Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II AKz 169/17 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Poznaniu z 2017-05-23

P., dnia 23 maja 2017 r.

POSTANOWIENIE

Sąd Apelacyjny w Poznaniu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSA Mariusz Tomaszewski

Protokolant: sekr.sąd. Joanna Walkowiak

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Poznaniu Karoliny Mat- Madajczak

po rozpoznaniu w sprawie S. S. (1)

zażalenia obrońcy podejrzanego

na postanowienie Sądu Okręgowego w Poznaniu

z dnia 29.03.2017r. o sygnaturze III Kop 56/17, w przedmiocie przekazania na podstawie ENA.

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.

postanawia:

1.  utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie,

2.  zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. P. kwotę 738 zł
(w tym 23% VAT) tytułem udziału obrońcy w toku postępowania odwoławczego

3.  kosztami postępowania zażaleniowego obciążyć ściganego.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w Poznaniu postanowieniem z dnia 29.03.2017r. sygn.akt III Kop 56/17 przekazał z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do Republiki Estonii obywatela estońskiego S. S. (1) na podstawie europejskiego nakazu aresztowania wydanego przez Sąd Wojewódzki w H. w dniu 6.03.2017r. w sprawie 11930000661 numer akt 1-15-4671, a także jednocześnie odroczył wykonanie tego przekazania do czasu prawomocnego zakończenia postępowania karnego prowadzonego przeciwko S. S. (1) na terenie Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie PK X WX Ds. 16.2016, a następnie prawomocnego zakończenia prowadzonego ewentualnie postępowania sądowego, a także w przypadku wymierzenia bezwzględnej kary pozbawienia wolności do zakończenia wykonywania tej kary.

Zażalenie na to postanowienie złożył obrońca podejrzanego, który zaskarżonemu postanowieniu zarzucił naruszenie przepisów postępowania karnego, mające wpływ na treść rozstrzygnięcia, tj.:

1.  przepisu art. 607o § 1 k.p.k. i 607p § 1 ust. 5 k.p.k. poprzez przekazanie podejrzanego na podstawie europejskiego nakazu aresztowania oraz odroczenie przekazania pomimo zaistnienia obligatoryjnej przyczyny odmowy wykonania nakazu polegającej na naruszeniu wolności i praw człowieka i obywatela, albowiem w treści ENA podkreślono, że wniosek dotyczy przekazania podejrzanego na czas trwania postępowania sądowego na okres 2 miesięcy, przy czym wskazano, że posiedzenia sądu odbywają się w dniach 17-19 kwietnia 2017 roku oraz w dniu 5 maja 2017 roku, ze względu zaś na toczące się przed (...) Wydziałem Zamiejscowym Departamentu do Spraw Przestępczości Zorganizowanej i Korupcji Prokuratury Krajowej w P. wobec podejrzanego postępowanie przygotowawcze o sygn. akt PK.X WZ Ds. 16.2016 odroczenie przekazania ma charakter odroczenia w zasadzie bezterminowego, w związku z czym samo przekazanie podejrzanego nastąpić może jedynie już po terminie wskazanym w treści ENA, co skutkuje naruszeniem praw i wolności podejrzanego w postaci m. in. prawa do rzetelnego procesu sądowego, rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, narażenia na bliżej nieokreślony okres pozbawienia podejrzanego wolności w państwie wnioskującym oraz uszczerbek w majątku oraz prawa do wolności.

Ze względu na powyższe uchybienia wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez nieuwzględnienie wniosku o przekazanie S. S. (1) do Republiki Estonii.

Na wypadek nieuwzględnienia wyżej wskazanego wniosku, wniósł o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie go do ponownego rozpoznania Sadowi I instancji.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.

Zażalenie nie jest zasadne.

Sąd I instancji w sposób prawidłowy dokonał oceny okoliczności sprawy i w obszernym uzasadnieniu wskazał na podstawę prawną wydanego rozstrzygnięcia i odpowiednio swojej stanowisko uzasadnił.

Sąd Wojewódzki w H. w dniu 6.03.2017r. w sprawie 11930000661 numer akt 1-15-4671 wydał europejski nakaz aresztowania wobec obywatela estońskiego S. S. (1) w celu przeprowadzenia postępowania karnego i z treści nakazu wynika, że zarzucono S. S. dokonanie dwóch przestępstw z art. 389-1 ustęp 2, ustęp 3 artykułu 22 ust. 3 estońskiego kodeksu karnego i drugiego czynu z art. 255 ust. 1 estońskiego kodeksu karnego.

Europejski nakaz aresztowania został wydany przez uprawniony organ i spełnia warunki formalne przewidziane decyzja z dnia 13.06.2002r. o Europejskim Nakazie Aresztowania.

Zarzuty stawiane ściganemu odpowiadają w polskim prawie karnym art. 18 § 3 kk w zw. z art. 56 § 1 kks i art. 258 § 1 kk.

Prawidłowo Sad przeanalizował podstawy dopuszczalności ścigania zawarte w art. 607e kk i uznał, że przedmiotowy europejski nakaz aresztowania stanowi podstawę przekazania S. S. (2) do Republiki Estonii.

Z uwagi na prowadzone postępowania przez Wydział Zamiejscowy Departament do Spraw Przestępczości Zorganizowanej i Korupcji Prokuratury Krajowej w P. pod sygn.akt PK X WZ Ds.16.2016 i ewentualne skierowanie w tej sprawie aktu oskarżenia, a później prowadzenie postępowania sądowego w Polsce należało zastosować art. 607o § 1 kpk i odroczyć wykonanie przekazania do prawomocnego zakończenia postępowania, a w przypadku wymierzenie kary bez warunkowego zawieszenia do czasu jej wykonania.

Z treści Europejskiego nakazu aresztowania z dnia 6.03.2017r. wynika, że przekazanie ściganego powinno nastąpić na okres 2 miesięcy na wyznaczone terminy posiedzenia sądowego z tym, że następne terminy rozpraw mogą być wyznaczone w toku postępowania sądowego.

Zgodnie z art. 607o § 2 kpk może nastąpić także przekazanie czasowe ale tylko w wypadku zawartego pisemnego porozumienia co w tej sprawie nie ma miejsca.

Sąd Apelacyjny nie znajduje uzasadnienia do twierdzenia ażeby przekazanie naruszało prawa i wolność podejrzanego, gdyż wydanie takiego postanowienia zgodne jest z prawem polskim i obowiązującym prawem międzynarodowym w takich sprawach.

Z tych powodów należało utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.

SSA Mariusz Tomaszewski

Pouczenie

Art. 426. § 1. KPK: Od orzeczeń sądu odwoławczego oraz od orzeczeń wydanych przez Sąd Najwyższy nie przysługuje środek odwoławczy, chyba że ustawa stanowi inaczej.

§ 2. Od postanowienia o zastosowaniu tymczasowego aresztowania wydanego na skutek zażalenia, a także od wydanego w toku postępowania odwoławczego postanowienia o przeprowadzeniu obserwacji, zastosowaniu środka zapobiegawczego, nałożeniu kary porządkowej oraz w przedmiocie kosztów procesu, o których po raz pierwszy orzekał sąd odwoławczy, przysługuje zażalenie do innego równorzędnego składu sądu odwoławczego. Jeżeli zaskarżone postanowienie wydał sąd w składzie jednego sędziego, zażalenie rozpoznaje sąd odwoławczy w składzie trzech sędziów.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Julita Woźniak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Poznaniu
Osoba, która wytworzyła informację:  Mariusz Tomaszewski
Data wytworzenia informacji: