez niewłaściwe ich zastosowanie, w następstwie czego Prezes URE nie ustalił wszystkich okoliczności mogących mieć wpływ na wysokość kary pieniężnej nałożonej na (...) S.A.

W uzasadnieniu odwołania powód podniósł, że przedmiotem postępowania prowadzonego przed Prezesem URE było wywiązywanie się przez Przedsiębiorstwo z obowiązku w zakresie dotrzymania parametrów jakościowych energii elektrycznej. Poza przedmiotem badania było dochowanie innych wskazanych obowiązków, np.: ciągłości dostaw energii elektrycznej, niezawodności dostaw, standardów jakościowych obsługi odbiorców oraz pozostałych wynikających z przepisów prawa. Prezes URE nie badał przyczyn naruszenia przez powoda przedmiotowych parametrów jakościowych energii elektrycznej, zgodności urządzeń i instalacji z obowiązującymi przepisami i normami oraz czy zastosowane urządzenia i instalacje mogą rodzic zagrożenia dla osób, środowiska lub mienia. Prezes URE stwierdził jedynie, że miał miejsce pojedynczy wypadek wypłacenia odszkodowania za zniszczony komputer, przyjmując, że wypłata odszkodowania jest równoznaczna z istnieniem stanu zagrożenia, nie poczynając w tym kierunku żadnych dodatkowych ustaleń.

Organ administracji publicznej jest w ocenie powoda obowiązany w sposób wyczerpujący zebrać i rozpatrzeć cały materiał dowodowy, dlatego bezpodstawnie zarzucił powodowi niedopełnienie warunków koncesji w zakresie zapewnienia niezawodności dostaw, jak również utrzymywania urządzeń, instalacji i sieci w stanie powodującym zagrożenie dla osób, środowiska i mienia. Nie prowadzono w tym zakresie żadnych ustaleń. Nie stwierdzono także aby miały miejsce jakiekolwiek przerwy w dostawie energii elektrycznej, a tym bardziej przerwy przekraczające dopuszczalny czas określony w rozporządzeniu systemowym.

Zdaniem powoda, sposób sformułowania powołanych przez Prezesa URE warunków koncesji, których naruszenia miał dopuścić się powód, nie spełnia warunku określenia czynu bezprawnego (deliktu administracyjnego). Na Sądzie ciąży obowiązek zbadania, czy delikt administracyjny (warunek koncesji) został określony w sposób spełniający wymóg nullum crimen sine lege certa, tj. maksymalnej określoności deliktów administracyjnych, takiego ukształtowania ażeby nakaz pożądanych zachowań i ich granic były czytelne,

przejrzyste i jasne dla adresata, aby możliwe było odróżnienie od siebie poszczególnych typów deliktów administracyjnych i rozgraniczenie sfery zachowań zabronionych od sfery indyferentnej administracyjnoprawnie.

Podniósł, że nie spełnia warunku maksymalnej określoności deliktu administracyjnego ogólne odesłanie w koncesji do „zasad" wynikających z przepisów innego aktu prawnego i aktów wykonawczych. Przytoczył w tym zakresie treść orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 6 października 2011 r. sygn. akt III SK 18/11, w którym stwierdzono, że obowiązkiem wynikającym z koncesji w rozumieniu art. 56 ust. 1 pkt 12 Prawa energetycznego może być obowiązek zawarty w decyzji o jej udzieleniu, która konkretyzuje wobec indywidualnego koncesjonariusza wykonywanie przez niego działalności koncesjonowanej w sposób bardziej szczegółowy, niż wynika to z obowiązujących w danej dziedzinie uregulowań.

Powód podniósł, ze w jego ocenie zachodzą wszelkie przesłanki do odstąpienia od wymierzenia kary w oparciu o art. 56 ust. 6a Prawa energetycznego. Dodatkowo wskazał, że Prezes URE określając wysokość kary pieniężnej nie uwzględnił wszystkich okoliczności, mogących mieć wpływ na wysokość kary, a w szczególności faktu, iż przekroczenia parametrów jakościowych energii elektrycznej bardzo często wywoływane jest przez samych odbiorców oraz okoliczności braku zbadania przez pozwanego możliwości technicznych usunięcia przyczyn przekroczenia parametrów jeszcze przed wydaniem decyzji, (odwołanie, k. 18-30)

W odpowiedzi na odwołanie Prezes URE wniósł o oddalenie odwołania powoda oraz o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Podtrzymał w całości stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji i stwierdził, że zarzuty powoda są nieuzasadnione.

Podniósł, że wymogi jakościowe przewidziane prawem, w tym przypadku § 38 rozporządzenia systemowego to minimalne wymogi, do których spełnienia zobowiązany jest powód, jako przedsiębiorstwo koncesjonowane.

W trakcie trwania postępowania wyjaśniającego powód sam przedkładał dokumenty wskazujące, iż nie dostarczał i nie dostarcza nadal energii elektrycznej o parametrach zgodnych z obowiązującymi przepisami rozporządzenia systemowego.

Prezes URE ocenił, iż samo już dostarczanie energii elektrycznej nie spełniającej wymaganych parametrów, godzi w ciągłość i niezawodność jej dostarczania. Pozwany podkreślił również, iż nie jest koniecznie i uzasadnione prawem ustalenie przyczyn naruszenia przez powoda postanowień koncesji, polegającego na dostarczaniu energii elektrycznej o jakości nieodpowiadającej prawu.

Wskazał, że nie zgadza się z zarzutem powoda, iż pozwany w sposób niewystarczający zbadał kwestię wypłaconego odszkodowania odbiorcy. Z pisma przedstawionego przez powoda w postępowaniu wyjaśniającym wynika, że odbiorca któremu dostarczono energię elektryczną o parametrach niezgodnych z rozporządzeniem systemowym, wystąpił następnie o wypłatę odszkodowania, ponieważ poniósł stratę w postaci uszkodzenia komputera. Za tą szkodę, powód wypłacił mu odszkodowanie. Bezsprzecznie w ocenie Prezesa URE sama wypłata żądanego odszkodowania świadczy, że powód przyznał, że przyczynił się do powstania szkody na mieniu.

Odnośnie argumentacji powoda w odniesieniu do pkt 2.2.1. koncesji, pozwany podkreślił, że nie ma możliwości aby energia elektryczna dostarczana była w sposób niezawodny przez przedsiębiorstwo dystrybucyjne, lecz przy parametrach jakościowych, które byłyby niezgodne z rozporządzeniem systemowym, (odpowiedź na odwołanie, k. 76-80)

Sąd Okręgowy w Warszawie ustalił następujący stan faktyczny.

(...) S.A. z siedzibą w K. jest spółką prawa handlowego prowadzącą działalność gospodarczą na podstawie wpisu do rejestru przedsiębiorców Sądu Rejonowego dla Krakowa - Śródmieścia w Krakowie, XI Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego z dnia 18 grudnia 2001 r. pod nr (...). Przedmiotem działalności spółki jest m. in. przesyłanie i dystrybucja energii elektrycznej, wykonywanie instalacji elektrycznych oraz badania i analizy techniczne.

(dowód: odpis z Krajowego Rejestru Sądowego powoda, k. 34-43)

Decyzją z dnia 16 listopada 1998 r. Nr (...) Prezes URE udzielił Zakładowi (...) S.A., koncesji na przesyłanie i dystrybucję energii elektrycznej na okres do 30 listopada 2008 r., zmienionej

następnie decyzją (koncesjonariusz występował w tym czasie pod firmą (...) S.A.) z dnia 14 sierpnia 2007 r. Nr (...), w zakresie warunków wykonywania działalności koncesjonowanej oraz przedłużonej do dnia 31 grudnia 2025 r.

(dowód: koncesja z dnia 16 listopada 1998 r., k. 44-49 oraz decyzja z dnia 14 sierpnia 2007 r., k. 50-54)

W dniu 1 września 2011 r., nastąpiło połączenia (...) S.A. z siedzibą we W., jako spółki przejmującej, z (...) S.A. z siedzibą w K., jako spółki przejmowanej. Połączenie spółek nastąpiło w trybie art. 492 § 1 pkt 1 k.s.h. Jednocześnie nastąpiła zmiana firmy powoda z (...) S.A. na (...) S.A. (okoliczność bezsporna)

Zgodnie z warunkiem 2.1.1. wyżej wymienionej koncesji „koncesjonariusz jest obowiązany do wykonywania działalności objętej niniejszą koncesją na zasadach określonych w ustawie - Prawo energetyczne oraz wydanych na jej podstawie przepisach wykonawczych, w szczególności do zapewnienia wysokiej jakości świadczonych usług, niezawodności zaopatrzenia w energię elektryczną przy zachowaniu zasady najniższych możliwych kosztów".

W warunku nr 2.1.5. zobowiązano natomiast koncesjonariusza do „wykonywania działalności w sposób nie powodujący zagrożenia życia lub zdrowia ludzkiego oraz nie narażający na powstanie szkód materialnych".

Warunek nr 2.2.1. koncesji stanowi, że „koncesjonariusz jest obowiązany do spełnienia technicznych warunków przesyłania i dystrybucji energii elektrycznej określonych w odrębnych przepisach, w szczególności do utrzymywania obiektów, instalacji, urządzeń i sieci w należytym stanie technicznym, umożliwiających przesyłanie i dystrybucję energii elektrycznej w sposób ciągły i niezawodny, przy zachowaniu obowiązujących przepisów określających wymogi techniczne, jakościowe i ochrony środowiska, z uwzględnieniem uzasadnionego poziomu kosztów oraz optymalizacji wykorzystania źródeł energii elektrycznej zasilających sieć przesyłową i dystrybucyjną".

(dowód: decyzja zmieniająca z dnia 14 sierpnia 2007 r., k. 51, 51verte)

Liczba odbiorców energii elektrycznych przyłączonych do sieci Przedsiębiorcy na terenie województwa (...) i województwa (...) wynosi 1 419 800 sztuk.

Liczba wszystkich odbiorców energii elektrycznych przyłączonych do sieci Przedsiębiorcy wynosi 5 323 897 sztuk.

(dowód: pismo powoda z dnia 18 listopada 2013 r., k. 1189 akt adm.)

Od 2010 do końca 2012 roku Przedsiębiorstwo przeprowadziło 894 rejestracje parametrów zasilania w sieci doprowadzającej energię elektryczną do obiektów odbiorców z terenu województwa (...) i (...): 709 rejestracji przeprowadzono na wniosek odbiorców, w związku ze skargą dotyczącą jakości energii, natomiast z inicjatywy Przedsiębiorstwa - 185.

W 43 przypadkach brak było kopii dokumentu potwierdzającego wykonanie pomiaru kontrolnego.

W 52 przypadkach pomiar wykonano z oceną pozytywną, ale tylko wartości chwilowych, co nie pozwala na statystyczną ocenę jakości zasilania zgodnie z rozporządzeniem systemowym.

W 215 przypadkach stwierdzono, że przeprowadzone rejestracje wskazały parametry jakościowe niezgodne z rozporządzeniem systemowym.

Parametry jakościowe, które nie zostały zachowane to: wartość średnia częstotliwości, wartość skutecznego napięcia zasilającego, wskaźnik długookresowego migotania światła, harmoniczne napięcie zasilające oraz współczynnik odkształcenia wyższymi harmonicznymi napięcia zasilającego, przy czym najczęściej dochodziło do naruszenia parametrów wartości skutecznego zasilania.

(dowód: Wykaz przeprowadzonych rejestracji, k. 1423-1470 akt adm., z uwzględnieniem, iż pozycje 777 i 778 w tabeli są te same.)

W związku ze stwierdzeniem negatywnych wyników rejestracji parametrów zasilania wypłacono na wniosek klientów 9 bonifikat, na łączną kwotę 888, 43 zł.

Z tytułu poniesionych strat wniosek o odszkodowanie zgłosił jeden odbiorca (uszkodzenie komputera). Wypłacone odszkodowanie wynosiło 1 240,00 zł.

(dowód: pismo powoda z dnia 18 listopada 2013 r., k. 1189-1193 akt adm.)

Po przeprowadzonych działaniach naprawczych i eksploatacyjnych Przedsiębiorstwo dokonało ponownych pomiarów kontrolnych.

97 pomiarów kontrolnych dokonano za pomocą rejestratora, z czego w 21 przypadkach okazało się, że nie przywrócono prawidłowych parametrów jakościowych energii.

104 pomiary zostały przeprowadzone za pomocą woltomierza, służącego do pomiaru wartości chwilowych, nie pozwalających na statystyczną ocenę jakości zasilania. Wynik kontroli wskazał, iż w 95 przypadkach parametry jakości okazały się zgodne z rozporządzeniem systemowym.

W 12 przypadkach natomiast pomiar ten nie został przeprowadzony, głównie w związku z trwającymi modernizacjami, przez co wciąż parametry nie są zgodne z normami.

W 1 przypadku pomiar nie został wykonany, ponieważ zlikwidowano miejsce dostarczania energii, w którym występowały problemy z jej jakością. Do tego czasu dostarczano energię z parametrami niezgodnymi z rozporządzeniem systemowym.

(dowód: Wykaz przeprowadzonych rejestracji, k. 1423-1470 akt adm.)

Wysokość przychodu uzyskanego przez Przedsiębiorcę z działalności koncesjonowanej w zakresie dystrybucji energii elektrycznej w roku 2013 wynosi (...) zł.

(dowód: sprawozdanie finansowe za rok 2013wraz z opinią niezależnego biegłego rewidenta, k. 1376-1421 akt adm.)

Powód oświadczył, że wysokość zysku (netto) z całej działalności gospodarczej w roku 2013 wyniosła (...) zł.

(dowód: oświadczenie powoda z dnia 24 marca 2014 r., k. 1422 akt adm.)

Sąd Okręgowy w Warszawie zważył co następuje.

Odwołanie okazało się uzasadnione.

Zgodnie z art. 56 ust. 1 pkt 12 ustawy- Prawo energetyczne, karze pieniężnej podlega ten, kto nie przestrzega obowiązków wynikających z koncesji.

Prezes URE stwierdził, że powód naruszył warunek 2.1.1, 2.1.5, 2.2.1 koncesji w ten sposób, że nie zapewnił wysokiej jakości świadczonych usług, niezawodności zaopatrzenia w energię elektryczną i naraził odbiorców na szkody materialne oraz nie zachował wymogów jakościowych energii elektrycznej określonych odrębnymi przepisami w latach 2010-2012 na terenie województwa (...) i (...). Z uzasadnienia decyzji wynika, że stwierdzono, iż powód w 214 przypadkach rejestracji, nie dochował parametrów jakościowych energii elektrycznej tzn, że parametry dostarczanej energii elektrycznej nie były zgodne z normami narzuconymi w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 4 maja 2007r. w sprawie szczegółowych warunków funkcjonowania systemu elektroenergetycznego (Dz.U. z 2007r. Nr 93 poz. 623).

Warunek 2.1.1 koncesji udzielonej powodowi miał następujące brzmienie: „Koncesjonariusz jest obowiązany do wykonywania działalności objętej niniejszą koncesją na zasadach określonych w ustawie- Prawo energetyczne oraz wydanych na jej podstawie przepisach wykonawczych, w szczególności do zapewnienia wysokiej jakości świadczonych usług, niezawodności zaopatrzenia w energię elektryczną przy zachowaniu zasady najniższych możliwych kosztów." W warunku 2.1.5 zobowiązano powoda do „wykonywania działalności w sposób nie powodujący zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzkiego oraz nie narażający na powstanie szkód materialnych." Natomiast warunek 2.2.1 koncesji stanowił, że „konsesjonariusz jest obowiązany do spełnienia technicznych warunków przesyłania i dystrybucji energii elektrycznej określonych w odrębnych przepisach, w szczególności do utrzymywania obiektów, instalacji, urządzeń i sieci w należytym stanie technicznym, umożliwiających przesyłanie i dystrybucję energii elektrycznej w sposób ciągły i niezawodny, przy zachowaniu obowiązujących przepisów określających wymogi techniczne, jakościowe i ochrony środowiska, z uwzględnieniem uzasadnionego poziomu kosztów oraz optymalizacji wykorzystania źródeł energii elektrycznej zasilających sieć przesyłową i dystrybucyjną."

Rozpoznając niniejszą sprawę Sąd miał na względzie ugruntowany w orzecznictwie Sądu Najwyższego oraz sadów powszechnych pogląd, że w przypadku sądowej oceny prawidłowości organu regulacyjnego w zakresie nałożonej na przedsiębiorcę kary pieniężnej, zasady tej weryfikacji powinny odpowiadać wymogom analogicznym do tych, jakie obowiązują sad orzekający w sprawie karnej. Powoduje to, że sprawa z odwołania od decyzji Prezesa URE nakładającej karę pieniężną powinna zostać rozpoznana z uwzględnieniem standardów ochrony praw oskarżonego obowiązujących w postępowaniu karnym (tak np. Sąd Apelacyjny w wyroku z dnia 7 maja 2013r., VI ACa 1427/12). Oznacza to, że na sądzie ciąży obowiązek zbadania, czy delikt administracyjny został określony w sposób spełniający wymóg maksymalnej określoności deliktów administracyjnych t.j. aby granice zachowań prawidłowych i pożądanych były czytelne, przejrzyste i jasne dla adresata. Tymczasem w przedmiotowej koncesji powód był zobowiązany do przestrzegania zasad określonych w prawie energetycznym, zapewnienia wysokiej jakości świadczonych usług oraz zapewnienia niezawodności zaopatrzenia w energię elektryczną przy zachowaniu zasady najniższych możliwych kosztów. Warunki koncesji zostały więc sformułowane ogólnie i nie spełniają wymogu czytelności, przejrzystości i jasności.

W tej sytuacji wobec braku doprecyzowania w koncesji prawnych wymagań dotyczących działalności powoda, przy uwzględnieniu okoliczności, że w decyzji zarzut postawiony powodowi jest również ujęty bardzo ogólnie, w ocenie Sądu Okręgowego brak jest podstaw by na powoda nałożyć kare pieniężną.

Wskazać należy również, ze w decyzji zarzucono powodowi naruszenie trzech warunków koncesji, zaś z zebranego materiału dowodowego wynika jedynie, że w 214 przypadkach rejestracji dla różnych punktów poboru energii okazało się, że parametry jakościowe dostarczanej energii są niezgodne z normami określonymi w stosownych przepisach. Prezes URE zarzucił powodowi (oprócz niezachowania wymogów jakościowych energii, co mogłoby się przełożyć na brak zapewnienia wysokiej jakości świadczonych usług) również zarzut dotyczący narażenia odbiorców na szkody materialne i niezapewnienia niezawodności zaopatrzenia w energię elektryczną. Jak słusznie podniósł powód, brak jest jakichkolwiek podstaw do wyciągnięcia takich wniosków, brak również dowodów na powyższe okoliczności.

Z tych względów decyzja podlegała uchyleniu na mocy art. 479 ⁵³ § 2 k.p.c. Rozstrzygnięcie o kosztach procesu oparto na mocy art. 98 § 1 i 3 k.p.c.

SSO Magdalena Sajur-Kordula