Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 marca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: SSO Waldemar Nycz

Sędziowie: SSO Mariusz Sztorc (spr.)

SSR del. do SO Anna Romańska

Protokolant: protokolant Jagoda Stępień

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Rzeszowie - Mariusza Kowala

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 marca 2014 r.

sprawy oskarżonego R. K. o przestępstwo z 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii, art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii, 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii

oskarżonego M. W. o przestępstwo z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżyciela publicznego

od wyroku Sądu Rejonowego w Rzeszowie

z dnia 18 listopada 2013 r., sygnatura akt X K 912/13

I.  zmienia wyrok w zaskarżonej części w ten sposób, że przyjmuje:

a.  za podstawę prawną orzeczenia zawartego w pkt. II, a odnoszącego się do przestępstwa przypisanego oskarżonemu R. K. w pkt. I – art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii i art. 44 § 2 kk, a w miejsce błędnie podanej pozycji wykazu dowodów rzeczowych jako poz. 2, ustala prawidłową poz. 3,

b.  za podstawę prawną orzeczenia zawartego w pkt. V, a odnoszącego się do przestępstwa przypisanego oskarżonemu R. K. w pkt. IV – art. 44 § 2 kk, a w miejsce błędnie podanej tam pozycji wykazu dowodów rzeczowych jako poz. 3, ustala prawidłową poz. 2,

c.  za podstawę prawną orzeczenia zawartego w pkt. X, a odnoszącego się do przestępstwa przypisanego oskarżonemu M. W. w pkt. IX – art. 44 § 2 kk,

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy,

III.  zwalnia oskarżonych od ponoszenia kosztów sądowych na rzecz Skarbu Państwa za postępowanie odwoławcze.

Sygn. akt II Ka 6/14

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Rzeszowie wyrokiem z dnia 18 listopada 2013 roku r. sygn. akt X K 912/13 uznał oskarżonego R. K. za winnego tego, że :

I. w dniu 22 czerwca 2013 roku około godz. 20.40 przy ul. (...) w miejscowości S. M.. woj. (...) wbrew przepisom ustawy, posiadał środki odurzające w postaci suszu roślinnego o wadze 0,943 grama marihuany znajdujące się w woreczku foliowym z zapięciem strunowym, tj. występku z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179 poz. 1485 z dnia 19 września 2005 roku z późn. zm.) i za to z mocy art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179 poz. 1485 z dnia 19 września 2005 roku z późn. zm.) skazał go na karę 4 (cztery) miesięcy pozbawienia wolności

Na mocy art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179 poz. 1485 z dnia 19 września 2005 roku z późn. zm.) orzekł wobec oskarżonego R. K. środek karny w postaci przepadku na rzecz Skarbu Państwa dowodu rzeczowego opisanego w wykazie dowodów rzeczowych nr I/15/13 pod poz.2 (karta 45).

II. w dniu 22 czerwca 2013 roku przy ul. (...) w miejscowości S. M.. woj. (...) wbrew przepisom ustawy udzielił małoletniemu M. W. środków odurzających w postaci suszu marihuany, tj. o czyn z art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii tj. występku z art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179, poz. 1485 z dnia 19 września 2005 roku z późn. zm.) i za to z mocy art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179, poz. 1485 z dnia 19 września 2005 roku z późn. zm.) skazał go na karę 1 (jeden) roku pozbawienia wolności.

III. w dniu 23 czerwca 2013 roku w miejscu zamieszkania w miejscowości M. woj. (...) wbrew przepisom ustawy posiadał środki odurzające w dwóch woreczkach foliowych z zawartością drobinek suszu marihuany, tj. o czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii, tj. występku z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179, poz. 1485 z dnia 19 września 2005 roku z późn. zm.) i za to z mocy art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179, poz. 1485 z dnia 19 września 2005 roku z późn. zm.) skazał go na karę 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności.

Na mocy art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179, poz. 1485 z dnia 19 września 2005 roku z późn. zm.) orzekł wobec oskarżonego R. K. środek karny w postaci przepadku na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych opisanych w wykazie dowodów rzeczowych nr I/15/13 pod poz. 3 i 4 (karta 45).

Na mocy art. 85 kk i art. 86 § 1 kk orzekł wobec oskarżonego R. K. karę łączną 1 (jeden) roku pozbawienia wolności.

Na mocy art. 69 § 1 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk warunkowo zawiesił oskarżonemu R. K. wykonanie kary pozbawienia wolności na okres próby 2 (dwa) lat.

Na mocy art. 71 § 1 kk orzekł wobec oskarżonego R. K. karę grzywny w wysokości 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych przyjmując wysokość jednej stawki dziennej za równą kwocie 20 (dwadzieścia) złotych.

Tym samym wyrokiem Sąd Rejonowy uznał oskarżonego M. W. za winnego tego, że w dniu 22 czerwca 2013 roku około godz. 20.40 przy ul. (...) w miejscowości S. M.. woj. (...) wbrew przepisom ustawy posiadał środki odurzające w postaci suszu roślinnego o wadze 0,043 grama marihuany znajdujące się w szklanej lufce tj. czynu z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii i za to z mocy art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179, poz. 1485 z dnia 19 września 2005 roku z późn. zm.) przy zastosowaniu art. 58 § 3 kk skazał go na karę grzywny w wysokości 80 (osiemdziesiąt) stawek dziennych przyjmując wysokość jednej stawki dziennej za równą kwocie 10 (dziesięć) złotych.

Na mocy art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179, poz. 1485 z dnia 19 września 2005 roku z późn. zm.) orzekł wobec oskarżonego M. W. środek karny w postaci przepadku na rzecz Skarbu Państwa dowodu rzeczowego opisanego w wykazie dowodów rzeczowych nr I/15/13 pod poz.1 (karta 45).

Na mocy art. 63 § 1 kk Sąd zaliczył obu oskarżonym na poczet orzeczonych kar grzywien okresy zatrzymania : R. K. od dnia 22 czerwca 2013 roku godz. 20.40 do dnia 23 czerwca roku godz. 19.25; M. W. od dnia 22 czerwca 2013 roku godz. 20.40 do dnia 23 czerwca roku godz. 19.15. Na mocy art. 627 kpk zasądził od oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwotach – od oskarżonego R. K. 390 (trzysta dziewięćdziesiąt) złotych i od oskarżonego M. W. 190 (sto dziewięćdziesiąt) złotych.

Apelację od wyroku wniósł prokurator zaskarżając wyrok w części dotyczącej orzeczenia środków karnych na niekorzyść oskarżonych R. K. i M. W.. Zarzucił obrazę przepisów prawa materialnego, to jest art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii poprzez jego niezastosowanie i orzeczenie przepadku na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych w postaci środków odurzających na podstawie art. 70 ust. 1 wymienionej ustawy w sytuacji, gdy oskarżeni zostali skazani za popełnienie przestępstwa z art. 62 ust. 1 w/w ustawy, w związku z czym orzeczenie przepadku dowodów rzeczowych było możliwe jedynie na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i wniósł o zmianę wyroku poprzez przyjęcie art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii za podstawę orzeczonego w punktach II, V i X przepadku na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych w postaci środków odurzających

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Apelacja Prokuratora jest zasadna i zasługuje na uwzględnienie.

Ze względu na to, że apelacja zwrócona została tylko przeciwko rozstrzygnięciu o karze zbędne stało się rozważanie trafności wyroku Sądu Rejonowego w zakresie dokonanych ustaleń faktycznych i winy oskarżonego. Dla porządku powiedzieć jednak należy, iż Sąd Rejonowy ujawniony w trakcie rozprawy głównej materiał dowodowy poddał właściwej ocenie. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku wskazał na przyczynę, dla której pozytywnie ocenił dowody na podstawie, których dokonał ustaleń faktycznych, jak i wskazał powody, dla których odmówił wiary dowodom przeciwnym. W rozpoznaniu sprawy Sąd I instancji nie dopuścił się błędu w ustaleniach faktycznych.

Trafnie prokurator podniósł, że środki karne określone w punktach II i V dotyczące oskarżonego R. K. oraz w punkcie X dotyczącym oskarżonego M. W. zostały orzeczone w związku z popełnieniem przestępstw określonych w art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii. W takim wypadku podstawę przepadku środka psychotropowego lub substancji psychotropowej powinien stanowić art. 70 ust. 2 tej ustawy, co wynika wprost z jego treści, zaś orzeczenie przepadku na podstawie art. 70 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii było nieprawidłowe i nastąpiło z naruszeniem przepisów prawa materialnego.

Niezależnie od trafności argumentacji apelacji w powyższym zakresie przypomnieć należy, że art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii jako przepis o szczególnym charakterze przewiduje możliwość orzeczenia przepadku jedynie środków odurzających lub substancji psychotropowych, ale już nie przedmiotów służących do popełnienia przestępstwa. Konieczność orzeczenia przepadku przedmiotów, w których znajdowały się śladowe ilości narkotyku rzędu tysięcznych części grama, powoduje, że orzeczenie w tym przypadku powinno mieć za podstawę art. 44 § 2 kk, który ma charakter ogólniejszy, a przede wszystkim przewiduje w odróżnieniu od podstawy z art. 70 ust. 2 powołanej ustawy możliwość orzeczenia przepadku przedmiotów, które służyły do popełnienia przestępstwa (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 29 grudnia 2011 r., Biul. SAKa 2012/14).

Biorąc powyższe pod uwagę w ocenie Sądu Okręgowego dla zobrazowania pełnej podstawy prawnej orzeczenia środka karnego za jego podstawę w pkt. II zaskarżonego wyroku, odnoszącego się do przestępstwa przypisanego oskarżonemu R. K. w wyroku w pkt. I, a obejmującego przepadek środków odurzających w postaci suszu roślinnego o wadze 0,943 grama marihuany, znajdujących się w woreczku foliowym z zapięciem strunowym, należało przyjąć art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii i art. 44 § 2 kk. Z uwagi na to, że objęty środkiem karnym narkotyk i przedmiot, który służył do popełnienia przestępstwa w wykazie dowodów rzeczowych na k. 45 wymienione są w pozycji 3, należało wskazać tę pozycję jako prawidłową w miejsce błędnie wymienionej w wyroku Sądu Rejonowego. Ponieważ pkt. V i X zaskarżonego wyroku odnoszą się tylko do przedmiotów służących do popełnienia przestępstwa, należało zaskarżony wyrok w tych punktach zmienić i za postawę orzeczonego środka karnego przyjąć każdorazowo art. 44 § 2 kk. W związku z podaniem prawidłowej pozycji wykazu dowodów rzeczowych w pkt. II zaskarżonego wyroku, zmianie uległo wskazanie pozycji tego wykazu w pkt. V przez powołanie prawidłowej poz. 2.

W pozostałej części zaskarżony wyrok został utrzymany w mocy.

Wywołanie apelacji prokuratora wyłącznie uchybieniami Sądu Rejonowego spowodowało zwolnienie oskarżonych od ponoszenia kosztów sadowych na rzecz Skarbu Państwa, gdyż w tej sytuacji byłoby to dla nich zbyt ciężkie.

Z powyższych względów Sąd Okręgowy orzekł jak w wyroku na podstawie art. 437 § 2 kpk, art. 438 pkt 1 kpk, art. 444 kpk, art. 456 kpk.