Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II Ka 464/19 - wyrok Sąd Okręgowy w Krośnie z 2020-07-09

1.Sygn. akt II Ka 464/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 lipca 2020 r.

Sąd Okręgowy w Krośnie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SSO Wiesław Ruszała

Sędziowie: SO Jarosław Krysa

SO Artur Lipiński (spraw.)

Protokolant: st. sekr. sądowy Małgorzata Kalisz

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Krośnie - J. H.

po rozpoznaniu w dniach 3 marca, 9 marca i 9 lipca 2020 roku w K.

sprawy S. M. (M.) s. M. i T. ur. (...) w C. Delle S.-W.

oskarżonego o przestępstwo z art. 263 § 2 kk

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Sanoku z dnia 18 września 2019 roku, sygn. akt II K 166/18

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok,

II.  zasądza od oskarżonego S. M. na rzecz Skarbu Państwa koszty procesu za postępowanie odwoławcze, w tym i opłatę za II instancję w kwocie 100 zł /sto złotych/.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 464/19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sadu Rejonowego w Sanoku z dnia 18 września 2019 r. sygn. akt II K 166/18

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

1.Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

S. M.

pistolet zabezpieczony u oskarżonego stanowi broń, na której posiadanie konieczne jest zezwolenie

opinia Centralne- go L.- rium K.- styki Policji

208-209

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1

opinia Centralnego Laboratorium Kryminalistyczne Policji

Opinia jest sporządzona przez Biegłego (...) Laboratorium (...) mgr inż. J. R. i jest jasna, pełna, nie budzi wątpliwości.

Biegły dokonał analizy pistoletu zabezpieczonego u oskarżonego na podstawie opisu przedmiotu badań oraz fotografii i ustalił, iz:

1. Pistolet alarmowy ME 38 P kal. 8 mm b/n produkcji włoskiej będący przedmiotem Opinii (...) z zakresu badań broni i balistyki z dnia 08.01.2018 r. sporządzonej w Centralnym Laboratorium Kryminalistycznym Policji j est bronią palną alarmową, na której posiadanie zgodnie z przepisami ustawy z dnia 21 maja 1999 roku o broni i amunicji wymagane jest pozwolenie.

2. To, że wylot „lufy” dowodowej broni jest trwale zabezpieczony (zaślepiony) nie ma wpływu na klasyfikację przedmiotu, albowiem posiada on zgodnie z treścią art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 21 maja 1999 roku o broni i amunicji (Dz. U. z 1999 r. nr 53 poz. 549, z póżn. zm) element zastępujący lufę z otworem odprowadzającym gazy powystrzałowe umieszczonym w górnej jego części, na zakończeniu komory nabojowej zdolnej pomieścić i przeznaczonej do odstrzelenia naboju alarmowego (ślepego) kal. 8 mm K.

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

1. obrazę przepisów postępowania, mającą wpływ na treść orzeczenia, polegającą na:

naruszeniu art. 7 KPK w zw. z art. 410 KPK poprzez dokonanie dowolnej oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego i brak oparcia orzeczenia na całokształcie okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej, w szczególności poprzez jednostronną ocenę zeznań świadków, zwłaszcza M. K.;

naruszeniu art. 5 § 2 KPK poprzez rozstrzygnięcie istniejących w sprawie licznych wątpliwości, w szczególności dotyczących występującej po stronie oskarżonego nieświadomości bezprawności czynu, na jego niekorzyść

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd Odwoławczy nie podziela zarzutu, iż ocena dowodów została przez Sąd I Instancji przeprowadzona w sposób niezgodny z obowiązującymi przepisami. Fakt posiadania pistoletu przez oskarżonego jest bezsporny, zaś kwestia oceny czy jest on bronią, na której posiadanie konieczne jest zezwolenie wynika w sposób nie budzący wątpliwości z opinii biegłych. Z uwagi na to, że Sąd nie miał możliwości ustalenia czy zgodnie z prawem włoskim na posiadanie takiego pistoletu wymagane jest pozwolenie rozstrzygnął wątpliwości w tym zakresie na mocy art. 5 §2 k.p.k na korzyść oskarżonego, przyjmując, iż takie zezwolenie we W. nie jest wymagane.

Nie sposób także uznać, iż Sąd niewłaściwie ocenił zeznania M. K. i zgodne z nimi zeznania G. G. skoro na ich podstawie przyjął jedynie, iż oskarżony posiadał zabezpieczony pistolet i trzymał go w szufladzie. Słusznie także Sąd I Instancji dał wiarę zeznaniom M. K., że kiedy zobaczyła broń, w czasie kiedy jeszcze mieszkała z oskarżonym we W., to zapytała go czy potrzeba na nią zezwolenie, lecz on zaprzeczył.

Sąd I instancji w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia dokonał także szczegółowej oceny w zakresie czy można przyjąć, że zachodziła u oskarżonego usprawiedliwiona okolicznościami nieświadomość bezprawności. Sąd Odwoławczy akceptuje stanowisko Sądu I instancji, iż oskarżony nie dołożył starań, aby wyjaśnić wątpliwości w zakresie statusu posiadanej broni, a powinien był to zrobić skoro przeprowadzał się do innego kraju.

Wniosek

o zmianę zaskarżonego wyroku, poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu i zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz oskarżonego kosztów obrony z wyboru za obie instancje wg norm przepisanych.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek nie jest uzasadniony albowiem jak zostało bezspornie ustalone oskarżony posiadał w ustalonym czasie pistolet, na którego posiadanie wymagane jest zezwolenie. Nadto nie zachodzą w sprawie okoliczności wyłączające winę oskarżonego a przede wszystkim nie zostało przez Sąd I instancji stwierdzone, iż zachodzi usprawiedliwiona nieświadomość bezprawności.

3.2.

2. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, mające wpływ na treść rozstrzygnięcia, polegające na przyjęciu, że:

oskarżony stosując kryterium wzorowego obywatela przyjeżdżając w 2006 r. do Polski gdzie obowiązuje odmienny porządek prawny powinien powziąć wątpliwości co do legalności przywiezionej broni, tym bardziej, że jeszcze we W. pytała o to jego partnerka M. K., a tym samym działanie oskarżonego nie nastąpiło w warunkach usprawiedliwionej nieświadomości bezprawności czynu, o której mowa w art. 30 KK podczas gdy cały szereg okoliczności świadczy, że było zupełnie inaczej (zakup broni alarmowej we W. na długo przed przyjazdem do Polski; charakter samej broni jako typowy „straszak”, broń hukowa, o zaślepionej lufie, nie miotająca pocisków; wiedza i przekonanie oskarżonego, że tego typu broń w jego ojczystym kraju nie wymaga pozwolenia; przekonanie oskarżonego, że tożsame regulacje prawne są także w Polsce, która od 2004 r. jest członkiem UE; nieukrywanie broni w domu w Polsce, trzymanie jej w szufladzie, w miejscu ogólnie dostępnym; brak rozmowy z partnerką na temat legalności broni w Polsce; wiedza o przedmiotowej broni u G. G. - byłej policjantki i jej brak reakcji; wpływające na percepcję cudzoziemca odmienności kulturowe dotyczące systemu społeczno-prawnego, a także wcześniejszy brak kontaktów cudzoziemca z polskim systemem prawnym);

zabezpieczona u oskarżonego broń alarmowa jest bronią palną w rozumieniu ustawy z 21 maja 1999 r. o broni i amunicji mimo, że wylot lufy pistoletu był trwale zaślepiony i nie mógł tym samym poza efektem akustycznym (hałasem) wystrzelić jakiejkolwiek materii (substancji) na zewnątrz i razić cel w rozumieniu art. 7 ust. 3 ustawy a zatem nie zostały spełnione ustawowe warunki uznania tej broni alarmowej za broń palną a tym samym nie zostały zrealizowane znamiona zarzucanego oskarżonemu czynu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Dla wyjaśnienia ewentualnych wątpliwości dotyczących charakteru broni posiadanej przez oskarżonego Sąd Odwoławczy w postępowaniu odwoławczym dopuścił dowód z opinii biegłego, który miał się odnieść także do faktu, iż wylot lufy w przedmiotowym pistolecie jest trwale zabezpieczona (zaślepiony). Biegły w sposób nie budzący wątpliwości i jednoznaczny wskazał, iż przedmiotowy pistolet jest bronią palną alarmową, na której posiadanie zgodnie z przepisami ustawy z dnia 21 maja 1999 roku o broni i amunicji wymagane jest pozwolenie. Biegły w opinii stwierdził, iż zgodnie z konstrukcyjnie przyjętą zasadą działania jest to broń przeznaczona do alarmowania hukiem powodowanym wystrzałem naboju ślepego, co jest powodem do mylnego określania jej jako "pistolet hukowy". Natomiast fakt, że wylot „lufy” dowodowej broni jest trwale zabezpieczony (zaślepiony) nie ma wpływu na klasyfikację przedmiotu, albowiem posiada on zgodnie z treścią art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 21 maja 1999 roku o broni i amunicji (Dz. U. z 1999 r. nr 53 poz. 549, z póżn. zm) element zastępujący lufę z otworem odprowadzającym gazy powystrzałowe umieszczonym w górnej jego części, na zakończeniu komory nabojowej zdolnej pomieścić i przeznaczonej do odstrzelenia naboju alarmowego (ślepego) kal. 8 mm K. Ocena charakteru zabezpieczonego pistoletu w świetle opinii biegłych nie budzi dla Sądu Odwoławczego wątpliwości.

Sąd Odwoławczy popiera także w całości stanowisko Sądu I instancji, iż nie może usprawiedliwiać nieświadomości bezprawności nieznajomość prawa, jeżeli oskarżony nie starał się nawet zapoznać z obowiązującymi regulacjami. Nie może także oskarżony obarczać winą M. K. czy jej matki G. G. albowiem pistolet stanowił jego własność, a zatem to on - zwłaszcza z powodu przeprowadzki do innego kraju - powinien zadbać o ustalenie czy posiadanie pistoletu jest dozwolone bez zezwolenia. Oskarżony natomiast obowiązku tego zaniedbał i przez 11 lat nie poczynił żadnych kroków w celu ustalenia charakteru pistoletu a także nie dowiedział się czy na jego posiadanie konieczne jest zezwolenie.

Wniosek

o zmianę zaskarżonego wyroku, poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu i zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz oskarżonego kosztów obrony z wyboru za obie instancje wg norm przepisanych.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Okoliczności popełnienia przestępstwa przypisanego oskarżonemu nie budzą wątpliwości, zaś rodzaj broni oraz fakt, iż konieczne jest posiadanie na nią zezwolenia zostało ustalone w sposób nie budzący wątpliwości na podstawie opinii biegłego. Stan faktyczny sprawy nie budzi dla Sądu Odwoławczego wątpliwości.

1.OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

1.ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

całość wyroku

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Zaskarżone orzeczenie jest trafne. Organ prowadzący postępowanie dokonał właściwej oceny materiału dowodowego i była to ocena swobodna, dokonana w oparciu o całokształt materiału dowodowego oraz w świetle zasad logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego. Stan faktyczny został ustalony prawidłowo i nie sposób dopatrzyć się błędu przy jego ustalaniu. Sąd uwzględnił całokształt okoliczności, a uzasadnienie logicznie przekonuje do zajętego przez Sąd stanowiska oraz do poszczególnych rozstrzygnięć. Słusznie Sąd I instancji przypisał oskarżonemu popełnienie zarzucanego mu czynu.

Nie zasługuje także na uwzględnienie zarzut, iż zachodziła w sprawie okoliczność wyłączająca winę w postaci usprawiedliwionej nieświadomości bezprawności. Jeżeli oskarżony był nieświadomy konieczności posiadania zezwolenia na posiadanie pistoletu, to nie można tej nieświadomości uznać na usprawiedliwioną skoro nie podjął żadnych działań mających na celu ustalenie czy w Polsce (gdzie się przeprowadził) posiadanie takiego pistoletu jest dozwolone. Jak prawidłowo przyjął Sąd I instancji kierując się kryterium wzorowego obywatela, przywożąc pistolet do innego kraju oskarżony powinien podjąć choćby minimalne działania pozwalające mu na rozwianie wątpliwości co do charakteru posiadanej broni, lecz S. M. tego nie uczynił.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

1.Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

zasądzenie od oskarżonego S. M. na rzecz Skarbu Państwa kosztów procesu za postępowanie odwoławcze, w tym i opłatę za II Instancję.

1.PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok Sądu Rejonowego w Sanoku z dnia 18 września 2019 r. sygn. akt II K 166/18

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Agnieszka Łobaza
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Krośnie
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Wiesław Ruszała,  Jarosław Krysa
Data wytworzenia informacji: