Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 304/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 10 czerwca 2020 r.,
sygn. akt XII K 223/18

Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać fakt.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać fakt.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Wskazać fakt

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu.

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Wskazać fakt

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu.

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

I. w zakresie czynu z pkt 1 sentencji wyroku na podstawie w zw. z art. 438 pkt 2 i 3 k.p.k.:

1. obraza przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść wyroku, a mianowicie:

a. art 6 k.p.k. w zw. z art. 389 § 1 k.p.k. poprzez odczytanie oskarżonemu J. J. (1) na rozprawie głównej protokołu przesłuchania podejrzanego z dnia 16 czerwca 2016 r., w którym oskarżony złożył wyjaśnienia odnoszące się do wyprodukowania amfetaminy (art. 53 ust. 2 u.o.p.n.), to jest odnośnie do przestępstwa nieobjętego treścią przedstawionego mu postanowienia o przedstawieniu zarzutów, w sytuacji gdy stał wyłącznie pod zarzutem z art. 62 ust. 2 u.o.p.n., a w konsekwencji wyjaśnienia te nie zostały złożone w trybie i warunkach określonych w k.p.k. dla, wyjaśnień podejrzanego i jako takie nie mogły podlegać odczytaniu w trybie art. 389 § 1 k.p.k. w zakresie w jakim oskarżony przyznał się do innych czynów nie objętych treścią postanowienia o przedstawieniu zarzutów, albowiem taki sposób prowadzenia przesłuchania naruszał prawo oskarżonego do obrony, gdyż nie pozwalał podejrzanemu, który nie ma odpowiedniej wiedzy prawniczej, w pełni zorientować się co do swojej sytuacji procesowej, w tym zwłaszcza co do możliwości znaczącego pogorszenia swojej sytuacji procesowej poprzez takie wyjaśnienia i sprowadzenie na siebie groźby zarzucanie mu zbrodni z art. 53 ust. 2 u.o.p.n. zagrożonej karą pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3;

b. art. 7 k.p.k. poprzez dokonanie zupełnie dowolnej a nie swobodnej oceny wyjaśnień oskarżonego polegającej na bezpodstawnym uznaniu za w pełni wiarygodnych wyłącznie pierwszych wyjaśnień oskarżonego złożonych w dniu 16 czerwca 2016 r. oraz oparcie na nich rozstrzygnięcia w sprawie, w sytuacji gdy oskarżony podczas tego przesłuchania stał jedynie pod zarzutem z art. 62 ust. 2 u.o.p.n., a przedmiotowe wyjaśnienia zostały przez niego złożone wyłącznie w celu uniknięcia środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania, o czym oskarżony wyjaśniał na rozprawie głównej w dniu 2 października 2019 r., przy jednoczesnym odmówieniu wiary wszystkim późniejszym wyjaśnieniom oskarżonego składanym na etapie postępowania przygotowawczego oraz postępowania jurysdykcyjnego, mimo że w wyjaśnieniach tych, składanych już po przedstawieniu J. J. (1) dodatkowego zarzutu z art. 53 ust. 2 u.o.p.n. oskarżony nigdy nie przyznał się do popełnienia tego czynu, zaś ich treść korespondowała z innymi przeprowadzonymi w sprawie dowodami, w tym zwłaszcza z zeznaniami świadka L. Ł. oraz z dowodem w postaci opinii nr (...) z dnia 30 kwietnia 2020 r., w zakresie w jakim dowody te poddawały w wyraźną wątpliwość tezę, że J. J. (1) dopuścił się przestępstwa z art. 53 ust. 2 u.o.p.n., a które to dowody zostały uznane przez Sąd 1 instancji za w pełni wiarygodne;

c. naruszenie art. 4 k.p.k. w zw. z art. 410 k.p.k. poprzez oparcie rozstrzygnięcia w sprawie wyłącznie na subiektywnym przekonaniu Sądu I Instancji oraz uwzględnieniu okoliczności przemawiających jedynie na niekorzyść oskarżonego J. J. (1), przy jednoczesnym pominięciu korzystnych dla oskarżonego okoliczności płynących ze zgromadzonego w tej sprawie materiału dowodowego, który został uznany przez Sąd za w pełni wiarygodny, w tym zwłaszcza:

- całkowite pominięcie, pomimo uznania ich za w pełni wiarygodne, wniosków opinii Centralnego Laboratorium Kryminalistycznego Policji nr E - nar — 88/20 z dnia 30 kwietnia 2020 r. wskazujących, że niemożliwe jest ustalenie, czy amfetamina zabezpieczona w dniu 15 czerwca 2016 r. podczas czynności przeszukania samochodu osobowego marki D. L. pochodzi z tego samego źródła, co próbki pobrane w trakcie oględzin w miejscowości W.,

- całkowite pominięcie, pomimo uznania ich za w pełni wiarygodne, okoliczności płynących z zeznań świadka L. Ł., w których to świadek stwierdził, że

• J. J. (1) nigdy nie nocował na wynajmowanej u niego posesji;

• z wynajmowanej przez J. J. (1) stodoły nie wydobywały się żadne zapachy;

• był w domu codziennie na noc i nigdy nie widział aby J. J. (1) zostawał na noc;

• wyjeżdżał z domu około godziny 7:00, bądź 8:00 rano, a wracał o zmierzchu;

- całkowite pominięcie wniosków płynących z opinii Laboratorium Kryminalistycznego Komendy Stołecznej Policji o nr (...) z dnia 17 marca 2017 r., że do wyprodukowania amfetaminy metodą L. potrzeba około 26 godzin;

- całkowite pominięcie podnoszonego przez obrońcę oskarżonego faktu powszechnie znanego, że przy produkcji amfetaminy metodą L. wytwarza się charakterystyczny zapach, który jest wyczuwalny nawet w znacznej odległości od miejsca jej wytwarzania;

- całkowite pominięcie wniosków płynących z dowodów w postaci karty karnej oskarżonego J. J. (1), które wskazują, że zmagazynowany w miejscowości W. sprzęt, zabezpieczony następnie przez funkcjonariuszy Policji na potrzeby niniejszego postępowania mógł stanowić pozostałością po czynach zabronionych popełnionych przez oskarżonego w przeszłości;

a w konsekwencji powyższych uchybień

2. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który mógł mieć wpływ na treść wyroku przez bezpodstawne uznanie, że oskarżony J. J. (1) wytworzył znaczną ilość substancji psychotropowej w postaci 3 kilogramów i 968 gramów amfetaminy, podczas gdy analiza zebranego w sprawie materiału dowodowego wskazuje, że J. J. (1) nie miał możliwości wytworzenia zabezpieczonej podczas protokołu oględzin pojazdu marki D. L. substancji psychotropowej w okolicznościach ustalonych przez Sąd, a ewentualne wątpliwości w tym zakresie winny być rozstrzygane na korzyść oskarżonego;

II. w zakresie czynu opisanego w pkt II aktu oskarżenia, na podstawie art. 438 pkt 4 k.p.k.:

1. rażąca niewspółmierność kary orzeczonej wobec oskarżonego J. J. (1) w wymiarze dwóch lat pozbawienia wolności, to jest w górnej granicy ustawowego zagrożenia, w sytuacji gdy w przedmiotowej sprawie występował szereg okoliczności łagodzących, w tym zwłaszcza:

a. przyznanie się przez oskarżonego J. J. (1) do winy oraz nieutrudnianie postępowania;

b. brak realnej szkody;

c. warunki osobiste oskarżonego J. J. (1), który zerwał z dotychczasowym stylem życia oraz podejmuje działania mające na celu powrót do normalnego funkcjonowania

w społeczeństwie;

d. warunki rodzinne oskarżonego J. J. (1), który ma na utrzymaniu konkubinę oraz dzieci,

które to okoliczności zostały całkowicie pominięte przez Sąd przy wymiarze kary, co skutkowało orzeczeniem kary rażąco niewspółmiernej do wagi popełnionego przestępstwa.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny lub niezasadny.

Wszystkie podniesione przez obrońcę zarzuty dotyczące obrazy prawa procesowego oraz błędu w ustaleniach faktycznych dotyczące czynu z pkt I należy uznać za chybione i bezpodstawne wobec treści uzupełniających wyjaśnień złożonych przez oskarżonego J. J. (1) podczas rozprawy odwoławczej. W wyjaśnieniach tych oskarżony przyznał się do produkcji amfetaminy stwierdzając, że wyprodukował w opisany sposób 5 – 6 kg amfetaminy, którą następnie sprzedawał (wprowadzał do obrotu razem z R. C.. W takiej sytuacji za bezpodstawne i w istocie bezprzedmiotowe uznać należy zawarte w pkt 1a, b i c zarzuty obrazy przepisów postępowania tj. art. 6 k.p.k. w zw. z art. 389 § 1 k.p.k., art. 7 k.p.k. oraz art. 4 k.p.k. w zw. z art. 410 k.p.k. Za chybiony i bezpodstawny w zaistniałej sytuacji procesowej uznać również należy zarzut błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia zawarty w pkt 2 omawianej apelacji skoro dokonane przez Sąd meriti ustalenia mają pełne oparcie w materiale dowodowym zgromadzonym w niniejszej sprawie w tym w wyjaśnieniach J. J. (1), który przyznał się do wytwarzania wskazanej ilości amfetaminy.

Należy także zauważyć, że obrońca oskarżonego po złożeniu przez J. J. (1) uzupełniających wyjaśnień wniósł o zastosowanie wobec oskarżonego instytucji nadzwyczajnego złagodzenia kary na podstawie art. 60 § 4 k.k.

Odnośnie zaś zawartego w pkt II petitum przedmiotowego środka zaskarżenia zarzutu rażącej niewspółmierności kary to wobec uznania, że opisane w pkt I i II zachowania oskarżonego stanowią jeden czyn zabroniony określony w art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, zarzut ten całkowicie stracił swoją aktualność i stał się bezprzedmiotowy.

Wniosek

a) o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez :

- uniewinnienie oskarżonego J. J. (1) od czynu zarzucanego mu w pkt I aktu oskarżenia,

- w zakresie czynu zarzucanego w pkt II aktu oskarżenia - wymierzenie oskarżonemu J. J. (1) kary w dolnej granicy ustawowego zagrożenia;

b) o zasądzenie na rzecz obrońcy oskarżonego J. J. (1) kosztów pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu J. J. (1) z urzędu przed Sądem I Instancji oraz przed Sądem II Instancji, przy czym z uwagi skomplikowany charakter sprawy, znaczny nakład pracy oraz wkład w wyjaśnienie niniejszej sprawy, (które to okoliczności zostały uwzględnione przez Sąd I Instancji w orzeczeniu o kosztach zasądzonych na rzecz obrońcy oskarżonego), wnoszę o zasądzenie kosztów pomocy prawnej w wysokości 150 % stawki minimalnej, które to koszty dotychczas nie zostały uiszczone w całości ani w części.

c) o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z dokumentu w postaci umowy o pracę z dnia 30 czerwca 2020 r. na okoliczność podjęcia przez oskarżonego J. J. (1) pracy oraz starań podejmowanych przez oskarżonego w kierunku zerwania z dotychczasowym stylem życia.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny lub niezasadny.

Wobec treści uzupełniających wyjaśnień złożonych przez oskarżonego J. J. podczas rozprawy odwoławczej oraz treści zgromadzonych w sprawie dowodów za całkowicie bezpodstawny i uzasadniony uznać należy wniosek obrony o zmianę wyroku i uniewinnienie oskarżonego od popełnienia czynu opisanego w pkt I wyroku, natomiast uwzględnienie wniosku prokuratora o zastosowanie nadzwyczajnego złagodzenia kary doprowadziło do złagodzenia orzeczonej wobec oskarżonego kary.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

Wskazać wszystkie okoliczności, które sąd uwzględnił z urzędu, niezależnie od granic zaskarżenia
i podniesionych zarzutów (art. 439 k.p.k., art. 440 k.p.k.).

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1

Przedmiot utrzymania w mocy

Rozstrzygnięcia zawarte w pkt 1, 2, 4, 7 i 8 wyroku Sądu Okręgowego.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy.

Sąd Okręgowy poczynił w zakresie obu czynów przypisanych oskarżonemu J. J. trafne ustalenia faktyczne, które mają pełne oparcie w materiale dowodowym zgromadzonym w przedmiotowej sprawie. Zatem trafność i prawidłowość rozstrzygnięcia Sądu Okręgowego skutkowała utrzymaniem zaskarżonego wyroku w mocy we wskazanym zakresie.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Sąd odwoławczy przyjął, że zachowania oskarżonego J. J. (1) opisane w pkt I i II aktu oskarżenia stanowią jeden czyn zabroniony, określony w art. 53 ust. 2 ustawy z 29 lipca 2005 r.

Stosując zaś art. 60 § 4, § 5 i § 6 pkt 2 k.k. wymierzono oskarżonemu za ten czyn uwzględniając wniosek prokuratora karę 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności, którą warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 5 lat.

Zwięźle o powodach zmiany.

Wprawdzie obrońca oskarżonego J. J. (1) nie kwestionował przyjętej, przypisanych oskarżonemu w wyroku, kwalifikacji prawnej czynów w zakresie tego, że stanowią one dwa odrębne występki ale Sąd odwoławczy podzielił w tym zakresie stanowisko oskarżyciela publicznego zaprezentowane podczas rozprawy odwoławczej, że opisane w pkt I i II zachowania oskarżonego stanowią jeden czyn zabroniony określny w art. 53 ust. 2 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii. Sąd Apelacyjny uwzględnił również wniosek prokuratora o zastosowanie nadzwyczajnego złagodzenia kary na podstawie art. 60 § 4 k.k. wobec oskarżonego J. J. (1) i wymierzenie mu kary 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat. Uwzględnienie przedmiotowego wniosku wynikało z treści dodatkowych wyjaśnień złożonych przez J. J. (1) podczas rozprawy odwoławczej, w których opisał zarówno swoje zachowanie jak również rolę R. C. przy produkcji i sprzedaży narkotyków.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia.

4.

Konieczność warunkowego umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i warunkowego umorzenia ze wskazaniem podstawy prawnej warunkowego umorzenia postępowania.

5.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia z wyroku

Lp.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

6.  Koszty Procesu

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

J. J. (1)

Pkt IV

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. pry uwzględnieniu sytuacji materialnej oskarżonego i jego możliwości zarobkowych a także zasad słuszności zwolniono
J. J. (1) od
kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, wydatkami obciążając Skarb Państwa.

7.  PODPIS

Jerzy Leder

Zbigniew Kapiński Izabela Szumniak

1.3 Granice zaskarżenia

Wpisać kolejny numer załącznika 1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego J. J. (1)

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Rozstrzygnięcie odnośnie czynu z pkt 1 w całości a odnośnie czynu z pkt 2 w części dotyczącej orzeczenia o karze.

1.3.1 Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2 Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana