Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 lutego 2019 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Anna Guniewska
Protokolant:	st. sekr. sądowy Magdalena Rykała-Płodzień

po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2019 r.

sprawy K. H.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania K. H.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 3 kwietnia 2018

znak : (...)

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 766/18

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 20 lutego 2019 r.

Decyzją z dnia 3 kwietnia 2018 r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R., odwołując się do treści ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, po rozpoznaniu wniosku K. H. z dnia 07.03.2018r., ustalił wysokość i podjął wypłatę emerytury od 1 marca 2018r. Wysokość emerytury została obliczona zgodnie z zasadami określonym w art. 26 powołanej ustawy i wyniosła 3 930,29 zł. Łącznie kwota emerytury z FUS oraz okresowej emerytury kapitałowej wyniosła 4 356,34 zł.

W odwołaniu K. H. wnosiła o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez zwaloryzowanie przysługującego jej świadczenia emerytalnego przyznanego jej przed dniem waloryzacji, tj. ustalenie wysokości wypłacanego świadczenia na kwotę 4 431,64 zł.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. wnosił o jego oddalenie. Wyjaśnił, że decyzją z dnia 1 grudnia 2017r. przyznał wnioskodawczyni emeryturę z powszechnego wieku od 21.11.2017r., tj. od daty osiągnięcia wieku 60 lat, a kolejną decyzją również z 1 grudnia 2017r. przyznał okresową emeryturę kapitałową. Z uwagi na kontynuowanie przez wnioskodawczynię zatrudnienia wypłata świadczenia została zawieszona, przy czym została ona pouczona, iż ostateczne ustalenie wysokości emerytury nastąpi po rozwiązaniu stosunku pracy i zgłoszeniu wniosku o podjęcie wypłaty emerytury. Tym samym decyzje z 1 grudnia 2017r. miały charakter zaliczkowy w zakresie ustalenia wysokości świadczenia. K. H. stosunek pracy rozwiązała 6 marca 2018r., a zatem ostateczne ustalenie wysokości świadczenia i podjęcie jego wypłaty nastąpiło na dzień 01.03.2018r.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

K. H. urodziła się (...)

W dniu 17 listopada 2017r. złożyła wniosek o emeryturę.

Decyzją z dnia 1 grudnia 2017r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. przyznał wnioskodawczyni emeryturę od 21.11.2017r., tj. od osiągnięcia wieku 60 lat. Łączna kwota emerytury z FUS oraz okresowej emerytury kapitałowej wyniosła 4 303,40 zł. Wypłata emerytury została zawieszona z uwagi na kontynuowanie przez wnioskodawczynię zatrudnienia. Wskazano, iż w celu podjęcia wypłaty emerytury należy przedłożyć w organie rentowym świadectwo pracy lub zaświadczenie potwierdzające fakt rozwiązania stosunku pracy oraz wniosek o podjęcie wypłaty świadczenia. Jednocześnie poinformowano, że wysokość emerytury zostanie ustalona w ostatecznej kwocie z chwilą podjęcia wypłaty emerytury.

Decyzją z dnia 1 grudnia 2017r. ustalono K. H. okresową emeryturę kapitałową w wysokości 414,23 zł. Wypłata okresowej emerytury kapitałowej również została zawieszona.

W dniu 7 marca 2018r. do (...) Oddział w R. wpłynął wniosek K. H. o podjęcie wypłaty emerytury. Do wniosku dołączyła świadectwo pracy z 6 marca 2018r.

W dniu 3 kwietnia 2018r. organ rentowy wydał decyzję będącą przedmiotem postępowania w niniejszej sprawie.

(dowód: dokumentacja w aktach ZUS)

Sąd, zgodnie z regułą zawartą w art. 233 § 1 k.p.c. dokonał oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego, która przełożyła się na ostateczny wynik niniejszego postępowania.

Stan faktyczny nie był kwestionowany przez żadną ze stron.

Spornym w przedmiotowej sprawie pozostawało natomiast, czy emerytura K. H. po podjęciu jej wypłaty od 1 marca 2018r. winna być zwaloryzowana.

Zgodnie z treścią art. 25 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. 2018. Poz. 1270 j.t.) podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne z uwzględnieniem waloryzacji składek zaewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, oraz zwaloryzowanego kapitału początkowego. Ostateczne obliczenie wysokości emerytury - zgodnie z art. 25 i 26 ustawy - może nastąpić najwcześniej po zgłoszeniu wniosku o podjęcie wypłaty emerytury w związku z rozwiązaniem stosunku pracy umożliwiającego ustalenie miesiąca, od którego przysługuje wypłata emerytury. Po zgłoszeniu takiego wniosku organ rentowy: a) ponownie ustala podstawę obliczenia emerytury, uwzględniając również kwotę składek na ubezpieczenie emerytalne (z uwzględnieniem ich waloryzacji), zaewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca kalendarzowego poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury; b) oblicza emeryturę, dzieląc podstawę obliczenia przez średnie dalsze trwanie życia obowiązujące w dniu zgłoszenia wniosku o podjęcie wypłaty emerytury.

Wnioskodawczyni wniosek o podjęcie wypłaty emerytury złożyła 7 marca 2018r., po rozwiązaniu stosunku pracy w dniu 6 marca 2018r. Organ rentowy ponownie obliczył wysokość emerytury. Dopiero z chwilą podjęcia wypłaty emerytury została ustalona ostatecznie jej wysokość. Na dzień nabycia prawa do świadczenia nie mogła zostać jednoznacznie ustalona wysokość emerytury, o czym wnioskodawczyni została poinformowana w decyzji o przyznaniu emerytury z 1 grudnia 2017r.

Przez waloryzację, zwaną również indeksacją, należy rozumieć proces przeliczania należności (świadczeń, zobowiązań) pieniężnych, wymuszony zmianą warunków społeczno-ekonomicznych, najczęściej inflacją. Waloryzacja w rozumieniu art. 88 oznacza mechanizm zwiększania nominalnej wysokości świadczeń emerytalno-rentowych z uwagi na deprecjację ich wartości realnej. Należy przy tym zauważyć, że indeksowana jest zarówno kwota świadczenia, jak i podstawa wymiaru. Ustawa przewiduje ponadto waloryzację składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego (art. 25-25a) oraz waloryzację kapitału początkowego (art. 173 ust. 4-5a).

Powołany przepis art. 88 ustawy emerytalnej stanowi, że emerytury i renty podlegają corocznie waloryzacji od dnia 1 marca. Waloryzacja polega na pomnożeniu kwoty świadczenia i podstawy jego wymiaru przez wskaźnik waloryzacji. W wyniku przeprowadzonej waloryzacji kwota świadczenia nie może ulec obniżeniu. Waloryzacji podlega kwota świadczenia i podstawa jego wymiaru w wysokości przysługującej ostatniego dnia lutego roku kalendarzowego, w którym przeprowadza się waloryzację. Waloryzacja obejmuje emerytury i renty przyznane przed terminem waloryzacji.

Tutejszy Sąd popiera stanowisko Sądu Apelacyjnego w Łodzi wyrażone w wyroku z 18 sierpnia 2015r. sygn. akt III AUa 1052/14 (Lex nr 1814776), iż nie można literalnie wykładać przepisów art. 88 ustawy emerytalnej, bowiem nie został on dostosowany do nowej sytuacji prawnej powstałej od dnia 1 stycznia 2013 r., tj. po wejściu w życie ustawy z dnia 11 maja 2012 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. z 2012.637).

W ocenie Sądu sytuacja prawna wnioskodawczyni różni się od przewidzianych na gruncie przepisów ustawy emerytalnej przypadków wstrzymania wypłaty ustalonego świadczenia, które po dacie jego przyznania, co do zasady nie podlega zmianom co do wysokości, czy innemu kształtowaniu jego składników. Wszystkie przeliczenia świadczenia dokonywane są wówczas na wniosek, po spełnieniu ustawowych warunków. W sytuacji K. H., dopiero z chwilą podjęcia wypłaty emerytury została ustalona ostatecznie jej wysokość. Waloryzacja świadczenia byłaby zatem nieuprawniona i pozostawała w sprzeczności z ideą waloryzacji mającą na celu urealnienie wysokości świadczenia, dostosowanie go do dochodów osób zarobkujących.

Reasumując, Sąd uznał, że organ rentowy prawidłowo ustalił wysokość emerytury wnioskodawczyni w decyzji z 3 kwietnia 2018r. bez uwzględnienia waloryzacji przypadającej na ostatni dzień lutego 2018r.

Mając na uwadze powyższe Sąd w trybie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł o oddaleniu odwołania z uwagi na jego bezpodstawność.