Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 5 listopada 2014 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Andrzej Borucki (spr.)

Sędziowie: SO Anna Harmata

SO Anna Walus – Rząsa

Protokolant: st. sekr. sądowy Joanna Mikulska

po rozpoznaniu w dniu 5 listopada 2014 r. w Rzeszowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku J. C., J. B.

przeciwko: G. K., H. D. i K. T.

o nadanie klauzuli wykonalności przeciwko wspólnikom

na skutek zażalenia dłużniczek na postanowienie Sądu Rejonowego
w R. V Wydziału Gospodarczego z dnia 11 czerwca 2014 r., sygn. akt V GCo 83/14

postanawia:

I.  zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że:

wniosek oddalić,

II.  zasądzić od wnioskodawców J. C., J. B. na rzecz dłużniczek G. K., H. D. i K. T. kwotę 171 zł (sto siedemdziesiąt jeden złotych) tytułem kosztów postępowania zażaleniowego.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Rzeszowie nadał klauzulę wykonalności tytułowi egzekucyjnemu w postaci prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w Rzeszowie z dnia 25 kwietnia 2013 r., sygn. akt VI Ga 43/13 przeciwko (...) Spółki (...) w R. – K. T., H. D.
i G. K. (pkt I) oraz zasądził od dłużników solidarnie na rzecz wierzycieli kwotę 210 zł tytułem kosztów postępowania (pkt II). Uzasadniając orzeczenie, Sąd stwierdził, że wierzyciele do wniosku o nadanie klauzuli wykonalności załączyli uwierzytelnioną kopię postanowienia Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Rzeszowie dnia 3 grudnia 2013 r.
sygn. akt (...)o umorzeniu postępowania egzekucyjnego w stosunku do
w/w Spółki - na podstawie art. 824 § 1 pkt 3 kpc, wobec bezskutecznej egzekucji. W dalszej części uzasadnienia Sąd dokonał rozważań w kontekście powołanych przez siebie przepisów, tj. art. 778 ¹ kpc, art. 89 ksh i art. 22 § 2 ksh.

Zdaniem Sądu I instancji wniosek wierzycieli jest zasadny i znajduje podstawę w treści art. 778 ¹ kpc. O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie
art. 770 kpc.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniosły dłużniczki, zarzucając Sądowi I instancji naruszenie przepisów prawa materialnego wskazanych
w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia. Wniosły o uchylenie postanowienia i zasądzenie kosztów postępowania. Uzasadniając zażalenie skarżące powołując się na pogląd wyrażony w wyroku Sądu Najwyższego
z dnia 23 października 2008 r, wydanego w sprawie V CSK 172/2008 podniosły, iż wniosek wierzycieli w niniejszym stanie faktycznym powinien ulec oddaleniu jako nie zasługujący na uwzględnienie. Wierzycielki dysponując tytułem wykonawczym w postaci wyroku Sądu Okręgowego
w R. wydanego w sprawie, której przedmiotem było zasądzenie na rzecz wierzycieli kwoty pieniężnej z tytułu udziału w zyskach spółki, w której zarówno wierzyciele, jak i dłużniczki były wspólnikami nie mogą skutecznie skierować egzekucji w stosunku do części wspólników. Roszczenie wierzycielek wynikało bowiem ze stosunków „wewnątrzspółkowych”, a jako takie nie może stanowić podstawy do wszczęcia egzekucji przeciwko wspólnikom spółki.

W odpowiedzi na zażalenie wierzyciele wnieśli o jego oddalenie
i zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego. W uzasadnieniu odpowiedzi na zażalenie wierzyciele podtrzymali dotychczasowe stanowisko w sprawie. Ponadto, zdaniem wierzycieli zażalenie powinno zostać oddalone również i z tej przyczyny, że reprezentujący dłużniczki profesjonalny pełnomocnik wniósł jedynie o jego uchylenie. Tymczasem ewentualną podstawą do jego uchylenia mogłyby być jedynie okoliczności wskazane w art. 386 § 2, §3 i § 4 kpc
w związku z art. 397 § 2 kpc. W niniejszej sprawie nie zachodzi żadna
z okoliczności wskazanych w w/w przepisach.

Sąd Okręgowy rozpoznając przedmiotowe zażalenie uznał, iż zasługuje ono na uwzględnienie z przyczyn w nim wskazanych.

Tym samym Sąd Okręgowy, w niniejszym składzie, podziela w pełni pogląd wyrażony w cytowanym już uprzednio wyroku Sądu Najwyższego z dnia
23 października 2008 r., sygn.. akt V CSK 172/08 i przyjmuje go za własny.
Nie budziło wątpliwości to, że tytuł wykonawczy stanowiący podstawę wszczęcia postępowania egzekucyjnego przeciwko Spółce, które okazało się bezskuteczne i zostało umorzone przez Komornika Sądowego, w postaci wyroku Sądu Okręgowego w Rzeszowie z dnia 25 kwietnia 2013 r., sygn.. akt VI Ga 43/13, wydany został po rozpoznaniu sprawy, której przedmiotem było roszczenie o zapłatę kwoty pieniężnej stanowiącej udział wspólników w zysku Spółki. Co prawda, w/w wyrok Sądu Najwyższego został wydany w sprawie, która dotyczyła zobowiązań spółki jawnej, niemniej jednak na zasadzie analogii (co do odpowiedzialności tej spółki i wspólników) zasady te dotyczą również spółki partnerskiej i jej wspólników. Oznacza to - podzielając przedstawiony w uzasadnieniu wyroku Sądu Najwyższego pogląd - zdaniem Sądu Okręgowego, że wierzyciele w niniejszym stanie faktycznym nie mogli skutecznie domagać się nadania klauzuli wykonalności także przeciwko wspólnikom Spółki.

W związku z powyższym, Sąd Okręgowy działając na podstawie art. 386 §1 kpc, w związku z art. 397 § 2 kpc zmienił zaskarżone postanowienie
i wniosek oddalił.

Zauważyć przy tym należy, że Sąd II instancji jest także sądem
tzw. „merytorycznym”, co oznacza, że może orzekać co do istoty sprawy.
W niniejszym przypadku zastosowanie znajdują nie przepisy wskazane
w uzasadnieniu odpowiedzi na zażalenie, lecz przepisy stanowiące podstawę zmiany zaskarżonego orzeczenia. Sąd II instancji nie jest również związany wnioskami zawartymi w środku odwoławczym.

O kosztach postępowania zażaleniowego orzeczono na podstawie
art. 770 kpc i art. 108 § 1 kpc.