Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III RC 11/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Łańcucie z 2016-12-29

Sygn. akt III RC 11/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 grudnia 2016 roku

Sąd Rejonowy w Łańcucie III Wydział Rodzinny i Nieletnich
w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Małgorzata Orlewska-Wolanin

Protokolant: Natalia Cyran

po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2016 roku w Łańcucie na rozprawie

sprawy z powództwa A. L. (1) i małoletniego A. L. (2) działającego przez przedstawiciela ustawowego - matkę A. L. (1)

przeciwko M. G.

o ustalenie ojcostwa i roszczenia z tym związane

1.  ustala, że pozwany M. G., nazwisko rodowe G., syn J. i J., urodzony (...) w Ł., zamieszkały ul. (...), (...)-(...) Ł., jest ojcem małoletniego A. L. (2), syna A. K. nazwisko rodowe L., urodzonego
4 listopada 2015 roku w Ł., którego akt urodzenia sporządzono
w Urzędzie Stanu Cywilnego w Ł. – oznaczenie aktu: (...) (...);

2.  nadaje dziecku nazwisko matki (...);

3.  pozbawia pozwanego M. G. władzy rodzicielskiej nad małoletnim A. L. (2),

4.  zasądza od pozwanego M. G. tytułem alimentów na rzecz małoletniego powoda A. L. (2) kwotę 700 zł (siedemset złotych) miesięcznie, za okres od 26 stycznia 2016 roku do 30 listopada 2016 roku i kwotę 1000 zł (jeden tysiąc złotych) miesięcznie, poczynając od dnia 1 grudnia 2016 roku, płatną z góry do dnia 10-go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, do rąk przedstawiciela ustawowego małoletniego powoda - matki A. L. (1);

5.  zasądza od pozwanego M. G. na rzecz powódki A. L. (1) kwotę 5000 zł (pięć tysięcy złotych) tytułem zwrotu wydatków związanych z ciążą i porodem;

6.  zasądza od pozwanego M. G. na rzecz powódki A. L. (1) kwotę 1500 zł (jeden tysiąc pięćset złotych) tytułem trzymiesięcznego utrzymania powódki w okresie porodu;

7.  w pozostałej części powództwo oddala;

8.  nakazuje pobrać od pozwanego M. G. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Łańcucie kwotę 1731,57 zł (jeden tysiąc siedemset trzydzieści jeden złotych 57/100) tytułem kosztów sądowych;

9.  zasądza od pozwanego M. G. na rzecz powódki A. L. (1) kwotę 480 zł (czterysta osiemdziesiąt złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego;

10.  wyrokowi w punkcie 4 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Rejonowego w Łańcucie z dnia
29 grudnia 2016 r.

Powódka A. L. (1), działając w imieniu własnym i małoletniego powoda A. L. (2) wniosła o ustalenie, że pozwany M. G. jest ojcem małoletniego A. L. (2), nadanie dziecku nazwiska matki, pozbawienie pozwanego władzy rodzicielskiej nad małoletnim oraz o zasądzenie alimentów na rzecz małoletniego powoda w kwocie 700 zł miesięcznie za okres od dnia wniesienia powództwa, tj. od dnia 26 stycznia 2016 r. do dnia 30 listopada 2016 r. i w kwocie 1400 zł miesięcznie, poczynając od dnia 1 grudnia 2016 r. wraz z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat. Nadto wniosła o zasądzenie kwoty 5805,08 zł tytułem zwrotu wydatków związanych z ciążą i porodem wraz z ustawowymi odsetkami, poczynając od dnia wniesienia powództwa oraz kwoty 1900 zł tytułem swojego trzymiesięcznego utrzymania w okresie porodu wraz z ustawowymi odsetkami, poczynając od dnia wniesienia powództwa. Jednocześnie powódka wniosła o zasądzenie zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Powódka w uzasadnieniu pozwu wskazała, że pozwany jest ojcem małoletniego powoda. W okresie koncepcyjnym współżyła tylko z pozwanym. Nadto podniosła, że wyłącznie na niej spoczywa cały ciężar zaspokajania bieżących potrzeb małoletniego powoda. Pozwany w żaden sposób nie partycypuje w kosztach utrzymania dziecka, nie bierze udziału w jego wychowaniu i nie utrzymuje z nim kontaktów. Pozwany posiada dwa źródła dochodu i bardzo dobrą sytuację materialną. Dochodzona kwota alimentów jest umiarkowana i proporcjonalna do usprawiedliwionych potrzeb małoletniego powoda oraz możliwości majątkowych i zarobkowych pozwanego. Od dnia 1 grudnia 2016 r. powódka musi ponosić dodatkowe koszty wynagrodzenia opiekunki do dziecka, w związku z jej powrotem do pracy po zakończeniu urlopu macierzyńskiego, co z kolei powoduje, że zachodzi konieczność ustalenia alimentów w kwocie 1400 zł miesięcznie, poczynając od dnia 1 grudnia 2016 r., czyli dwukrotnie wyższych niż w okresie od dnia wniesienia powództwa do dnia 30 listopada 2016 r. Nadto pozwany w żaden sposób nie partycypował w kosztach ciąży i porodu. Powódka posiada rachunki potwierdzające poniesienie przez nią wydatków z tego tytułu w kwocie 5805,08 zł. Na kwotę tę składają się rachunki za ubrania dla dziecka, ubrania ciążowe, zabawki, przedmioty używane w czasie ciąży. Ponadto powódka zakupiła wózek, łóżeczko oraz meble do pokoju syna. Łączny koszt uiszczonych przez nią wydatków związanych z ciążą i porodem wynosi około 7800 zł. Z kolei na wydatki powódki dotyczące jej trzymiesięcznego utrzymania, opiewające na kwotę co najmniej 650 zł miesięcznie, składają się koszty jej lepszego odżywiania po porodzie oraz koszty zakupu leków na skutek pogorszenia się jej stanu zdrowia w wyniku porodu.

Wniosek o pozbawienie pozwanego władzy rodzicielskiej nad małoletnim A. L. (2) został uzasadniony tym, że pozwany ma swoją rodzinę i nie przejawia jakiegokolwiek zainteresowania dzieckiem. Z chwilą powzięcia informacji o ciąży, natychmiast zerwał znajomość z powódką. Od czasu narodzin dziecka ani razu go nie odwiedził, nie interesuje się jego losem ani stanem zdrowia. Zachowanie pozwanego pozwala na jednoznaczne stwierdzenie, że nie będzie on należycie sprawował władzy rodzicielskiej, a wręcz ją utrudniał.

Pozwany M. G. początkowo wniósł o oddalenie powództwa w całości, zaś po przeprowadzeniu badań genetyczno – molekularnych DNA uznał powództwo w przedmiocie ustalenia ojcostwa, wniósł o nadanie dziecku nazwiska matki, o powierzenie matce władzy rodzicielskiej nad małoletnim i ograniczenie władzy rodzicielskiej ojca do współdecydowania o leczeniu małoletniego w przypadku konieczności zastosowania leczenia wykraczającego poza podstawowe leczenie farmakologiczne, w tym w szczególności wymagającego zabiegów chirurgicznych czy dłuższego pobytu w placówkach medycznych oraz o edukacji dziecka w zakresie wyboru przedszkola, szkoły oraz zajęć pozalekcyjnych. Nadto uznał powództwo w zakresie alimentów do kwoty 350 zł miesięcznie, poczynając od dnia wydania wyroku oraz do kwoty 1500 zł z tytułu wydatków związanych z ciążą i porodem i do kwoty 600 zł tytułem trzymiesięcznego utrzymania powódki w okresie porodu, zaś w pozostałej części wniósł o oddalenie powództwa. Jednocześnie wniósł o stosowne rozłożenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W odpowiedzi na pozew (k 51-59) pozwany podniósł, że żądania powódki sprowadzają się do obciążenia go w całości kosztami ciąży i wyprawki dziecka, a także znaczną częścią bieżących kosztów utrzymania małoletniego powoda, co nie odpowiada normom zawartym w art. 135 § 1 kro i art. 141 kro, których podstawą do ustalenia udziału każdego z rodziców jest miarkowanie w oparciu o porównanie sytuacji materialnej obojga rodziców przy uwzględnieniu rozmiaru usprawiedliwionych potrzeb dziecka. Pozwany wskazał, że powódka posiada ustabilizowaną sytuację zawodową i zarobkową. Jest właścicielką mieszkania, które nie jest obciążone kredytem. Poza małoletnim powodem nie ma nikogo na utrzymaniu. Posiada dochody z tytułu zatrudnienia i dodatkowo z udzielanych lekcji pływania. Analiza rachunków przedstawionych przez powódkę i zasady doświadczenia życiowego, pozwalają określić rzeczywisty miesięczny koszt utrzymania dziecka na kwotę 700-800 zł. Uznanie zatem żądania alimentacyjnego do kwoty 350 zł jest adekwatne do koniecznych potrzeb małoletniego powoda i sytuacji materialnej pozwanego. Nadto pozwany sprzeciwił się wysokości kwoty przeznaczonej przez powódkę na wyprawkę dla dziecka i utrzymanie w okresie porodu oraz udziałowi w jakim miałby być według powódki zobowiązany do spłaty. Wskazał na brak w dokumentacji pozwu potwierdzenia poniesienia najistotniejszych wydatków, tj. zakupu łóżeczka, wózka, wanienki, potwierdzenia kosztów remontu pokoju na potrzeby dziecka, a także wizyt lekarskich w okresie ciąży.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka A. L. (1) i pozwany M. G. poznali się w pracy w 2007 roku. Oboje są ratownikami wodnymi w (...) w Ł..

W okresie od stycznia 2014 roku do początku marca 2015 roku strony tworzyły bliską intymną relację. W tym czasie wielokrotnie współżyły ze sobą i nie stosowały środków antykoncepcyjnych. Do współżycia między nimi dochodziło z reguły w miejscu zamieszkania powódki. Strony nie mieszkały razem.

Do poczęcia małoletniego powoda doszło około 14 lutego 2015 roku. Strony były wówczas na wspólnym wyjeździe narciarskim w K. G., trwającym od 12 do 14 lutego 2015 roku. Mieszkały w jednym pokoju w pensjonacie. Dochodziło wówczas między nimi do współżycia.

Powódka, na początku marca 2015 r., na podstawie testu ciążowego dowiedziała się, że jest w ciąży. Niezwłocznie poinformowała o tym pozwanego, który stwierdził, że musi to przemyśleć, po czym poinformował ją smsem, że o ile okaże się, iż jest ojcem dziecka, będzie mogła liczyć tylko na alimenty.

Powódka, dokonując zgłoszenia narodzin dziecka w Urzędzie Stanu Cywilnego w Ł., wskazała imię ojca dziecka (...).

dowód: - przesłuchanie A. L. (1) w charakterze strony k. 87, 213-214

- przesłuchanie M. G. w charakterze strony k. 88 – 89, 218

Ojcem małoletniego powoda A. L. (2) jest pozwany M. G., co ustalono z prawdopodobieństwem graniczącym z pewnością na podstawie badań genetycznych.

dowód: - sprawozdanie i opinia z badań genetycznych k 143-147

Małoletni powód A. L. (2) urodził się (...). Jest dzieckiem zdrowym, rozwija się prawidłowo. Karmiony jest piersią i mlekiem modyfikowanym.

Pozwany nie odwiedza dziecka, nie interesuje się jego potrzebami i stanem zdrowia. Nie łoży rzeczowo na jego utrzymanie. Nie uczestniczył w zakupie wyprawki ani nie partycypował w jej kosztach. Nie wspierał powódki w trakcie ciąży ani porodu. Ani razu nie podszedł do dziecka i nie wziął go na ręce, pomimo że widuje syna podczas pobytów z matką na basenie, co tłumaczy obawą przed ewentualnym agresywnym zachowaniem powódki.

Do listopada 2016 r. miesięczny koszt utrzymania małoletniego powoda wynosił średnio 1300 zł, a od grudnia 2016 r. wynosi około 2500 zł. W skład tej kwoty wchodzi: połowa opłat związanych z utrzymaniem mieszkania, wyżywienie, mleko modyfikowane, zakup pampersów, chusteczek nawilżających, kosmetyków do pielęgnacji, butelek, smoczków, ubranek, proszków do prania, zabawek i dodatkowo od grudnia 2016 r. wynagrodzenie opiekunki do dziecka – 1160 zł miesięcznie.

dowód: - odpis zupełny aktu urodzenia k. 45,

- przesłuchanie A. L. (1) w charakterze strony k. 87 – 88, 213-217

Powódka A. L. (1) ma 29 lat, wykształcenie średnie ogólne. Jest zdrowa. Nie pozostaje w żadnym związku. Małoletni powód jest jej jedynym dzieckiem.

W okresie od 4 listopada 2015 r. do 3 maja 2016 r. otrzymywała zasiłek macierzyński, a od 4 maja 2016 r. do 1 listopada 2016 r. korzystała z urlopu rodzicielskiego. Pobierane przez nią świadczenia w tym okresie wynosiły około 1540 – 1620 zł netto miesięcznie. Nie uzyskuje zasiłku rodzinnego ani nie jest uprawniona do pobierania świadczenia wychowawczego 500 plus.

Jest zatrudniona w (...) w Ł., jako ratownik wodny, na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, za wynagrodzeniem w kwocie 1836 zł netto miesięcznie.

dowód: - zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach k 164

- zaświadczenie o pobieraniu zasiłku rodzicielskiego k 165

- przesłuchanie A. L. (1) w charakterze strony k 87-88, 213-214

Po zakończeniu urlopu macierzyńskiego i rodzicielskiego powódka powróciła do pracy i w związku z tym od 1 grudnia 2016 r. zatrudnia opiekunkę do dziecka A. S., której płaci wynagrodzenie w kwocie 7 zł za godzinę, co stanowi 1160 zł miesięcznie. W okresie od 2 listopada 2016 r. do 30 listopada 2016 r. przebywała na odpłatnym urlopie wypoczynkowym.

Powódka pracuje 6 dni w tygodniu, z wyjątkiem wtorków, także w weekendy, w godzinach od 6:00 do 14:00 i od 14:00 do 22:00. Nie jest w stanie zapewnić synowi opieki w żłobku (także prywatnym), z uwagi na pracę w systemie dwuzmianowym oraz w soboty i niedziele. Do pracy na pierwszą zmianę wychodzi z domu po godzinie 5:00 rano. Nie ma możliwości korzystania z pomocy swoich rodziców w opiece nad synem.

dowód: - zeznania świadka A. S. k. 211-213

- przesłuchanie A. L. (1) w charakterze strony k 214-217

Dodatkowo powódka udziela lekcji nauki pływania przez około 10 godzin tygodniowo. Od sześciu osób uzyskuje z tego tytułu wynagrodzenie w kwocie 25 zł za godzinę, z czego faktycznie otrzymuje 15 zł, gdyż za swoje wejście na basen płaci 10 zł. Tygodniowo jej dochód wynosi 90 zł, co stanowi średnio 360 zł miesięcznie.

dowód: - przesłuchanie A. L. (1) w charakterze strony k 217-218

Powódka nie spłaca żadnych kredytów ani pożyczek. Ponosi stałe bieżące, miesięcznie wydatki w kwocie średnio 980 zł miesięcznie, na które składają się opłaty za: mieszkanie, telefon, internet. Po dokonaniu wszystkich opłat, w trakcie pobierania zasiłku macierzyńskiego, pozostawała jej kwota około 560-640 zł miesięcznie, co nie pozwalało jej na zabezpieczanie niezbędnych potrzeb swoich i dziecka. Co miesiąc, od chwili narodzin dziecka do marca 2016 r. pożyczała od brata G. L. kwoty po 500 zł. Jest zadłużona u niego na kwotę 2000 zł. Musi zwrócić mu te pieniądze, bo ma on na utrzymaniu własną rodzinę i trzyletniego syna. Od kwietnia 2016 r. przestała pożyczać środki od brata albowiem pozwany, przekazywał na utrzymanie małoletniego powoda kwoty 500 zł miesięcznie – zgodnie z postanowieniem w przedmiocie udzielenia zabezpieczenia z dnia 28 kwietnia 2016 r. (k 92).

dowód: - przesłuchanie A. L. (1) w charakterze strony k. 87 – 88, 213-215

Powódka mieszka sama z synem w mieszkaniu stanowiącym jej własność. Jest to lokal dwupokojowy, o powierzchni 51 metrów kwadratowych. Opłaty związane z utrzymaniem mieszkania wynoszą:

- czynsz – około 500 zł miesięcznie,

- rata z tytułu zadłużenia spółdzielni mieszkaniowej, której powódka jest członkiem – około 170 zł miesięcznie,

- prąd – 60 – 70 zł co dwa miesiące,

- woda 80 – 90 zł co dwa miesiące,

- gaz 80 - 90 zł co dwa miesiące,

Połowa rachunków domowych przypadająca na małoletniego powoda wynosi około 390 - 400 zł. Ponadto powódka opłaca swój telefon komórkowy w kwocie 100 zł miesięcznie i internet w kwocie 40 zł miesięcznie.

dowód: - dowody wpłaty k. 180-185,

- przesłuchanie A. L. (1) w charakterze strony k. 88, 213

Powódka w okresie ciąży korzystała z prywatnych wizyt u lekarza ginekologa, które odbywały się raz w miesiącu. Koszt każdej wizyty wynosił 150 zł. Powódka płaciła za wszystkie badania wykonywane w trakcie ciąży albowiem były zlecane podczas prywatnych wizyt lekarskich. Przyjmowała leki rozkurczające, antybiotyk na zapalenie pęcherza, witaminy, żelazo, kwas foliowy. Na medykamenty wydawała około 100 zł miesięcznie. Kupowała odzież ciążową i odpowiednie kosmetyki. W ciąży przytyła 30 kg. Musiała stosować odpowiednią dietę. Zakupiła także dla siebie wyprawkę do szpitala za kwotę 600 zł w postaci: piżam, ręczników, szlafroka, środków higienicznych, biustonosza do karmienia.

Na koszty związane z ciążą powódka wydała około 3000 zł, w tym na same wizyty lekarskie odbywające się od maja 2015 r. - około 1050 zł (siedem wizyt po 150 zł).

Ponadto powódka samodzielnie zakupiła i przygotowała wyprawkę dla dziecka. Pozwany nie dołożył żadnej kwoty do wyprawki. Nie pomógł przy remoncie pokoju dla małoletniego, skręceniu łóżeczka ani wyborze jakichkolwiek rzeczy. Odciął się całkowicie od powódki z chwilą powzięcia informacji o ciąży.

Na koszty wyposażenia noworodka (wyprawka), powódka wydała około 8000 zł. Złożyły się na nie:

- ubranka zakupione przed narodzinami dziecka – 800 zł

- łóżeczko używane z materacem – 200 zł

- remont i przygotowanie pokoju dla dziecka (malowanie ścian, położenie paneli, meble dziecięce) – 1500 zł wraz z robocizną

- jednofunkcyjny wózek dla dziecka w postaci gondoli – 800 zł

- dwufunkcyjny wózek spacerowy zakupiony w maju 2016 r. - 940 zł

- nosidełko - 400 zł

- kocyki, pościel, kołderki – 500 zł

- przewijak na stojaku z półkami – 400 zł

- wanienka ze stojakiem, przybory higieniczne i kosmetyki – 400 zł

- podgrzewacz do mleka – 120 zł

- becik/rożek – 80 zł.

Powódka przedłożyła do akt paragony fiskalne dotyczące kosztów związanych z ciążą i porodem opiewające na kwotę około 5200 zł (k 176-179, 186) oraz paragon fiskalny zakupu wózka dwufunkcyjnego za 939,60 zł. Ponadto kupiła wózek jednofunkcyjny w postaci gondoli za 800 zł i dokonała remontu pokoju dziecka za 1500 zł.

dowód: - faktura Vat k 166

- paragony fiskalne k 176-179, 186

- wywiad położniczy k 187

- paragon fiskalny wraz z warunkami gwarancji k 188

- przesłuchanie A. L. (1) w charakterze strony k 215-216

Powódka urodziła syna przez cesarskie cięcie. Po porodzie była sama, nie miała od nikogo wsparcia ani pomocy. Została odebrana ze szpitala przez brata.

dowód: - przesłuchanie A. L. (1) w charakterze strony k 216

Pozwany M. G. ma 44 lata. Z zawodu jest nauczycielem wychowania fizycznego. Pozostaje w związku małżeńskim z E. G., z którego ma syna K. urodzonego (...). Mieszka sam, w mieszkaniu stanowiącym jego wspólność majątkową małżeńską.

Pozwany jest zobowiązany do alimentowania syna K. G. w kwocie 1500 zł miesięcznie, poczynając od dnia 1 sierpnia 2015 roku, na podstawie ugody zawartej przed Sądem Rejonowym w Łańcucie dnia 23 września 2015 roku, sygn. akt III RC 94/15.

Ponadto pozwany jest zobowiązany do łożenia na rzecz żony E. G. kwoty 500 zł miesięcznie tytułem przyczyniania się do zaspokajania potrzeb rodziny, poczynając od dnia 1 sierpnia 2015 roku, na podstawie ugody zawartej przed Sądem Rejonowym w Łańcucie dnia 10 września 2015 roku, sygn. akt III RC 102/15.

Pozwany wyraził zgodę na alimentowanie syna w kwocie przewyższającej jego usprawiedliwione potrzeby, chcąc w ten sposób zrekompensować rodzinie swoje zachowanie, które doprowadziło do rozpadu rodziny i wyprowadzenia się żony z dzieckiem ze wspólnie zajmowanego mieszkania.

dowód: - akta sprawy III RC 94/15 SR w Łańcucie,

- akta sprawy III RC 102/15 SR w Łańcucie,

- historia rachunku k 202-203

- przesłuchanie M. G. w charakterze strony k. 88 – 89, 218-219

Pozwany posiada dwa stałe źródła dochodu. Zatrudniony jest w (...) w Ł., na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony od dnia 27 kwietnia 2007 roku, na stanowisku ratownika wodnego, w wymiarze 1/2 etatu, gdzie otrzymuje wynagrodzenie w kwocie 1044 zł netto miesięcznie. Ponadto pracuje w Niepublicznym (...) Ośrodku (...) w Ł., na stanowisku wychowawcy, na podstawie umowy o pracę na czas określony od 1 stycznia 2014 roku do 31 grudnia 2016 roku, za wynagrodzeniem w kwocie średnio 3750 zł netto miesięcznie. Wysokość jego wynagrodzenia uzależniona jest od wysokości premii, która z kolei zależy od ilości wychowanków skierowanych do ośrodka. Pracodawca zawrze z nim kolejną umowę o pracę od stycznia 2017 r.

W okresach od października 2015 roku do marca 2016 roku i od czerwca 2016 r. do listopada 2016 r. wynagrodzenie netto pozwanego z tytułu zatrudnienia w Niepublicznym (...) Ośrodku (...) w Ł. wyniosło około:

-

październik 2015 r.– 2720 zł,

-

listopad 2015 r. – 2700 zł,

-

grudzień 2015 r. – 3760 zł,

-

styczeń 2016 r. – 5500 zł,

-

luty 2016 r. – 3845 zł,

-

marzec 2016 r. – 3850 zł

-

czerwiec 2016 r. - 3850 zł

-

lipiec 2016 r. - 3755 zł

-

sierpień 2016 r. - 3460 zł

-

wrzesień 2016 r. - 3635 zł

-

październik 2016 r. - 3716 zł

-

listopad 2016 r. - 3720 zł

dowód: - zaświadczenia o zarobkach k. 62, 63, 192, 193

- informacje o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy w roku 2015 k. 64-67

- informacje o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy w roku 2013 i 2014 k. 194-196

- historia rachunku k 197

- przesłuchanie M. G. w charakterze strony k. 89 – 90, 218-

Ponadto pozwany udziela 2-3 razy w tygodniu lekcji nauki pływania i z tego tytułu uzyskuje zarobki w kwocie 400-500 zł miesięcznie (30 zł za lekcję – po odliczeniu biletu wstępu na basen).

dowód: - przesłuchanie M. G. w charakterze strony k 219

Pozwany samodzielnie spłaca dwa kredyty w ratach łącznie około 1680 – 1800 zł miesięcznie w postaci:

- kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup mieszkania – raty wynoszą około 1200 zł miesięcznie,

- kredytu złotówkowego zaciągniętego na remont mieszkania – raty wynoszą 473,39 zł miesięcznie.

Oba kredyty zaciągnął wspólnie z żoną, ale reguluje je bez jej udziału.

dowód: - harmonogramy spłat kredytów k 75-78, 79-81

- przesłuchanie M. G. w charakterze strony k. 89 – 90, 218-219

Pozwany ponosi koszty związane z utrzymaniem mieszkania w kwocie średnio 560 zł miesięcznie, na które składają się:

- czynsz - 115 zł miesięcznie

- fundusz remontowy – 56 zł miesięcznie,

- woda – 50 zł miesięcznie,

- prąd – 70 zł miesięcznie,

- gaz – 200 zł miesięcznie,

- internet – 45 zł miesięcznie,

- telewizja – 30 zł miesięcznie.

dowód: - kopie faktur VAT k. 68 – 69, 71 - 72,

- kopia wykazu wymiaru opłat za mieszkanie k. 70,

- kopia historii rachunku k. 73 – 74,

- przesłuchanie M. G. w charakterze strony k. 90, 218

W skład majątku pozwanego wchodzi:

- garaż o powierzchni około 20 metrów kwadratowych, położony w Ł., stanowiący jego majątek odrębny;

- samochód marki M. (...), rok produkcji 2005, wchodzący w skład wspólności majątkowej małżeńskiej;

- mieszkanie zajmowane przez pozwanego, położone w Ł., wchodzące w skład wspólności majątkowej małżeńskiej.

Garaż nie jest użytkowany ani wynajmowany przez pozwanego. Nie ma realnych przeszkód aby pozwany wynajmował garaż i czerpał z tego tytułu koszty najmu bądź też dokonał jego sprzedaży.

dowód: - przesłuchanie M. G. w charakterze strony k 90-91, 218-220

Pozwany dojeżdża do pracy samochodem. Na zakup paliwa wydaje około 150 zł miesięcznie.

dowód: - przesłuchanie M. G. w charakterze strony k 220

W dniu 3 czerwca 2015 r. pozwany darował żonie E. G. swój udział wynoszący 1/2 części w nieruchomości – w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego w Ł., o powierzchni 48 m2, który został zakupiony przez niego i przyszłą żonę przed zawarciem małżeństwa w 2008 r. Udział każdego z nich wynosił po ½ części.

dowód: - kopia wypisu z aktu notarialnego k 198-201

- przesłuchanie M. G. w charakterze strony k. 90-91, 218-220

Sąd zważył, co następuje:

Powódka i pozwany zgodnie wskazali, że tworzyli intymną relację od stycznia 2014 r. do początku marca 2015 r. W tym czasie współżyli ze sobą i nie stosowali środków antykoncepcyjnych. Do poczęcia małoletniego powoda doszło na ich wspólnym wyjeździe do K. G., trwającym od 12 do 14 lutego 2015 r., kiedy to strony mieszkały razem w jednym pokoju w pensjonacie i współżyły ze sobą. W okresie koncepcyjnym powódka współżyła wyłącznie z pozwanym.

Ojcostwo pozwanego w stosunku do małoletniego powoda potwierdziły badania genetyczno – molekularne DNA.

Orzeczenie w przedmiocie ustalenia ojcostwa wydano na mocy art. 85 § 1 kro. Pozwany współżył z powódką nie dawniej niż w trzechsetnym i nie później niż w sto osiemdziesiątym pierwszym dniu przed urodzeniem małoletniego A. L. (2).

W wyroku ustalającym ojcostwo nadano dziecku nazwisko matki (...) zgodnie z dyspozycją art. 89 § 1 i § 2 kro albowiem oboje rodzice złożyli zgodne oświadczenia w sprawie nazwiska dziecka.

Żądanie w zakresie pozbawienia pozwanego władzy rodzicielskiej nad małoletnim znajduje oparcie w treści art. 93 § 2 kro. W wyroku ustalającym ojcostwo sąd może orzec o zawieszeniu, ograniczeniu lub pozbawieniu władzy rodzicielskiej jednego lub obojga rodziców.

Sąd uznał, że w niniejszej sprawie zostały spełnione przesłanki określone w art. 111 § 1 kro polegające na rażącym zaniedbywaniu obowiązków względem dziecka przez pozwanego, co skutkuje uwzględnieniem wniosku dotyczącym pozbawienia go władzy rodzicielskiej nad małoletnim.

Pozwany M. G. nie zna syna. Nie kontaktuje się z nim. Ani razu nie wziął go na ręce. Nie interesuje się jego potrzebami i stanem zdrowia. Nigdy nie zapytał powódki o dziecko, pomimo że obecnie codziennie widuje ją w pracy. Nie poinformował swoich rodziców ani syna ze związku małżeńskiego o jego narodzinach. Nie łoży rzeczowo na utrzymanie małoletniego. Nie pamiętał o jego pierwszych urodzinach, mikołajkach, Dniu Dziecka. Ogranicza się jedynie do alimentowania syna w kwocie 500 zł miesięcznie, na skutek wydania przez sąd postanowienia zabezpieczającego roszczenie alimentacyjne. Nie uczestniczył w zakupie wyprawki i przygotowaniu pokoju dla małoletniego. Nie wytworzyły się jakiekolwiek więzi między pozwanym a dzieckiem. Pozwany wskazał, że chce aby przysługiwała mu władza rodzicielska nad małoletnim bo zamierza utrzymywać z nim kontakty, co nie jest wystarczającym argumentem albowiem kontakty nie są atrybutem władzy rodzicielskiej i osoba pozbawiona tej władzy ma prawo kontaktować się z dzieckiem. Nadto pozwany wskazał, że chciałby mieć prawo współdecydowania o edukacji i sposobie leczenia dziecka, albowiem obawia się roszczeń finansowych ze strony matki dziecka. Wskazał, że forma leczenia, na przykład leczenia prywatnego lub za granicą, mogłaby mieć przełożenie na wysokość jego obowiązku alimentacyjnego.

Stanowisko pozwanego w zakresie ograniczenia mu władzy rodzicielskiej jest podyktowane wyłącznie tym aby miał on możliwość kontaktowania się z dzieckiem i obawą przed wysokością obowiązku alimentacyjnego, na którego wpływ miałyby decyzje matki związane z leczeniem i edukacją dziecka, z pominięciem zdania pozwanego.

W chwili wyrokowania w przedmiotowej sprawie małoletni powód miał prawie 14 miesięcy, zaś pozwany nie poczynił żadnych kroków, które pozwoliłyby na pozostawienie mu włazy rodzicielskiej, choćby w ograniczonym zakresie. Wprawdzie stuprocentową wiedzę o ojcostwie w stosunku do dziecka, nabył z chwilą otrzymania sprawozdania z badań DNA, jednakże dopiero jego przyszłe zachowanie, pozwoli na podjęcie decyzji, czy należy przywrócić mu władzę rodzicielską albowiem z takim żądaniem może wystąpić w każdym czasie zgodnie z dyspozycją art. 111 § 2 kro. W razie ustania przyczyny, będącej podstawą pozbawienia władzy rodzicielskiej, sąd opiekuńczy może władzę rodzicielską przywrócić.

Przy ustalaniu wysokości obowiązku alimentacyjnego kierowano się dyspozycją art. 133 § 1 kro i art. 135 § 1 i § 2 kro, zgodnie z którymi rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Wykonywanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, może polegać także, w całości lub w części, na osobistych staraniach o jego utrzymanie lub wychowanie (art. 135 § 2 kro).

W ocenie sądu wszystkie usprawiedliwione potrzeby małoletniego powoda A. L. (2) opiewały na kwotę średnio 1300 zł miesięcznie, do listopada 2016 r., kiedy to małoletni pozostawał pod całodobową opieką matki. W kwocie tej mieściły się koszty: wyżywienia, pampersów, chusteczek higienicznych, butelek, smoczków, ubranek, kosmetyków, proszków do prania, częściowo koszty utrzymania mieszkania (1/2 część – około 390-400 zł miesięcznie).

Od 1 grudnia 2016 r. koszty te wzrosły do kwoty około 2500 zł miesięcznie, w związku z koniecznością zatrudnienia opiekunki do dziecka i wypłacania jej wynagrodzenia w wysokości 1160 zł miesięcznie (7 zł za godzinę).

Zatrudnienie opiekunki jest usprawiedliwionym i niewygórowanym kosztem utrzymania małoletniego powoda albowiem powódka nie ma możliwości korzystania z pomocy swoich rodziców w opiece nad synem, a poza tym pracuje zarówno w dni powszednie, jak i w soboty i niedziele oraz w systemie dwuzmianowym i w godzinach (od 6:00 do 14:00 i od 14:00 do 22:00) uniemożliwiających jej zapisanie dziecka do żłobka (także prywatnego).

Bez wątpienia matka powoda w ogromnej części swój obowiązek alimentacyjny wobec syna wypełnia poprzez osobiste starania o jego utrzymanie i wychowanie, sprawując nad nim opiekę, dbając o wyżywienie, zdrowie i inne niezbędne potrzeby (art. 135 § 2 kro). Pozwany natomiast ani razu nie odwiedził dziecka, nie uczestniczy w jego wychowaniu, nie łoży rzeczowo na jego potrzeby. Ogranicza się jedynie do alimentowania małoletniego w kwocie 500 zł miesięcznie od kwietnia 2016 r., zgodnie z postanowieniem w przedmiocie udzielenia zabezpieczenia. Wcześniej przez okres 5 miesięcy w żadnym zakresie nie partycypował w kosztach utrzymania dziecka.

Możliwości majątkowe i zarobkowe pozwanego są znacznie większe niż powódki, której jedynym dochodem w okresie od listopada 2015 r. do 1 listopada 2016 r. był zasiłek macierzyński i rodzicielski w kwocie około 1540-1620 zł netto miesięcznie, a od grudnia 2016 r. jest wynagrodzenie za pracę w wysokości około 1836 zł netto miesięcznie i dodatkowo kwoty rzędu 360 zł miesięcznie za udzielanie lekcji nauki pływania.

Powódka ponosi stałe miesięczne wydatki w kwocie średnio 980 zł miesięcznie, w tym na same rachunki domowe – około 790-800 zł miesięcznie. Od chwili narodzin syna do marca 2016 r. była zmuszona pożyczać co miesiąc od brata kwoty po 500 zł w celu zabezpieczania potrzeb swoich i dziecka. Jest zadłużona u niego na kwotę 2000 zł, której nie zwróciła do chwili obecnej.

Z kolei pozwany M. G. posiada dwa stałe źródła dochodu z tytułu zatrudnienia w (...) w Ł., gdzie otrzymuje wynagrodzenie w kwocie 1044 zł netto miesięcznie oraz w Niepublicznym (...) Ośrodku (...) w Ł., gdzie uzyskuje zarobki w kwocie średnio 3750 zł netto miesięcznie. Pozwany udziela także lekcji nauki pływania i z tego tytułu zarabia kwoty 400-500 zł miesięcznie. Łączne dochody pozwanego wynoszą około 5200-5300 zł netto miesięcznie.

Stałe miesięczne wydatki pozwanego związane z alimentowaniem żony, syna, spłatą kredytów, uiszczaniem rachunków domowych opiewają na kwotę około 4240 – 4360 zł. W skład tych wydatków wchodzą:

- alimenty na 6,5 - letniego syna - 1500 zł miesięcznie,

- alimenty na żonę – 500 zł miesięcznie,

- raty kredytów – 1680-1800 zł miesięcznie,

- koszty utrzymania mieszkania - 566 zł miesięcznie.

Należy podkreślić, że spłata kredytów obciąża zarówno pozwanego, jak i jego żonę, przy czym pozwany reguluje je samodzielnie, podczas gdy zarobki jego żony wynoszą około 3000 zł miesięcznie.

Ponadto pozwany we wrześniu 2015 r., kiedy wiedział już, że powódka jest w ciąży i istnieje prawdopodobieństwo, że jest on ojcem dziecka, zawarł ugody w dwóch odrębnych sprawach alimentacyjnych toczących się przed Sądem Rejonowym w Łańcucie pod sygnaturami III RC 94/15 i III RC 102/15, mocą których zobowiązał się alimentować 5-letniego wówczas syna K. w kwocie 1500 zł miesięcznie i żonę – 500 zł miesięcznie.

Pozwany jest także jedynym właścicielem garażu o powierzchni około 20 m2, który może wynajmować lub sprzedać, tym bardziej, że nie korzysta z niego. Wyzbył się on także udziału wynoszącego 1/2 części w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego w Ł. o powierzchni 48 m2, poprzez darowanie udziału żonie, chcąc w ten sposób zadośćuczynić za swoje zachowanie, które doprowadziło do rozpadu rodziny. Tymi samymi względami kierował się zawierając wyżej opisane ugody, a zwłaszcza ugodę w przedmiocie alimentów na rzecz syna K. G., mocą której zobowiązał się łożyć na 5-letnie wówczas dziecko kwotę 1500 zł miesięcznie.

Biorąc pod uwagę działania pozwanego polegające na darowaniu żonie udziału w lokalu mieszkalnym, należy wskazać, że do tej sytuacji ma zastosowanie art. 136 kro, zgodnie z którym, jeżeli w ciągu ostatnich trzech lat przed sądowym dochodzeniem świadczeń alimentacyjnych osoba, która była już do tych świadczeń zobowiązana, bez żadnego powodu zrzekła się prawa majątkowego lub w inny sposób dopuściła do jego utraty albo jeżeli zrzekła się zatrudnienia lub zmieniła je na mniej zyskowne, nie uwzględnia się wynikłej stąd zmiany przy ustalaniu zakresu świadczeń alimentacyjnych.

Wprawdzie w dacie dokonywania darowizny, na pozwanym nie spoczywał obowiązek alimentacyjny wobec małoletniego A. L. (2), jednakże pozwany wiedział, że powódka jest w ciąży i może być on ojcem dziecka.

Reasumując, mając na uwadze możliwości zarobkowe pozwanego, posiadanie przez niego dwóch stałych źródeł dochodu i dodatkowo dochodu rzędu 400-500 zł miesięcznie z nauki lekcji pływania oraz majątku w postaci mieszkania, samochodu (wspólność majątkowa małżeńska) i garażu (majątek odrębny) oraz zakres usprawiedliwionych potrzeb małoletniego powoda, a także możliwości zarobkowe jego matki pobierającej zasiłek macierzyński od listopada 2015 r. i sprawującej całodobową opiekę nad dzieckiem, oraz wynagrodzenie od grudnia 2016 r. i zatrudniającej od chwili powrotu do pracy opiekunkę do dziecka - zasądzono tytułem alimentów na rzez małoletniego powoda A. L. (2) kwotę 700 zł miesięcznie za okres od dnia 26 stycznia 2016 r do dnia 30 listopada 2016 r. i kwotę 1000 zł miesięcznie, poczynając od dnia 1 grudnia 2016 r. z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat.

Pozwany płacił alimenty w kwocie 500 zł miesięcznie w okresie od kwietnia 2016 r. do grudnia 2016 r. (przez okres 9 miesięcy), zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego w Łańcucie w przedmiocie udzielenia zabezpieczenia z dnia 28 kwietnia 2016 r. (k 92).

Skoro alimenty ustalono na kwotę 700 zł miesięcznie do dnia 30 listopada 2016 r. i kwotę 1000 zł miesięcznie od dnia 1 grudnia 2016 r., a pozwany alimentował syna na bieżąco w kwocie 500 zł miesięcznie, ma on obowiązek wyrównać zaległe alimenty w kwocie po 200 zł miesięcznie za okres ośmiu miesięcy od 1 kwietnia 2016 r. do 30 listopada 2016 r. oraz w kwocie 500 zł za grudzień 2016 r., czyli łącznie w kwocie 2100 zł wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat.

Ojciec niebędący mężem matki jest zobowiązany przyczyniać się do pokrycia:

- kosztów trzymiesięcznego utrzymania matki w okresie porodu (ten okres może być z ważnych powodów przedłużony)

- wydatków związanych z ciążą i porodem

- innych koniecznych wydatków lub szczególnych strat majątkowych poniesionych przez matkę wskutek ciąży lub porodu.

Przenosząc powyższe unormowanie do okoliczności niniejszej sprawy, należy stwierdzić że powódka wystąpiła z roszczeniami określonymi w art. 141 kro w postaci zasądzenia kwoty 5805,08 zł tytułem wydatków związanych z ciążą i porodem oraz kwoty 1900 zł tytułem swojego trzymiesięcznego utrzymania w okresie porodu.

Ojciec niebędący mężem matki nie jest zobowiązany do pokrycia całości wskazanych w przepisie kosztów utrzymania, wydatków związanych z ciążą i porodem, ale jedynie ich odpowiedniej części. Matka dziecka pozamałżeńskiego również powinna ponosić koszty związane z urodzeniem dziecka. Określając jaka część owych wydatków i kosztów jest odpowiednia, należy brać pod uwagę sytuację życiową stron i kryteria wyznaczania zakresu obowiązku alimentacyjnego, tj. usprawiedliwione potrzeby matki dziecka, jej majątkowe i zarobkowe możliwości oraz możliwości majątkowe i zarobkowe ojca dziecka, który nie jest mężem matki.

Za wydatki związane z ciążą i porodem należy uważać wszystkie wydatki, które stały się potrzebne wskutek ciąży lub porodu, których by matka dziecka nie miała, gdyby nie była w ciąży albo gdyby nie rodziła.

Zatem za wydatki związane z urodzeniem dziecka uważa się:

- nabycie wyprawki dla noworodka (wózek, łóżeczko, przewijak, wanienka, fotelik do samochodu, koszty chrztu – becik, koszty odzieży i pościeli niemowlęcej, przedmioty niezbędne noworodkowi, takie jak: butelka, smoczek, pieluszki, termometr, obcinacz)

- odnowienie pokoju dla dziecka

Z kolei do wydatków związanych z ciążą zalicza się koszty:

- odzieży ciążowej

- opieki medycznej nad matką w czasie ciąży, w tym wizyt u ginekologa, badań USG, odpowiednich odżywek i medykamentów, np. kwasu foliowego, witamin, żelaza.

Powódka powinna wykazać, że kupiła określoną wyprawkę, wskazując, co się na nią złożyło i ile za rzeczy te zapłaciła.

Roszczenia przewidziane w art. 141 kro dotyczą zwrotu zwyczajnych, typowych wydatków związanych z ciążą i porodem. Nie dotyczą wydatków wygórowanych, zbędnych lub nietypowych. Oceny, czy wydatki matki nie są wygórowane, dokonuje się, porównując je z wydatkami przeciętnymi, typowymi. Jeśli są one wyższe od przeciętnych, ponieważ ponosząca je matka żyje na wyższej niż przeciętna stopie życiowej, oceny, czy podlegają one zwrotowi, powinno dokonywać się przez pryzmat wysokości stopy życiowej pozwanego.

Odnosząc się natomiast do kosztów utrzymania matki w okresie porodu, należy wskazać, iż obejmują one koszty jej wyżywienia, mieszkania, odzieży, środków pielęgnacji i higieny, medykamentów itp.

Powódka A. L. (1) w okresie ciąży korzystała z prywatnych wizyt u lekarza ginekologa, które odbywały się raz w miesiącu. Koszt każdej wizyty wynosił 150 zł. Powódka płaciła za wszystkie badania wykonywane w trakcie ciąży albowiem były zlecane podczas prywatnych wizyt lekarskich. Przyjmowała leki rozkurczające, antybiotyk na zapalenie pęcherza, witaminy, żelazo, kwas foliowy. Na medykamenty wydawała około 100 zł miesięcznie. Kupowała dla siebie odzież ciążową i odpowiednie kosmetyki. W ciąży przytyła 30 kg. Musiała stosować odpowiednią dietę. Zakupiła także dla siebie wyprawkę do szpitala za kwotę 600 zł w postaci: piżam, ręczników, szlafroka, środków higienicznych, biustonosza do karmienia.

Na koszty związane z ciążą powódka wydała około 3000 zł, w tym na same wizyty lekarskie odbywające się od maja 2016 r. - 1050 zł (wywiad położniczy k 187).

Wiele kobiet w trakcie ciąży udaje się na prywatne wizyty lekarskie do wybranego przez siebie i zaufanego lekarza. Nie jest to zjawisko wyjątkowe i odosobnione, a koszty takich konsultacji należy uznać za usprawiedliwione. Korzystanie z tego rodzaju opieki należy oceniać jako szczególną dbałość o życie i zdrowie poczętego dziecka, tak samo jak regularne wykonywanie badań i przyjmowanie medykamentów zaleconych przez lekarza.

Na podkreślenie zasługuje fakt, że powódka samodzielnie zakupiła i przygotowała wyprawkę dla dziecka. Pozwany nie dołożył żadnej kwoty do wyprawki. Nie pomógł przy remoncie pokoju dla małoletniego, skręceniu łóżeczka ani wyborze jakichkolwiek rzeczy. Odciął się całkowicie od powódki z chwilą powzięcia informacji o ciąży.

Na wydatki związane z urodzeniem dziecka (wyprawką) powódka wydała około 8000 zł.

Powódka przedłożyła do akt paragony fiskalne dotyczące kosztów związanych z ciążą i porodem opiewające na kwotę około 5200 zł (k 176-179, 186) oraz paragon fiskalny zakupu wózka dwufunkcyjnego za 939,60 zł. Ponadto kupiła wózek jednofunkcyjny w postaci gondoli za 800 zł i dokonała remontu pokoju dziecka za 1500 zł.

Powódka nie udokumentowała wydatków dotyczących remontu pokoju dla syna, jednakże w ocenie sądu, dowód z przesłuchania powódki w charakterze strony w tym zakresie jest wystarczający. Koszty remontu są realne i niezawyżone. W ich skład wchodzą nie tylko materiały, ale także robocizna za malowanie i położenie paneli.

Mając na uwadze poniesione przez powódkę koszty związane z ciążą (około 3000 zł) i porodem (około 8000 zł), Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 5000 zł i oddalił żądanie w pozostałym zakresie.

Powódka domagała się zasądzenia kwoty 5805,08 zł z tytułu kosztów ciąży i powodu albowiem koszty związane z ciążą, takie jak wydatki na wizyty u ginekologa, leki i witaminy, badania, odzież ciążową, kosmetyki, wyprawkę do szpitala, wliczała w koszty swojego trzymiesięcznego utrzymania w okresie porodu i domagała się zasądzenia z tego tytułu kwoty 1900 zł.

Faktycznie tytułem trzymiesięcznego utrzymania powódki w okresie porodu zasądzono kwotę 1500 zł, biorąc pod uwagę koszty jej wyżywienia, mieszkania, odzieży, środków pielęgnacyjnych i higieny przez okres trzech miesięcy po porodzie. W tym czasie jedynym dochodem powódki był zasiłek macierzyński w kwocie około 1540-1620 zł netto miesięcznie. W celu zabezpieczania bieżących wydatków pożyczała ona pieniądze od brata w kwocie po 500 zł miesięcznie. W tej sytuacji Sąd uznał, że pozwany winien przyczyniać się do pokrycia kwoty 1500 zł za trzy miesiące utrzymania powódki po porodzie. Tym bardziej, że powódka nie miała z jego strony żadnego wsparcia psychicznego ani finansowego i sprawowała całodobową opiekę nad synem. Po opłaceniu rachunków domowych, telefonu i internetu, pozostawała jej kwota około 560-640 zł miesięcznie.

Sąd miarkował obowiązek zwrotu kosztów związanych z ciążą i porodem oraz trzymiesięcznego utrzymania powódki w okresie porodu i obciążył nimi pozwanego częściowo, mając na uwadze jego możliwości majątkowe i zarobkowe. Pozwany posiada wprawdzie dochody na poziomie około 5200-5300 zł netto miesięcznie, jednakże ma na utrzymaniu także drugiego 6,5 letniego syna, żonę oraz spłaca dwa kredyty.

W ocenie sądu poniesione przez powódkę koszty związane z ciążą i porodem nie są wygórowane. Na same wizyty u ginekologa wydała 1050 zł, zaś w pozostałej kwocie rzędu 2000 zł mieszczą się wydatki na: badania lekarskie, medykamenty, odzież ciążową, wyprawkę do szpitala. Z kolei w kwocie 8000 zł tytułem wyprawki mieszczą się koszty pełnego wyposażenia noworodka, w tym zakupu dwóch wózków (gondoli za 800 zł i spacerowego – 940 zł), ubranek, pościeli, łóżeczka, przewijaka, wanienki, kosmetyków, remontu i wyposażenia pokoju i inne.

Wszystkie rzeczy wskazane przez powódkę były zakupione z przeznaczeniem dla małoletniego powoda. Wprawdzie koszty remontu pokoju, zakupu wózka – gondoli, łóżeczka, wanienki nie zostały udokumentowane, jednakże nie oznacza to, iż nie zostały nabyte przez powódkę. Powódka przesłuchana w charakterze strony podała wysokość poniesionych kosztów z tego tytułu.

W punkcie 8 wyroku nakazano pobrać od pozwanego M. G. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Łańcucie kwotę 1731,57 zł tytułem kosztów sądowych. Na kwotę tę składa się:

-

opłata stosunkowa od żądania w zakresie alimentów w wysokości 600 zł, stanowiąca 5% wartości przedmiotu sporu, od uiszczenia której powódka zwolniona jest z mocy ustawy na podstawie art. 96 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych

-

opłata stosunkowa od żądania w zakresie wydatków związanych z ciążą i porodem w wysokości 250 zł (5% z zasądzonej kwoty 5000 zł)

-

opłata stosunkowa od żądania w zakresie trzymiesięcznego utrzymania powódki w okresie porodu w wysokości 75 zł (5% z zasądzonej kwoty 1500 zł)

-

wynagrodzenie za badania DNA w kwocie 794,57 zł (koszt badań wyniósł 1794,57 zł, przy czym pozwany przed ich przeprowadzeniem wpłacił zaliczkę w kwocie 1000 zł)

-

opłata kancelaryjna w kwocie 12 zł za wydanie z urzędu powódce odpisu orzeczenia zaopatrzonego w klauzulę wykonalności w części dotyczącej alimentów (art. 77 ust. 1 pkt 3 powołanej ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych).

Rozstrzygnięcie o kosztach sądowych znajduje uzasadnienie w treści art. 108 § 1 kpc w związku z art. 100 kpc, zgodnie z którym w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Na skutek częściowego uwzględnienia roszczeń majątkowych związanych z ustaleniem ojcostwa, koszty zostały rozdzielone, w związku z czym obciążono pozwanego wyłącznie kosztami dotyczącymi częściowego uwzględnienia powództwa w przedmiocie zasądzenia alimentów (1000 zł x 12 miesięcy = 12000 zł : 5 % = 600 zł), a także roszeń z art. 141 kro w postaci wydatków związanych z ciążą i porodem (5000 zł : 5% = 250 zł) i kosztów trzymiesięcznego utrzymania powódki w okresie porodu (1500 zł : 5% = 75 zł).

O kosztach zastępstwa procesowego, w ramach których zasądzono od pozwanego na rzecz powódki kwotę 480 zł orzeczono w oparciu o § 4 ust. 1 pkt 5 i § 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie. Stawka minimalna opłat za czynności adwokackie w sprawie o ustalenie ojcostwa wynosi 480 zł i obejmuje również roszczenia majątkowe strony powodowej.

Wyrokowi w punkcie 4 (alimenty) nadano rygor natychmiastowej wykonalności na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 kpc.

Na marginesie należy wskazać, że pełnomocnik pozwanego na rozprawie w dniu 20 grudnia 2016 r. zgłosił zastrzeżenie do protokołu na podstawie art. 162 kpc w związku z art. 132 kpc (k 207), wskutek niedokonania zwrotu pisma z dnia 5 grudnia 2016 r. pełnomocnikowi powoda, znajdującego się na kartach 162-163.

Pełnomocnik pozwanego podniósł, że do pisma rozszerzającego powództwo w zakresie alimentów, nie zostało dołączone potwierdzenie nadania odpisu pisma przesyłką poleconą, co skutkuje tym, że pismo to powinno być zwrócone, gdyż w niniejszej sprawie nie ma zastosowania znowelizowany przepis art. 132 kpc, zgodnie z którym wystarczające jest ujęcie w piśmie procesowym oświadczenia, że zostało ono nadane przesyłka poleconą pełnomocnikowi strony przeciwnej, bez potrzeby dołączania dowodu nadania tego pisma.

Na skutek tak sformułowanego zarzutu, pełnomocnik powódki oświadczył, że pełnomocnik pozwanego otrzymał odpis pisma wraz z załącznikami, na dowód czego złożył do akt potwierdzenie nadania pisma, przez co jak zaznaczył – konwaliduje czynność polegającą na niedołączeniu do pisma potwierdzenia nadania przesyłki, na wypadek gdyby sąd uznał, że w niniejszej sprawie mają zastosowanie przepisy kpc sprzed nowelizacji, która weszła w życie we wrześniu 2016 r. Jednocześnie pełnomocnik powódki rozszerzył żądanie pozwu ustnie do protokołu rozprawy, wnosząc o zobowiązanie pozwanego do łożenia tytułem rat alimentacyjnych na rzecz małoletniego A. L. (2) kwoty 1400 zł miesięcznie, poczynając od dnia 1 grudnia 2016 r., zaś za pozostały okres po 700 zł miesięcznie, tj. od dnia wniesienia powództwa do dnia 30 listopada 2016 r., płatnych z góry do dnia 5-go każdego następującego po sobie miesiąca z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, do rąk matki powoda (k 208).

Pełnomocnik pozwanego wniósł o zakreślenie terminu do ustosunkowania się do rozszerzonego żądania albowiem dopiero na rozprawie powziął informację o konwalidowaniu czynności procesowej.

W konsekwencji Sąd nie uwzględnił wniosku pełnomocnika pozwanego do zakreślenia terminu do ustosunkowania się do powyższego pisma albowiem treść pisma była znana pełnomocnikowi strony pozwanej przed rozprawą, a nadto pełnomocnik strony powodowej rozszerzył żądanie pozwu ustnie do protokołu rozprawy.

Należy zaznaczyć, że zgodnie z treścią art. 193 § 2 1 kpc, z wyjątkiem spraw o roszczenia alimentacyjne zmiana powództwa może być dokonana jedynie w piśmie procesowym. Ponieważ rozszerzenie powództwa ustnie do protokołu rozprawy dotyczyło roszczeń alimentacyjnych, sąd uznał, że rozszerzenie to wywołuje skutki z chwilą, w której roszczenie to powód zgłosił na rozprawie w obecności pozwanego. W tym wypadku nie było potrzeby doręczania pozwanemu pisma zawierającego zmianę i odpowiadającego wymaganiom pozwu (art. 193 § 3 kpc).

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Lucyna Dąbek
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Łańcucie
Osoba, która wytworzyła informację:  Małgorzata Orlewska-Wolanin
Data wytworzenia informacji: