Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 1829/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy Poznań-Grunwald i Jeżyce w Poznaniu z 2016-06-17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 czerwca 2016r.

Sąd Rejonowy Poznań – Grunwald i Jeżyce w Poznaniu

Wydział I Cywilny

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Magdalena Kociorska

Protokolant: prot. sąd. Anna Hatłas

po rozpoznaniu w dniu: 3 czerwca 2016r. w P.

na rozprawie

sprawy

z powództwa: S. K.

przeciwko: (...) SA z siedzibą w W.

o: zapłatę

I.  powództwo oddala,

II.  kosztami postępowania obciąża powódkę i z tego tytułu zasądza od S. K. na rzecz (...) SA z siedzibą w W. kwotę 2417zł.

SSR Magdalena Kociorska

UZASADNIENIE

Pozwem złożonym w dniu 4 grudnia 2015r. powódka S. K. wniosła o zasądzenie od pozwanego (...) SA z siedzibą w W. na swoją rzecz: kwoty 25.000zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 19 lutego 2015r. do dnia zapłaty tytułem zadośćuczynienia za krzywdę fizyczną i psychiczną, których powódka doznała w związku z wypadkiem z dnia 10 grudnia 2014r.; kwoty 905zł wraz z odsetkami liczonymi od dnia następującego po dniu otrzymania przez pozwanego odpisu pozwu do dnia zapłaty tytułem odszkodowania za poniesiony prze powódkę koszt rehabilitacji; kwoty 1.310zł wraz z odsetkami liczonymi od dnia następującego po dniu otrzymania przez pozwanego odpisu pozwu do dnia zapłaty tytułem odszkodowania za poniesiony przez powódkę koszt leczenia stomatologicznego; kwoty 345,62zł wraz z odsetkami liczonymi od dnia następującego po dniu otrzymania przez pozwanego odpisu pozwu do dnia zapłaty tytułem odszkodowania za poniesiony przez powódkę koszt leczenia. Jednocześnie powódka wniosła o zasądzenie od pozwanego na swoją rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Uzasadniając powyższe żądanie pełnomocnik powódki podał, że w dniu 10 grudnia 2014r. około godz. 16 powódka poślizgnęła się na bardzo śliskim, oszronionym chodniku, znajdującym się pomiędzy klatkami nr 18 i 20 przy ul. (...) na Os. (...) w P. i upadła uderzając prawą ręką oraz głową o krawężnik chodnika. Na skutek zdarzenia powódka doznała urazu głowy (złamania zęba 22, wargi górnej oraz nosa), złamania nasady dalszej kości promieniowej prawej oraz ogólnych obrażeń ciała. Pełnomocnik powódki opisał szczegółowo zakres obrażeń odniesionych przez powódkę, proces jej leczenia i rehabilitacji, odczucia powódki związane ze skutkami zdarzenia oraz aktualny stan zdrowia. W dalszej kolejności pełnomocnik powódki wskazał, że w dniu 16 grudnia 2014r. powódka wystosowała pismo do Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w P. zgłaszając szkodę na osobie związaną z jej wypadkiem z dnia 10 grudnia 2014r. W odpowiedzi, pismem z dnia 17 grudnia 2014r. Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w P. przekazała sprawę pozwanemu, jako swojemu ubezpieczycielowi. Decyzją z dnia 19 lutego 2015r. pozwany odmówił wypłaty świadczenia odszkodowawczego z uwagi na brak odpowiedzialności ubezpieczonego za przedmiotowe zdarzenie. Uzasadniając decyzję pozwany podał, że brak jest zawinionego działania Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w P., a przedmiotowe zdarzenie należy uznać za nieszczęśliwy wypadek. Pełnomocnik powódki wskazał, że teren pomiędzy klatkami nr 18 i 20 przy ul. (...) na os. (...) nie był w dniu wypadku odśnieżony ani posypany czynnikami antypoślizgowymi. Miejsce wypadku było ośnieżone oraz śliskie. W związku z powyższym, w ocenie pełnomocnika powódki, pozwany ponosi odpowiedzialność za wypadek, któremu uległa powódka, w oparciu o przepis art. 415 k.c. Pełnomocnik powódki wskazał, że zgodnie z art. 20 ust. 4 ustawy o drogach publicznych do zarządcy drogi należy m.in. należyte utrzymanie nawierzchni dróg i chodników. Wobec powyższego pozwany winien zadbać o stan nawierzchni chodnika, na którym powódka uległa wypadkowi oraz zapewnić bezpieczeństwo innym użytkownikom. W ocenie pełnomocnika powódki nie budzi wątpliwości, że Spółdzielnia, jako zarządca przedmiotowego chodnika, nie wywiązała się z obowiązku utrzymania jego należytego stanu. Uchybienie przewidzianego przez prawo obowiązku we wskazanym zakresie stanowi czyn niedozwolony, co uzasadnia roszczenie powódki oparte na art. 415 k.c. Tym samym zasadne jest domaganie się od pozwanego zapłaty zadośćuczynienia za krzywdę psychiczną i fizyczną, jakiej doznała powódka w związku z przedmiotowym zdarzeniem oraz odszkodowania za poniesione koszty leczenia i rehabilitacji.

W odpowiedzi na pozew złożonej w dniu 22 lutego 2016r. pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości, a także o zasądzenie od powódki na swoją rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Uzasadniając powyższe stanowisko pełnomocnik pozwanego podniósł, że w jego ocenie żądanie przez powódkę odszkodowania oraz zadośćuczynienia jest nieuzasadnione. Powództwo powinno zostać oddalone w całości przede wszystkim z uwagi na brak odpowiedzialności SM (...) za zdarzenie z 10 grudnia 2014r., a tym samym brak odpowiedzialności pozwanego jako ubezpieczyciela. Zgodnie z art. 415 k.c., aby można było w ogóle przyznać odszkodowanie za szkodę lub zadośćuczynienie pieniężne za doznaną krzywdę w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, konieczne jest spowodowanie ich czynem niedozwolonym, przy czym okoliczność tę winna wykazać strona powodowa. Przesłankami warunkującymi zasadność roszczeń objętych żądaniem pozwu są: zawinione zaniedbanie SM (...) w zakresie tzw. zimowego utrzymania miejsca zdarzenia, szkoda i krzywda S. K. oraz adekwatny związek przyczynowy pomiędzy zawinionym zaniedbaniem a doznaną przez powódkę szkodą oraz krzywdą, które powinny zostać łącznie wykazane i udowodnione przez stronę powodową. Pełnomocnik pozwanego wskazał, że wbrew twierdzeniom strony powodowej SM (...) nie dopuściła się zawinionego zaniedbania w zakresie uprzątnięcia śniegu z chodnika przy ul. (...) w P.. Odnosząc się do powoływanego przez powódkę art. 20 pkt 4 ustawy z dnia 21 marca 1985r. o drogach publicznych pełnomocnik pozwanego wskazał, że przepis ten nie znajduje zastosowania, albowiem SM (...) nie jest zarządcą drogi, ale użytkownikiem wieczystym terenu, na którym posadowiony jest budynek położony przy ul. (...) w P., wchodzący w skład zasobów Osiedla im. K. w P.. W związku z tym w zakresie obowiązku utrzymania stanu chodników zastosowanie powinien mieć art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 13 września 1996r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, zgodnie z którym właściciele nieruchomości zapewniają utrzymanie porządku, czystości poprzez uprzątnięcie błota, śniegu, lodu i innych zanieczyszczeń z chodników położonych wzdłuż nieruchomości, przy czym za taki chodnik uznaje się wydzieloną część drogi publicznej służącą do ruchu pieszego położoną bezpośrednio przy granicy nieruchomości. Właściciel nieruchomości nie jest obowiązany do uprzątnięcia chodnika, na którym jest dopuszczony płatny postój lub parkowanie pojazdów samochodowych. Pełnomocnik pozwanego podniósł, że przyczyną wypadku z dnia 10 grudnia 2014r. nie mogło być zawinione zaniedbanie SM (...) w zakresie odśnieżania i nieposypania chodnika czynnikami antypoślizgowymi, gdyż w dniu zdarzenia, zgodnie ze szczegółowymi (zarówno co do miejsca jak i czasu występowania) historycznymi danymi przedstawianymi na portalach meteorologicznych, pierwsze, lekkie opady śniegu pojawiły się w tym dniu dopiero ok. godziny 17:00. Powódka wskazuje, że wypadek miał miejsc o godz. 16:00. Temperatura w dniu wypadku utrzymywała się na poziomie +1ºC. Również w poprzednich dniach nie występowały opady śniegu. Pełnomocnik pozwanego wskazał, że załączone do odpowiedzi na pozew dane meteorologiczne ustalone zostały dla stacji pogodowej P. Ł., znajdującej się w odległości około 4 km od miejsca zdarzenia. W dniu wypadku wszystkie ciągi komunikacyjne były bezpieczne dla przechodniów, szare i suche na całej szerokości, umożliwiające pieszym bezkolizyjną komunikację. Dokumentacja zdjęciowa dostarczona przez powódkę w trakcie postępowania szkodowego, przedstawiająca stan faktyczny miejsca wypadku powódki, potwierdza powyższe twierdzenia pozwanego w zakresie nie tylko dobrego, bez jakichkolwiek uszkodzeń stanu technicznego schodów jak i chodnika, ale również braku śladów zalegającego śniegu, szronu, lodu czy też nawet mokrej powierzchni - schody i chodnik były w chwili zdarzenia całkowicie suche. Również zdjęcie wykonane w dniu 11 grudnia 2014r. nie wskazuje na jakiekolwiek zaniedbania SM (...) w zakresie zimowego utrzymania ciągów pieszych. Wobec braku zalegania na chodniku przy ul. (...) w P. błota, śniegu, lodu czy innych zanieczyszczeń w dniu 10 grudnia 2014r., SM (...) nie naruszyła art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, a tym bardziej art. 20 ust. 4 ustawy z dnia 21 marca 1985r. o drogach publicznych, a tym samym nie ponosi winy za wypadek powódki w rozumieniu art. 415 k.c. Pełnomocnik pozwanego podkreślił także, że przy normalnych warunkach pogodowych gospodarz domu rozpoczyna sprzątanie rano o godz. 5:00. Jeśli natomiast wymagają tego warunki pogodowe (np. pada śnieg), gospodarz domu sprawdza teren, a w razie konieczności wykonuje prace porządkowe, co godzinę w zależności od potrzeb. Powyższa procedura została dochowana również w dniu 10 grudnia 2014r. tj. gospodarz domu uprzątnął teren we wczesnych godzinach porannych, zaś przynajmniej do godziny 16:00 nie istniała potrzeba wykonywania dalszych, dodatkowych czynności porządkowych z uwagi na dobre warunki atmosferyczne. Tym samym SM (...) podjęła wszelkie możliwe działania zmierzające do prawidłowego utrzymania ciągów komunikacyjnych w stanie zapewniającym bezpieczne poruszanie się pieszych, przez co wykazała należytą staranność w dbałości o stan chodnika przy ul. (...). SM (...) nie ponosi więc odpowiedzialności za wypadek powódki. Z ostrożności procesowej pełnomocnik pozwanego podniósł, że odpowiedzialność Spółdzielni nie ma charakteru odpowiedzialności absolutnej opartej na zasadzie ryzyka, a jedynie może ona ponosić odpowiedzialność na zasadzie winy. Biorąc pod uwagę powyższe, również pozwany nie ponosi odpowiedzialności cywilnej za przedmiotowe zdarzenie tj. upadek powódki na chodniku przy ul. (...), który stanowił jedynie nieszczęśliwy wypadek. Wypadek z dnia 10 grudnia 2014r. nie może zostać objęty ochroną ubezpieczeniową w ramach zawartej pomiędzy pozwanym a SM (...) umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej. Ostatecznie pełnomocnik pozwanego oświadczył, że przyczyn zdarzenia z dnia 10 grudnia 2014r. można upatrywać wyłącznie w okolicznościach, za które SM (...) nie ponosi odpowiedzialności, a którymi pozostają w szczególności nieostrożność powódki i możliwość przyczynienia się przez nią do powstania szkody w całości, a także w okolicznościach niezależnych i niezawinionych przez strony. Powódka jest osobą starszą- w dniu zdarzenia miała 63 lata. Przy pokonywaniu schodów i licznych krawężników powinna więc była, biorąc pod uwagę swój wiek, zachować szczególną ostrożność i staranność. Do wypadku doszło porą zimową o godz. 16:00. W tym dniu zachód słońca miał miejsce o godz. 15:39, w związku z czym w chwili upadku powódki ze schodów z całą pewnością panował już mrok. Poszczególne stopnie, krawężniki i nierówności podłoża mogły więc nie zostać zauważone przez powódkę. Z ostrożności procesowej pełnomocnik pozwanego zakwestionował roszczenie powódki co do wysokości.

Na rozprawie w dniu 3 czerwca 2016r. pełnomocnik powódki wniósł o wydania wyroku wstępnego dotyczącego zasady odpowiedzialności pozwanego.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 10 grudnia 2014r. około godz. 16:00 powódka S. K. wracała z pracy wraz z mężem B. K.. Powódka wysiadła z samochodu i udała się do mieszkania położonego w P. na Os. (...) przy ul. (...). Mąż powódki odjechał celem zaparkowania samochodu w garażu.

W bloku nr 18 przy ul. (...) zlokalizowane jest przejście pomiędzy klatkami schodowymi o numerach 18 i 20. Przejście wyłożone jest płytami chodnikowymi i zakończone trzema stopniami prowadzącymi w dół.

Przechodząc chodnikiem pomiędzy klatkami schodowymi o numerach 18 i 20 powódka upadła na schodach - na środkowym stopniu - uderzając prawą ręką i głową o krawężnik chodnika. Na skutek zdarzenia u powódki doszło do ogólnego potłuczenia, złamania prawej ręki oraz do urazu głowy (zębów, warg i nosa). Natychmiastowej pomocy powódce udzielił sąsiad W. P..

Okoliczności bezsporne, ponadto: fotografie - k. 24-25, oświadczenie powypadkowe - k. 28-29, karta wypadku w drodze z pracy nr (...) - k. 30-32, zeznania świadka M. N. - k. 248-249, zeznania świadka W. P. - k. 250-251, zeznania świadka B. K. - k. 251-254, zeznania świadka J. K. - k. 254-255

W okresie od 5 do 9 grudnia 2010r. w P. nie było opadów śniegu.

W dniu 10 grudnia 2014r. o godz. 16:00 na terenie P. temperatura powietrza wynosiła 1ºC.

W momencie wysiadania powódki z samochodu panował zmierzch i zaczął prószyć lekki śnieg. Na chodniku, na którym doszło do zdarzenia, nie zalegała warstwa śniegu.

Do wody: historia pogody - k. 156-179, 183-187, fotografie - k. 188-189, zeznania świadka W. P. - k. 250-251, zeznania świadka B. K. - k. 251-254

W okresie od 1 maja 2014r. do 30 kwietnia 2015r. Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w P. objęta była w pozwanym zakładzie ubezpieczeń ochroną ubezpieczeniową od odpowiedzialności cywilnej za szkody osobowe i rzeczowe wyrządzone osobom trzecim w związku z prowadzoną działalnością w zakresie zarządzania nieruchomością lub posiadanym mieniem (polisa nr (...)).

Zgodnie z §2 pkt 86 lit. b Ogólnych Warunków Ubezpieczenia pod pojęciem zdarzenia ubezpieczeniowego w ubezpieczeniu odpowiedzialności cywilnej należy rozumieć działanie lub zaniechanie ubezpieczonego stanowiące czyn niedozwolony, z którego wynikła szkoda rzeczowa lub osobowa, w zakresie określonym w OWU.

Według § 3 ust. 5 OWU ochroną ubezpieczeniową objęte są szkody osobowe lub szkody rzeczowe w ubezpieczonym mieniu, powstałe w miejscu ubezpieczenia wskazanym w umowie ubezpieczenia i w okresie ubezpieczenia, jeżeli ich bezpośrednią przyczyną było zdarzenie ubezpieczeniowe objęte umową ubezpieczenia, z wyjątkiem szkód wyszczególnionych w § 4 ust. 1.

Zgodnie z § 20 ust. 2 i 4 OWU ubezpieczyciel obejmował ochroną szkody rzeczowe i osobowe powstałe w okresie ubezpieczenia, w miejscu ubezpieczenia wskazanym w umowie ubezpieczenia lub wykazach ubezpieczonych lokalizacji z tytułu roszczeń o charakterze cywilnoprawnym, jeżeli w związku ze szkodą osobową lub rzeczową powstałą w okresie trwania umowy ubezpieczenia jest on zobowiązany w myśl przepisów prawa do naprawienia osobie trzeciej poniesionej przez nią szkody.

D. d y : polisa nr (...) - k. 180-182, OWU pozwanego - k. 190-218

Pismem z dnia 16 grudnia 2014r. powódka poinformowała Zarząd Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w P. o zaistnieniu w dniu 10 grudnia 2014r. przedmiotowego wypadku. Powódka zwróciła się do SM (...) o podanie numeru polisy ubezpieczeniowej, a także uprzedziła, że po zakończeniu leczenia będzie ubiegała się od odszkodowanie.

Pismem z dnia 17 grudnia 2014r. SM (...) przekazała sprawę do pozwanego Towarzystwa (...) SA.

Pismem z dnia 13 stycznia 2015r. pozwany poinformował powódkę o otrzymanym zgłoszeniu i jego rejestracji, a nadto wezwał do przesłania dodatkowych dokumentów. Powódka uczyniła zadość temu wezwaniu pismem z dnia 27 stycznia 2015r.

Decyzją z dnia 19 lutego 2015r. pozwany odmówił przyjęcia odpowiedzialności za zdarzenie z dnia 10 grudnia 2014r. Pozwany wskazał, że wyjaśnienia złożone przez SM (...) nie potwierdzają, aby do upadku powódki doszło w wyniku nieprawidłowego działania bądź zaniechania ubezpieczonego. W dniu zdarzenia o godz. 16:00 temperatura wynosiła około 1ºC i nie było opadów. Wszystkie ciągi komunikacyjne były bezpieczne i suche. Drobne opady śniegu rozpoczęły się około godz. 17:00.

D. o d y : pismo powódki z 16 grudnia 2014 r. - k. 16-17, pismo SM (...) z 17 grudnia 2014 r. - k. 18, pismo pozwanego z 13 stycznia 2015 r. - k. 19, pismo powódki z 27 stycznia 2015 r. - k. 20, decyzja pozwanego z 19 lutego 2015 r. - k. 22-23

Sąd ustalił stan faktyczny niniejszej sprawy na podstawie wskazanych powyżej dowodów w postaci dokumentów oraz zeznań świadków. W tym miejscu wskazać należy, że Sąd wziął pod uwagę materiał dowodowy zebrany w sprawie tylko w zakresie istotnym dla rozstrzygnięcia kwestii odpowiedzialności odszkodowawczej pozwanego co do zasady.

Sąd uznał za wiarygodne dokumenty zgromadzone w toku postępowania, albowiem ich autentyczność i wiarygodność nie była kwestionowana przez żadną ze stron, a Sąd nie znalazł ku temu podstaw z urzędu.

Sąd nie znalazł również jakichkolwiek podstaw, by odmówić wiarygodności zeznaniom świadków M. N., W. P., B. K., J. K. i J. B..

Sąd Rejonowy zważył , co następuje:

W niniejszym postępowaniu powódka S. K. domagała się zasądzenia od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. zadośćuczynienia za krzywdę doznaną w wyniku wypadku z dnia 10 grudnia 2014r. oraz odszkodowania w postaci zwrotu kosztów leczenia. Pozwany zakwestionował roszczenie powódki zarówno co do zasady jak i wysokości, wskazując w pierwszej kolejności na brak podstaw do przypisania odpowiedzialności za wypadek ubezpieczonej Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w P..

Zgodnie z art. 822 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Natomiast zgodnie z §4 powyższego przepisu uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela.

Dla odpowiedzialności ubezpieczyciela niezbędne jest więc wykazanie odpowiedzialności ubezpieczonego podmiotu za skutki zdarzenia wywołującego szkodę.

Powódka wywodziła swoje roszczenie z treści art. 415 k.c., zgodnie z którym kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia. Do stwierdzenia istnienia odpowiedzialności sprawcy konieczne jest więc łączne wystąpienie następujących przesłanek:

- powstanie szkody,

- działanie lub zaniechanie, z którym ustawa wiąże obowiązek odszkodowawczy,

- związek przyczynowy pomiędzy szkodą a działaniem lub zaniechaniem sprawcy.

Działanie lub zaniechanie podmiotu, które stanowi przesłankę odpowiedzialności odszkodowawczej, może być nie tylko działaniem o charakterze umyślnym, ale także być wynikiem nie dochowania należytej staranności, wymaganej w danych okolicznościach.

W sprawie bezspornym pozostawało, że w dniu 10 grudnia 2014r. powódka, przechodząc przez przejście w budynku położonym w P. przy ul. (...), a zlokalizowanym pomiędzy klatkami schodowymi 18 i 20, przewróciła się na drugim z trzech stopni prowadzących w dół i upadając uderzyła prawą ręką i głową o krawężnik chodnika. Nie było również pomiędzy stronami sporu, że na skutek tego zdarzenia powódka doznała szeregu obrażeń, w tym złamania ręki oraz urazów głowy, w szczególności zębów.

Pozwany kwestionował możliwość przypisania ubezpieczonemu odpowiedzialności za przedmiotowy wypadek.

Uzasadniając roszczenie powódka wskazywała, że w dniu zdarzenia chodnik, na którym doszło do wypadku, nie był odśnieżony ani posypany czynnikami antypoślizgowymi. Z uwagi na powyższe nawierzchnia chodnika była śliska, co w ocenie strony powodowej stało się bezpośrednią przyczyną zdarzenia z dnia 10 grudnia 2014r.

Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 13 września 1996r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (t.j. Dz. U. z 2016r., poz. 250) właściciele nieruchomości zapewniają utrzymanie czystości i porządku m.in. przez uprzątnięcie błota, śniegu, lodu i innych zanieczyszczeń z chodników położonych wzdłuż nieruchomości, przy czym za taki chodnik uznaje się wydzieloną część drogi publicznej służącą dla ruchu pieszego położoną bezpośrednio przy granicy nieruchomości; właściciel nieruchomości nie jest obowiązany do uprzątnięcia chodnika, na którym jest dopuszczony płatny postój lub parkowanie pojazdów samochodowych. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o właścicielach nieruchomości, należy przez to rozumieć także współwłaścicieli, użytkowników wieczystych oraz jednostki organizacyjne i osoby posiadające nieruchomości w zarządzie lub użytkowaniu, a także inne podmioty władające nieruchomością.

W ocenie Sądu powódka nie wykazała, aby SM (...) dopuściła się jakichkolwiek zaniedbań w realizacji obowiązków wynikających z cytowanego art. 5 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, a pozostających w bezpośrednim związku ze zdarzeniem z dnia 10 grudnia 2014r. Z przeprowadzonego postępowania dowodowego wynika, że w dniach poprzedzających wypadek nie było żadnych opadów śniegu. Nie sposób zatem uznać, aby na chodniku przy budynku nr (...) zalegał kilkudniowy śnieg. Brak jest również podstaw do przyjęcia, że miejsce wypadku było oblodzone. Wskazać przy tym należy, że przedłożone przez stronę pozwaną dokumenty wskazują, iż w momencie zdarzenia panowała temperatura dodatnia.

Z ustalonego stanu faktycznego wynika, że w dniu 10 grudnia 2014r. prószył lekki śnieg. Opady rozpoczęły się jednak dopiero bezpośrednio przed upadkiem powódki - po opuszczeniu przez nią samochodu. Uwzględniając fakt, że opady śniegu nie były intensywne, co wynika także z zeznań świadków W. P. i B. K., a także, iż tego dnia nie panował silny mróz, na podstawie samego doświadczenia życiowego można wywnioskować, iż brak jest możliwości, aby w przeciągu kilku minut na powierzchni wytworzyła się śliska warstwa śniegu stwarzająca niebezpieczeństwo dla przechodniów. Powyższe nie wynika również z przedłożonej dokumentacji fotograficznej, w szczególności tej pochodzącej z dnia 10 grudnia 2014r. Nie widać na nich żadnych pozostałości opadów atmosferycznych czy innych zanieczyszczeń, które wymagałyby uprzątnięcia.

W ocenie Sądu cytowany art. 5 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach nie oznacza, że właściciel nieruchomości ponosi absolutną i niczym nie ograniczoną odpowiedzialność za wszelkie skutki zdarzeń, które powstały na terenie jego nieruchomości. Ma on natomiast obowiązek zachowania należytej w danych okolicznościach staranności i utrzymania nieruchomości (w tym ciągów pieszych) w należytym stanie, stosowanie do okoliczności. Przede wszystkim obowiązkiem właściciela nieruchomości jest usunięcie wszelkich przedmiotów czy substancji, które zagrażają bezpieczeństwu i porządkowi (śnieg, lód, błoto). Nierealne jest jednak oczekiwanie od właściciela nieruchomości, aby był on w stanie zapobiec wszystkim możliwym zdarzeniom, które mogą wystąpić się na terenie jego nieruchomości.

Jak wynika z ustaleń faktycznych, w chwili wypadku powódki na chodniku nie zalegały ani pozostałości opadów, ani inne substancje czy przedmioty stanowiące zagrożenie dla bezpieczeństwa. Nie zostało wykazane, aby do wypadku powódki doszło na skutek niezachowania przez Spółdzielnię nienależytej staranności. W ocenie Sądu nie można domagać się od właściciela nieruchomości, aby zaczął on usuwać padający śnieg już w chwili rozpoczęcia opadu. Z ustalonego stanu faktycznego nie wynika przy tym, aby jakiekolwiek pozostałości opadu śniegu, który miał miejsce w dniu 10 grudnia 2014r., zalegały na chodniku w miejscu upadki powódki. Opad ten był zresztą najprawdopodobniej pierwszym opadem śniegu ówczesnej zimy.

W ocenie Sądu powyższe okoliczności nie pozwalają na przypisanie SM (...) w P., a co za tym idzie - także pozwanemu, odpowiedzialności za skutki wypadku z dnia 10 grudnia 2014r. Powódka nie wykazała, aby SM (...) dopuściła się jakichkolwiek zaniechań w zakresie nałożonych na nią obowiązków ani by swoim zachowaniem doprowadziła do powstania warunków stwarzających niebezpieczeństwo dla pieszych, a w konsekwencji do wypadku, wskutek którego obrażeń doznała powódka.

Mając powyższe na uwadze Sąd powództwo oddalił.

Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania znajduje podstawę prawną w treści art. 98§1 i §3 w związku z art. 99 kpc. Strona przegrywająca sprawę zobowiązana jest zwrócić stronie przeciwnej, na jej żądanie, koszty niezbędne do celowego dochodzenia jej praw bądź celowej obrony. W niniejszej sprawie powództwo zostało oddalone w całości, zatem Sąd obciążył kosztami postępowania powódkę.

Koszty poniesione przez pozwanego wyniosły łącznie 2.417 zł, w tym 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz 2.400 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego (zgodnie z §6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu – t.j. Dz. U. z 2013r., poz. 461)

SSR Magdalena Kociorska

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Justyna Włoszyńska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy Poznań-Grunwald i Jeżyce w Poznaniu
Osoba, która wytworzyła informację:  Magdalena Kociorska
Data wytworzenia informacji: