Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 lipca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu IV Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Dariusz Śliwiński (spr.)

Sędziowie: SSO Małgorzata Winkler – Galicka

SSR Łukasz Kalawski

Protokolant apl. radc. D. K.

przy udziale A. D. Prokuratora Prokuratury Rejonowej del. do Prokuratury Okręgowej po rozpoznaniu w dniu 29 lipca 2014 r.

sprawy B. J.

skazanego wyrokiem łącznym

na skutek apelacji, wniesionej przez skazanego

od wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Pile

z dnia 21 maja 2014 r. sygn. akt II K 42/14

1. Utrzymuje zaskarżony wyrok w mocy, uznając apelację za oczywiście bezzasadną,

2. Zwalnia skazanego od obowiązku zwrotu Skarbowi Państwa kosztów postępowania za postępowanie odwoławcze.

SSR Łukasz Kalawski SSO Dariusz Śliwiński SSO Małgorzata Winkler–Galicka

UZASADNIENIE

Skazany B. J. wniósł o wydanie wyroku łącznego obejmującego sprawy prawomocnie zakończone wyrokami:

I.  Sądu Rejonowego w Chodzieży z dnia 18 lipca 2005 r. w sprawie VI K 330/05 za przestępstwo z art. 291 § 1 kk popełnione w dniu 15 kwietnia 2005 r. na karę 4 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem świadczenia nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie,

II.  Sądu Rejonowego w Chodzieży Zamiejscowy Wydział Grodzki w W. z dnia 25 września 2006 r. w sprawie K 115/06 za przestępstwo z art. 178a § 1 kk popełnione w dniu 23 lipca 2006 r. na karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych po 20 złotych; nadto orzeczono środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 1 roku,

III.  Sądu Rejonowego w Chodzieży z dnia 29 września 2009 r. w sprawie II K 116/08 za przestępstwa:

a.  z art. 279 § 1 kk i art. 279 § 1 kk i art. 13 § 2 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 91 § 1 kk popełnione w nocy 27/28 maja 2004 r. oraz w dniu 28 maja 2004 r. na karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych po 10 złotych,

b.  z art. 278 § 1 kk popełnione w nocy 27/28 maja 2004 r. na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 20 stawek dziennych po 10 złotych,

powyższe kary pozbawienia wolności i grzywny połączono i orzeczono karę łączną 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat tytułem próby oraz karę łączną 60 stawek dziennych grzywny po 10 złotych,

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Wągrowcu VII Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w C. z dnia 26 lutego 2013 r. zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności.

IV.  Sądu Rejonowego w Pile z dnia 30 października 2009 r. w sprawie II K 296/09 za przestępstwo z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 283 kk popełnione w dniu 21 grudnia 2008 r. na karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych po 20 złotych,

V.  Sądu Rejonowego w Chodzieży z dnia 11 lutego 2010 r. w sprawie II K 812/09 za przestępstwo z art. 160 § 1 kk popełnione w dniu 17 sierpnia 2009 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat tytułem próby oraz karę grzywny w wysokości 60 stawek dziennych po 10 złotych,

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Chodzieży z dnia 17 czerwca 2013 r. zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności.

VI.  A. B.-T. z dnia 05 marca 2010 r. w sprawie (286 Ds) 94 Js (...) (37/10),

VII.  Sądu Rejonowego w Chodzieży z dnia 13 czerwca 2012 r. w sprawie II K 347/12 za przestępstwa:

a.  z art. 278 § 1 kk i art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk popełnione w dniu 13 sierpnia 2011 r. na karę 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności,

b.  z art. 278 § 1 kk i art. 275 § 1 kk i art. 276 kk w zw. z art. 11 § 2 kk popełnione w dniu 6 lutego 2012 r. na karę 4 miesiące pozbawienia wolności,

c.  z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk popełnione w okresie od 17 do 19 lutego 2011 r. oraz w dniu 30 maja 2011 r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności,

powyższe kary pozbawienia wolności połączono i wymierzono karę łączną 1 roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat tytułem próby,

VIII.  Sądu Rejonowego w Chodzieży z dnia 31 lipca 2012 r. w sprawie II K 439/12 za przestępstwo z art. 279 § 1 kk popełnione w nocy z 30 września na 1 października 2009 r. na karę 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat tytułem próby oraz karę grzywny w wysokości 70 stawek dziennych po 10 złotych,

IX.  Sądu Rejonowego w Pile z dnia 17 października 2012 r. w sprawie II K 811/12 za przestępstwa z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk popełnione w dniach 21 stycznia 2012 r. oraz 9 lutego 2012 r. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności,

Wyrokiem z dnia 21 maja 2014 r. Sąd Rejonowy w Pile sprawie sygn. akt II K 42/14:

1.  Na podstawie art. 575 § 1 kpk rozwiązał węzeł kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Chodzieży z dnia 29 września 2009 r. wydanej w sprawie o sygn. akt II K 116/08.

2.  Na podstawie art. 575 § 1 kpk rozwiązał węzeł kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Chodzieży z dnia 13 czerwca 2012 r. wydanej w sprawie o sygn. akt II K 347/12.

3.  Na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk i art. 87 kk oraz art. 569 § 1 kpk orzeczone wyrokami wskazanymi w punktach I i III kary ograniczenia wolności i pozbawienia wolności połączył i orzekł karę łączną 1 roku i 5 miesięcy pozbawienia wolności.

4.  Na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk oraz art. 569 § 1 kpk orzeczone wyrokami wskazanymi w punktach V i VIII kary pozbawienia wolności połączył i orzekł karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

5.  Na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk oraz art. 569 § 1 kpk orzeczone wyrokami wskazanymi w punktach VII i IX kary pozbawienia wolności połączył i orzekł karę łączną 2 lata i 2 miesiące pozbawienia wolności.

6.  Na podstawie art. 572 kpk w pozostałym zakresie umorzył postępowanie.

7.  Na podstawie art. 577 kpk. na poczet wymierzonej w pkt 5 kary łącznej pozbawienia wolności zaliczył okres zatrzymania w sprawie II K 811/12 Sądu Rejonowego w Pile od dnia 9 lutego 2012 r. do dnia 10 lutego 2012 r.

8.  Określenie początku i końca odbywania przez skazanego kary łącznej pozbawienia wolności pozostawił administracji zakładu karnego.

9.  Na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolnił skazanego w całości od ponoszenia kosztów sądowych.

Apelację od powyższego wyroku wniósł skazany zarzucając naruszenie art. 85 i art. 86 § 1 kk oraz art. 572 kpk poprzez wymierzenie w punktach 3, 4 i 5 kar łącznych bez zastosowania zasady pełnej absorpcji.

W konkluzji skazany wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez obniżenie orzeczonych wobec niego kar łącznych:

- w pkt 3 do 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności,

- w pkt 4 do 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności,

- w pkt 5 do 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja skazanego okazała się oczywiście bezzasadna i nie zasługiwała na uwzględnienie.

Na wstępie należy zauważyć, że apelacja jest oczywiście bezzasadna, jeżeli w sposób oczywisty brak jest wątpliwości, co do tego, że w sprawie nie wystąpiły uchybienia określone w art. 438 kpk oraz art. 439 kpk, a nadto nie zachodzi przesłanka z art. 440 kpk.

Apelacją oczywiście bezzasadną jest taka, której bezpodstawność, niezasadność nie budzi wątpliwości. Zasadność (lub jej brak) apelacji wiązać należy bowiem z oceną trafności uchybień, jakie w apelacji zostały wskazane.

Wskazane powyżej okoliczności uzasadniające określenie przedmiotowej apelacji za oczywiście bezzasadną niewątpliwie zachodziły w niniejszej sprawie. Dokonując oceny w tym zakresie Sąd Odwoławczy posiłkował się orzecznictwem i poglądami doktryny wypracowanymi na gruncie art. 535 § 2 k.p.k. (vide: F. Prusak „Komentarz do kodeksu postępowania karnego” Wyd. Prawnicze W-wa 1999 s. 1446 teza 17, P. Hofmański „Kodeks postępowania karnego, komentarz” Wyd. C. H. Beck W-wa 1999 s. 857 teza 9, W. Grzeszczyk „Oczywista bezzasadność kasacji w świetle orzecznictwa Sądu Najwyższego” publ. Prok. i Pr. 2002/11/153- t.1, R. Stefański „Rozpoznawanie kasacji na posiedzeniu” Prok. I Pr. 2001/2/62 t.2, S. Zabłocki „Kodeks postępowania karnego Komentarz” pod redakcją Z. Gostyńskiego Wyd. ABC 002/11/153 W-wa 1998 tom II).

Uzasadnienie wyroku odpowiada wymogom art. 424 § 1 k.p.k. i pozwala w pełni na kontrolę prawidłowości rozstrzygnięcia przez Sąd odwoławczy.

Przechodząc natomiast do istoty rozważań w sprawie, w pierwszym rzędzie należy zauważyć, że zgodnie z art. 565 § 1 kpk wyrok łączny może zapaść, gdy zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej wymienione w art. 85 kk w stosunku do osoby prawomocnie skazanej wyrokami różnych sądów. Te warunki to:

1.  popełnienie przez sprawcę dwu albo więcej przestępstw,

2.  popełnienie ich zanim zapadł pierwszy, choćby nieprawomocny wyrok co do któregokolwiek z tych przestępstw,

wymierzenie za te przestępstwa kar tego samego rodzaju albo podlegających łączeniu.

Rozstrzygnięcie Sądu Rejonowego w zakresie tego, iż spośród kar jednostkowych zapadłych przeciwko skazanemu połączeniu podlegały kara ograniczenia wolności i kara pozbawienia wolności wymierzone mu wyrokami opisanymi w pkt I i III części wstępnej wyroku łącznego – pierwsza kara łączna, a także kary pozbawienia wolności wymierzone mu wyrokami opisanymi w pkt V i VII części wstępnej wyroku łącznego – druga kara łączna, jak również kary pozbawienia wolności opisane w pkt VII i IX części wstępnej wyroku łącznego – trzecia kara łączna, było prawidłowe.

Skazany nie kwestionował trafności orzeczenia w tym zakresie. Również Sąd Okręgowy działając z urzędu nie dopatrzył się w tym zakresie żadnych błędów Sądu I instancji. Jego zastrzeżenia dotyczyły natomiast wymiaru orzeczonych wobec niego kar łącznych pozbawienia wolności. W tym zakresie skazany postulował wymierzenie mu wszystkich kar łącznych z zastosowaniem zasady pełnej absorpcji. Jednakże, wbrew jego zapatrywaniom, związki przedmiotowo-podmiotowe skazań objętych poszczególnymi karami łącznymi nie uzasadniały ukształtowanie tychże kar w wymiarze najbardziej korzystnym dla skazanego. Warto zaznaczyć utrwalony w orzecznictwie i doktrynie pogląd, iż zastosowanie zasady pełnej absorpcji możliwe jest w szczególnie uzasadnionych przypadkach, a ponadto kara łączna nie może być uznana jako instytucja premiująca wielokrotnych przestępców.

Jeżeli chodzi o pierwsza karę łączną Sąd Rejonowy był władny orzec ją w wymiarze od 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności do 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności. Wszystkie z przypisanych oskarżonemu czynów w skazaniach objętych wyrokami z punktów I i III części wstępnej wyroku łącznego godziny w mienie, jednakże uwzględniwszy czas ich popełnienia nie sposób uznać, iż zachodziły warunki do wymierzenia skazanemu kary łącznej z zastosowaniem zasady pełnej absorpcji. Co prawda dwóch spośród tych czynów skazany dopuścił się w tej samej dacie, tj. w nocy z 27 na 28 maja 2004 r., nie mniej jednak trzeci z przypisanych mu czynów został popełniony w dniu 15 kwietnia 2005 r., a więc blisko rok później.

Reasumując rozstrzygnięcie Sądu Rejonowego w przedmiocie wymiaru pierwszej z orzeczonych wobec skazanego kar łącznych w prawidłowy sposób uwzględnia związki przedmiotowo- podmiotowe czynów przypisanych oskarżonemu. Nadto różnica między karą łączną wymierzoną skazanemu – 1 rok i 5 miesięcy pozbawienia wolności, a karą łączną przez niego postulowaną – 1 rok i 3 miesiące pozbawienia wolności, nie jest na tyle znaczna, aby można było uznać, iż jest ona rażąca. Tymczasem ingerencja Sądu Odwoławczego w rozstrzygnięcie Sądu I instancji w przedmiocie kary uzasadnia tylko stwierdzenie rażącej niewspółmierności orzeczonej wobec skazanego kary łącznej.

Jeżeli chodzi o drugą karę łączną Sąd I instancji był władny orzec ją w granicach od 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności do 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności. Czyny przypisane skazanemu w wyrokach opisanych w pkt V i VIII nie dzieli znaczny okres czasu (17 sierpnia 2009 r. oraz 30 września/1 październik 2009 r. Tyle że godzą one w różne dobra prawnie chronione tj. w życie i zdrowie oraz mienie. Stąd też również w przypadku tych skazań nie zachodziły przesłanki do wymierzenia skazanemu kary łącznej z zastosowaniem zasady pełnej absorpcji. Poza tym, analogicznie jak w przypadku pierwszej kary łącznej, różnica między karą łączną wymierzoną skazanemu – 1 rok i 6 miesięcy pozbawienia wolności, a karą łączną przez niego postulowaną – 1 rok i 4 miesiące pozbawienia wolności, nie jest na tyle znaczna, aby można było uznać, iż jest ona rażąca. Tymczasem ingerencja Sądu Odwoławczego w rozstrzygnięcie Sądu I instancji w przedmiocie kary uzasadnia tylko stwierdzenie rażącej niewspółmierności orzeczonej wobec skazanego kary łącznej.

W przypadku trzeciej kary łącznej Sąd I instancji był władny orzec ją w granicach od 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności do 3 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności. Tą karą łączną objęto aż cztery skazania, w tym dwa za ciągi przestępstw. Skazany dopuścił się ich od końca maja 2011 r. do początku lutego 2012 r. W przeważającej części dotyczyły one czynów przeciwko mieniu, jednakże w jednym przypadku czyn oskarżonego godził również w wiarygodność dokumentów. Mając na uwadze ilość skazań objętych tą karą łączną, brak bliskości czasowej przypisanych skazanemu czynów, jak również fakt, iż godziły one w więcej niż jedno dobro prawnie chronione, Sad Rejonowy prawidłowo uznał, że nie zachodziły przesłanki do wymierzenia skazanemu kary łącznej z zastosowaniem zasady pełnej absorpcji. Wymierzona skazanemu kara łączna 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności nie może był także zasadnie uznana za karę rażąco surową.

Sąd Rejonowy prawidłowo uznał, iż orzeczona wobec oskarżonego kara łączna pozbawienia wolności obejmująca skazania z wyroków opisanych w pkt VII i IX na kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania oraz bezwzględną karę pozbawienia wolności, winna być karą bezwzględną, z uwagi na brak możliwości formułowania wobec skazanego pozytywnej prognozy kryminologicznej. Powyższe stanowisko nie było kwestionowane przez skazanego.

Sąd Okręgowy nie miał żadnych zastrzeżeń do rozstrzygnięcia Sądu I instancji w przedmiocie zaliczenia na poczet wymierzonej w pkt 5 kary łącznej pozbawienia wolności okres zatrzymania w sprawie II K 811/12 Sądu Rejonowego w Pile od dnia 9 lutego 2012 r. do dnia 10 lutego 2012 r.

Reasumując, Sąd Okręgowy nie znalazł powodów, aby uznać, iż kary łączne pozbawienia wolności orzeczone przez Sąd Rejonowy w punktach 3, 4 i 5 wyroku raziły swą surowością, a wręcz przeciwnie, uznając, że są one odpowiednie i sprawiedliwe, utrzymał zaskarżony wyrok w mocy, uznając apelację skazanego za oczywiście bezzasadną.

Biorąc pod uwagę sytuację rodzinną i majątkową skazanego Sąd Okręgowy na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 634 kpk zwolnił go od obowiązku zwrotu Skarbowi Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

/Ł. K./ / D. Ś./ /M. G./